Z wielkimi nadziejami sięgałem po tę pozycję , ale zostały one mocno zdruzgotane. Jest to biografia bardzo powierzchowna. Widać, że została napisana raczej na marginesie swoich głównych zainteresowań. Izabella Rusinowa zajmuję się bardziej życiorysem Juliana Ursyna Niemcewicza, a że był on przyjacielem bohatera tej biografii, to niejako przy okazji udało się zebrać trochę materiału na książkę. Braki autorki widać zwłaszcza w zagadnieniach wojskowych epoki (a mamy przecież do czynienia z biografią wojskowego). Jest tam dużo błędów, uproszczeń tak daleko idących, że aż przekłamań. Generalnie nawet odpisywanie od innych na ten temat przerosło trochę autorkę, wystarczyło z większym zrozumieniem czytać historyków wojskowości.
Całość tego opracowania wcale nie tworzy spójnej całości jako takiej. Ma się wrażenie jakby praca nad tą książką polegała na dopisywaniu od czasu do czasu kolejnych fragmentów, które się kiepsko ze sobą komponują.
Nie chcę być bardzo krytykancki, pewną wiedzę można dzięki temu opracowaniu zdobyć, niemniej ma bardzo poważne wady. Najważniejszą jest chyba niechlujność, takie pisanie na odwal się, aby sztuka była.

Z wielkimi nadziejami sięgałem po tę pozycję , ale zostały one mocno zdruzgotane. Jest to biografia bardzo powierzchowna. Widać, że została napisana raczej na marginesie swoich głównych zainteresowań. Izabella Rusinowa zajmuję się bardziej życiorysem Juliana Ursyna Niemcewicza, a że był on przyjacielem bohatera tej biografii, to niejako przy okazji udało się zebrać trochę...