Głównym wątkiem powieści jest nierozwiązana sprawa zabójstwa młodej kobiety- żony i matki, pięknej, ciężarnej Evy. Sięgając po książkę myślałam, że to będzie kolejny zwyczajny kryminał oparty na prawdziwej historii. Jednak autorka bardzo mnie zaskoczyła.

Zabójstwo Evy odbiło się szerokim echem nie tylko w miejscu jej zamieszkania, ale w całej Ameryce. Kto i dlaczego brutalnie zabił tę kobietę? Jednak powieść nie jest taka prosta- nie chodzi tylko o zabójstwo Evy, ale także jego skutki, rzutujące na całą jej rodzinę i społeczność miasteczka, w którym żyła.

Ta książka to całe pasmo nieszczęść, których początkiem było zabójstwo Evy. To droga przez mękę jej niesłusznie oskarżonego męża, zazdrosnej bratowej, pokaleczonego psychicznie synka i wielu innych osób. Niedopatrzenia i manipulowanie dowodami w sprawie, sprawiły, że sprawca nigdy nie został pojmany i ukarany.

Autorka świetnie oddała klimat lat pięćdziesiątych w Ameryce. Wplata w swoją powieść wątki dotyczące dzieci kwiatów, losów dzieci upośledzonych fizycznie, a przede wszystkim roli i postrzegania kobiet w tamtych czasach. Stereotyp szczęśliwej matki i mężatki, której do szczęścia nie potrzeba niczego więcej, niż mężczyzny, z którym spłodzi potomstwo.

Wszystko to otulone niecodziennym, zapierającym dech pięknym stylem i językiem, dzięki którym każda strona to delektowanie się lekturą. A stron jest sporo. Polecam!

Głównym wątkiem powieści jest nierozwiązana sprawa zabójstwa młodej kobiety- żony i matki, pięknej, ciężarnej Evy. Sięgając po książkę myślałam, że to będzie kolejny zwyczajny kryminał oparty na prawdziwej historii. Jednak autorka bardzo mnie zaskoczyła.

Zabójstwo Evy odbiło się szerokim echem nie tylko w miejscu jej zamieszkania, ale w całej Ameryce. Kto i dlaczego...

Momentami opowieść wydawała mi się zbyt rozwlekła. Zakończenie pokazało, że wszystko jest ważne w życiu społeczności.

Momentami opowieść wydawała mi się zbyt rozwlekła. Zakończenie pokazało, że wszystko jest ważne w życiu społeczności.

Przygotowałem się na solidna dawkę kryminały, w dodatku opasłego, a tymczasem otrzymałem......solidną dawkę uczty literackiej. Bo powieść "Jej jest ta czerwień" ma w sobie dużo, miejscami aż za dużo kryminalnych zdarzeń, sytuacji, ale te wydają się być jedynie pretekstem do analizy socjologicznej, psychologicznej i niekiedy psychiatrycznej osób i środowisk poniekąd związanych z trupem, ewentualnie domniemanym sprawcą. Autorka ponadto pokazuje ciekawy mechanizm, w jaki sposób na przestrzeni dziesięcioleci zmienić się może spojrzenie na tę samą sprawę, nawet przez te same osoby, które lata wcześniej zupełnie inaczej ją postrzegały. Wystarczy tylko prześledzić w powieści Kawczyńskiej sprawę zabójstwa Eve i konsekwencji jakie w związku z nieuzasadnionymi podejrzeniami - plotkami - poniosło wiele osób w różny sposób z nią związanych. Największym atutem powieści jest nie tyle konstruowanie napięcia, jakże subtelnie budowanego, ale barwny, soczysty, nasycony znaczeniami język. momentami jakbym najlepsze opisy Orzeszkowej czytał. I jeszcze jedno: gdyby kryminał miał zmierzać w kierunku określonym ta powieścią przez Izabelę Kawczyńską, to niebawem autorzy takich książek, Kawczyńska w pierwszym rzędzie, zaczną sięgać po najważniejsze w kraju nagrody literackie. Rzadko mi się to ostatnio zdarza, ale nie dość, że zarwałem dla tej książki noc, to jeszcze wpadłem w euforię i nasycony nienasyceniem z niecierpliwością wypatruję, czy na stronie wydawnictwa pojawia się przypadkiem zapowiedź kolejnej powieści Pani Kawczyńskiej.

