Książka na średnim poziomie tego autora. Nie porywa jak historia o Czingis Chanie, ale przybliża nam zasady demokracji w starożytnych Atenach. Nie do końca realnie opisana bitwa pod Maratonem, ale przynajmniej Termopile odrobinę odbrązawiają Spartan. Ogólnie jednak warta przeczytania.

Książka na średnim poziomie tego autora. Nie porywa jak historia o Czingis Chanie, ale przybliża nam zasady demokracji w starożytnych Atenach. Nie do końca realnie opisana bitwa pod Maratonem, ale przynajmniej Termopile odrobinę odbrązawiają Spartan. Ogólnie jednak warta przeczytania.

📖🐲
DNF i bez oceny. Próbowałam się jakoś wgryźć w tę historię, bo zasadniczo starożytność jest według mnie fascynująca i swego czasu czytywałam powieści historyczne dotyczące tego okresu, ale tutaj za grosz mi nie idzie. Może kiedyś, w bardziej sprzyjających okolicznościach do niej wrócę, na razie mówię pass.

📖🐲
DNF i bez oceny. Próbowałam się jakoś wgryźć w tę historię, bo zasadniczo starożytność jest według mnie fascynująca i swego czasu czytywałam powieści historyczne dotyczące tego okresu, ale tutaj za grosz mi nie idzie. Może kiedyś, w bardziej sprzyjających okolicznościach do niej wrócę, na razie mówię pass.

54/2023
“Bramy Aten” to moje pierwsze spotkanie z prozą Conna Igguldena.
Taka nieco… literacka randka w ciemno ;)
Jak się okazało – może nie będzie to “randka życia”, ale będę ją wspominał miło ;)

Powieść Igguldena ma swoje słabości, ma też mocne punkty.
Owe “słabości” wynikają jednak z przyczyn obiektywnych: Autor przedstawia prawdziwą historię, opiera się na wiedzy historycznej – zatem czytelnikowi jako tako obeznanemu w dziejach Grecji tego okresu nie dane będzie przeżywać uniesień i zaskoczeń.
Dwie perskie “operacje specjalne” (tak, pokazuję wam język, putiniści) pod wodzą Dariusza i później jego syna – Kserksesa to historia, którą nasiąkałem w domu od najmłodszych lat, a opowieści mojego wuja o bitwach pod Maratonem, Termopilami i Salaminą tak działały na moją chłopięcą wyobraźnię, że pamiętam je do dziś.

Mocną stroną książki Igguldena jest solidne odmalowanie tła społeczno – politycznego ówczesnych Aten, obrazowe ukazanie funkcjonowania ateńskiej demokracji – np. przeprowadzania głosowań w ważnych dla miasta sprawach, wyboru obywateli pełniących wysokie funkcje społeczne, czy wreszcie – przebiegu procedury ostracyzmu.

Dla zainteresowanych historią obu wypraw perskich oraz przebiegu greckiej wojny obronnej “Bramy Aten” mogą być zarówno całkiem dobrym “podręcznikiem do historii”, jak i solidnym repetytorium przypominającym kluczowe fakty czy postacie.
Mimo iż jestem fanem komiksowej konwencji filmów “300” oraz “300: Początek Imperium” - zdecydowanie przestrzegam przed traktowaniem ich jako obrazów przedstawiających prawdziwą historię omawianych wydarzeń ;)

54/2023
“Bramy Aten” to moje pierwsze spotkanie z prozą Conna Igguldena.
Taka nieco… literacka randka w ciemno ;)
Jak się okazało – może nie będzie to “randka życia”, ale będę ją wspominał miło ;)

Powieść Igguldena ma swoje słabości, ma też mocne punkty.
Owe “słabości” wynikają jednak z przyczyn obiektywnych: Autor przedstawia prawdziwą historię, opiera się na wiedzy...

Po rewelacyjnym cyklu o Dżyngis-chanie chciałem się przekonać, jak Conn Iggulden poradzi sobie w starożytnej Grecji. Też wypadło bardzo dobrze!
Autor wybrał bardzo ciekawy okres 8 lat, pomiędzy latami 490 - 482 p.ne. Wtedy to właśnie miała miejsce pierwsza inwazja Persów na Grecję, odparta w sławnej bitwie pod Maratonem. Jednak perski król Dariusz nie mógł znieść tej zniewagi i rozpoczął przygotowania do następnej inwazji. Nie doczekał jednak tego, gdyż wcześniej zmarł, ale misji podjął się jego syn i następca zarazem, Kserkses. Zgromadził gigantyczną armię i flotę liczącą ok 1000 okrętów i wyruszył na podbój...
Lubiący historię oczywiście wiedzą, jak skończyła się ta inwazja dla Greków, ale nie będę tu opisywał tych wydarzeń. O tym jest powieść.
Mnie urzekły wspaniałe opisy bitew morskich. Jak napędzane wiosłami kilkudziesięciu wioślarzy galery taranowały się na morzu. Jakie piekło się wtedy rozgrywało i ile sił kosztowały takie manewry. Wspaniale też autor opisał heroizm króla Sparty, Leonidasa, który bronił przed najeźdźcami wąskiego przesmyku pod Termopilami.
Conn Igulden znany jest z tego, że jego główni bohaterowie to postacie autentyczne. Nie mógł więc sobie pozwolić na zbytnią fantazję co do ich poczynań i skupił się na ich realnych dokonaniach. To oczywiście trochę ogranicza możliwość zawiązania jakiejś głębszej intrygi, ale i tak poczynania Ksantypposa, Arystydesa i Temistoklesa czytało się z ogromnym zainteresowaniem.
Grecja to kolebka demokracji, i tu brawa dla autora za przybliżenie tego ustroju, który przetrwał do dziś...
Po początkowych obawach powieść zaczęła mi się podobać coraz bardziej, a każdy następny rozdział sprawiał, że mimo znanych faktów historycznych, trzymała w napięciu coraz bardziej...
Polecam gorąco!

