„Hulia. Nieidealni” Anett Lievre, to książka przy której mogłam sobie pozwolić na to, aby się rozmarzyć.

Julia i Dorota, to dwie młodziutkie siostry, które poznajemy już na samym początku powieści. Julia jest rozsądna, natomiast Dorota nieustannie szuka rozrywki. Właśnie takie pragnienie powoduje, że dziewczyny popadają w kłopoty, a dzięki temu Julia pozanaje mrocznego, tajemniczego Aleksa.

Muszę przyznać, że Aleks wzbudził moją niechęć w zasadzie od pierwszej chwili. Aleks jest wyniosły, do tego zachowuje się jakby wszystko wiedział, a na domiar złego błyskawicznie wręcz ocenia innych i nie potrafi rozmawiać z innymi. Julia, jak się okazuje, jest bardzo łatwowierna i zakochuje się w Aleksie bez pamięci a ten? Ten bawi się z nią w kotka i myszkę. Raz ją chce, raz nie. Raz kocha, by za chwilę obrzucić obelgami. Jak to jednak w życiu bywa, dziewczyna poszła w końcu po rozum do głowy i podjęła decyzję o zmianie swojego życia.

Gdy wyjeżdża, poznaje kolejnego mężczyznę. A co najgorsze, Aleks w żaden sposób nie chce opuścić jej myśli... Julia musi w końcu wybrać z kim postanowi spędzić swoje życie i czy to właśnie Greyson okaże się tym, który da jej szczęście, którego tak bardzo pragnie?

Autorka pokazuje, że nie tak prosto znaleźć wymarzoną miłość, tym bardziej, kiedy tak bardzo chce się ją posiadać, czuć, zatracić się w niej 💜

„Hulia. Nieidealni” Anett Lievre, to książka przy której mogłam sobie pozwolić na to, aby się rozmarzyć.

Julia i Dorota, to dwie młodziutkie siostry, które poznajemy już na samym początku powieści. Julia jest rozsądna, natomiast Dorota nieustannie szuka rozrywki. Właśnie takie pragnienie powoduje, że dziewczyny popadają w kłopoty, a dzięki temu Julia pozanaje mrocznego,...

Spotykają się przypadkowo. Od razu między nimi iskrzy. Jednak nie wszystko poszło jak po ich myśli. Roztają się mając nadzieję, że osobie zapomną i się nigdy więcej nie spotkają. Los jednak bywa złośliwy. Ich drogi jeszcze raz się splotly, ale czy na zawsze? Jakie decyzje będzie podejmować? Co ją jeszcze spotka? Jak zachowa się kiedy na jej drodze pojawi się pewien przystojny lekarz? Czy odnajdzie drogę do szczęścia?

Książkę pomimo swojej objętości (490 stron) czyta się szybko i bardzo przyjemnie.
Bohaterowie zostali dobrze wykreowani. Główna bohaterka - Hulia czasami mnie denerwowała i jej postępowania mnie dziwiły. Pomimo tego ją polubiłam. Za to od samego początku nie lubiłam Alexa. Od początku grał mi na nerwach swoimi zachowaniami. 😡 Na szczęście od pierwszych stron (kiedy ta postać się wogole pojawia) polubiłam doktorka. 😂
Spodobało mi się, że autorka przedstawia też życie bohaterów drugoplanowych.
Dużym plusem jest, że ta historia ciągnie się przez dłuższy okres czasu. Jako, że nie lubię kiedy w książkach całą historia jest rozwleczona w długim czasie, tak w tej książce było to wręcz konieczne by urzeczywistnić tą historię.
Książka nie wywołała we mnie jakoś wielkich emocji. Fabuła mnie również jakoś nie zachwyciła. Oczywiście zaciekawiły mnie losy głównej bohaterki, ale nie aż tak żeby zerwać noc. 🌙
Niektóre momenty w książce były działy się (dla mnie) za szybko i potrafiły czytelnika bardzo zadziwić.
Samo zakończenie książki jakoś mnie nie zaskoczyło, ale mi się podobało.

Spotykają się przypadkowo. Od razu między nimi iskrzy. Jednak nie wszystko poszło jak po ich myśli. Roztają się mając nadzieję, że osobie zapomną i się nigdy więcej nie spotkają. Los jednak bywa złośliwy. Ich drogi jeszcze raz się splotly, ale czy na zawsze? Jakie decyzje będzie podejmować? Co ją jeszcze spotka? Jak zachowa się kiedy na jej drodze pojawi się pewien...

