"Toksyczna przyjaźń" to przede wszystkim THRILLER PSYCHOLOGICZNY, (nie thriller jako taki i to warto mieć na uwadze sięgając po tą pozycje),z rozbudowaną warstwą obyczajową, w którym nie wszystko jest takim jakie powinno i takim jakie się wydaje, a do tego mamy fajnie wykreowanych bohaterów. Każda z postaci jest inna, a zarazem jakaś, jedne wzbudzają sympatię, a inne chęć mordu, więc równowaga w przyrodzie jest zachowana 😁.
Dodatkowo autorka świetnie gra na emocjach czytelnika, bo prowadzi fabułę w taki sposób, że świadomie czy nie opowiadamy się po którejś ze stron "konfliktu". Co więcej poruszany przez autorkę wątek toksycznych relacji może zmusić czytelnika do krótkiej refleksji i przeanalizowania swoich doświadczeń.

Ponadto książka napisana jest w taki sposób, że trzyma w napięciu od samego początku i pomimo tego że jest przewidywalna, a zakończenie też nie jest jakieś spektakularne, choć dość nieoczywiste, to nie można się od niej oderwać.

Ja "toksyczną przyjaźń" polecam serdecznie, bo jest to fajny, trzymający w napięciu thrillerek i myślę, że gdyby dopracować finał, który wielu może rozczarować (np mnie) książka byłaby rewelacyjnym debiutem.

"Toksyczna przyjaźń" to przede wszystkim THRILLER PSYCHOLOGICZNY, (nie thriller jako taki i to warto mieć na uwadze sięgając po tą pozycje),z rozbudowaną warstwą obyczajową, w którym nie wszystko jest takim jakie powinno i takim jakie się wydaje, a do tego mamy fajnie wykreowanych bohaterów. Każda z postaci jest inna, a zarazem jakaś, jedne wzbudzają sympatię, a inne chęć...

„ Mieć ochotę coś zrobić to nie to samo, co wprowadzić to w czyn.” (str.332)

Jak sam tytuł sugeruje jest to historia toksycznej przyjaźni. Isabel i Rebecca były nierozłączne od gimnazjum. W dorosłym życiu Isabel piękna i bogata z wymarzonym mężem, ukochaną córeczką wiedzie bajkowe życie. Jej przeciwieństwem jest Rebecca przeciętnej urody, ciągle walcząca z nadwagą. Jest asystentką w dziale felietonów w magazynie kobiecym. Jej praca zazwyczaj ogranicza się do robienia herbaty. Mieszka z narzeczonym w małym, zaniedbanym mieszkaniu. Nigdy nie lubiła być w centrum uwagi w przeciwieństwie do jej przyjaciółki. I była bardzo krytyczna w stosunku do siebie.

Były nierozłącznymi papużkami, które ciągle ze sobą rywalizowały. Niby ich relacje były dobre, ale wyczuwało się jakąś sztuczność, zawoalowaną szczerość, które świadczyły o czymś zupełnie innym. Rebecca zawsze czuła się sprowadzana do podrzędnej roli w stosunku do przyjaciółki. Zawsze gorzej ubrana, zaskakiwana nieoczekiwanym zachowaniem Isabel i jej złośliwymi uwagami. Isabel często sprawiała przykrość koleżance i dawała niespodziewane przytyki.

Isabel odnoszenie sukcesów przychodziło z łatwością. Jednak jej natura nie potrafiła znieść porażki. Zawsze obwiniała innych, a szczególnie Rebeccę. Nie cierpiała kiedy przyjaciółce coś się udawało. Była manipulantką. Ciągle wycinała przyjaciółce jakieś numery, by ją pogrążyć. Ujawniała tajemnice przekazywane jej w sekrecie, by się na niej zemścić. Miała obsesję na punkcie porządku i czystości, a także zdrowego odżywiania się. Musiała mieć wszystko pod kontrolą.

