Moc truchleje. Opowieści wigilijne 1939-1945

To nie było moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, dlatego też wiedziałam, czego mogę się spodziewać. Wiedziałam, że nie będzie słodko, ale o dziwno jest też radośnie i kolorowo, chociaż w mojej wyobraźni w takiej delikatnej poświacie sepii.
Czasy wojny, kojarzą nam się przede wszystkim z biedą, strachem i niepokojem o bliskich, ale pamiętajmy, że początek wojny nie wszędzie był jednakowy. W niezbyt obszernej publikacji "Moc truchleje" znajdziecie kilka prawdziwych relacji z tamtego okresu, które autorka wysłuchała, i skrupulatnie przeniosła na papier byśmy i my, mogli poznać te historie.
We wspomnieniach bohaterów widzimy przygotowania do tej najważniejszej w roku wieczerzy, poznajemy tradycje regionów, poszczególnych rodzin, radość dzieci jest wręcz wyczuwalna w trakcie czytania. Kiedy zagłębiasz się w te historie, masz wrażenie, że podglądasz te rodziny przez okno. Widzisz, jak krzątają się w kuchni, szykują potrawy, stroją choinkę, przynoszą siano, siadają do stołu.

Mijają miesiące, czas płynie, nadchodzi kolejne Boże Narodzenie, a te już często bywają coraz uboższe, smutniejsze. Często gdzieś w obozie, na wygnaniu, przy odrobinie szczęścia przy kromce chleba. Jeśli już gdzieś przy stole, często robi się przy nim coraz bardziej pusto. Talerz dla zbłąkanego wędrowca to już symbol tęsknoty i oczekiwana za kimś najbliższym.

"Moc truchleje" może nie jest imponująca ilością stron, ale zawartość to wynagradza. Ileż emocji, nadziei, tęsknoty, lęku w tych opowieściach. Ile strasznych, dramatycznych wspomnień, których samo czytanie wręcz fizycznie boli. Sylwia Winnik kolejny raz zabiera nas w podróż w czasie, przy okazji dając możliwość poznania jednych z ostatnich już świadków tamtych czasów i wydarzeń, bo przecież tych ludzi pozostało już naprawdę niewielu. Oprócz wspomnień znajdziecie tam również wyjątkową gratkę, przepisy na świąteczne potrawy z czasów wojny.
Ta książka w przepiękny sposób pokazuje, jak łatwo można się cieszyć z drobiazgów, jak powinno doceniać się to, co mamy, chronić bliskich i pielęgnować tradycje. Piękna, mądra i bardzo, bardzo, wartościowa pozycja. Polecam serdecznie.
Więcej na www.papierowestrony.blogspot.com

To nie było moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, dlatego też wiedziałam, czego mogę się spodziewać. Wiedziałam, że nie będzie słodko, ale o dziwno jest też radośnie i kolorowo, chociaż w mojej wyobraźni w takiej delikatnej poświacie sepii.
Czasy wojny, kojarzą nam się przede wszystkim z biedą, strachem i niepokojem o bliskich, ale pamiętajmy, że początek wojny nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Myslalam że "Moc Truchleje"łyknę w jeden dzień. No niesety muszę robić przerwy. Reportaże są mocne, opowieści tych ludzi ściskają za gardło i wywracaja serce do góry nogami. Rano przycztalam"Snop Wigilijny" - 7 rozdział...😭😭😭

Polecam !!

Myslalam że "Moc Truchleje"łyknę w jeden dzień. No niesety muszę robić przerwy. Reportaże są mocne, opowieści tych ludzi ściskają za gardło i wywracaja serce do góry nogami. Rano przycztalam"Snop Wigilijny" - 7 rozdział...😭😭😭

Polecam !!

Pokaż mimo to

Gdy pierwsza gwiazdka oznacza nadzieję.

