Hmm i co mam napisać.  Nie jestem w stanie napisać o niej krótko. O tej książce można napisać długie wypracowanie. W 444 stronach powieści autorka zamieściła wiele emocji. Miłości różnego przekroju. Taką, bez której nie można żyć oraz taką, która potrafi wpędzić do grobu. Ukazane jest cierpienie, które potrafi zadać rodzina, a zarazem pokazuje, jakie daje wsparcie. Ma wielką siłę walki podczas najgorszych dni.
Autorka tak naprawdę zilustrowała złe i dobre strony dwóch płci. Wiadomo nie wszystkie. Wybrała takie losy bohaterów, jakie w obecnym czasie na pewno zdarzają się i to nie rzadko.
Dzięki książce wiele można się nauczyć. Zarówno kobiety, jak i mężczyźni znajdą w niej wiele porad życiowych, które naprawdę działają. Wiem z własnego doświadczenia.
Jak wiadomo, kłamstwo ma krótkie nogi, czego też doświadczyli bohaterowie powieści. Jedno kłamstwo ciągnie kolejne. Cierpi osoba, która je wypowiada i wszyscy najbliżsi. Nie oszczędza nikogo. Każdy człowiek ma ciężką przeszłość. Nosi swój własny krzyż a czasami i innych. Ma prawo dostać drugą szansę od życia i nie być skreślanym odgórnie.

Tak, jak mama Karoliny. Od dzieciństwa nie miała lekko. Nie miała wsparcia w rodzicach, a wręcz wywierali na niej presję, aby była najlepsza. Chciała dorównać wymaganiom rodziny i pragnęła być perfekcyjna, aby oni byli z niej dumni. Dążyła do tego pod każdym względem.   Nawet rodzice chłopaka, którego za młodu kochała nad życie, przyczynili się do tego, że nie potrafiła stworzyć prawdziwego, ciepłego ogniska domowego. Krytykowała i kierowała życiem swoich dzieci. Przez to każdy miał swoje tajemnice.
Karolina nie zaznając miłości w domu, a poznawszy ją w książkach, zaufała pierwszemu chłopakowi, który mówił jej czułe słówka. Swój pierwszy raz przeżyła z nim, mimo iż mówiła, że nie chce.  Gdyby komukolwiek o tym powiedziała, była pewne, że nikt jej nie uwierzy. Po czasie okazało się, że jest w ciąży. Dla niego był to tylko przelotny seks. Ona musiała podjąć najtrudniejszą decyzję w swoim życiu, wiedząc, że nie ma wsparcia mamy. Wiele lat cierpiała. Egzystowała. Nie potrafiła już zaufać, zwłaszcza płci przeciwnej. Każdego mierzyła jedną miarą. Pewnego dnia poznała Bartka. Doktora, któremu ciężka choroba zabrała żonę. Karolina zaś nie potrafiła o swoje życie zadbać i wylądowała w szpitalu po omdleniu. Mężczyzna miał wtedy dyżur. Wzburzyło go to i powiedział parę słów w gniewnym tonie, za które później przepraszał. Tak zaczęła się ich miłość.  Tylko pytanie: czy pozwolą jej się rozwijać? A może zniszczą ją na samym początku. Tego możecie dowiedzieć się tylko z książki. Poznacie również losy rodzeństwa oraz jej ojca.

Przyznam szczerze, że książka ma wielkie przesłanie. Czytają ją, dech zapierał mi w piersi wiele razy.

Hmm i co mam napisać.  Nie jestem w stanie napisać o niej krótko. O tej książce można napisać długie wypracowanie. W 444 stronach powieści autorka zamieściła wiele emocji. Miłości różnego przekroju. Taką, bez której nie można żyć oraz taką, która potrafi wpędzić do grobu. Ukazane jest cierpienie, które potrafi zadać rodzina, a zarazem pokazuje, jakie daje wsparcie. Ma...