Bardzo ciekawe przemyślenia opisane w emocjonujący sposób. Jednak książka powinna przejść korektę, jest pełna błędów gramatycznych i ortograficznych. Poważnie przeszkadzają w czytaniu. Gdyby nie to, moja ocena byłaby wyższa.

Bardzo ciekawe przemyślenia opisane w emocjonujący sposób. Jednak książka powinna przejść korektę, jest pełna błędów gramatycznych i ortograficznych. Poważnie przeszkadzają w czytaniu. Gdyby nie to, moja ocena byłaby wyższa.

"Najpierw głowa, później dom" to książka napisana przez dorosłe dziecko z rodziny dysfunkcyjnej (DDD). Opisuje sytuacje z dzieciństwa w dysfunkcyjnym domu, i pokazuje jak to rzutuje na dorosłe życie człowieka i jak bardzo potrafi być dla niego destrukcyjne.

Klaudia jest mamą, wychowuje swoje dzieci w zdrowej i normalnej relacji, pokazuje czym jest "normalność" i jak zatrzymać szkodliwe schematy i traumy przenoszone z pokolenia na pokolenie. Bo wystarczy tylko jedna osoba, żeby to zmienić.

Niech Twoje życie będzie Twoje. "Ta książka ma Ci powiedzieć, że są rzeczy, za które nie jesteś odpowiedzialny do dziś. Ma CI uświadomić, że możesz powiedzieć "stop", wyznaczyć granice i nie zgodzić się na ich przekraczanie".

Do przeczytania przez osoby DDA/DDD oraz resztę osób, chcących zrozumieć co to znaczy wychowywać się w domu dysfunkcyjnym .

"Najpierw głowa, później dom" to książka napisana przez dorosłe dziecko z rodziny dysfunkcyjnej (DDD). Opisuje sytuacje z dzieciństwa w dysfunkcyjnym domu, i pokazuje jak to rzutuje na dorosłe życie człowieka i jak bardzo potrafi być dla niego destrukcyjne.

Klaudia jest mamą, wychowuje swoje dzieci w zdrowej i normalnej relacji, pokazuje czym jest "normalność" i jak...

Masz czysto w domu? To znaczy, ze nie przepracowałaś traumy z dzieciństwa. Wychodzisz z domu z makijazem? Używasz perfum? Oj, jesteś nieszczęśliwa.
Powyższe oczywiście stanowi powierzchowne streszczenie, ale tak samo powierzchowna jest pseudoanaliza autorki.

Trudno tę książeczkę (celowo nie „książkę”) nazwać poradnikiem, źródłem cennej wiedzy o uporządkowaniu swojej głowy. Nie wnosi nic odkrywczego, można streścić ją w kilku zdaniach. Tekst stanowi właściwie upust bolączek autorki, które probuje ona przypisać wszystkim z problemami.
Łudziłam sie, ze kolejne strony coś nowego wniosą, ale za każdym razem jak padała krytyka czystego domu albo zadbanej kobiety (czyli chyba co druga strona) to dosłownie krew mnie zalewała… wręcz uznałam, ze treść tej książki może być szkodliwa dla osób z trauma, bo wmawiając ludziom, ze chaos zewnętrzny jest w porządku może ostatecznie doprowadzić do destrukcji.

Bardzo się zawiodłam…

Masz czysto w domu? To znaczy, ze nie przepracowałaś traumy z dzieciństwa. Wychodzisz z domu z makijazem? Używasz perfum? Oj, jesteś nieszczęśliwa.
Powyższe oczywiście stanowi powierzchowne streszczenie, ale tak samo powierzchowna jest pseudoanaliza autorki.

Trudno tę książeczkę (celowo nie „książkę”) nazwać poradnikiem, źródłem cennej wiedzy o uporządkowaniu swojej...

"Nie musisz robić niczego, bo tak wypada. Bo ktoś tego wymaga. Rób to, co daje Ci szczęście. Jeśli tylko nikogo tym nie krzywdzisz."

Książkę czyta się błyskawicznie, wystarczy przystanąć na chwilę, zwolnić i się zastanowić... z czym jest Ci dobrze, a co sprawia, że się dusisz.

Zostawiam ją bez oceny, każdy z Nas jest inny, więc będzie miał swoje odczucia po przeczytaniu ;)

"Nie musisz robić niczego, bo tak wypada. Bo ktoś tego wymaga. Rób to, co daje Ci szczęście. Jeśli tylko nikogo tym nie krzywdzisz."

Książkę czyta się błyskawicznie, wystarczy przystanąć na chwilę, zwolnić i się zastanowić... z czym jest Ci dobrze, a co sprawia, że się dusisz.

Zostawiam ją bez oceny, każdy z Nas jest inny, więc będzie miał swoje odczucia po przeczytaniu...