Przygotowałem się na solidna dawkę kryminały, w dodatku opasłego, a tymczasem otrzymałem......solidną dawkę uczty literackiej. Bo powieść "Jej jest ta czerwień" ma w sobie dużo, miejscami aż za dużo kryminalnych zdarzeń, sytuacji, ale te wydają się być jedynie pretekstem do analizy socjologicznej, psychologicznej i niekiedy psychiatrycznej osób i środowisk poniekąd...

Powieść inspirowana prawdziwymi zdarzeniami. Nie powiem, mocno mnie to zaintrygowało. Troszkę gorzej było, gdy zobaczyłam ile stron ma książka. Pomyślałam sobie "Ile ja to będę czytała?"🙈

Autorka zainspirowała się dosyć głośną sprawą tajemniczego morderstwa, jakie miało miejsce w 1954 roku w Bay Village w Ohio.

Eva- młoda, ciężarna kobieta, żona znanenego neurochirurg, zostaje zamordowana. Przeprowadzone śledztwo pełne poszlak i domysłów, nie przynosi oczekiwanych skutków. Ciągnąca się przez ponad 60 lat i budzącą szereg kontrowersji sprawa pogrążyła całą okolicę w mroku, kładąc się cieniem na każdego, kto miał styczność z ofiarą.
"To najciekawsza z ludzkich historii. To jest prawdziwe. Ten proces zawiera wszystko, czego domaga się społeczeństwo." - tak o tej makabrycznej zbrodni napisał Ernest Hemingway.

Autorka wykonała kawał rzetelnej pracy, krok po kroku analizując wszystkie wątki śledztwa. To świetnie napisana powieść obyczajowa z wątkiem kryminalnym, wciągająca już od pierwszych stron i niezwykle intrygująca. Oprócz ciekawie przedstawionego śledztwa, dostajemy również dobrze rozwinięty wątek obyczajowy, w którym autorka pokazuje, jak wszelkie niedomówienia, poszlaki i domysły mogą zniszczyć czyjeś życie.
Styl autorki bardzo przypadł mi do gustu, jest lekki i przyjemny w odbiorze co sprawia, że mimo tych ponad 600 str czytało mi się bardzo szybko. Jedyne do czego mogłabym się przyczepić to zbyt obszerne opisy, za którymi ja osobiście nie przepadam. Nie mniej jednak jest to naprawdę świetna lektura, która co prawda wymaga od czytelnika skupienia, ale jest niezwykle intrygująca. Z całego serca polecam.

Powieść inspirowana prawdziwymi zdarzeniami. Nie powiem, mocno mnie to zaintrygowało. Troszkę gorzej było, gdy zobaczyłam ile stron ma książka. Pomyślałam sobie "Ile ja to będę czytała?"🙈

Autorka zainspirowała się dosyć głośną sprawą tajemniczego morderstwa, jakie miało miejsce w 1954 roku w Bay Village w Ohio.

Eva- młoda, ciężarna kobieta, żona znanenego neurochirurg,...

Izabela Kawczyńska, autorka powieści kryminalnej "Jej jest ta czerwień" wzięła na warsztat jedną z najbardziej znanych w USA spraw, czyli brutalne zabójstwo Marylin Sheppard z 1954 roku w Bay Village, Ohio. Sprawa do dziś pozostaje nierozwiązana. Ciężarna Marylin została znaleziona przez swojego męża Sama Shepparda, miejscowego lekarza, który twierdził, że zbrodni dokonał tajemniczy mężczyzna o gęstych, splątanych włosach. Sam miał widzieć żonę szarpiącą się z tym człowiekiem, ale nie mógł nic zrobić, bo ktoś go znokautował. Lekarz szybko stał się podejrzanym numer jeden, a media momentalnie wydały na niego wyrok skazujący. Sam odsiedział kilka lat w więzieniu, z którego udało mu się wyjść, gdy jego sprawą zajął się młody i ambitny prawnik F. Lee Bailey, który później zasłynął obroną O.J. Simpsona. O odzyskanie dobrego imienia ojca do dziś walczy syn Sama i Marylin. Mimo istnienia dowodów wskazujących na konkretnego sprawcę sąd nie zgodził się na wydanie wyroku skazującego.

