Jesteśmy społecznością, która kocha książki

No i przeczytałem. Czy jestem zachwycony. Ciężko powiedzieć. Raczej chyba nie jest to mój klimat. No ale przecież to King... no właśnie. Chyba wiadomo czemu ukrył się za pseudonimem Bachman. O ile mroczna wizja przyszłości Stanów Zjednoczonych jest zarysowana dość zręcznie. To sama fabuła gdzie stu chłopców (raczej nie mężczyzn) bierze udział w corocznym, wielokilometrowym marszu, gdzie meta jest tam, gdzie odejdzie z tego świata przedostatni z nich już nie do końca. Gra toczy się o życie - więc stawka jest bardzo wysoka. Brutalne reality show na podstawie prozy tego autora było już dane mi obejrzeć w postaci filmu. Tak więc tutaj miałem tylko powtórkę... ze znacznie mniejszą ilością akcji.
W sumie zastanowiło mnie dlaczego King praktycznie dwukrotnie napisał bardzo podobną książkę. Wielki Marsz jest uważany za jedno z najlepszych dokonań Richarda Bachmana (Stephena Kinga), no ale nie spotkał się z moim entuzjazmem. Jeśli lubisz dystopię, historie o rywalizacji i postapokaliptyczny (przynajmniej dla mnie) świat - ta książka może ale nie musi Ci się spodobać. Zaznaczam jednak, że nie jest to pozycja dla każdego.

No i przeczytałem. Czy jestem zachwycony. Ciężko powiedzieć. Raczej chyba nie jest to mój klimat. No ale przecież to King... no właśnie. Chyba wiadomo czemu ukrył się za pseudonimem Bachman. O ile mroczna wizja przyszłości Stanów Zjednoczonych jest zarysowana dość zręcznie. To sama fabuła ...

Rozwiń Zwiń

“Szymek” to kolejna pozycja tego autora, którą warto przeczytać. Kolejny raz nie mamy tutaj tylko kryminału - ale dramat, który jest opatrzony wątkiem kryminalnym. Autor bardzo sprawnie żongluje dwoma liniami czasowymi. Świetne jest też pokazanie całości oczami ofiary. Z jednej strony, mamy tu mocny kryminał, a z drugiej, elementy powieści obyczajowej oraz psychologicznej. Czytelnik przygląda się śledztwu, ale także historii Szymka i jego brata. Zło wręcz zalewa czytelnika. Książka skłania do refleksji nad problemami, co sprawia, że “Szymek” to nie tylko kryminał, ale także literatura, która zachęca do myślenia.

“Szymek” to kolejna pozycja tego autora, którą warto przeczytać. Kolejny raz nie mamy tutaj tylko kryminału - ale dramat, który jest opatrzony wątkiem kryminalnym. Autor bardzo sprawnie żongluje dwoma liniami czasowymi. Świetne jest też pokazanie całości oczami ofiary. Z jednej strony, mam...

Rozwiń Zwiń

Nielat Pana Kościelnego to kolejna książka po którą sięgnąłem. To chyba jest najlepszym przykładem jakie nadzieje wiążę z tym autorem. Tym razem znowu mamy do czynienia z mocnym i brutalnym kawałkiem prozy, która aż ocieka złem, okrucieństwem, krzywdą i niesprawiedliwością tego świata, w jakim przyszło żyć bohaterom książki. Wrocław lat dziewięćdziesiątych jest idealnym tłem historii, która wstrząsa, porusza i pokazuje najciemniejszą stronę ludzkiej natury. Nie jest to powieść dla każdego, ponieważ ukazuje bardzo bolesne doświadczenia, ale na pewno spodoba się wszystkim tym, którzy szukają lektury z niepowtarzalnym, mrocznym klimatem i trudnymi tematami. Autor, nie wybiela rzeczywistości i obnaża najgorsze brudy tego świata. W doskonały sposób pokazuje jacy ludzie “bronili” dobra naszego kraju. W książce poznajemy życie chłopaka, który nie miał łatwego losu i gdyby tylko przyszedł na świat w innej rodzinie mógłby mieć lepsze życie. Niestety życie przynosi mu prawdziwe piekło, które przerosło nawet moje wyobrażenia. Dwa morderstwa, których wyjaśnienie jest ze sobą związane. Popularnego aktora i spalonego dzieciaka. Wyjaśnienie i poznanie całej historii naprawdę porywa i zmusza do myślenia. Jest to książka, która zostaje w pamięci na długo po zakończeniu lektury. Przejmująca, mocna i wstrząsająca.