Rebecca bardzo cierpiała z tego powodu i nie rozumiała przyczyn, jakie kierowały przyjaciółką. Z czasem w ich relacjach można było zauważyć pojawiające się pęknięcia. Napięcie rosło z każdą chwilą. A później dochodzi do tragedii.
„ Odebrała mi, zdeptała to, co było dla mnie najcenniejsze.” (str.22)

„ Mieć ochotę coś zrobić to nie to samo, co wprowadzić to w czyn.” (str.332)

Jak sam tytuł sugeruje jest to historia toksycznej przyjaźni. Isabel i Rebecca były nierozłączne od gimnazjum. W dorosłym życiu Isabel piękna i bogata z wymarzonym mężem, ukochaną córeczką wiedzie bajkowe życie. Jej przeciwieństwem jest Rebecca przeciętnej urody, ciągle walcząca z nadwagą. Jest...

Czy masz prawdziwą przyjaciółkę? A może prawdziwego przyjaciela? Czym jest dla Ciebie przyjaźń?

Kolejna książka o ciekawym tytule "Toksyczna przyjaźń" autorstwa Polly Phillips.
Rzeczywiście już od samego początku, tak naprawdę od pierwszych stron, widzimy przyjaźń która trwa latami – ale od razu też widzimy to jak bardzo jest ona toksyczna. Najczęściej właśnie w takich sytuacjach dochodzi do tego że jedna osoba jest bardziej zmanipulowana przez drugą, gdzie ta słabsza za wszelką cenę próbuje swojej "przyjaciółce" dorównać, próbuję spełnić jej oczekiwania. Patrząc na dzisiejszy świat – taką przyjaźnię widzimy na każdym kroku. Książka jest bardzo przewidywalna, poza zakończeniem.  Zaskoczeniem dla mnie było zakończenie– nie tego się spodziewałam, nie jestem w stanie też powiedzieć czy było one pozytywne czy negatywne. Książka jednak otwiera oczy – Myślę że jak najbardziej osoby które są po tej słabszej stronie powinny ją przeczytać. Mamy tutaj też dużo sytuacji typu bo powinno być tak a nie inaczej, zazdrości, manipulatorstwa, Książka jest po prostu przeciętna. Nie jestem w stanie powiedzieć czy mi się podobała czy mi się nie podobała – ale dość lekko się ją czytało na deszczowy jesienny wieczór jak najbardziej.

Czy masz prawdziwą przyjaciółkę? A może prawdziwego przyjaciela? Czym jest dla Ciebie przyjaźń?

Kolejna książka o ciekawym tytule "Toksyczna przyjaźń" autorstwa Polly Phillips.
Rzeczywiście już od samego początku, tak naprawdę od pierwszych stron, widzimy przyjaźń która trwa latami – ale od razu też widzimy to jak bardzo jest ona toksyczna. Najczęściej właśnie w takich...

Izzy i Becca najlepsze przyjaciółki na śmierć i życie. Wydawać by się mogło, że nic, absolutnie nic nie jest w stanie ich rozdzielić. Niespodziewany zwrot akcji (poczyniony za sprawą ich działań) sprawia, że ich relacja zmienia się bezpowrotnie.

Końcówka książki bardzo mnie zaskoczyła - Becca z sympatycznej i bądź co bądź uczciwej osoby nagle wplątuje się w relacje, w której się pogrąża i która wyraźnie jej nie służy.
Wyjawienie tożsamości prawdziwego zabójcy - szokujące!

Izzy i Becca najlepsze przyjaciółki na śmierć i życie. Wydawać by się mogło, że nic, absolutnie nic nie jest w stanie ich rozdzielić. Niespodziewany zwrot akcji (poczyniony za sprawą ich działań) sprawia, że ich relacja zmienia się bezpowrotnie.

Końcówka książki bardzo mnie zaskoczyła - Becca z sympatycznej i bądź co bądź uczciwej osoby nagle wplątuje się w relacje, w...

