Tomasz Bobusia

Debiutancki tomik wierszy Tomasza Bobusi jest też pierwszą książką świeżo upieczonego wydawnictwa Simbellawein, które ma za zadanie wspierać młodych pisarzy, szczególnie zainteresowanych fantastyką. Tematyka niektórych wierszy rzeczywiście oscyluje wokół tematyki fantastycznej, czasem są to opisy fantastycznych zjawisk czy romantyczne formacje nie mające na celu nic więcej niż uchwycenie jakiegoś piękna rymem. Między nimi skryte są wiersze z drugim dnem, mniej oczywiste, czasem dłuższe - niektóre są pełne liryzmu, inne zgoła inaczej - wulgarne i bliskie bulwarowi. Skrótem, zbiorek ten jest bardzo zróżnicowany i widać, że autor nadal nie ma wykrystalizowanego stylu, serwując nam mieszankę stylistyczną od baroku po modernizm. Większość utworów to rytmizowane, króciutkie rzuty z puentą, tylko w niewielu z nich autor bardziej się uzewnętrznia, te z kolei są z reguły bardziej chaotyczne, dłuższe i można nad nimi się zastanowić. Te pośrednie wypadają chyba najlepiej, szczególnie w kontrze do niektórych mniej skomplikowanych - mówię tu m.in o "Mięsie" lub "Numerku", które zachowując lekką formę mają w sobie sporo głębi, a przynajmniej literackiej zabawy. Nawet te wiersze, które same w sobie może nie porywają, mają w sobie magię opisu; chętnie przeczytałbym dłuższe teksty tego poety, być może w formie sonetu lub poematu, w których opisy mógłbym wgłębić się i zagnieździć na nieco dłużej.