Nielat Pana Kościelnego to kolejna książka po którą sięgnąłem. To chyba jest najlepszym przykładem jakie nadzieje wiążę z tym autorem. Tym razem znowu mamy do czynienia z mocnym i brutalnym kawałkiem prozy, która aż ocieka złem, okrucieństwem, krzywdą i niesprawiedliwością tego świata, w j...

Rozwiń Zwiń

Zdecydowanie najsłabsza część z serii. Za dużo wątków pobocznych a za mało głównego. Miałem wrażenie, że z powieści kryminalnej została zrobiona obyczajowa z jedynie drobnym wątkiem kryminalnym. Wątkiem, ktory w mojej ocenie jest prowadzony trochę na siłę.
Jedynie końcówka jest naprawdę dobra.
Właśnie za nią - oczko w górę.
Końcówka przypominająca pozostałe części. Jeśli ktoś czytał dwie pierwsze książki z cyklu to warto kontynuować. Jeśli ktoś czytał trzecią, jest to pozycja obowiązkowa.

Zdecydowanie najsłabsza część z serii. Za dużo wątków pobocznych a za mało głównego. Miałem wrażenie, że z powieści kryminalnej została zrobiona obyczajowa z jedynie drobnym wątkiem kryminalnym. Wątkiem, ktory w mojej ocenie jest prowadzony trochę na siłę.
Jedynie końcówka jest naprawdę do...

Rozwiń Zwiń

Zdecydowanie najlepsza z całej serii (jak do tej pory)... praktycznie nie zamyka żadnego z wątków pozostawiając wolną rękę na dalsze rozwiązywanie ich w kolejnym tomie. Mniej postaci... albo jeszcze sprawniej zobrazowanych. Zobrazowanych tak, że czytelnik zupełnie przestał się gubić i dokładnie wie gdzie się znajduje... pomimo przeskoczenia z wątku na wątek. Świetne prowadzenie akcji. Bardzo dobrze napisana. Aż się ma chęć czytać dalej. No i ostatecznie znowu widzimy, że nie zawsze dobrych ludzi spotykają dobre rzeczy.
Ze swojej strony dodam jeszcze, że od razu przeszedłem do czytania kolejnego tomu.

Zdecydowanie najlepsza z całej serii (jak do tej pory)... praktycznie nie zamyka żadnego z wątków pozostawiając wolną rękę na dalsze rozwiązywanie ich w kolejnym tomie. Mniej postaci... albo jeszcze sprawniej zobrazowanych. Zobrazowanych tak, że czytelnik zupełnie przestał się gubić i dokł...

Rozwiń Zwiń

Odrobinę gorsza niż część pierwsza - niemniej jednak nadal mocno trzyma poziom. Bardzo lubię powieści posiadające wielowątkowość, która się przeplata i przenika ze sobą. Tym razem miałem wrażenie, że postaci jest odrobinę mniej niż w pierwszej części cyklu ... lub może były sprawniej napisane. Kilka fajnych pomysłów autora, których tu nie przytoczę by nie psuć odbioru książki innym. Ogólnie główna antagonistka troszkę przerysowana i w zasadzie tylko dlatego uważam, że ta książka jest odrobinę gorsza od poprzedniczki. Bo wyraźnie widać postęp w sprawnym operowaniu całością wątków przez autora. Jedna z tych pozycji, które powinno się przeczytać.

Odrobinę gorsza niż część pierwsza - niemniej jednak nadal mocno trzyma poziom. Bardzo lubię powieści posiadające wielowątkowość, która się przeplata i przenika ze sobą. Tym razem miałem wrażenie, że postaci jest odrobinę mniej niż w pierwszej części cyklu ... lub może były sprawniej napis...

Rozwiń Zwiń