Jakże miło czytać wiersze poetki i wiedzieć, że każdy tom będzie cudowny, że ta wrażliwość i spojrzenie na świat są z nami tożsame i że nie ma takiej możliwości, żeby coś poszło nie tak. No, zasadniczo to okładka mi się bardzo nie podoba, taka zwyczajna jest, jakby wydana w domu na drukarce, zupełnie nie pasuje do takiej doskonałej poezji.
Wiersze umiarkowanie kobiece, bardziej nawet neutralne płciowo, powiedziałabym. Lubię, kiedy ktoś opisuje życie codzienne w taki sposób, że sama zaczynam dostrzegać głębię, jak chociażby w wierszu "Wejść w rytm". Lubię też "Widokówkę z pytajnikiem", "Tryptyk o cierpliwości", "Zapiski szpitalne", "Blisko nagości", "Czaszkę".

W tym tomie poetka wznosi się na wyżyny doskonałości w mojej opinii, czytam i zapiera mi dech z radości, z tych poetyckich uniesień. Widać w nim trochę mroczniejsze wiersze, lekko naznaczone, bólem, cierpieniem, refleksją na temat przemijania i choroby. Bardzo, ale to bardzo wszystkie te treści do mnie trafiają.
Te krótkie formy w stylu Bukowskiego są, chociaż napisane z dużo większym kunsztem. Trochę zbyt dużo o przyrodzie, o drzewach (pewnie stąd ta paskudna okładka),to na minus, nie lubię.

Wyzwanie czytelnicze LC marzec 2021: Przeczytam książkę kierując się tagami z bazy LC: #poezjapolska (11).

Jakże miło czytać wiersze poetki i wiedzieć, że każdy tom będzie cudowny, że ta wrażliwość i spojrzenie na świat są z nami tożsame i że nie ma takiej możliwości, żeby coś poszło nie tak. No, zasadniczo to okładka mi się bardzo nie podoba, taka zwyczajna jest, jakby wydana w domu na drukarce, zupełnie nie pasuje do takiej doskonałej poezji.
Wiersze umiarkowanie kobiece,...