Miasteczko

Tak sobie czasem myślę, że Pan Bóg jest wielce łaskawy, ponieważ przymyka oko i pozwala redaktorom z całkiem dużych wydawnictw zbłądzić i puścić do druku rzeczy, które wywołują u czytelnika nieprzyjemne uczucie intelektualnego zażenowania. Zwiedziony opisem, sugerującym ciekawą intrygę i przyjemnie wciągającą lekturę hybrydy obyczajowo-kryminalnej, sięgnąłem po Miasteczko i...
No, bez niepotrzebnego patosu - to słaba rzecz jest.
Wygooglowałem sobie w pewnym momencie zdjęcie autorki, bo tylko ta miła dla oka odskocznia powstrzymała mnie przed przekazaniem książki mym spragnionym zielonej trawy kozom. Zeżrą wszystko, co im podsunę, więc i Miasteczko zmęczyłyby może nawet szybciej niż ja.
Papierowe, banalne postaci, przewidywalna fabuła, sztampowe konflikty pokoleniowe, zawodowe czy szkolne. Autorka pisząc o pracy policji, powinna cokolwiek o niej wiedzieć, choć odrobinę więcej niż naoglądała się w polskich serialach. By opisać kryminalną intrygę w środowisku młodzieży, nie wystarczy obejrzeć dwa razy Belfra - to się raczej nie uda.
Słabo mnie interesuje, jakie piosenki towarzyszyły autorce podczas pisania, to jakiś kuriozalny wtręt na końcu książki. Ale cóż, ja nie jestem książkową blogerką, należącą do towarzystwa wzajemnej adoracji. Dlatego stanowczo mówię nie! Nigdy więcej takich książek. Jedna gwiazdka za miłą aparycję autorki.

Tak sobie czasem myślę, że Pan Bóg jest wielce łaskawy, ponieważ przymyka oko i pozwala redaktorom z całkiem dużych wydawnictw zbłądzić i puścić do druku rzeczy, które wywołują u czytelnika nieprzyjemne uczucie intelektualnego zażenowania. Zwiedziony opisem, sugerującym ciekawą intrygę i przyjemnie wciągającą lekturę hybrydy obyczajowo-kryminalnej, sięgnąłem po Miasteczko...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Muszę się Wam przyznać, że chyba już dawno nie miałam w swoich rękach książki, w stosunku do której miałabym tak mieszane uczucia. Długo się zastanawiałam, co Wam o niej napisać i przegryzałam w sobie odczucia na jej temat. Jedno jest pewne, nie sądzę by ta historia pozostawiła kogoś obojętnym.

Niezaprzeczalnym atutem tej powieści jest jej problematyka społeczna i obyczajowa. „Miasteczko” to emocjonalna, trzymająca w napięciu powieść, która do tego ciekawie oddaje klimat małej miejscowości i przedstawia obraz codziennego funkcjonowania jego mieszkańców w niewielkiej społeczności. Ciekawym wydał mi się również wątek tajemnicy sprzed lat i szczerze pisząc byłam nawet lekko rozczarowana, że autorka mocniej go nie wyeksponowała. Ciekawie za to został przedstawiony wątek kryminalny powieści. Co prawda można się było domyśleć winnego, no ale w końcu nie o zagadkę kryminalną w tej książce chodzi.

Do tego autorka pisze żywo i ciekawie, dzięki czemu książkę poznawało mi się sprawnie i z ogromnym zainteresowaniem. Natalia Nowak-Lewandowska ma już myślę swój wypracowany styl, który z jednej strony budzi w czytelnikach emocje, z drugiej nie epatuje nimi przesadnie, dzięki czemu opowiedziana przez nią historia staje się bardziej realna i bliższa czytelnikowi.

