Studiowała amerykanistykę na Uniwersytecie Sussex, pracowała jako dziennikarka, zajmowała się marketingiem. Mieszka na południu Anglii. Droga Pani Bird to jej debiut literacki przyjęty z uznaniem krytyków i entuzjazmem czytelników. Autorka pracuje nad jej kontynuacją. Trwają także przygotowania do serialu telewizyjnego.https://www.ajpearce.com/
Anglia, czasy II wojny światowej, młode dziewczyny - przyjaciółki z miłosnymi, zawodowymi zawirowaniami, starające się żyć normalnie, mimo grożących co noc nalotów. Do tego dodajmy kolumnę w gazecie z odpowiedziami na problemy czytelniczek, konserwatywną Edytorkę i jedną z naszych przyjaciółek pragnącą zostać dziennikarką wojenną, ale przede wszystkim chcącą pomóc innym kobietom. Nie zabraknie tu śmiechu i łez, idealna lektura, do przytulenia. Polecam!
Oczekiwania miałam duże, zwłaszcza, że czytałam bardzo dużo pozytywnych opinii o książce. Ale niestety im dalej brnęłam w tę historię, tym bardziej rosło moje rozczarowanie.
Plusem niewątpliwie jest podejście do tematu przez autorkę - opisywanie życia w czasie trwania wojny, ale w bardziej... pozytywny? i nieprzygnębiający sposób.
A co było złe?
Z każdą przeczytaną stroną coraz bardziej irytowała mnie główna bohaterka. Na początku wydawała się być dzielną, rozważną młodą kobietą. Jednak z każdym jej krokiem zmieniałam zdanie. W rzeczywistości była naiwna, lekkomyślna, żeby nie napisać głupia.
Sądziłam też, że cała akcja potoczy się inaczej. Główna bohaterka będzie dążyła do zostania reporterką wojenną i skupi się na pracy dla ojczyzny. Tymczasem jej poczucie misji i "konspiracja" w odpisywaniu po kryjomu na listy wydaje mi się poprostu śmieszne.
Poza tym strasznie nienaturalne wydawały mi się te wszystkie pomsty kierowane do Hitlera. Czy ludzie naprawdę tak robiliby? Raczej nie.
Czy polecam?
Cóż, myślę, że znajdziecie dużo ciekawszych książek.