Hmmm.... zastanawiam się, jak ująć to, co myślę. Recenzja ta na pewno nie będzie zbyt długa. Z twórczością autorki spotkałam się już wcześniej, za sprawą jej debiutanckiej powieści „Amandine. Pragnienie miłości”, która naprawdę bardzo mi się podobała i spędziłam przy niej świetnie czas. Teraz nadszedł czas na drugie spotkanie, którym była właśnie „Hulia” i... no właśnie, nie wiem, co tu się stało... książka po prostu jest słaba. Zabierałam się za nią kilkanaście razy, zaczynałam i po kilku stronach odkładałam, ale nie poddawałam się i doszłam do wniosku, że czas najwyższy poznać historię Julii. Rzadko kiedy zdarza mi się zacząć czytać jakąś opowieść i jej nie skończyć, zawsze staram się cierpliwie dociągnąć do końca, bo być może czymś mnie lektura zaskoczy, niestety, ale tu nie dałam rady przebrnąć przez całość, poddałam się po 150 stronach. Książka nie ma ani ładu, ani składu, dla mnie to, co przeczytałam do tej pory, było absurdalne. Zachowanie głównej bohaterki doprowadzało mnie do nerwicy i miałam ochotę wywalić tę powieść przez okno i nigdy do niej nie wracać, pieprzona beksa i mazgaj, skąd ona się urwała, jeszcze dobrze nie poznała kolesia, a już po dwóch minutach wyśpiewała mu całą historię życia, a po ledwie chwili już chciała nadziać się na jego bolca i ubolewała nad tym, że ją odepchnął, bo była dziewicą. On sam natomiast cham i prostak, no z takim dziadem to się jeszcze chyba nie spotkałam, w pewnej chwili pomyślałam, że on to jakiś niedowalony chyba jest, nie wiem, czy później się coś zmieniło, czy do końca był takim dupkiem, ale tego już raczej się nie dowiem. Następny minus to opisy, których było tu naprawdę sporo, a do książki nie bardzo cokolwiek wnosiły, myślę, że spokojnie można by było połowę z nich wyciąć i byłoby to nawet niezauważone. Jedyny plus tej książki to okładka, która jest naprawdę boska.

Na tym zakończę moją recenzję, szkoda, że nie przypadła mi ona do gustu, ale była ona naprawdę słaba i zawiodłam się na niej, oczekiwałam fajnej przemyślanej akcji, i interesującej fabuły, tak jak było w przypadku debiutu autorki, a dostałam klopsa. Niestety, tej propozycji Wam nie polecam.

Paula
girlsbookslovers.blogspot.com/2021/08/anett-lievre-hulia.html

Hmmm.... zastanawiam się, jak ująć to, co myślę. Recenzja ta na pewno nie będzie zbyt długa. Z twórczością autorki spotkałam się już wcześniej, za sprawą jej debiutanckiej powieści „Amandine. Pragnienie miłości”, która naprawdę bardzo mi się podobała i spędziłam przy niej świetnie czas. Teraz nadszedł czas na drugie spotkanie, którym była właśnie „Hulia” i... no właśnie,...

Początek tej książki strasznie mnie drażnił i sprawiał, że miałam ochotę odłożyć ją na bok.
Pierwsze strony i już - bum zakochała się w facecie, którego nie zna od pierwszego wejrzenia, do tego stopnia, że po dwóch godzinach chciała iść z nim do łóżka. Jedno słowo sprawiło, że stało się inaczej, a ją samą potraktował jak puszczalską (żeby nie napisać dosadniej).
Miałam wrażenie, że naiwność tej dziewczyny, która jednak nie jest już nastolatką, ale osobą kończącą studia, mnie po prostu "rozwali".
Alexander mimo niektórych momentów, gdy był miły dla Julii, generalnie nie jest postacią przynajmniej dla mnie, którą można polubić.
Zwala wszystko na ciężkie doświadczenia życiowe i nie umie już zaufać kobiecie.
Inni również mają ciężkie przeżycia za sobą, ale nie stają się z tego powodu cyniczni i nie ranią innych. Choć to już pewnie kwestia indywidualna.
Tak więc pierwsza połowa książki to ciągłe przyciąganie i odpychanie od siebie Julii i Alexandra.
Druga część, gdy do gry wchodzi Greyson zdecydowanie bardziej mi się podobała. Jego postać jest też bardziej interesująca.
Koniec końców książka mnie wciągnęła.