Po rewelacyjnym cyklu o Dżyngis-chanie chciałem się przekonać, jak Conn Iggulden poradzi sobie w starożytnej Grecji. Też wypadło bardzo dobrze!
Autor wybrał bardzo ciekawy okres 8 lat, pomiędzy latami 490 - 482 p.ne. Wtedy to właśnie miała miejsce pierwsza inwazja Persów na Grecję, odparta w sławnej bitwie pod Maratonem. Jednak perski król Dariusz nie mógł znieść tej...

Dawno żadna książka tak nie zachwyciła mnie swoim warsztatem. Nie wiem na ile w tym zasługa tłumacza a ile Igguldena, ale prowadzenie narracji jest przepiękne. Bogactwo języka, precyzyjne opisy, brak przemęczających mnie opisów. Drugą ogromną zaletą jest odwzorowanie realiów. Dostajemy ogromną ilość informacji o polityce, tradycjach, języku, strojach oraz wojennej taktyce, że ktoś kto uwielbia starożytną Grecję, poczuje się spełniony. Zabrakło mi jednak w tym wszystkich...bohaterów

Bohaterowie są bowiem napisani w sposób tak męcząco patetyczny, że nie ma komu kibicować. Nasz główny Ateńczyk - Ksantyppos, kreowany jest na prawdziwego patriotę, jednak ma przy tym nieprawdopodobnego kija w dupie, a jego moralność małżeńska jest porządnie skrzywiona. Potrafi też zbyt wiele odczytywać z ludzkich twarzy, to najbardziej niewiarygodny element psychologiczny tej książki. Na drugiego w hierarchii wyrasta Temistokles, który jest aż zbyt perfekcyjny, natomiast dopuszcza się on zdrady na Ksantypposie. Zdrady, która kompletnie do niego nie pasowała.

Poza tym fabule brakuje konsekwencji. Historyczne elementy takie jak inwazja Kserksesa, Termopile czy bitwa pod Maratonem wychodzą zgrabnie i wiarygodnie, jednak rozwiązania fabularne skupione na bohaterach nie mają żadnej mocy. Ksantyppos przez knowania syna człowieka, którego "Ksan" oskarżył o zdradę, zostaje wygnany na 10 lat, w obliczu wojny wraca (a z nim jego przyjaciel Arystydes wypędzony niedługo po nim) i...to nic nie zmienia. W obliczu wojny bohaterowie zapominają o swoich scysjach dla większego dobra i czytelnicy też mają o tym zapomnieć. Ksantyppos jako człowiek z zasadami oczywiście zdradza swoją żonę na wygnaniu, bo chuć, ale nie przeszkadza to robić z niego najbardziej uczciwego i zasadniczego człowieka, zawsze czyniącego to co słuszne dla swojej ojczyzny. Jeśli w taki sposób Iggulden chciał napisać postać wielowymiarową i niejednoznaczenie pozytywną to nie tędy droga. Poza tym patos. Patos. I patos. Szczególnie przytłacza to w wątku z Kserksesem, który naprawdę przez długi czas nienawidzi Greków i naprawdę wiele kwiecistych obelg, zniewag, nienawistnych tez wygłasza ten perski imperator. Drobne elementy humorystyczne są zbyt drobne żeby nadać bohaterom jakiegoś ludzkiego oblicza. Honor, duma, umiłowanie ojczyzny - dostajemy je na tacy od początku do końca.

Na pewno było to coś nowego i świeżego, zachwyca mnie warsztat i trud poniesiony przez autora. Jednocześnie nijakość bohaterów i fabularne dziury sprawiają, że waham się nad złapaniem kontynuacji

Dawno żadna książka tak nie zachwyciła mnie swoim warsztatem. Nie wiem na ile w tym zasługa tłumacza a ile Igguldena, ale prowadzenie narracji jest przepiękne. Bogactwo języka, precyzyjne opisy, brak przemęczających mnie opisów. Drugą ogromną zaletą jest odwzorowanie realiów. Dostajemy ogromną ilość informacji o polityce, tradycjach, języku, strojach oraz wojennej taktyce,...