Izabela Kawczyńska podeszła do tematu bardzo rzetelnie, krok po kroku analizując każdy wątek śledztwa. To świetnie napisana powieść z ciekawie sformułowanymi wnioskami. Musicie być jednak gotowi na dość długie opisy, które wiem, że czasem bywają zmorą czytelników.

Izabela Kawczyńska, autorka powieści kryminalnej "Jej jest ta czerwień" wzięła na warsztat jedną z najbardziej znanych w USA spraw, czyli brutalne zabójstwo Marylin Sheppard z 1954 roku w Bay Village, Ohio. Sprawa do dziś pozostaje nierozwiązana. Ciężarna Marylin została znaleziona przez swojego męża Sama Shepparda, miejscowego lekarza, który twierdził, że zbrodni dokonał...

"Jej jest ta czerwień" pociągnięta została mocnym, poetyckim sznytem. Z pewnością najwięcej przyjemności sprawi czytelnikowi uwielbiającemu nurzać się w słowach i w obrazach, jakie one tworzą. Tę lekturę doceni ten, kto skupi się na szczegółach, na tym, co ukryte nie tylko w wyrazach, ale i pomiędzy nimi. Zwróćmy uwagę, jak konsekwentnie autorka zbudowała wszelkie elementy, jak spójną (na każdym poziomie) książkę nam podarowała. Wreszcie – uważam, że to powieść dla tych, co czytają emocjami, a nie gonią za akcją i szybkim tempem. Bo to proza do smakowania, do wyobrażania, do odgadywania, do śledzenia drgań (oraz analizowania ich natężenia),jakie pojawiają się w tej wyjątkowej przestrzeni literackiej. Prawdziwa uczta!

Więcej: http://dajprzeczytac.blogspot.com/2021/09/jej-jest-ta-czerwien-izabela-kawczynska.html

"Jej jest ta czerwień" pociągnięta została mocnym, poetyckim sznytem. Z pewnością najwięcej przyjemności sprawi czytelnikowi uwielbiającemu nurzać się w słowach i w obrazach, jakie one tworzą. Tę lekturę doceni ten, kto skupi się na szczegółach, na tym, co ukryte nie tylko w wyrazach, ale i pomiędzy nimi. Zwróćmy uwagę, jak konsekwentnie autorka zbudowała wszelkie elementy,...

Rok 1954. Eva piękna, młoda, ciężarna żona znanego neurochirurga zostaje zamordowana. Śledztwo pełne domysłów, poszlak nie przynosi oczekiwanym skutków. Ciągnąca się prawie 60 lat sprawa budzi wiele kontrowersji i otacza mrokiem każdego, kto miał styczność z ofiarą. Mnóstwo pytań a tak mało odpowiedzi...

#jejjesttaczerwień to opowieść inspirowana prawdziwych zdarzeniami. Autorka stworzyła niezwykle intrygującą historię obyczajowo kryminalną wciągającą nas w wir niewyjaśnionej zbrodni, odciskającej przez wiele lat piętno na mieszkańcach Bay Village.
Oprócz rozbudowanego śledztwa, trwającego z przerwami prawie sześćdziesiąt lat, dostajemy również świetnie wpleciony wątek obyczajowy. Bardzo ciekawie zostało pokazane jak podejrzenia, niedomówienia i poszlaki mogą zniszczyć życie, zmienić ludzi i ich poglądy.
Sięgając po tę pozycję musicie nastawić się na dość długie opisy, które za sprawą stylu i języka nadają tej lekturze smaczku. Akcja dzieje się tu niespiesznie, możemy na spokojnie układać w głowie kolejne fakty i poznawać bohaterów wyrabiając sobie o nich własne zdanie. Ale możemy też liczyć na moment zaskoczenia i zwrot akcji.
Niewątpliwie książka wymaga od czytelnika skupienia.
To ponad 600 stron intrygującej, dobrze napisanej opowieści, którą czyta się bardzo przyjemnie.
Polecam❤