Początek tej książki strasznie mnie drażnił i sprawiał, że miałam ochotę odłożyć ją na bok.
Pierwsze strony i już - bum zakochała się w facecie, którego nie zna od pierwszego wejrzenia, do tego stopnia, że po dwóch godzinach chciała iść z nim do łóżka. Jedno słowo sprawiło, że stało się inaczej, a ją samą potraktował jak puszczalską (żeby nie napisać dosadniej).
Miałam...

Jak szybko można się zakochać w drugim człowieku? Jak wiele można znieść przykrych słów, gdy kogoś kochamy?
Czy pierwsza miłość musi być ostatnią?

Wiele pytań, ale na wszystkie znajdziecie odpowiedzi czytając "Hulie"
Przyznam, że gdy trafiła w mojej ręce to się przeraziłam. Nie, nie jej wyglądem, (bo okładkę ma obłędną) a jej grubością. Bałam się długich i często nie potrzebnych opisów, więc jeśli i wy się ich boicie, to nic nie szkodzi, bo tu ich nie ma.
Autorka doskonale wyważyła ich długość, dzięki czemu możemy swobodnie zagłębić się w fabułę, jednocześnie wyobrażając sobie scenerię, w której się odbywa.
W książce dzieje się naprawdę dużo, co wcale nie jest tak straszne. Większość książki opisana jest z perspektywy głównej bohaterki Julii (zwanej Hulią) dzięki czemu nie sposób zgubić się w gonitwie zdarzeń.
Wracając do bohaterki.
Julia jest młodziutką kobietą, która w dorosłość wchodzi już z dużym bagażem doświadczeń. Studia, opieka nad dorastającą siostrą, Dorotą i praca w klubie, pochłania ją tak bardzo, że nie ma czasu na korzystanie z życia jak jej rówieśnicy. Oraz na oddanie się swojej pasji, jaką jest fotografia.
Za namową siostry, która akurat obchodzi urodziny wybiera się na imprezę, z nowo poznanymi studentami. Nic nadzwyczajnego, jednak gdy już się tam znajduje zaczynają się prawdziwe komplikacje. Dom w którym ktoś zorganizował imprezę okazuje się należeć do Alexandra Demskiego. Gdy dziwnym trafem Julia, go poznaje już wie, że to miłość od pierwszego wejrzenia.  Niestety zamiary mężczyzny są z goła inne, niż jej się wydaje, przez co dziewczyna decyduje zapomnieć, że kiedykolwiek go poznała. Jednak jak to w życiu bywa, nie zawsze mamy to czego byśmy chcieli. Ścieżki, Alexa i Julii przecinają się niezwykle często.
I chociaż ciągnie ich do siebie, krzywdzą się wzajemnie. Zbyt wiele gorzkich słów sprawia, że Julia postanawia ułożyć sobie życie na nowo w Los Angeles. I tam czeka ją wiele przygód. Rozczarowań, a także..
Sami musicie się przekonać 😉
Spotkałam się z opiniami, że miłość od pierwszego wejrzenia nie istnieje, a przynajmniej nie tak szybko. Jednak pamiętam jak to było być w wieku bohaterki. To świetny, choć trochę naiwny wiek. Wierzymy, że miłość jest w stanie przenieść góry, a słowa, nawet te najbardziej okrutne jesteśmy w stanie wybaczyć za sam promienny uśmiech ukochanej osoby.
Dlatego też polecam tę książkę, każdemu kto chce się przekonać jak potoczą się losy Julii. Czy odnajdzie swoją drogę? Czy dane jej będzie szczęście i miłość, której tak pragnie?

Jak szybko można się zakochać w drugim człowieku? Jak wiele można znieść przykrych słów, gdy kogoś kochamy?
Czy pierwsza miłość musi być ostatnią?

Wiele pytań, ale na wszystkie znajdziecie odpowiedzi czytając "Hulie"
Przyznam, że gdy trafiła w mojej ręce to się przeraziłam. Nie, nie jej wyglądem, (bo okładkę ma obłędną) a jej grubością. Bałam się długich i często nie...

Julia wraz ze swoją młodszą siostrą trafiają na imprezę, która kończy się nie tak, jakby wszyscy chcieli. Właśnie tam poznaje Alexandra. Mężczyznę, który bardzo szybko zawładnął jej sercem, a jednocześnie odrzucił. Pomiędzy nimi zaczyna się zabawa w kotka i myszkę, ponieważ coraz częściej stają sobie na drodze, a już niebawem będą skazani na coraz częstsze spotkania. Dlaczego Alex tak mąci jej w głowie? Do czego doprowadzi również spotkanie Julii i Johna?

