Pretenduje do miana najlepszego kryminału Anny Kłodzińskiej.

Pretenduje do miana najlepszego kryminału Anny Kłodzińskiej.

Okolice Warszawy, jesienny poranek, lata 80. ubiegłego wieku. Zmierzający do stolicy woźnica dostrzega leżące w rowie przy drodze ciało. Zatrzymuje furmankę i zaniepokojony podchodzi do leżącego. Po chwili nie ma już żadnych wątpliwości. Mężczyzna nie żyje.

Więcej na:
http://www.zapomnianabiblioteka.pl/2020/05/sygnay-smierci.html

#wydawnictwocm #najlepszekryminałyprl #prl #milicja

Okolice Warszawy, jesienny poranek, lata 80. ubiegłego wieku. Zmierzający do stolicy woźnica dostrzega leżące w rowie przy drodze ciało. Zatrzymuje furmankę i zaniepokojony podchodzi do leżącego. Po chwili nie ma już żadnych wątpliwości. Mężczyzna nie żyje.

Więcej na:
http://www.zapomnianabiblioteka.pl/2020/05/sygnay-smierci.html

#wydawnictwocm #najlepszekryminałyprl #prl...

Adama Grodzkiego zabiło wysokie ciśnienie, któremu zostało poddane jego ciało. Kapitan Szczęsny musi znaleźć człowieka, który się targnął na życie Grodzkiego i narzędzie zbrodni. Akcja dzieje się w czasie gdy wychodziła gazeta „Dziennik Ludowy” ,benzyna była na kartki, i zamiast coli pito napój o czarującej nazwie fruktowit a po ulicach jeździły niebieskie nysy z literami MO. Jendym słowem w latach 80-tych.Grodzki był dobrym obywatelem respektującym zasady życia społecznego, bezwzględnie uczciwym pracownikiem. Teraz już nikt tak nie powie o człowieku hehe. Polecam dla atmosfery PRL-u. Śmiszno i straszno.

Adama Grodzkiego zabiło wysokie ciśnienie, któremu zostało poddane jego ciało. Kapitan Szczęsny musi znaleźć człowieka, który się targnął na życie Grodzkiego i narzędzie zbrodni. Akcja dzieje się w czasie gdy wychodziła gazeta „Dziennik Ludowy” ,benzyna była na kartki, i zamiast coli pito napój o czarującej nazwie fruktowit a po ulicach jeździły niebieskie nysy z literami...

Jest to chyba jedyny kryminał, który przeczytałam jak do tej pory. Czytałam to kilka lat temu, ale nie zmienia to faktu, że książka wciągnęła mnie, zaciekawiła i zaskoczyła na sam koniec. Autorka bardzo zgrabnie operowała dozowanymi nam informacjami, tak by czasem nie zdradzić zbyt wiele. Książka naprawdę daje sporo przyjemności z czytania i chętnie przeczytałabym ją jeszcze raz. Szkoda tylko, że to nie ma sensu, gdy zna się już zakończenie.

Jest to chyba jedyny kryminał, który przeczytałam jak do tej pory. Czytałam to kilka lat temu, ale nie zmienia to faktu, że książka wciągnęła mnie, zaciekawiła i zaskoczyła na sam koniec. Autorka bardzo zgrabnie operowała dozowanymi nam informacjami, tak by czasem nie zdradzić zbyt wiele. Książka naprawdę daje sporo przyjemności z czytania i chętnie przeczytałabym ją...

Kryminały z tamtych lat od dawien dawna przyciągały moją uwagę podczas porządkowanie księgozbioru mojego i mamy. Jednak kuszona ciągle jakimiś nowościami rynku wydawniczego zawsze kierowałam się zasadą tyle lat czekały mogą poczekać jeszcze chwilę. Aż tu pewnego pięknego dnia powiedziałam dość na chybił trafił wylosowałam jeden z nich. Wybór padł na "Sygnały śmierci" Anny Kłodzińskiej. Książka można by teraz powiedzieć w wydaniu kieszonkowym ukazała się w 1988 roku i wydaje mi się, że niczym nie odstępuje współczesnym kryminałom. Mamy tutaj do czynienia z bardzo tajemniczą zagadką śmierci Adam Grodzkiego, którą dzięki dociekliwym pytaniom milicji obywatelskiej udaje się rozwikłać. Sam sposób śmierci jak na tamte lata bardzo innowacyjny i tym bardziej sprawiający, że książka ciekawi czytelnika, który chce poznać, co jest prawdziwą przyczyną śmierci pana Adama.

Kryminały z tamtych lat od dawien dawna przyciągały moją uwagę podczas porządkowanie księgozbioru mojego i mamy. Jednak kuszona ciągle jakimiś nowościami rynku wydawniczego zawsze kierowałam się zasadą tyle lat czekały mogą poczekać jeszcze chwilę. Aż tu pewnego pięknego dnia powiedziałam dość na chybił trafił wylosowałam jeden z nich. Wybór padł na "Sygnały śmierci" Anny...