Becca i Izzy są najlepszymi przyjaciółkami od dzieciństwa.
Wspierają się, gdy druga tego potrzebuje i zwierzają się sobie, ale czy, to wszystko jest szczere? Okazuje się że przynajmniej jedna z nich ma wiele tajemnic, których nie odkrywa przed tą drugą. I, że nie do końca obie angażują się w tą przyjaźń, tak jak się wydaje patrząc z boku. Następuje chwila w, której coś pęka i ta przyjaźń się rozpada. I ma, to wiele przyczyn. Obie są różne i ich życia także znavzenie od siebie odbiegają
Nie sądziłam, że ta książka wciągnie mnie tak bardzo bo początkowo tak nie było. A jednąk jest napisana w sposób, który czyta się szybko. Zakończenie nie jest oczywiste, z pewnością dużo osób rozczaruje. Przyznam, że mnie też trochę, ale przynajmniej mnie zaskoczyło.
Polecam.

Becca i Izzy są najlepszymi przyjaciółkami od dzieciństwa.
Wspierają się, gdy druga tego potrzebuje i zwierzają się sobie, ale czy, to wszystko jest szczere? Okazuje się że przynajmniej jedna z nich ma wiele tajemnic, których nie odkrywa przed tą drugą. I, że nie do końca obie angażują się w tą przyjaźń, tak jak się wydaje patrząc z boku. Następuje chwila w, której coś pęka...

Czytało się nienajgorzej . Kobiety łączy wieloletnia przyjaźń ,na której w końcu pojawiają się rysy. Wciągająca historia ,trzyma w napięciu ,zakończenie trochę słabsze .

Czytało się nienajgorzej . Kobiety łączy wieloletnia przyjaźń ,na której w końcu pojawiają się rysy. Wciągająca historia ,trzyma w napięciu ,zakończenie trochę słabsze .

Dobrze się czyta i w trakcie czytania można zastanowić się nad prawdziwą przyjaźnią .

Dobrze się czyta i w trakcie czytania można zastanowić się nad prawdziwą przyjaźnią .

Straszne rozczarowanie. Spodziewałem się dobrego kryminału ze śledztwem i podejrzanymi , a dostałem obyczajówkę , a wątku kryminalnego prawie nie ma. Co do bohaterek to masakra. Sam nie wiem , która była gorsza. I na pewno nie łączyła ich przyjaźń.

Straszne rozczarowanie. Spodziewałem się dobrego kryminału ze śledztwem i podejrzanymi , a dostałem obyczajówkę , a wątku kryminalnego prawie nie ma. Co do bohaterek to masakra. Sam nie wiem , która była gorsza. I na pewno nie łączyła ich przyjaźń.

To książka oparta na skrajnych emocjach, miłości i nienawiści, uwielbieniu i złości, oddaniu i zazdrości. Opowieść o przyjaźni dwóch kobiet, w języku angielskim określana terminem frencemy - przyjaciel i wróg w jednym. Najważniejszym pytaniem jakie zadajemy sobie czytając tą książkę, to, kto jest tym wrogiem?


Izzy i Bec, przyjaciółki ze szkolnej ławki, od lat nierozłączne. Jako dorosłe kobiety przestają się dogadywać. Izzy piękna, zgrabna, bogata, wiedzie idealne życie u boku przystojnego męża. Rebecca, ta mniej piękna, mniej zgrabna, ani trochę bogata, w dodatku narzeczona mężczyzny o wątpliwej reputacji. Na styku tych dwóch różnych światów iskrzy na każdej płaszczyźnie. A one nadal żyć bez siebie nie mogą. Ta niszczycielska relacja doprowadzi do tragedii. W tej historii nie ma pozytywnych bohaterów, tu każdy ma swój sekret, którego nie zamierza wyznać nikomu.


Przyjaźń, to relacja trwała i głęboka, ponieważ przyjaciół łączy więź emocjonalna, duchowa, a często też intelektualna. Dzieje się tak, bo na przyjaciół wybieramy najczęściej osoby podobne do nas, z którymi możemy dzielić wspólne zainteresowania. Zdarza się jednak tak, że przyjaźnimy się z osobom w obecności której nigdy do końca nie czujemy się komfortowo. Mimo, że wiemy, że ta znajomość ciągnie nas w dół, nie potrafimy przerwać tej relacji. Nie umiemy odciąć się od takiej osoby. I, o tym pisze Polly Phillips, jak toksyczna przyjaźń potrafi być destruktywna, jak wpływa na nasze życiowe wybory. Bo to ile w życiu zdołamy osiągnąć zależy również od dobrych rad przyjaciół, prawdziwych przyjaciół.


