Krystyna Rodowska

Po liczbie ocen i opinii widać, że nocą, w kolejkach przed księgarniami z utęsknieniem na książkę nie oczekiwano, a jeżeli już ją niektórzy nabyli, to palpitacji serca, jej lektura u nich nie wywołała. Ja również po przejrzeniu książki tętno miałem miarowe. Aczkolwiek kilku zdaniową opinię popełniam. Antologię tworzą wiersze 14 poetów. Nie posiadam wiedzy, czy owa czternastka to Wersal francuskiej poezji, ale zakładam, że są jakoś reprezentatywni dla tego co dzieje w świecie francuskiej liryki ostatnimi laty. Czy coś zwróciło moja uwagę - po niezbyt wnikliwej lekturze - przed prawie 10 laty? Jak to we współczesnej poezji bywa, czyli żadnych zaskoczeń... po "piecyku mopsopodobnym" ...być nie może. I poezja francuska też jest postępowo usposobiona, co do wersyfikacji, składni, interpunkcji, użytych środków ekspresji, tematów itd. Ogólnie średnio, ale trochę fraz, fragmentów, niczego sobie. Na przykład (fragment wiersza "Chodź, Boże"): "...Quo vadis, Dominae? Przyszła kolej na mnie, stoję, przed zamkniętą często kaplicą, o godzinie, w której narkomani do kas się włamują, wybuchają bomby, rozbijają się samoloty, przepędza się ludzi z kraju do kraju o godzinie takiej samej jak inne" Jest trochę wierszy. Na przykład ten ("przyjaciółko która jesteś innym mną") "przyjaciółko która jesteś innym mną szeptem bądź imię twoje przyjdź oddech twój niech się spełni pożądanie twoich warg i ud twoje ciało nocne i dzienne daj mi dzisiaj przyjmij zaklęcia moje tak jak twoje własne są przeze mnie zaklinane i wtrąć nas jedno w drugie lecz dzięki tęsknocie wybaw nas od tęsknoty niech tak się stanie" Czyli, można coś z antologii wyłuskać i jeżeli są tacy, którzy lubią łuskać nie tylko fasolę, mogą popróbować...