Ciężko ocenić jednoznacznie. O ile sama treść wydaje się być ok, tak już wydanie tej "książeczki", bo książka tego nazwać nie można, już na pewno nie. Duża, rozstrzelona czcionka. Błędy interpunkcyjne. Błędy gramatyczne, stylistyczne po prostu porażają! Słaby skład i korekta.

Czyta się to naprawdę źle! Brak przerw między akapitami.

Widać, że książka wydana przez autorkę (własnym sumptem),ale bardzo BARDZO niechlujnie!

Okładka ładna, ale co z tego, skoro te 120 stron czyta się po prostu źle?
A cena okładkowa poraża. 34 zł. Bez przesady!
Ta książeczka pisana standardową czcionką, bez zabiegów zwiększających objętość, winna liczyć maksymalnie 60 stron. Toż to broszura. Wątpliwej jakości broszura. Jestem zdegustowany.

Jestem również rozczarowany, bo wydaje się, że autorka (raczej) wie o czym pisze, natomiast nie jest absolutnie żadną pisarką. Ba! Nie ma nawet poczucia estetyki i standaryzacji książki. Przez co, cała publikacja staje się bezwartościowym zlepkiem słów. Po prostu śmieciem.

Dziwię się tak wysokiej ocenie. Jestem przekonany, że nie są to oceny obiektywne, prawdziwe.
Nikt kto czyta (nie tylko literaturę popularno-naukową, ale i choćby beletrystyke) nie postawi oceny 10 lub 9 przy tak razacych błędach wydawniczych.

Jestem zszokowany rekomendacjami (blurp) na okładce. Sygnowanie własnym nazwiskiem (panie psycholożki: Ziopaja, Słowikowska, Zając),o ile nie są wymyślone przez autorkę (edit;, sprawdziłem, istnieją naprawdę) powinny poczuć zażenowanie! Takie ludzkie zażenowanie.

Ktokolwiek, kto czytał tę książkę CHOCIAŻ raz, widzi że nie jest to pozycja w żaden sposób wartościowa.

Jest to po prostu kradzież. Sięganie do kieszeni Czytelnika dając w zamian... no właśnie nic.

Po raz pierwszy w życiu zastanawiam się, czy nie reklamować książki. Czy nie odesłać jak z powrotem do księgarni. Zwrot pieniędzy w tej sytuacji byłby uzasadniony.

Żałuję natomiast, bo zamówiłem od razu tę pozycję, ale i "Najpierw Ty", czyli kolejną pozycję pani Klaudii. Mam nadzieję, że ta druga pozycja okaże się jednak lepsza, w co, po szybkim przekartkowaniu wątpię.

Na tę chwilę, dopóki autorka nie poprawi swojego pisania (i wydawania),nie jestem zainteresowany zakupem kolejnych książek. I po prostu... Odradzam.

Ta książka nie powinna powstać! Wstyd.

Ciężko ocenić jednoznacznie. O ile sama treść wydaje się być ok, tak już wydanie tej "książeczki", bo książka tego nazwać nie można, już na pewno nie. Duża, rozstrzelona czcionka. Błędy interpunkcyjne. Błędy gramatyczne, stylistyczne po prostu porażają! Słaby skład i korekta.

Czyta się to naprawdę źle! Brak przerw między akapitami.

Widać, że książka wydana przez autorkę...

„Najpierw głowa, później dom” pokazuje nam jakie zachowania rzutują na naszą przyszłość. To dzieciństwo kształtuje nas na dorosłe życie. To od najbliższych osób chłoniemy wzorce, które potem albo sami przekształcamy, albo pozostajemy w tych samych ramach. Autorka pokazuje nam, że posiadanie niepełnej rodziny wcale nie jest złe. Wychowywanie w dysfunkcyjnej rodzinie wcale nie sprawia, że tacy ludzie, takie dzieci są gorsze. Musimy się zastanowić, czy wolimy pokazywać dziecku przemoc, ubliżanie wobec jednego rodzica, czy spokój z jednym z nich. Zgadzam się z Klaudią, że ton, słowa jakie wypowiadamy do dziecka pokazuje im w jakich ramach mają się widzieć. Nie możemy im mówić, że są grubymi, głupimi dziećmi, bo oni wtedy zaczynają w to wierzyć, przez co ich samoocena spada. Ta książka pokazuje, że najpierw musimy poukładać sobie w głowie swoje priorytety i odpowiedzieć na nurtujące nas pytania, żebyśmy dopiero po tym założyli rodzinę.