To co popsuło mi jednak radość z poznawania tej książki to mój opór w stosunku do życiowych postaw bohaterów. Gdyby nie babcia Moniki, straciłabym chyba całkowicie wiarę w bohaterów tej historii. Oczywiście wiem, że to pisarska kreacja i że pewnie tacy ludzie się zdarzają i stanowią ciekawy materiał na powieść. Niemniej postacie występujące w tej książce, naprawdę dały mi mocno w kość. Szczególnie nie po drodze było mi z Moniką, nie mogłam się do niej niestety przekonać. Z bohaterami książek, jest trochę tak jak z ludźmi spotykanymi w realnym świecie, niestety, nie każdy przypada nam do gustu. Tu coś wyjątkowo nie zaiskrzyło.

Na szczególną uwagę zasługuje fakt, że autorce udało się w fabułę wpleść opowieść o ostatnim w Europie procesie czarownic, który miał miejsce w wiosce, która posłużyła za inspiracje do tej historii.

cała recenzja - kochamciemojezycie.blogspot.com

Muszę się Wam przyznać, że chyba już dawno nie miałam w swoich rękach książki, w stosunku do której miałabym tak mieszane uczucia. Długo się zastanawiałam, co Wam o niej napisać i przegryzałam w sobie odczucia na jej temat. Jedno jest pewne, nie sądzę by ta historia pozostawiła kogoś obojętnym.

Niezaprzeczalnym atutem tej powieści jest jej problematyka społeczna i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie ma to jak małe miasteczka, urocze, idylliczne enklawy, które za fasadą uśmiechów ukrywają ludzkie dramaty i tragedie. Tak jak w mieszance powieści obyczajowej z motywem kryminalnym, którą serwuje czytelnikowi Natalia Nowak-Lewandowska w swoim „Miasteczku”.

Czasami może się wydawać, że gorzej być nie może, ale wtedy życie wykroi człowiekowi psikusa, a niewdzięczny los pokaże, gdzie nasze miejsce. Monika z powieści to młoda kobieta taka jak wszystkie, której życie właśnie podstawiło nogę, ale otworzyło przed nią także nowe możliwości. I dało wybór. Jednak czasami zdrowy rozsądek przejmują porywy serca i nagle znów nic nie jest takie jak powinno być. A może odwrotnie? Może tak właśnie miało być? Mieszkańcy tytułowego Miasteczka mają swoje sekrety, mają swoje tajemnice, sporo do ukrycia, a kiedy zostają skonfrontowani z zachowaniem karygodnym, niestandardowym, tak bardzo odmiennym – stają zwartym szeregiem, by spalić swoją przysłowiową czarownicę.

„Miasteczko” to jedna z tych opowieści, do których mam prawdziwą słabość. Wszystko jest tutaj na swoim miejscu – wścibscy sąsiedzi, niewygodna przeszłość i zbrodnia, którą trzeba jakoś wyjaśnić. Nic dodać, nic ująć. Czyta się jednym tchem, z narastającą fascynacją. Warto jednak zaznaczyć, że jest to leciuchna powieść obyczajowa z wątkiem kryminalnym, skierowana bardziej w stronę babskiej części czytelników. Jeśli lubicie takie opowieści o ludzkich dramatach, niepokojących wyborach i odpowiedzialności – łapcie i czytajcie. Poznajcie tajemnice „Miasteczka”.

Nie ma to jak małe miasteczka, urocze, idylliczne enklawy, które za fasadą uśmiechów ukrywają ludzkie dramaty i tragedie. Tak jak w mieszance powieści obyczajowej z motywem kryminalnym, którą serwuje czytelnikowi Natalia Nowak-Lewandowska w swoim „Miasteczku”.

Czasami może się wydawać, że gorzej być nie może, ale wtedy życie wykroi człowiekowi psikusa, a niewdzięczny los...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

W „Miasteczku” autorka genialnie oddała klimat takich niewielkich miejscowości. W powieści jest Doruchów, ale może to być dowolna mała mieścina niedaleko większego miasta, niby nie wieś, ale mentalność mieszkańców podobna. Każdy każdemu zagląda przez płot, plotki rozchodzą się z prędkością światła, a ludzie widzą więcej, niż sami chcielibyśmy pokazać. I taki jest Doruchów Natalii Nowak-Lewandowskiej, do którego po latach wraca Monika Romanowska. Kobieta rzuca dotychczasowe życie w Warszawie i aby odreagować, wrócić do równowagi, rozpoczyna naukę w doruchowskim liceum. Jednak jej świat znowu zaczyna niebezpiecznie się chwiać, kiedy zauważa wpatrzonego w nią z niespotykaną intensywnością ucznia.

