Szkoda, że nie ma polskiego wydania. Jest to absolutnie przepiękny art book. Fabuła trochę niedopowiedziana, z otwartym zakończeniem. Wielu rzeczy trzeba się trochę podomyślać - czy to na podstawie tekstu, czy też obrazów, które można oglądać długo i wciąż dopatrywać się szczegółów. A jeden z nich był dla mnie niczym jumpscare z horroru. Stworzony przez Simona świat jest przerażający, futurystyczny, ale jednocześnie zaskakująco bardzo nam, ludziom, bliski.

Szkoda, że nie ma polskiego wydania. Jest to absolutnie przepiękny art book. Fabuła trochę niedopowiedziana, z otwartym zakończeniem. Wielu rzeczy trzeba się trochę podomyślać - czy to na podstawie tekstu, czy też obrazów, które można oglądać długo i wciąż dopatrywać się szczegółów. A jeden z nich był dla mnie niczym jumpscare z horroru. Stworzony przez Simona świat jest...

Genialne połączenie wspaniałych, hiperrealistycznych obrazów z ciekawą fabułą w stylu postapo. Po angielsku nazywa się to-to „artbook”, ale ten wyraz nie oddaje poprawnie rodzaju sztuki, z jaką ma się w przypadku „The Electric State” do czynienia.

Simon Stålenhag stworzył coś na kształt komiksu bez dymków. Bardzo bogato ilustrowanej noweli, w której tekst jest jedynie dodatkiem do niezwykle niepokojących obrazów. Jedynymi polskimi artystami-malarzami, których styl lub tematy mógłbym przytoczyć w tym konkretnym przypadku dla porównania to Zdzisław Beksiński (nastrój niepokoju) oraz Jakub Różalski (anachronistycznie użyty kontrast pomiędzy technologią i krajobrazem).

Powyższe nazwiska wyraźnie pokazują, w którym kierunku podąża twórczość Szweda. Jego obrazy science fiction wywołały ciarki na plecach i gęsią skórkę. Niektóre z nich nie posiadają odpowiednika w tekście i zmuszają w ten sposób do aktywnego "wymyślania" historii. Podobnie jak i otwarty koniec, pełen możliwości indywidualnej interpretacji. W połączeniu z tekstem powstała więc zupełnie nowa dla mnie forma sztuki, której chcę więcej i chcę teraz!

(Na szczęście niemiecka wersja następnego artbooka Stålenhaga będzie już w tym miesiącu w sprzedaży.)

Genialne połączenie wspaniałych, hiperrealistycznych obrazów z ciekawą fabułą w stylu postapo. Po angielsku nazywa się to-to „artbook”, ale ten wyraz nie oddaje poprawnie rodzaju sztuki, z jaką ma się w przypadku „The Electric State” do czynienia.

Simon Stålenhag stworzył coś na kształt komiksu bez dymków. Bardzo bogato ilustrowanej noweli, w której tekst jest jedynie...