Rok 1954. Eva piękna, młoda, ciężarna żona znanego neurochirurga zostaje zamordowana. Śledztwo pełne domysłów, poszlak nie przynosi oczekiwanym skutków. Ciągnąca się prawie 60 lat sprawa budzi wiele kontrowersji i otacza mrokiem każdego, kto miał styczność z ofiarą. Mnóstwo pytań a tak mało odpowiedzi...

#jejjesttaczerwień to opowieść inspirowana prawdziwych zdarzeniami....

Gdyby tylko redaktor usunął nadmiar "Ach" i "Och" zbyt często otwierających zdania kończące się wykrzyknikiem....

Gdyby tylko redaktor usunął nadmiar "Ach" i "Och" zbyt często otwierających zdania kończące się wykrzyknikiem....

Jest zbrodnia i prawie nieskazitelny mąż oraz poszlaki... Bardzo trudna lektura ze względu na odbiór tekstu, zbyt długie opisy ( zachwyt nad kobiecym ciałem, kochanki męża zajmuje kilka stron rozdziału). Pomysł na temat jak najbardziej trafiony, jednak autorka serwuje nam epicki kryminał co do mnie nie przemówiło.

Jest zbrodnia i prawie nieskazitelny mąż oraz poszlaki... Bardzo trudna lektura ze względu na odbiór tekstu, zbyt długie opisy ( zachwyt nad kobiecym ciałem, kochanki męża zajmuje kilka stron rozdziału). Pomysł na temat jak najbardziej trafiony, jednak autorka serwuje nam epicki kryminał co do mnie nie przemówiło.

Miłka Kołakowska | www.mozaikaliteracka.pl
___

Tym razem fikcja szeroko obejmuje rzeczywistość, gdyż ta prawdopodobnie na zawsze pozostanie nierozpoznana – Jej jest ta czerwień to obszernie sfabularyzowany przebieg jednej z najgłośniejszych spraw o morderstwo w historii USA, która zamknięta w ramach powieści kryminalnej, okazuje się jeszcze bardziej wymowna, intrygująca, w gruncie swej procesowej nieudolności może nawet szalona. Tu nie ma przecież dowodów. Tu są jedynie podejrzenia. A jednak jest winny i jednocześnie winnego brak. Opowieść spisana przez Izabelę Krawczyńską zadziwia i wielokrotnie przewraca myślenie, a jednak przyciąga wzrok i daje się intensywnie chłonąć.

Historia zapisana na łamach tej książki zainspirowana jest wyjątkowo głośnym i przede wszystkim niewyjaśnionym od lat morderstwem, jakie miało miejsce w 1954 roku w Bay Village w Ohio. Możliwych rozwiązań było wiele, autorka zmyślnie te sposobności prezentuje, dodaje im fabularnego i zauważalnie fikcyjnego smaku, a jednak mimowolnie podkreśla, że w tej przedstawionej wizji może czaić się prawda. W końcu realny proces okiem współczesnego znawcy – laika zapewne też – był nieodwracalną sądową farsą. Mętne przypuszczenia przeciwko równie mętnym wyjaśnieniom. I to właśnie te mętne poszlaki doprowadziły do skazania. To nie była łatwa sprawa, ale pierwotne wskazanie winnego okazało się ogólnospołeczną łatwizną. Oczywistością. Tak łatwo jest przecież przypisać łatkę zła i udawać, że wrota tegoż morderstwa właśnie zostały słusznie domknięte.