„Miasteczko” jak na powieść Natalii Nowak-Lewandowskiej oraz to, że dzieje się w niej od początku bardzo dużo, bo i nagły powrót Moniki, zakazane uczucie, wątek kryminalny, to jest ona raczej spokojna. Zaskakujące, ale czytając tę książkę, miałam wrażenie, że ona dokładnie taka powinna być! Ciąg następujących po sobie zdarzeń układa się w całość, nie ma miejsca na szaleństwa czy nagłe zwroty. I wbrew temu, że ja jednak lubię twisty, to tu ta przewidywalność nawet mi nie przeszkadzała. W „Miasteczku” inne rzeczy są ważne, chociażby zachowania i konsekwencje z nich wynikające, ludzie, to kim są, jaki wpływ ma na nich środowisko, miejsce urodzenia, rodzina, status społeczny. Bohaterowie Natalii zawsze są dopracowani i nie inaczej jest tym razem — autorka chyba stała pod jakimś liceum i podsłuchiwała młodzież ;) - a na pierwszy plan wysuwa się specyficzny policjant Aleksander Wolbus, który jest moim ulubieńcem. Liczę na jego powrót w jakiejś innej powieści.

Podsumowując, „Miasteczko” jest inne, niż dotychczasowe książki Natalii Nowak-Lewandowskiej, bardziej obyczajowe, bardziej skupione na naturze człowieka, jego wyborach. Na pewno każdy, kto lubi małe, zamknięte społeczności będzie zadowolony i to zarówno z kreacji bohaterów, fabuły, jak i klimatu. Polecam!

W „Miasteczku” autorka genialnie oddała klimat takich niewielkich miejscowości. W powieści jest Doruchów, ale może to być dowolna mała mieścina niedaleko większego miasta, niby nie wieś, ale mentalność mieszkańców podobna. Każdy każdemu zagląda przez płot, plotki rozchodzą się z prędkością światła, a ludzie widzą więcej, niż sami chcielibyśmy pokazać. I taki jest Doruchów...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"....życie pisze różne scenariusze, nie zawsze dobre dla nas, a przynajmniej w pierwszej chwili uważamy, że skoro są nie po naszej myśli, to los nam nie sprzyja. Wszystko dzieje się po coś, z jakiegoś powodu, ale czasem musimy poczekać, aby się o tym przekonać."


Na książki Pani Natalii Nowak -Lewadowskiej czekam zawsze z niecierpliwością, bo dała się poznać jako dobra pisarka, która porusza tematy trudne, o których nie boi się mówić. Jak tylko zobaczyłam Miasteczko to nie wahałam się ani chwili i kupiłam sobie e- booka i jak zawsze w przypadku autorki to była dobra decyzja.
Tytułowe Miasteczko jakich są w Polsce setki tysięcy. Każdy każdego zna, każdy o każdym może coś powiedzieć, życie toczy się zza firanki żeby coś ciekawego nie umknęło najbardziej zainteresowanym. Ot taka zwyczajność, którą znam z autopsji, bo sama mieszkam w niewielkiej miejscowości, o której lubię mówić wieś, ale to tylko w tajemnicy przed tubylcami, bo nie wiem jaka byłaby reakcja.
Monika Romanowska skończyła polonistykę i pracuje w szkole. Mieszka ze swoim chłopakiem w Warszawie ,ale niestety nie układa się między nimi tak jak powinno. Dlatego nasza bohaterka po długim namyśle wraca do rodzinnego Doruchowa, gdzie podejmuje pracę w tamtejszym liceum, którego sama była absolwentką. ma nadzieję, że przy boku ukochanej babci i ojca odnajdzie spokój i będzie mogła się poświęcić ukochanej pracy. Płonne to jednak nadzieje. Nasza bohaterka wdaje się w romans z jednym z uczniów klasy maturalnej, Michałem. Wie, że może się to dla niej źle skończyć, ale ślepo brnie w romans, który nigdy nie zyska społecznej akceptacji.Jeśli dodamy do tego,że Michał miał dziewczynę i w niewyjaśnionych okolicznościach umiera najlepszy przyjaciel Michała i uczeń Moniki to mamy pełny obraz tego co ukazała nam w swojej najnowszej książce Pani Natalia. Czy przyczynę śmierci uda się wyjaśnić ekscentrycznemu Wolbusowi i oddelegowanemu Kamilowi Jaworskiemu? Nie należy tu zapominać o roli córki dyrektorki miejscowego liceum, a gra ona tutaj kluczową rolę w sprawie. Jeśli jesteście tego jakie tajemnice kryją się w Doruchowie to sięgnijcie po najnowszą książkę Natalii Nowak - Lewandowskiej Miasteczko.
Więcej na blogu https://rudabiblioteczka.blogspot.com/2020/02/natalia-nowak-lewandowska-miasteczko.html

