Recenzja przedpremierowa. Za egzemplarz dziekuję wydawnictwu Psychoskosk. Główna bohaterka Stefka Kwiecińska to taka nasza Eliza Doolitle, mieszka na zabitej dechami wsi, ciężko pracuje w gospodarstwie, zrobiła maturę bo szkoła dawała jej chwile odpoczynku. Gdy ojciec zabija matkę dziewczyna postanawia zacząć nowe życie z dala od rodzinnych stron. Z pomocą kuzynki dostaje pracę pokojowej w warszawskim hotelu. Stefa jest strasznie zahukana, boi się miasta i prawie nie wychodzi z pracy. I pakuje się w pierwsze kłopoty, dzięki życzliwej przełożonej wyjeżdża do Gdańska. Tam spotyka swojego "Higginsa" czyli Leokadię, właścicielkę kolejnego hotelu, w którym pracuje. Ona stoi za zewnętrzną metamorfozą Stefki. Ale nasza bohaterka ma prostą wizję świata. Nie jest cwaniarą, natomiast brakuje jej odwagi, by wykorzystywać szanse, stawać się asertywną. Ona albo potulnie się godzi, albo jest przerażona i ucieka. Kolejne zderzenie z życiem, którego nie rozumie zaprowadzi ją do Krakowa. Tam zostanie wplątana w aferę hotelarsko-rodziną, zwiąże się ze starszym, zamożnym mężczyzną. Cały czas jest niedojrzała emocjonalnie, niepewna siebie, choć pnie się po tytułowych szczeblach, dosłownie i w przenośni, coraz więcej umie i rozumie, nie zawsze zdając sobie z tego sprawę. Czując się gorszą, jako ta ze wsi, nie jest pewna uczuć partnera, przez co robi głupoty i pozwala innym sobą manipulować. Trochę wody upłynie nim wszystko się poukłada. Książka nie jest emocjonalnym rollecoasterem, narracja toczy się spokojnie, leniwie. Ale coś w niej jest takiego, że nie można się oderwać. Miejski świat, ten ruch, ten gwar, widziany oczami prostej dziewczyny, nasza codzienność, która może kogoś przerazić. Chce jednego, już więcej nie wrócić na wieś, ale równocześnie brak jej własnego pomysłu na życie. Co by chciała robić, może się kształcić jeszcze? Bohaterkę cały czas ktoś popycha, stara się wtłoczyć w ramy swoich wyobrażeń o niej. Na ile to jej marzenia a na ile oczekiwania innych? Czy kiedyś się zbuntuje? Szkoda,że autorka nie napisała epilogu, który pozwoliłby zobaczyć Stefanię po kilku latach. Klasyczna obyczajowa powieść kobieca, o kobiecych problemach, rozterkach, dylematach.

Recenzja przedpremierowa. Za egzemplarz dziekuję wydawnictwu Psychoskosk. Główna bohaterka Stefka Kwiecińska to taka nasza Eliza Doolitle, mieszka na zabitej dechami wsi, ciężko pracuje w gospodarstwie, zrobiła maturę bo szkoła dawała jej chwile odpoczynku. Gdy ojciec zabija matkę dziewczyna postanawia zacząć nowe życie z dala od rodzinnych stron. Z pomocą kuzynki dostaje...