„Najpierw głowa, później dom” pokazuje nam jakie zachowania rzutują na naszą przyszłość. To dzieciństwo kształtuje nas na dorosłe życie. To od najbliższych osób chłoniemy wzorce, które potem albo sami przekształcamy, albo pozostajemy w tych samych ramach. Autorka pokazuje nam, że posiadanie niepełnej rodziny wcale nie jest złe. Wychowywanie w dysfunkcyjnej rodzinie wcale...

„Najpierw głowa, później dom” to moje drugie spotkanie z twórczością pani Klaudii Tokarz-Laski. Pierwsza książka autorki zrobiła na mnie ogromne wrażenie i zachęciła do przeczytania kolejnych. I tym razem się nie zawiodłam.

To poradnik ukazujący, w jaki sposób poradzić sobie z trudnymi sytuacjami, doświadczeniami z dzieciństwa i w jaki sposób mogły one wpłynąć na takie, a nie inne wybory w dorosłym życiu. Dlaczego pomimo świadomości o dorastaniu w patologicznej rodzinie, samemu wchodzi się w toksyczne relacje. O tym, że ważniejszy jest porządek w głowie niż porządek w domu.

Autorka daje nam do zrozumienia, że nadmierne dbanie o czystość daje złudne wrażenie porządku w życiu. To trochę tak, jakby człowiek chciał zamaskować swoje problemy wysprzątanym mieszkaniem. W końcu, jeżeli ktoś przyjdzie w odwiedziny i zobaczy ład, nie pomyśli, że domownik przeżywa jakieś troski, tylko jest w idealnym stanie psychicznym. Niestety, często jest zupełnie odwrotnie.

„Najpierw głowa, później dom” jest idealną pozycją dla każdego czytelnika. To zbiór wskazówek, jak sobie radzić z różnymi doświadczeniami wyniesionymi z rodzinnego domu. Klucz odpowiedzi, dlaczego powiela się niekorzystne schematy zauważone w dzieciństwie. Do tego podaje argumenty, w jakim celu warto postawić na siebie i swoje potrzeby, a utarte przekonania zostawić w tyle. Książka zawiera również zestaw ćwiczeń do wykonania. To świetny rodzaj autoterapii i wizualizacja swojego sposobu myślenia. Jednym słowem - polecam

„Najpierw głowa, później dom” to moje drugie spotkanie z twórczością pani Klaudii Tokarz-Laski. Pierwsza książka autorki zrobiła na mnie ogromne wrażenie i zachęciła do przeczytania kolejnych. I tym razem się nie zawiodłam.

To poradnik ukazujący, w jaki sposób poradzić sobie z trudnymi sytuacjami, doświadczeniami z dzieciństwa i w jaki sposób mogły one wpłynąć na takie, a...

"Najpierw głowa, później dom" to kolejna książka Klaudii Tokarz-Laska, która porusza tematykę trudnego dzieciństwa w dysfunkcyjnej rodzinie oraz jego wpływu na dorosłe życie.
Autorka pokazuje, jak bardzo dziecko nasiąka pewnymi zachowaniami z domu rodzinnego. Nie znając emocji innych niż strach, ból, brak akceptacji, szacunku czy zrozumienia, nieświadomie poszukuje podobnych przeżyć w dalszym życiu, bo są znane, wiadomo, jak się zachować, jak je przetrwać. Często boi się zmian, przerwania marazmu, bo lęka się nieznanego, uczuć, których nigdy nie doświadczyło.
Tak, jak w poprzedniej części autorka zaleca zadbać najpierw o siebie, potem o innych, tak w tej przekaz też jest podobny - najpierw zróbmy porządek z myślami, doświadczeniami, a potem możemy zająć się resztą. Negatywnych myśli o nas samych nie pozbędziemy się z dnia na dzień. Potrzeba na to czasu, rozmów, spojrzenia wgłąb siebie, czasem terapii.
Zrobienie porządku w głowie wiąże się ze zrozumieniem, że nie musimy zawsze dawać z siebie 100%, zadowalać oczekiwań innych, bo to przede wszystkim mnie samej ma być ze mną dobrze.

Książka zawiera sporo przemyśleń i trafnych spostrzeżeń. Uważam jednak, że mimo wszystko niektóre zasady nie zawsze są możliwe do zrealizowania. Życie byłoby idealne, gdybyśmy robili tylko to, co chcemy i co daje nam szczęście. Czasami jednak musimy robić to, co wypada - mam tu na myśli chociażby pracę zawodową, relacje z przełożonym itp. Dobrze to brzmi w teorii, ale praktyka bywa nieco bardziej skomplikowana...

"Najpierw głowa, później dom" to kolejna książka Klaudii Tokarz-Laska, która porusza tematykę trudnego dzieciństwa w dysfunkcyjnej rodzinie oraz jego wpływu na dorosłe życie.
Autorka pokazuje, jak bardzo dziecko nasiąka pewnymi zachowaniami z domu rodzinnego. Nie znając emocji innych niż strach, ból, brak akceptacji, szacunku czy zrozumienia, nieświadomie poszukuje...