"....życie pisze różne scenariusze, nie zawsze dobre dla nas, a przynajmniej w pierwszej chwili uważamy, że skoro są nie po naszej myśli, to los nam nie sprzyja. Wszystko dzieje się po coś, z jakiegoś powodu, ale czasem musimy poczekać, aby się o tym przekonać."


Na książki Pani Natalii Nowak -Lewadowskiej czekam zawsze z niecierpliwością, bo dała się poznać jako dobra...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Zazdrość zabija, niszczy wszystko, co znajduje się na jej drodze, nie bacząc na konsekwencje, nie licząc się z nikim i niczym, aż w końcu truje człowieka od środka, doprowadza do ostateczności, skąd już nie ma drogi ucieczki".

Takich tytułowych miasteczek jest w naszym kraju niezliczona ilość. Pełnych lokalnych powiązań, z tajemnicami, które skrzętnie ukrywane, wzmagają klimat małomiasteczkowości. Nigdzie jednak nie znajdziecie jego – policjanta najbardziej niechlujnego z niechlujnych, za nic mającego empatię i wyczucie chwili, dla którego nie liczy się zdanie innych. Aleksander Wolbus zaprasza was do Miasteczka i zapewnia, że nudno nie będzie.

Natalia Nowak-Lewandowska to miłośniczka psów, morza i ostrego rocka. Ekstrawertyczka, nie potrafiąca ukrywać swoich emocji, pasjonująca się analizowaniem uczuć i relacji społecznych. Z zawodu psychoterapeuta dziecięcy, kiedyś recenzentka książkowa. Zadebiutowała powieścią pt. "Pozorność". Mieszka w Łodzi.

Monika Romanowska po kilkuletnim pobycie w Warszawie, rozstaje się ze swoim partnerem i wraca do rodzinnego Doruchowa. Tam zamiast raczyć się prowincjonalnym spokojem, jako nauczycielka w miejscowej szkole, wdaje się w nieakceptowalny społecznie romans. W tym samym czasie, zupełnie niespodziewanie, umiera jeden z licealistów. Śledztwo w sprawie jego nieprzypadkowej śmierci prowadzą policjanci Aleksander Wolbus oraz Kamil Jaworski.

Po lekturze najnowszej książki Natalii Nowak-Lewandowskiej nabrałam wielkiej ochoty na wycieczkę do powieściowego Doruchowa, które jak się okazuje, istnieje naprawdę. A wszystko to za sprawą umiejętnie wplecionego do fabuły, pewnego faktu historycznego związanego z ostatnim w Europie procesem czarownic. To oczywiście drugoplanowy wątek, istniejący w tle ukazywanej przez autorkę historii, jednak na tyle interesujący, że pobudza wyobraźnię i wywołuje chęć zobaczenia tego właśnie miejsca. Swoją drogą to fascynujące, ile takich nieznanych, lokalnych opowieści, kryją małe miejscowości w naszym kraju.