Święta w czasie wojny na zawsze zapadają w pamięć. Cudem zdobyte jedzenie, tekturowa choinka w kącie celi i wspólnie odśpiewane „Bóg się rodzi” na tyłach baraku były szczytem odwagi. Ale tak spędzone Boże Narodzenie stawało się też namiastką domu, iskierką nadziei, że kiedyś jeszcze spędzi się je z bliskimi.
Sylwia Winnik sięga po nie znane dotąd świąteczne wspomnienia świadków historii. Inspiracją była dla niej opowieść rodzinna – wspomnienia prababci o Bożym Narodzeniu obchodzonym tuż po wojnie. W skromnych warunkach, ale w niepowtarzalnej rodzinnej atmosferze. Prababcia Emilia w czasie wojny ledwie uniknęła wywiezienia do Auschwitz. Te święta były więc dla niej prawdziwym cudem.

„Moc truchleje. Opowieści wigilijne 1939–1945” to zbiór wspomnień dotyczących świąt spędzonych w obozach koncentracyjnych, w kołchozach na Syberii albo w konspiracji. Te chwytające za serce historie udowadniają, że w skrajnych sytuacjach to poczucie wspólnoty z innymi ludźmi może dać nadzieję i siłę, by przetrwać.

"Tradycja jest tak istotna w naszym życiu, że nawet w czasie wojny, również w miejscach zagłady, ludzie za wszelką cenę starali się ją ocalić."

"Moc truchleje. Opowieści wigilijne 1939-1945" jest zbiorem opowiadań, wspomnień ludzi, którzy pomimo panującej wojny, zimna, smutku potrafili zjednoczyć się przy wigilijnym stole (choć nie zawsze był to stół) i wspólnie przeżyć ten wyjątkowy czas.

"Poczucie tęsknoty, które nie mija, jest jak to puste miejsce przy stole podczas kolacji wigilijnej. Symbol tych, którzy odeszli."

Jak wiemy, Boże Narodzenie symbolizuje narodziny. Ale to także symbol przemijania. Czy w tym okresie nie brakuje Wam kogoś bliskiego? Kogoś, z kim chcielibyście przeżyć te wyjątkowe dni, ale jest to niemożliwe? Dla mnie święta to czas, kiedy nie potrafię tak jak inni przywdziać uśmiech od ucha i cieszyć się w pełni. Zawsze mocno odczuwam nieobecność kogoś, z kim już nie będzie mi dane zasiąść przy wigilijnym stole.

"Patrzmy na siebie, bo kiedyś, gdy zabraknie jednej z drogich nam osób, gdy poczujemy pustkę, zwłaszcza w takie dni jak Wigilia, piękne wspomnienia uświadomią nam, że ich obecność tak wiele zmieniła w naszym życiu i że nadal trwa, choć w inny już sposób."

Kiedy wojna, strach i śmierć opanowały Polskę i każde domostwo, ludzie jeszcze bardziej potrzebowali swojej obecności, wsparcia, solidarności i miłości. Te krótkie wspomnienia dają wyraz temu, jak wyglądało wówczas życie. Rzeczywistość, która z jednej strony przygniatała człowieka cierpieniem, bólem, stratą, a z drugiej gdzieś głęboko tliła się nadzieja na powrót do normalności.

Dziś, gdzie wszystkiego mamy pod dostatkiem, nie potrafimy tego docenić. Kiedy zaczęły liczyć się dobra materialne, przepych na stole? A ludzie, więzi, uczucia i życie? Ta lektura przypomina o tym wszystkim, co powinno być dla każdego z nas najważniejsze. Że Boże Narodzenie to coś więcej, niż tylko migające światełka, czy szał prezentów. Jestem pełna podziwu dla tego, jak starano się, by w tym smutnym, niepewnym, pełnym obaw czasie stworzyć choć namiastkę atmosfery świąt Bożego Narodzenia. A magia? Ona przybiera w książce zupełnie inny wymiar.