Mimo, że fabuła została rozciągnięta i można pomyśleć, że w pewnym momencie będzie nudno, wcale tak nie jest. A dzieje się to dzięki grze na emocjach czytelnika. Bezwiednie opowiadamy się po którejś ze stron. Historia warta przeczytania. Zakończenie nie pospolite, jestem ciekawa, czy też podjęlibyście taką decyzje jaką podjęła Rebecca. http://ksiazkinaszapasja.blogspot.com/2022/06/toksyczna-przyjazn-polly-phillips.html

To książka oparta na skrajnych emocjach, miłości i nienawiści, uwielbieniu i złości, oddaniu i zazdrości. Opowieść o przyjaźni dwóch kobiet, w języku angielskim określana terminem frencemy - przyjaciel i wróg w jednym. Najważniejszym pytaniem jakie zadajemy sobie czytając tą książkę, to, kto jest tym wrogiem?


Izzy i Bec, przyjaciółki ze szkolnej ławki, od lat...

Bardzo trudny nastał czas... To co się dzieje jest nie do opisania... trudno jest o tym nie myśleć... myśli cały czas się kotłują w głowie...
Jedyną odskocznią jest dla mnie książka, bo dzięki niej przenoszę się zupełnie gdzie indziej... Nie oceniajmy innych w jaki sposób sobie z tym radzą... każdy przeżywa to inaczej, i pomaga inaczej...

Przyjaźń to dla mnie bardzo wielkie słowo. Nazwanie kogoś przyjacielem nie jest dla mnie takie proste. Kiedyś było inaczej, łatwiej było mi używać takiego określenia...
Prawdziwa przyjaźń jest ogromnym szczęściem ❤

"Toksyczna przyjaźń" to relacja dwóch przyjaciółek. Znają się odkąd były nastolatkami. Zawsze trzymały się razem. Ich przyjaźń przetrwała i w dorosłym życiu nadal miały siebie. Bec uważała Izzy, za najbliższą sobie osobę. Jednak ich relacje zaczęły się zmieniać, Bec zaczęła wyłapywać zachowania Izzy, które nie świadczyły o jej oddaniu jako przyjaciółki...
Dopiero po paru sytuacjach zaczęła zauważać, że w przeszłości już były takie sygnały. Nie widziała ich czy nie chciała ich zauważać...
Zaczęły się między nimi pojawiać sprzeczki, kłótnie, wątpliwości co do zaufania...
Często relacje nazywane "przyjaźnią" są tylko po to, żeby żyrować na tej drugiej osobie, żeby siebie przedstawiać zawsze w lepszym świetle, że jest się lepszą w każdej dziedzinie życia, wpędzanie drugiej osoby w poczucie winy, podcinanie skrzydeł tylko po to żeby nie była tą lepszą, żeby nie przyćmiła poczynań tej drugiej, często w białych rękawiczkach, takie relacje na pokaz... Tak właśnie było w relacjach między nimi, to Izzy traktuje właśnie Bec w ten sposób, z góry... pewnego dnia dochodzi do tragedii, Izzy umiera...
Jak potoczyła się dalej ta historia nie będę zdradzać. Napisze tylko że zakończenie jest naprawdę zaskakujące...

Ta pozycja jest dobra, naprawdę warta przeczytania.

Bardzo trudny nastał czas... To co się dzieje jest nie do opisania... trudno jest o tym nie myśleć... myśli cały czas się kotłują w głowie...
Jedyną odskocznią jest dla mnie książka, bo dzięki niej przenoszę się zupełnie gdzie indziej... Nie oceniajmy innych w jaki sposób sobie z tym radzą... każdy przeżywa to inaczej, i pomaga inaczej...

Przyjaźń to dla mnie bardzo...