"Miasteczko" to powieść obyczajowa o zabarwieniu kryminalnym, gdyż pojawia się trup. Trzeba jednak podkreślić, że prowadzone przez policjantów dochodzenie staje się przyczynkiem do zgłębienia ludzkiej mentalności i psychiki. Natalia Nowak-Lewandowska nie skupia się więc ściśle na uszczegółowieniu wątku kryminalnego, gdyż jest on niejako punktem wyjścia do szerszych analiz ludzkich zachowań. A jest co analizować, bowiem w fabule pojawia się zakazana miłość, zdrada, rozgoryczenie, tajemnica z przeszłości, a także depresja wśród młodzieży i małomiasteczkowa mentalność. Autorka wszystkie te elementy zgrabnie ze sobą połączyła, serwując czytelnikowi wciągającą opowieść, którą można przeczytać w ciągu jednego, dłuższego wieczoru.

Muszę przyznać, że Natalia Nowak-Lewandowska w całości kupiła moją czytelniczą duszę kreacją wewnętrzną i zewnętrzną, policjanta Aleksandra Wolbusa. Rewelacyjne opisy jego dość nietuzinkowej aparycji w powiązaniu z totalnie niesympatycznym charakterem, zbudowały zapadającą w pamięć postać, która w mojej opinii nosi w sobie wielki potencjał. Widoczny kontrast w kreacji kolorowego ptaka, jakim jest Kamil Jaworski z szarym i ponurym Wolbusem to niezaprzeczalny atut tej powieści.

Czytając "Miasteczko" widzę, jak owocną drogę od debiutu przeszła autorka w ulepszaniu swojego warsztatu pracy. To bowiem świetna książka, w której wszystko ze sobą zagrało, oprócz jednego – Natalia Nowak-Lewandowska nie planuje napisać kolejnej części perypetii bohaterów. A jak tak bardzo chciałabym zobaczyć Wolbusa znowu w akcji. Zajrzyjcie do "Miasteczka", tam naprawdę sporo się dzieje.

https://www.subiektywnieoksiazkach.pl

"Zazdrość zabija, niszczy wszystko, co znajduje się na jej drodze, nie bacząc na konsekwencje, nie licząc się z nikim i niczym, aż w końcu truje człowieka od środka, doprowadza do ostateczności, skąd już nie ma drogi ucieczki".

Takich tytułowych miasteczek jest w naszym kraju niezliczona ilość. Pełnych lokalnych powiązań, z tajemnicami, które skrzętnie ukrywane, wzmagają...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Miasteczko to powieść obyczajowa z wątkiem kryminalnym, całkiem nieźle napisana i intrygująca. Jednak czuję jakiś niedosyt, Autorka nie do końca wykorzystała swój pomysł i czegoś w tej książce brakuje, ale nie zmienia to faktu, że dobrze się ją czyta. Jest bardzo prawdziwa i daje do myślenia. Pokazuje do czego może posunąć się zazdrosna dziewczyna i jak zakłamane i zamknięte są małe społeczności lokalne, gdzie każdy o każdym wszystko wie, a informacje rozprzestrzeniają się z prędkością błyskawicy.

Główna bohaterka powieści, Monika Romanowska, czuj się nieszczęśliwa w związku, w którym tkwi i wreszcie dojrzewa do zerwania. To niesie za sobą kolejne konsekwencje... Kobieta musi opuścić Warszawę i z powrotem przenieść się do rodzinnego Doruchowa, do domu, gdzie mieszka jej tata i babcia. Kolejną zmianą jest praca ,bowiem Monika jest nauczycielką polonistką i udaje jej się znaleźć pracę w lokalnej szkole i zostaje wychowawczynią klasy maturalnej. W tej klasie uczy się córka dyrektorki i jej chłopak, z którym Monika wdaje się w romans, który mocno wpłynie na jej dalsze życie, a śmierć ucznia nie ułatwi tematu.