Autorka przybliża nam to, jak wyglądała Wigilia przed wojną (w gronie najbliższych, z choinką i z pachnącym potrawami), ale i w trakcie. Prowadzi nas poprzez Kresy, Syberię, Auschwitz-Birkenau, Pawiak. Dzięki takiemu przybliżeniu rzeczywistości czytelnik zaczyna doceniać to, co ma, otwiera oczy na istotne wartości.

Jak mówi sama Sylwia Winnik, jej książka to nie tylko reportaż, wspomnienia, ale również przepełnione rozważaniami i refleksjami osobiste myśli pełne lęku, poczucia straty, ale i nadziei oraz miłości.

W książce znajdziemy również dwanaście przepisów na wigilijny stół z czasów wojny, którymi podzielili się bohaterowie książki oraz babcie i prababcia autorki. Dopełnieniem są też liczne fotografie.

"Moc truchleje. Opowieści wigilijne 1939-1945" to wyjątkowa książka o Bożym Narodzeniu, przemijaniu, stracie, tradycji. To pozycja dla tych, których interesują reportaże, II wojna światowa i relacje świadków historii. Każdy z nas podczas Wigilii odczuwa pewien rodzaj pustki, kogoś mu brakuje, za kimś tęskni. Ta lektura skłania do refleksji, kruszy serce i dodaje otuchy. Nie zastanawiajcie się ani chwili - czytajcie!

Gdy pierwsza gwiazdka oznacza nadzieję.

Święta w czasie wojny na zawsze zapadają w pamięć. Cudem zdobyte jedzenie, tekturowa choinka w kącie celi i wspólnie odśpiewane „Bóg się rodzi” na tyłach baraku były szczytem odwagi. Ale tak spędzone Boże Narodzenie stawało się też namiastką domu, iskierką nadziei, że kiedyś jeszcze spędzi się je z bliskimi.
Sylwia Winnik sięga po...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Myślę sobie, że cuda dzieją się wokół nas każdego dnia, tylko nie umiemy ich dostrzegać, bo nie chcemy ani nie potrafimy w nie wierzyć."

Do Świąt Bożego Narodzenia zostało już mało czasu. Część osób powoli gromadzi prezenty i planuje, co musi zrobić. Jednak zanim zatracimy się w tym kolorowym gwarze, dobrze jest przysiąść i zastanowić się nad prawdziwym znaczeniem tego pięknego okresu.
W swojej książce Sylwia Winnik przedstawia nam opowieści wigilijne z czasów II wojny światowej. Autorka poruszona wspomnieniami ukochanej prababci, zebrała dziesięć historii o świętach spędzonych w trudnych warunkach. Bohaterowie to osoby, które przeżyły obóz koncentracyjny, były zesłane na Sybir, siedziały w więzieniu albo ukrywały się w lesie. To krótkie, choć przepełnione emocjami opowieści, w których niezwykle ważną rolę odgrywa tradycja i jej zachowywanie. Dowiadujemy się jak ogromną wartość ma dla niektórych puste miejsce przy stole, tak często już przez nas pomijane. Czytamy o wspólnocie i rodzinie, bo to ona znaczy tak wiele. Nie ważne, gdzie byśmy się znajdowali, jeśli mamy przy sobie bliskich, nawet trudne chwile stają się lepsze. Wigilijny stół to niejako symbol jedności i miłości, nie istotne ile potraw się na nim znajduje. Należy doceniać wszystko co mamy i umieć się z tego radować. Sylwia Winnik w pewien sposób utrwala i nadaje głębszy sens ludzkim wspomnieniom, a te naprawdę warto poznać.
Może w tym roku przy odświętnie ubranym stole zabraknie kogoś, kto był z nami jeszcze niedawno. Pamiętajmy o tych osobach, wspomnijmy je w modlitwie i trwajmy w postanowieniu, aby w pełni cenić każdą chwilę, tak jak czyniły to osoby, które Boże Narodzenie obchodziły niejednokrotnie w strachu przed kolejnym dniem.

"Myślę sobie, że cuda dzieją się wokół nas każdego dnia, tylko nie umiemy ich dostrzegać, bo nie chcemy ani nie potrafimy w nie wierzyć."