Poruszona obszernie intryga kryminalna jest tu niewątpliwie mocną bazą, takim fundamentem, który spaja całą historię, ale czytelnik doświadcza przy tej opowieści znacznie więcej niż udział w śledztwie. Autorka robi bowiem coś szalonego. W zauważalnie dorodnym wydaniu historia stricte kryminalna, z pewnością mrożąca krew w żyłach i w zamiarze brutalnie panosząca się po umyśle, tutaj nabiera zupełnie innego wymiaru. Staje się piękną opowieścią. Wyraźnie nabiera cech literatury pięknej i prawdopodobnie właśnie tak może być przez wielu osądzana. Książka ta niewątpliwie urzeka bowiem swoim stylem, językiem, barwą. Jest w tym literackim kontekście zaskakująco dobra.

Równie ciekawy okazuje się wachlarz podjętych obszarów. Autorka nie poprzestaje bowiem na opisie zbrodni, celowo wychodzi poza szereg sprawy, sięga dalszych wątków, mnoży tematy, zaskakując niekiedy ich porażająco głębokim wymiarem. Niech za przykład posłużą nawiązania do nazizmu albo świadoma charakterystyka roli zwierząt, mężczyzn i wreszcie kobiet na przełomie różnych dekad. Pani Krawczyńska śmiało zahacza nawet o temat feminizmu, coraz szerzej panoszącego się nie tylko w kobiecych myślach, ale też w ich otwartych czynach. Porusza się wreszcie po lokalnej społeczności, szczególny nacisk kładąc na tych, na których w zwizualizowanej wersji zdarzeń, mógłby paść choćby ledwie uchwytny cień podejrzliwości. Przeszukuje ich umysły, szuka w nich działań, próbuje zrozumieć niezrozumiałe. A czytelnik śledzi te jakże bogate opisy i próbuje wyszarpać z nich jak najwięcej.

Ale co ważne, autorka działa nieśpiesznie, bardziej skupia się na charakterystyce, na drobiazgach, aniżeli opowiada o motywach lub realnych działaniach. Każe odbiorcy poznać każdą postać dogłębnie, nie zostawiając śladów suchej powierzchownej znajomości. Pozwala też poznać ich rodzinne skrzywienia, wzajemne nienawiści i rozczulające katastrofy, a także ich często trudne lub nieobyczajne myśli, po czym dopiero na końcu wyjaśnia popełnione przez nich, często ostateczne czyny. Czyny, które w tle głośnej sprawy dają do myślenia. I uczucia, które swą porażającą głębią do tych właśnie czynów zapewne doprowadziły. A było ich zaskakująco dużo. Może nawet za dużo, jak na tak niewielką społeczność.

I otóż trafił mi się retro kryminał z przeznaczeniem dla koneserów literatury pięknej. Coś niebywałego, nieśpiesznego, stylistycznie zachwycającego, a jednocześnie stojącego na fundamentach autentycznego procesu śledczego. Jej jest ta czerwień to książka w pełnym wymiarze zaskakująca. Mimo regularnego usypiania czujności, łatwo wychwycić w tej historii punkty zwrotne, rozkoszować się ich logiką, a następnie wpajać własnej świadomości, że ta historia rzeczywiście miała wiele możliwych rozwiązań. Ta doza niepewności panoszy się niemiłosiernie i sprawia, że powieść Izabeli Krawczyńskiej jest w moim odczuciu naprawdę mocna, intrygująca i szalenie dobrze napisana.

Miłka Kołakowska | www.mozaikaliteracka.pl
___

Tym razem fikcja szeroko obejmuje rzeczywistość, gdyż ta prawdopodobnie na zawsze pozostanie nierozpoznana – Jej jest ta czerwień to obszernie sfabularyzowany przebieg jednej z najgłośniejszych spraw o morderstwo w historii USA, która zamknięta w ramach powieści kryminalnej, okazuje się jeszcze bardziej wymowna, intrygująca, w...