Mała społeczność to plotki i wszechobecne rozprzestrzenianie się informacji, lokalne tajemnice, do których nie dopuszcza się obcych. Monika mocno odczuje na swojej skórze chwilę słabości, która na dobre odmieniła jej życie, ale nie tylko jej. Na skutek zazdrości umiera młody chłopak, co mocno wpływa na relacje i atmosferę w miasteczku.
Miasteczko to doskonałe studium lokalnych, zamkniętych społeczności, to opowieść o zakazanym romansie, zazdrości, przyjaźni i zemście, to opowieść o życiu i śmierci. Ciekaw ai bardzo prawdziwa.


https://markietanka-mojeksiazki.blogspot.com/2020/02/22-miasteczko-natalia-nowak-lewandowska.html

Miasteczko to powieść obyczajowa z wątkiem kryminalnym, całkiem nieźle napisana i intrygująca. Jednak czuję jakiś niedosyt, Autorka nie do końca wykorzystała swój pomysł i czegoś w tej książce brakuje, ale nie zmienia to faktu, że dobrze się ją czyta. Jest bardzo prawdziwa i daje do myślenia. Pokazuje do czego może posunąć się zazdrosna dziewczyna i jak zakłamane i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka miała potencjał, ale nie został on wykorzystany. Zdecydowanie za krótko, można było bardziej rozwinąć główne wątki i na pewno ustalić innego zabójcę, bo ten był zbyt łatwy do rozszyfrowania.

Książka miała potencjał, ale nie został on wykorzystany. Zdecydowanie za krótko, można było bardziej rozwinąć główne wątki i na pewno ustalić innego zabójcę, bo ten był zbyt łatwy do rozszyfrowania.

Pokaż mimo to

Czyta się wartko, szybko, książka się nie dłuży. To z pozytywów. Z negatywów: postaci wydawały mi się jednowymiarowe, przerysowane, bez odcieni i subtelności charakterologicznych. Sposób wypowiedzi, narracji, był jakby stworzyła go uczennica kursu pisania powieści w ramach zaliczenia. Używając przy tym uproszczeń, klisz, zgranych motywów. Trochę z tego, trochę z tamtego i książka gotowa.

Czyta się wartko, szybko, książka się nie dłuży. To z pozytywów. Z negatywów: postaci wydawały mi się jednowymiarowe, przerysowane, bez odcieni i subtelności charakterologicznych. Sposób wypowiedzi, narracji, był jakby stworzyła go uczennica kursu pisania powieści w ramach zaliczenia. Używając przy tym uproszczeń, klisz, zgranych motywów. Trochę z tego, trochę z tamtego i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wczorajsza premiera, najnowsza powieść Natalii Nowak-Lewandowskiej, którą wydała pod skrzydłami Wydawnictwo FILIA, została już przeze mnie przeczytana i mogę ją podsumować tak: wartka akcja, fatalne zauroczenie oraz trup. "Miasteczko" to udana kombinacja powieści obyczajowej i kryminału, chociaż intryga nie jest zbyt zawiła i dość szybko można zorientować się w jej poszczególnych niciach. Co ciekawe, książka skojarzyła mi się z popularnym serialem "Belfer", bo i tu i tu mamy lokalną społeczność, młodzież, nauczyciela, a właściwie nauczycielkę języka polskiego oraz śledztwo w sprawie śmierci jednego z licealistów. Nie ukrywam, że najbardziej fascynującym elementem „Miasteczka” okazał się wpleciony w fabułę historyczny fakt: w Doruchowie odbył się ostatni w Europie proces czarownic - kobiet oskarżonych o paktowanie z diabłem. Co ciekawe, to miejscowy proboszcz stanął wieki temu w obronie napiętnowanych niewiast... Reasumując, dobra to była książka, a na uwagę zasługuje świetna okładka, przedstawiająca tylko z pozoru sielski obrazek 🙈📖🤷🏼‍♀️

Wczorajsza premiera, najnowsza powieść Natalii Nowak-Lewandowskiej, którą wydała pod skrzydłami Wydawnictwo FILIA, została już przeze mnie przeczytana i mogę ją podsumować tak: wartka akcja, fatalne zauroczenie oraz trup. "Miasteczko" to udana kombinacja powieści obyczajowej i kryminału, chociaż intryga nie jest zbyt zawiła i dość szybko można zorientować się w jej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to