Do Świąt Bożego Narodzenia zostało już mało czasu. Część osób powoli gromadzi prezenty i planuje, co musi zrobić. Jednak zanim zatracimy się w tym kolorowym gwarze, dobrze jest przysiąść i zastanowić się nad prawdziwym znaczeniem tego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

''Moc truchleje. Opowieści wigilijne 1939 - 1945'' to najnowsza książka Sylwii Winnik od Wydawnictwa Znak. Nie miałam jak dotąd przyjemności zetknięcia się z twórczością autorki, czego bardzo żałuję. Zwłaszcza teraz, gdy przeczytałam już jedno z jej dzieł. Jestem za to przekonana, że kiedyś wszystko nadrobię i przeczytam każdą książkę, która tylko wyjdzie spod pióra Pani Winnik. Gdyż to, jak autorka pisze, po prostu mnie oczarowało.

Po całą recenzję zapraszam na bloga:
https://daria-reads.blogspot.com/2020/11/moc-truchleje-opowiesci-wigilijne-1939.html

''Moc truchleje. Opowieści wigilijne 1939 - 1945'' to najnowsza książka Sylwii Winnik od Wydawnictwa Znak. Nie miałam jak dotąd przyjemności zetknięcia się z twórczością autorki, czego bardzo żałuję. Zwłaszcza teraz, gdy przeczytałam już jedno z jej dzieł. Jestem za to przekonana, że kiedyś wszystko nadrobię i przeczytam każdą książkę, która tylko wyjdzie spod pióra Pani...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Moc truchleje" to krótki zbiór opowiadań, przez który może szybko przemknąć nawet osoba, którą dotknął kryzys czytelniczy głęboki jak Rów Mariański.
Szybko przeczytane, jednak nie będzie prędko zapomniane. Książka skłania do wielu refleksji, po jej lekturze z pewnością bardziej docenimy to co mamy. W opowiadaniach ukazane są prawdziwe wspomnienia z czasów II wojny światowej. Czytamy jakie okrucieństwa spotykały żyjących wtedy ludzi, jak wyglądały Święta jeszcze na początku wojny i jak później, w zależności od tego gdzie dane było bohaterom je spędzać. Obóz, więzienie, zesłanie... a łączył je ciągle panujący strach, bieda i nieustanny niedobór jedzenia. Książka pokazuje jednak, że w obliczu trudnych wydarzeń, niekiedy spoglądania w oczy śmierci - można, a nawet trzeba obchodzić Święta, zachować tradycję, mimo iż za opłatek możemy mieć tylko okruszek chleba. Najważniejszymi wartościami jest siła rodziny, okazywanie dobroci drugiemu człowiekowi oraz wiara i nadzieja w lepsze jutro.

"Moc truchleje" to krótki zbiór opowiadań, przez który może szybko przemknąć nawet osoba, którą dotknął kryzys czytelniczy głęboki jak Rów Mariański.
Szybko przeczytane, jednak nie będzie prędko zapomniane. Książka skłania do wielu refleksji, po jej lekturze z pewnością bardziej docenimy to co mamy. W opowiadaniach ukazane są prawdziwe wspomnienia z czasów II wojny...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie wiem czy można głębiej wyrazić sens świąt i tęsknoty za tymi co odeszli, niż to jak autorka zrobiła to Sylwia Winnik. Można wiele dobrego napisać o tej lekturze, przywołując argumenty wspaniałego i rzetelnego pióra Sylwii Winnik, wnikliwego podejścia do tematu, nie przegadanej tematyki, a raczej subtelnego, choć mocnego przekazu, ale ja tu zostawię tylko dwa cytaty z książki. I polecę, bo to jedna z najlepszych książek ostatnich lat. "Patrzmy na siebie, bo kiedyś, gdy zabraknie jednej z drogich nam osób, gdy poczujemy pustkę zwłaszcza w takie dni jak Wigilia, piękne wspomnienia uświadomią nam, że ich obecność tak wiele zmieniła w naszym życiu i że nadal trwa, choć w inny sposób", "To opowieść o Bożym Narodzeniu. I przemijaniu. Bo jak się okazało, jedno łączy się z drugim."