Po kilku przeczytanych opiniach o tej książce, szczególnie tych negatywnych, muszę zgodzić się z recenzentami. Niestety, ta książka mnie mocno zawiodła, a jedyne co mi się podobało to zakończenie, które było nieoczywiste. Jedynie właśnie końcówka książki mnie wciągnęła i z ciekawością śledziłam postępowanie Julii.
A teraz może od początku. Zacznę od tego, że główna bohaterka ciągle płacze. Zakochała się w Alexandrze po kilku godzinach znajomości pomimo tego, że właściwie nic o nim nie wiedziała, a chwilę później rozpaczała po tym jak została przez niego potraktowana. Rozumiem, że mężczyzna został skrzywdzony przez inną kobietę w przeszłości, ale jego reakcja na wieść, że Julia jest dziewicą była słaba. Reakcja, jak reakcja, ale to jak później ją traktował, a ta ciągle za nim wzdychała pomimo, że ciągle zapierała się że nie będzie za nim płakać nie zachęcało do dalszej lektury. Książka jest obszerna, a tu działo się wszystko za szybko i zbyt chaotycznie. Pomiędzy bohaterami nie wyczułam żadnego ognia, emocji czy nici porozumienia. Dopiero, gdy na horyzoncie pojawił się Greyson, książka zrobiła się ciekawa.
Okładka książki pomimo, że według mnie jest piękna, niestety nie pasuje mi do głównej bohaterki. Okay, w porządku, tańczyła na rurze, ale w książce zbliżyła się do niej może ze dwa razy. Dużo bardziej na okładce pasowałaby mi aparat, bo to z nim ciągle bohaterka chodziła i rozwijała swoje hobby.
A więc, odwieczny dylemat. Polecam, czy nie polecam? Zdaję sobie sprawę, że niektórym może przypaść ta lektura do gustu, więc pozostawiam Wam wolny wybór.

Julia wraz ze swoją młodszą siostrą trafiają na imprezę, która kończy się nie tak, jakby wszyscy chcieli. Właśnie tam poznaje Alexandra. Mężczyznę, który bardzo szybko zawładnął jej sercem, a jednocześnie odrzucił. Pomiędzy nimi zaczyna się zabawa w kotka i myszkę, ponieważ coraz częściej stają sobie na drodze, a już niebawem będą skazani na coraz częstsze spotkania....

Julia to młoda dziewczyna, która musiała szybko dorosnąć i radzić sobie sama. Próbowała również zastąpić swojej młodszej siostrze rodziców, co nie było wcale takie proste. Dziewczyna robiła wszystko, by zarobić na ich utrzymanie, dlatego również była kelnerką i tańczyła w klubie nocnym. Gdy Dorota ma urodziny, namawia Julię na imprezę, którą proponują im faceci spotkani w tramwaju. Jak się okazuje, była to dzika impreza pod nieobecność właścicieli domu. Gdy nagle wpada właściciel i wzywa policję, jedyną osobą, która nie uciekła, bo jakby ją wmurowało, była właśnie nasza bohaterka. W ten sposób spotyka, jak się jej wtedy wydaje, wielką miłość. Poddaje się temu uczuciu w całości, jednak gdy powiadamia faceta, że jest dziewicą, on ją wyśmiewa i kończy amory. Dziewczyna czuje się upokorzona i cieszy się, że nigdy więcej się nie spotkają. Cóż bardziej mylnego.

Alexander po przeżyciach w Stanach postanawia wrócić do Polski. Ponawia kontakt z rodziną, od której kiedyś uciekł. Nie jest w stanie zaufać nikomu i wszędzie widzi spisek, tak jakby każdy chciał dobrać się do jego pieniędzy. Do dziewczyny czuje pożądanie, ale czy coś więcej? Nie chce z nią być, bo uważa, że go tylko wykorzysta, ale też nie potrafi ot, tak o niej zapomnieć. Był pewien, że jej więcej nie spotka, jednak jest to przyjaciółka jego brata, która często bywa w ich rodzinnym domu. Nie ma sposobu, by się nie spotykali. Mimo prób trzymania się z daleka spędzają ze sobą noc, po której Alex zostawia odpowiednią zapłatę dla dziewczyny. Nie spodziewa się, jak to zmieni jego nie tylko życie, ale i sposób myślenia.

