Gdybym urodził się za Wiellką Wodą albo powiedzmy gdzieś tam Pod Spodem, wykrzyknąłbym bez wątpienia I'm impressed!

A tak, pozostaje mi jedynie mnożyć rodzime słowiańskie achy i ochy, gdyż...

Jest to niewątpliwie książka dla ludzi!
Tak, dla zwykłych ludzi, bez większej wiedzy z dziedziny paleontologii, geologii, czy systematyki świata zwierząt.
Benton napisał ją językiem tak przystępnym, że wręcz sama się czyta, a wiedzy w niej zawartej, nie sposób wprost przecenić.
Przyznać muszę, że dawno już nie wędrowałem z dinozaurami, pewnie tak od czasów pamiętnych seriali o wielkich zaurach, była to więc dla mnie podróż niezwykle pouczająca.

Od czasów, kiedy ostatnio uczyłem się biologii, trochę się w świecie prehistorycznych jaszczurów namieszało.
Dzięki dość dokładnym badaniom DNA okazało się, że dinozaury były raczej kuzynami współczesnych ptaków niż jaszczurek.
A aligatorom i krokodylom bliżej jest do domowej kury, niż nie przymierzając do żółwia... cóż geny nie kłamią.

Michael J. Benton zabiera nas do swojego świata, świata, który dzięki jego wprawnym i sprawnym słowom jawi nam się jako miejsce fascynujące i niezwykle barwne.
Ze swadą opowiada o wykopaliskach, skamieniałych kościach, odciskach piór, mikroskopach elektronowych i superkomputerach, dzięki którym zimne i powolne potwory, z wolna zamieniają się w kolorowe i zwinne stworzenia z błyskiem inteligencji w oku.

Zafascynowała mnie ta książka, zaczarował mnie autor, który o sprawach zdać by się mogło, dość hermetycznych potrafi opowiadać w tak zajmujący sposób.

Serdecznie polecam.

Gdybym urodził się za Wiellką Wodą albo powiedzmy gdzieś tam Pod Spodem, wykrzyknąłbym bez wątpienia I'm impressed!

A tak, pozostaje mi jedynie mnożyć rodzime słowiańskie achy i ochy, gdyż...

Jest to niewątpliwie książka dla ludzi!
Tak, dla zwykłych ludzi, bez większej wiedzy z dziedziny paleontologii, geologii, czy systematyki świata zwierząt.
Benton napisał ją językiem...