Nie wiem czy można głębiej wyrazić sens świąt i tęsknoty za tymi co odeszli, niż to jak autorka zrobiła to Sylwia Winnik. Można wiele dobrego napisać o tej lekturze, przywołując argumenty wspaniałego i rzetelnego pióra Sylwii Winnik, wnikliwego podejścia do tematu, nie przegadanej tematyki, a raczej subtelnego, choć mocnego przekazu, ale ja tu zostawię tylko dwa cytaty z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Święta w czasie wojny na zawsze zapadają w pamięć. Cudem zdobyte jedzenie, tekturowa choinka w kącie celi i wspólnie odśpiewane ,,Bóg się rodzi" na tyłach baraku były szczytem odwagi. Ale tak spędzone Boże Narodzenie stawało się też namiastką domu, iskierką nadziei, że kiedyś jeszcze spędzi się je z bliskimi."
🌟
#moctruchlejeopowiesciwigilijne19391945 - Autorka w swojej powieść wskrzesiła kolaż wspomnień i historie ludzi, którym przyszło spędzać Boże Narodzenie w piekle zwanym Auschwitz, w kołchozach na Syberii, a także w konspiracji.
Z tej książki bije bezgraniczna rozpacz, ból i niewyobrażalny strach ludzi często rozdzielonych z rodziną, ludzi męczonych do utraty tchu pracą ponad ich siły, ludzi katowanych i głodzonych. Udręczonych również psychicznie codziennym widokiem wszechobecnej śmierć. Książka ukazuje nam również wielką siłę rodziny! Wsparcie ze strony drugiego człowieka, ogromną siłę woli, dzielenie się ostatnią kromką chleba. Ci zesłani do niewoli ludzie nie mieli nic, tylko siebie nawzajem. Mam wrażenie że w tych czasach jest wszystko, ale tak naprawdę większość z nas nie docenia tego najważniejszego. ONI potrafili docenić to całym sercem, co jest po prostu piękne i godne naśladowania.
🌟
Wiele rozmawiałem z moją babcią o tych czasach. Opowiedziała mi mnóstwo historii z lat wojny, gdy była jeszcze dzieckiem. Słuchałam ich z zapartym tchem i łzami w oczach, potrafiliśmy przegadać całe noce🖤. U drugiej babci spędziłam większość Świat Bożego Narodzenia. To były najpiekniejsze chwilę w moim życiu i nigdy ich nie zapomnę😢. Teraz to ja organizuje święta w swoim domu, i zawsze wtedy wracam myślami do nich...
Bardzo się wzruszyłam przy tej lekturze, przywołała bowiem wiele wspomnień.
🌟
Moi drodzy książka jest króciutka(na końcu zostały umieszczone, przepisy świąteczne z czasów wojny), a niesie tak ważny przekaz! Pomyślcie o niej!❤

