Fragment powieści:
— Miss Djana jest sierotą — powiedział wzruszony Mr. Codings.
Sieroty były jego słabostką. W codziennej rozmowie z klientem Mr. Codings był człowiekiem oschłym, powściągliwym i namiętnie choć zimno kochającym się w kompromisach.
Procesujący się wchodzili do biura adwokata promieniejąc radością, czując, że wrogowie sami oddali się im w ręce, przychodzili rozprawiając z zapałem o pięciokrotnem odszkodowaniu o zupełnem zmiażdżeniu osób czy instytucyj, które ich obraziły.
Wychodzili zaś na ulicę lśniącą blaskiem australijskiego słońca z świadomością przegranej, z chaosem w głowie, z przeczuciem chmurnej przyszłości. Mr. Codings nie wierzył w procesy. Wierzył, że sprawy zawsze dadzą się jakoś ułożyć.
Gdyby jakaś ofiara mordu mogła zjawić się w gabinecie p. Gollingsa i oświadczyć mu: „mam świetną sposobność procesu z Binks’em, zastrzelił mnie przed chwilą. — Sądzę, że odszkodowanie pewne?“ — Mr. Collings odpowiedziałby bez wahania.
"Przeciwnie, zupełnie wątpliwe: wiele rzeczy przemawia za Binksem a pan znajdzie się właściwie w sytuacji dość niewygodnej, nosząc w sobie kulę Binksa, która mimo wszystko jest jego niezaprzeczalną własnością. Niewiadomo nigdy z jakiego punktu widzenia ujmie rzecz trybunał — proszę powierzyć mi lepiej załagodzenie całej sprawy."