Najpierw głowa, potem dom 🧡 K.Tokarz-Laska.
Czy i Wy przesadnie sprzątacie, kiedy ma się pojawić z wizytą szczególnie teściowa lub mama? Ja nad tym pracuje, żeby się tak nie przejmować, tzn mieć czysto, ale nie do przesady. Ważniejsze są dla mnie dzieci i mąż. Choć trudno mi z tym żyć, bo niestety ludzie z mojego otoczenia mają z tym problem...
Książka pokazuje, że w domu może być sterylny porządek, ale w głowie totalny chaos. Nie dajmy sobie zepsuć samopoczucia przez wzgląd na perfekcyjny porządek czy wygląd, najważniejsi jesteśmy my, dopiero potem dom... Niestety, większość tych natręctw ma swoje źródło w dzieciństwie z dysfunkcyjnej rodziny, a to nie musi być tylko rodzina z problemem alkoholowym...

Dziękuję.
To była i moja mała terapia psychologiczna 🥰💐

Najpierw głowa, potem dom 🧡 K.Tokarz-Laska.
Czy i Wy przesadnie sprzątacie, kiedy ma się pojawić z wizytą szczególnie teściowa lub mama? Ja nad tym pracuje, żeby się tak nie przejmować, tzn mieć czysto, ale nie do przesady. Ważniejsze są dla mnie dzieci i mąż. Choć trudno mi z tym żyć, bo niestety ludzie z mojego otoczenia mają z tym problem...
Książka pokazuje, że w domu...

‘Najpierw głowa, później dom’ to poradnik, który pomoże Ci uporządkować głowę, określić priorytety i pokaże jak zadbać o własne szczęście. Jest to już moje trzecie spotkanie twórczością Klaudii Tokarz-Laska i powiem Wam, że sięgając po tą książkę miałam wrażenie jakbym siadała do rozmowy z bardzo dobrą przyjaciółką. Za to bardzo polubiłam poradniki Pani Klaudii – za tworzenie głębokiej więzi z czytelnikiem.
W tej książce dowiadujemy się w jaki sposób nie dać się presji otoczenia oraz jak nie bać się zaspokajać swoje potrzeby. Autorka tłumaczy nam, że odpuszczenie czy powodzenie sobie, że ma się dość to nic złego. Dodatkowo dowiadujemy się jak dzieciństwo, zwłaszcza dorastanie w rodzinie dysfunkcyjnej, wpływa na kształtowanie młodego człowieka oraz czym jest rodzina dysfunkcyjna. Tutaj dla wielu może być zaskoczeniem, że rodzina dysfunkcyjna to nie tylko taka gdzie jest alkohol i przemoc różnego rodzaju. To też taka w której podkopuje się autorytet jej członków, nie liczy się z uczuciami i zdaniem dzieci czy też taka, w której wiecznie panuje napięcie i niezdrowa atmosfera między np. rodzicami ale ‘dla dobra dziecka’ nie rozstaną się. Ale czy na pewno to jest dobre dla dziecka? Na te i wiele innych pytań najlepiej odpowie Wam autorka.
Jest to poradnik, a właściwie seria poradników, które naprawdę warto przeczytać. Dzięki swojemu oryginalnemu podejściu i prostocie w przekazie, czyta je się bardzo dobrze. Ponadto słowa autorki wdzierają się do wnętrza czytelnika i naciskają najczulsze ‘przyciski’ zmuszając do refleksji, a tym samym do dostrzeżenia przeszkód na drodze ku prawdziwemu szczęściu.
Bardzo ale to bardzo mocno polecam wam wszystkie książki Pani Klaudii. Jestem pewna, że nie będziecie żałować decyzji sięgnięcia po nie. Ja nie żałuję, a wręcz jestem bardzo wdzięczna autorce za mądrości w nich przekazane. Takie poradniki nie męczą, tylko otwierają oczy i pomagają. Jestem pewna, że wiele osób potrzebuję takiej pomocy, nawet jak sie do tego nie przyznają. Dlatego nie ma co się zastanawiać, zrób krok w stronę szczęścia.

‘Najpierw głowa, później dom’ to poradnik, który pomoże Ci uporządkować głowę, określić priorytety i pokaże jak zadbać o własne szczęście. Jest to już moje trzecie spotkanie twórczością Klaudii Tokarz-Laska i powiem Wam, że sięgając po tą książkę miałam wrażenie jakbym siadała do rozmowy z bardzo dobrą przyjaciółką. Za to bardzo polubiłam poradniki Pani Klaudii – za...