Uczucia między bohaterami to istna jazda bez trzymanki. Kłótnie są właściwie na porządku dziennym. Alex w jednej chwili jest czuły i sympatyczny, a po chwili traktuję Julię jak dziewczynę do towarzystwa. Mimo wszelkich wyjaśnień i zapewnień totalnie nic do niego nie dociera. Dziewczyna otwarcie mówi o swoich uczuciach, jednak jest to dla niej zgubne.

Przyznaje, że jest to moje pierwsze spotkanie z autorką i w sumie trochę się zawiodłam. Słyszałam wiele dobrego o tej książce. I myślałam, że ten grubasek dostarczy mi wiele emocji, jednak więcej tu było złości niż tych pozytywnych. Bohaterka jest jak takie naiwne dziecko, które uważa, jak będzie faceta przekonywać, że kocha i to szczerze ten rzuci się jej do nóg. Niestety to tak nie działa. Facet otwarcie mówi, że nic z tego, a ta dalej się do niego pcha, zamiast odpuścić. Poza tym jej ciągłe narzekania po pewnym czasie są irytujące. Akcja całej historii jest również zbyt rozwleczona, co mnie trochę męczyło, bo można to było spokojnie trochę okroić. Zbyt wiele zbędnych informacji i opisów. Powieść jest podzielona na rozdziały, zbyt długie i nużące. Jednak sama okładka przyciąga wzrok i jest dość tajemnicza.

Julia to młoda dziewczyna, która musiała szybko dorosnąć i radzić sobie sama. Próbowała również zastąpić swojej młodszej siostrze rodziców, co nie było wcale takie proste. Dziewczyna robiła wszystko, by zarobić na ich utrzymanie, dlatego również była kelnerką i tańczyła w klubie nocnym. Gdy Dorota ma urodziny, namawia Julię na imprezę, którą proponują im faceci spotkani w...

Julia niespodziewanie spotyka Aelxa. Podczas "wspólnej" nocy wyjawia mu pewną prawdę o sobie, a mężczyzna ją odtrąca. Los sprawia, że wkrótce znów się spotykają i zapowiada się, że będą się widywać dosyć często. Ona czuje, że mimo wszystko się w nim zakochała, on - po trudnej przeszłości - nie umie jej zaufać. Na drodze Julii pojawi się kilku mężczyzn. Który w końcu zostanie tym jedynym?
💛💛💛💛💛💛💛
Po pierwszych rozdziałach zaliczyłabym tę książkę do gatunku romansów. Jednak po przeczytaniu całości bardziej pasuje mi pod powieść obyczajową.
Jest to historia młodej kobiety, jej życia rodzinnego i miłosnego, w którym czeka na nią wiele problemów, wyborów i zaskoczeń.
Książkę czyta się błyskawicznie. Pomimo prawie pięciuset stron jej przeczytanie zajęło mi niespełna dwa dni. Zasługą tego jest lekkie pióro autorki oraz to, że do końca nie byłam pewna, jak postąpi glown bohaterka.
Akcja raz przyspiesza, raz zwalnia. Czasami nie rozumialam zachowania Alexa i mnie denerwował swoimi humorami.
Polecam

Julia niespodziewanie spotyka Aelxa. Podczas "wspólnej" nocy wyjawia mu pewną prawdę o sobie, a mężczyzna ją odtrąca. Los sprawia, że wkrótce znów się spotykają i zapowiada się, że będą się widywać dosyć często. Ona czuje, że mimo wszystko się w nim zakochała, on - po trudnej przeszłości - nie umie jej zaufać. Na drodze Julii pojawi się kilku mężczyzn. Który w końcu...

Napiszę krótko: mnie to nie przekonało. Zbyt dużo opisów, dziwne zachowanie bohaterki, w ogóle wszystko jakieś takie bez składu. Nie polecam

Napiszę krótko: mnie to nie przekonało. Zbyt dużo opisów, dziwne zachowanie bohaterki, w ogóle wszystko jakieś takie bez składu. Nie polecam

Przypadkiem ją kupiłam i nie żałuję, bo jest naprawdę świetna. Zakochałam się w niej od pierwszych stron. Dużo się działo. Do końca nie wiedziałam jak zakończy się ta historia. Główna bohaterka miała sporo rozterek. O tej książce powinno być głośno.

Przypadkiem ją kupiłam i nie żałuję, bo jest naprawdę świetna. Zakochałam się w niej od pierwszych stron. Dużo się działo. Do końca nie wiedziałam jak zakończy się ta historia. Główna bohaterka miała sporo rozterek. O tej książce powinno być głośno.