Powieść historyczna jest jak disco , wpada w ucho, można słuchać w samochodzie ale poważnie traktować się nie da. Ot taka rozrywka. Ja lubię ....powieści historyczne ale .....nawet w tej kategorii można trafić na Modern Talking lub na Zenka. Powieść "Bramy Aten" jest bardzo słaba. Pisze to po wchłonięciu/asymilacji/wszczepie/przeczytaniu genialnego G. Jonesa i jego cyklu z "Legionem", wspaniałego H. Sidebottoma z jego "Wojownikiem Rzymu" i oczywiście R. Fabbriego z "Wespazjanem" . Te książki ukształtowały mój gust d/s powieści historycznych o starożytności dlatego "Bramy Aten" to dla mnie takie ..."majteczki w kropeczki"....

Powieść historyczna jest jak disco , wpada w ucho, można słuchać w samochodzie ale poważnie traktować się nie da. Ot taka rozrywka. Ja lubię ....powieści historyczne ale .....nawet w tej kategorii można trafić na Modern Talking lub na Zenka. Powieść "Bramy Aten" jest bardzo słaba. Pisze to po wchłonięciu/asymilacji/wszczepie/przeczytaniu genialnego G. Jonesa i jego cyklu...

Rewelacyjne rozpoczęcie cyklu. Inaczej się czyta, gdy zwiedzało się miejsca opisane w powieści. Ruiny starożytne ożywają, ludzie żyją swoim życiem, poznajemy ich religię, obyczaje, jak się ubierali, co jedli, jesteśmy świadkami początku demokracji.
Brutalna książka rozpoczynająca i kończąca się wielkimi bitwami Greków z Persami. Poznajemy brutalność najeżców i krew leje się strumieniami po obu stronach. Głównie mamy do czynienia z obroną Aten, a wielka bitwa morska jest przedstawiona bardzo obrazowo. Niestety tom pierwszy kończy się w takim momencie że czytelnik jest bardzo ciekawy co będzie dale. Na szczęście tom drugi właśnie się ukazał i można poznać dalsze dzieje Ateńczyków.

Rewelacyjne rozpoczęcie cyklu. Inaczej się czyta, gdy zwiedzało się miejsca opisane w powieści. Ruiny starożytne ożywają, ludzie żyją swoim życiem, poznajemy ich religię, obyczaje, jak się ubierali, co jedli, jesteśmy świadkami początku demokracji.
Brutalna książka rozpoczynająca i kończąca się wielkimi bitwami Greków z Persami. Poznajemy brutalność najeżców i krew leje...

W porównaniu z innymi książkami autora , ta pozycja nie zrobiła na mnie oszałamiającego wrażenia . Jest bardzo dobra , ale daleko jej do pozostałych . Bramy Aten to historia konfliktów persko-greckich . Akcję rozpoczyna bitwa pod Maratonem , a kończy dotarciem Persów do bram Aten . Conn Iggulden skupił się bardziej na opisie struktur politycznych poszczególnych uczestników tych konfliktów, panujących zwyczajów , norm i praw . Mimo toczącej się akcji , odgrywa ona w tej części drugoplanową rolę . Może dlatego jestem trochę zawiedziony .

W porównaniu z innymi książkami autora , ta pozycja nie zrobiła na mnie oszałamiającego wrażenia . Jest bardzo dobra , ale daleko jej do pozostałych . Bramy Aten to historia konfliktów persko-greckich . Akcję rozpoczyna bitwa pod Maratonem , a kończy dotarciem Persów do bram Aten . Conn Iggulden skupił się bardziej na opisie struktur politycznych poszczególnych uczestników...

Fantastyczna powieść o dziejach Aten i ciekawe opisanie ateńskiej demokracji :) z niecierpliwością czekam na kolejne tony, wydawnictwo Rebis planuje tom drugi wydać pod koniec 2022!

Fantastyczna powieść o dziejach Aten i ciekawe opisanie ateńskiej demokracji :) z niecierpliwością czekam na kolejne tony, wydawnictwo Rebis planuje tom drugi wydać pod koniec 2022!

Jedna z lepszych książek opisująca dzieje starożytnej Grecji. Autor w ciekawy sposób opisał dwukrotny najazd Persów na Grecję. I nawet opisy bitew, które zazwyczaj mnie nużą, zostały tu opisane w sposób bardzo wciągający. Do tego poznajemy życie starożytnych Ateńczyków, ich system polityczny. Sporo się dowiedziałem o funkcjonowaniu Aten z tamtego okresu. Polecam tę książkę wszystkim, co lubią przenieść się w wyobraźni do czasów starożytnych.

Jedna z lepszych książek opisująca dzieje starożytnej Grecji. Autor w ciekawy sposób opisał dwukrotny najazd Persów na Grecję. I nawet opisy bitew, które zazwyczaj mnie nużą, zostały tu opisane w sposób bardzo wciągający. Do tego poznajemy życie starożytnych Ateńczyków, ich system polityczny. Sporo się dowiedziałem o funkcjonowaniu Aten z tamtego okresu. Polecam tę książkę...