Książkę czyta się dosyć ciężko i myślę, że winę ponosi autor książki ze swoim stylem pisania, bo normalnie nie mam żadnego problemu z czytaniem tego typu książek.
Niemniej jednak historia bł. Conchity zrobiła na mnie duże wrażenie. Najbardziej poruszył mnie fakt, że bodajże pierwszy raz w historii Kościoła mamy do czynienia z osobą świecką, która będąc szczęśliwą żoną i matką, doświadczała równocześnie największych mistycznych stanów. Jeśli dobrze kojarzę to do tej pory największe stany mistyczne były zarezerwowane dla osób konsekrowanych lub ewentualnie świeckich, które były w małżeństwie (z reguły nieszczęśliwym),a dopiero po śmierci małżonka całkowicie poświęciły się Bogu. Natomiast życie bł. Conchity pokazuje nam, że osoby świeckie, a szczególnie małżonkowie to nie jakaś druga kategoria w Kościele, ale także oni są zaproszeni do świętości i to tej najdoskonalszej. Wierzę, że świadectwo życia Conchity otwiera nowy rozdział w Kościele, co też zdaje się potwierdzać sam Pan Jezus, który powiedział do niej następujące słowa: "Wyszłaś za mąż dla moich wzniosłych celów, dla twego uświęcenia i aby być wzorem dla wielu dusz, które uważają, że małżeństwa nie da się pogodzić ze świętością".
Książkę polecam szczególnie małżonkom, którzy mają w sercu gorące pragnienie, aby żyć świętym życiem w całej pełni :)

Książkę czyta się dosyć ciężko i myślę, że winę ponosi autor książki ze swoim stylem pisania, bo normalnie nie mam żadnego problemu z czytaniem tego typu książek.
Niemniej jednak historia bł. Conchity zrobiła na mnie duże wrażenie. Najbardziej poruszył mnie fakt, że bodajże pierwszy raz w historii Kościoła mamy do czynienia z osobą świecką, która będąc szczęśliwą żoną i...

Reklama tej książki wyskoczyła mi w trakcie przeglądania mediów społecznościowych. Zapewne nie zwróciłabym na nią uwagi, gdyby nie dopisek „dziennik duchowy żony i matki”. To właśnie on zachęcił mnie do zakupu. Tak już mam, że duchowe aspekty małżeństwa przyciągają mnie jak magnes – na co niestety narzeka mój mąż, spoglądając na półki uginające się od książek. 😉
Kim jest bł. Conchita? Jak sugeruje tytuł – żoną, matką i mistyczką. Co ciekawe, jej głębokie życie duchowe rozwijało się wśród zwyczajnej codzienności rodzinnej. Doświadczanie i spisywanie mistycznych doświadczeń nie przeszkadzało jej w pełni angażować się w swoje role. Wiele osób z otoczenia nawet nie przypuszczało, co dzieje się wewnątrz jej kobiecego serca.
„Bł. Conchita. Dziennik duchowy żony i matki” składa się z dwóch części. Pierwsza z nich to biografia, przeplatana wspomnieniami błogosławionej. Druga dotyczy teologii krzyża, o której pisała w swoich dziennikach na prośbę Jezusa.
Mimo że po cichu liczyłam na więcej małżeńskich treści, z czystym sercem zaliczam tę pozycję do polecanych. Jest naprawdę ciekawa, bogata w duchowe treści, a do tego może stać się okazją do nowej świętej znajomości. 😉

Reklama tej książki wyskoczyła mi w trakcie przeglądania mediów społecznościowych. Zapewne nie zwróciłabym na nią uwagi, gdyby nie dopisek „dziennik duchowy żony i matki”. To właśnie on zachęcił mnie do zakupu. Tak już mam, że duchowe aspekty małżeństwa przyciągają mnie jak magnes – na co niestety narzeka mój mąż, spoglądając na półki uginające się od książek. 😉
Kim jest...

Nie mogłam przebrnąć przez tę książkę. Nie wiem czy to sposób pisania, czy po prostu to nie moja duchowość...

Tak wyidealizowana osoba, jakby nie była z krwi i kości. Jednocześnie tak.. bezosobowa. A może właśnie na tej bezosobowści polega jej świętość.

Jednak nie chciałabym by był to wzór matki, żony i kobiety, bo jakoś tak... czegoś brak - może powodem są po prostu też specyficzne czasy, w których żyła.

A może moja pycha.

Nie mogłam przebrnąć przez tę książkę. Nie wiem czy to sposób pisania, czy po prostu to nie moja duchowość...

Tak wyidealizowana osoba, jakby nie była z krwi i kości. Jednocześnie tak.. bezosobowa. A może właśnie na tej bezosobowści polega jej świętość.

Jednak nie chciałabym by był to wzór matki, żony i kobiety, bo jakoś tak... czegoś brak - może powodem są po prostu też...