"Święta w czasie wojny na zawsze zapadają w pamięć. Cudem zdobyte jedzenie, tekturowa choinka w kącie celi i wspólnie odśpiewane ,,Bóg się rodzi" na tyłach baraku były szczytem odwagi. Ale tak spędzone Boże Narodzenie stawało się też namiastką domu, iskierką nadziei, że kiedyś jeszcze spędzi się je z bliskimi."
🌟
#moctruchlejeopowiesciwigilijne19391945 - Autorka w swojej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czasami, by powiedzieć coś ważnego, trzeba użyć niewielkiej ilości słów. I to właśnie zrobiła autorka. W tej niewielkiej objętościowo książce, uczyniła rzecz wielką. Nie tylko ocaliła od zapomnienia wspomnienia ludzi, którzy opowiedzieli o tym jak wyglądały wigilie w czasie wojny (Auschwitz, Syberia, konspiracja - kontrastując z bajkowymi świętami przed 1939 rokiem), ale przypomniała co tak naprawdę łączy nas, pokoleniowo, jako ludzi, w czasie świąt Bożego Narodzenia. Powołując się na ciągłość tradycji uświadomiła nam, że jesteśmy częścią czegoś większego. I że Boże Narodzenie to nie tylko magia kiczowatych ozdób świątecznych, a bliskość drugiego człowieka i przemijanie. Kiedy puste miejsce przy stole zaczyna przypominać konkretną osobę, zaczynamy rozumieć głębiej sens Bożego Narodzenia. Ta książka w wykonaniu Sylwii Winnik, najbardziej, spośród jej wszystkich książek, oddaje kunszt pisanego słowa w reportażu. To niewielka książka napisana w wielki sposób o ważnych sprawach. Po książki autorki można sięgać bez zastanowienia. A dla mnie Moc truchleje jest jedną z najlepszych lektur tego roku. I niech nie zwiedzie Was jej nieco ponad 200 stron. Ładunek informacyjny i emocjonalny jest odpowiedni. Choć czytam wiele książek historycznych, nie wszystkie mam chęć oceniać tutaj. Tej nie można było pominąć, to coś znaczy. Jedynie cena, może nieco wysoka jak na ilość stron, ale tak jak oceniamy treść, a nie ilość stron, tak płacimy za treść, a nie ilość stron. Ponadczasowo, polecam.

Czasami, by powiedzieć coś ważnego, trzeba użyć niewielkiej ilości słów. I to właśnie zrobiła autorka. W tej niewielkiej objętościowo książce, uczyniła rzecz wielką. Nie tylko ocaliła od zapomnienia wspomnienia ludzi, którzy opowiedzieli o tym jak wyglądały wigilie w czasie wojny (Auschwitz, Syberia, konspiracja - kontrastując z bajkowymi świętami przed 1939 rokiem), ale...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Długo wyczekiwałam tej książki, spodziewałam się od niej tego, że będzie równie dobra, jak 'Dziewczęta z Auschwitz' tej samej autorki. Oczekiwałam sama nie wiem czego, i być może dlatego, aż tak się rozczarowałam. Historie z okresu świąt są wspaniałe i nawet nie podlega to dyskusji. Ale już sam pomysł na książkę i jej wydanie, zawiódł. Wielka czcionka z dużymi marginesami i powtórzeniami na marginesach fragmentów, które bezpośrednio obok nich znajdują się w zwykłym tekście. Wiele przytoczeń i fragmentów z innych książek, niepotrzebne reklamy innych swoich książek, każda na osobnej kartce, chyba po to, aby zająć jak najwięcej miejsca. Przepisy, które zajmują prawie 30 stron. Gdyby książka została wydana normalnie, mogłaby mieć połowę objętości, jaką ma teraz. Jest to poprostu naciąganie. Moim zdaniem jej cena jest za bardzo wygórowana. Potencjał był, ale moim zdaniem niewykorzystany. Temat świetny, za co chylę czoła, wyznania bohaterów wspaniałe, więc gdybym oceniała tylko historie tych ludzi, z pewnością wstawiłabym 10. Ale niestety, oceniając całą książkę, dostaje ona ode mnie tylko 5. Zawiodłam się bardzo, ponieważ liczyłam na fajerwerki, ale w porównaniu do pierwszej książki autorki- oczywiście nie biorąc pod uwagę wspomnień bohaterów, ta jest po prostu napisana dla zysku, a nie z zamiłowania jak poprzednia.

Długo wyczekiwałam tej książki, spodziewałam się od niej tego, że będzie równie dobra, jak 'Dziewczęta z Auschwitz' tej samej autorki. Oczekiwałam sama nie wiem czego, i być może dlatego, aż tak się rozczarowałam. Historie z okresu świąt są wspaniałe i nawet nie podlega to dyskusji. Ale już sam pomysł na książkę i jej wydanie, zawiódł. Wielka czcionka z dużymi marginesami i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to