Świat według Clarksona. Jeśli mógłbym dokończyć…

Kto kiedykolwiek oglądał Top Gear w pierwotnej formule, ten wie, wszystkim innym polecam zapoznanie się ze specyficznym charakterem, szeroką wiedzą i naprawdę specyficznym brytyjskim akcentem. Polecam - warto spędzić trochę czasu w towarzystwie Jazzy.

Kto kiedykolwiek oglądał Top Gear w pierwotnej formule, ten wie, wszystkim innym polecam zapoznanie się ze specyficznym charakterem, szeroką wiedzą i naprawdę specyficznym brytyjskim akcentem. Polecam - warto spędzić trochę czasu w towarzystwie Jazzy.

Pokaż mimo to

Clarkson w akcji.

Jeremy Clarkson powraca z nowy zbiorem felietonów (uściślając dziewięćdziesięciu dwóch). Cięte riposty, błyskotliwe spostrzeżenia, niewygodne prawdy, powalenie na kolana więcej niż jednego absurdu - znaki rozpoznawcze Clarksona są w książce jak najbardziej obecne. I bardzo dobrze - pamiętajmy bowiem, że Jeremy Clarkson to ktoś więcej niż były współprowadzący bijącego swego czasu rekordy popularności "Top Gear". To także znakomity felietonista.

Czym raczy nas Clarkson w najnowszej książce? W zasadzie można powiedzieć, że zbiorem z pozoru chaotycznych przemyśleń z okresu tuż po zwolnieniu z "Top Gear" (2015-2017). Chaos jest jednak tylko pozorny, albowiem wyłania się z niego - jak zwykle u tego pana - dość spójna wizja absurdów dotyczących rzeczywistości, w jakiej przyszło jemu i nam żyć. Są to głównie spostrzeżenia poczynione z typowo brytyjskiego punktu widzenia (niepozbawione rzecz jasna wybitnie brytyjskiego poczucia humoru), co może nieco przeszkadzać polskiemu odbiorcy z racji różnych perspektyw piszącego i czytającego, jednak przemyślenia Jeremy'ego są z całą pewnością zajmujące. Godne uwagi. I, przede wszystkim - tutaj zawodu dla oddanej publiki nie będzie - prześmieszne ;)

A konkretnie? Konkretnie rzecz ujmując Clarkson pisze poniekąd trochę o wszystkim. O zwierzętach domowych, o internetowej aktywności w dobie wszechobecnych mediów społecznościowych, o potrzebie wprowadzenia urzędowego zakazu opuszczania kraju dla wielu Anglików, o energii jądrowej i jej związku z muzyką pop, o swych refleksjach na temat delegalizacji śmierci, czy też o prawach mężczyzn oraz o spostrzeżeniach dotyczących kreskówek i ich związku z rzeczywistością :) Wszystko rzecz jasna pełne jest humoru, ironii, piętnowania absurdów i niedorzeczności współczesnego świata - jak na Clarksona przystało ;)

Moim skromnym zdaniem pewnym ewentualnym minusem może być to, że Clarkson jakoś tym razem w swojej książce nie skandalizuje... Może być to minus z uwagi na fakt, że zapewne część publiki (ciężko powiedzieć jaka, ale zakładam że spora) właśnie na coś takiego liczyła. No cóż - nie tym razem.

Czy warto sięgnąć po "Jeśli mógłbym dokończyć..."? Tak :) Nawet jeśli nie zgadzacie się z autorem, z jego spostrzeżeniami, sposobem bycia (aż nadto widocznym z spisanych przezeń słowach), poglądami na ludzi, świat i rzeczywistość, to w najgorszym razie po prostu się pośmiejecie. A w najlepszym również się pośmiejecie, a w bonusie być może poczujecie maleńką satysfakcję z tego, iż nie jesteście osamotnieni w ironicznym spojrzeniu na otaczający nas świat i jego absurdy.

Dziękuję Wydawnictwu Insignis za egzemplarz recenzencki.

https://cosnapolce.blogspot.com/2020/01/swiat-wedug-clarksona-jesli-mogbym.html

Clarkson w akcji.

Jeremy Clarkson powraca z nowy zbiorem felietonów (uściślając dziewięćdziesięciu dwóch). Cięte riposty, błyskotliwe spostrzeżenia, niewygodne prawdy, powalenie na kolana więcej niż jednego absurdu - znaki rozpoznawcze Clarksona są w książce jak najbardziej obecne. I bardzo dobrze - pamiętajmy bowiem, że Jeremy Clarkson to ktoś więcej niż były...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Świetnie się czyta, szkoda tylko, że jest tak mocno osadzona w brytyjskiej rzeczywistości, bo połowę aluzji pewnie w ogóle nie zauważyłem.

Świetnie się czyta, szkoda tylko, że jest tak mocno osadzona w brytyjskiej rzeczywistości, bo połowę aluzji pewnie w ogóle nie zauważyłem.

Pokaż mimo to

Rewelacja. Jest kontynuacją "tak jak mówiłem.." - przeczytałam w dwa wieczory zaśmiewając się bardziej niż przy topowej komedii.

Rewelacja. Jest kontynuacją "tak jak mówiłem.." - przeczytałam w dwa wieczory zaśmiewając się bardziej niż przy topowej komedii.

Pokaż mimo to

Moim zdaniem książki Clarksona nigdy Cię nie zawiodą. Znajdziesz tam wyjątkowo dobry humor, mnóstwo ciekawych anegdot ze świata i wiele inteligentnych spostrzeżeń. Cenię Clarksona za to że nie boi się wyrażać swojego zdania i może właśnie dlatego jego książki są wyjątkowe i inne od wszystkich.

Moim zdaniem książki Clarksona nigdy Cię nie zawiodą. Znajdziesz tam wyjątkowo dobry humor, mnóstwo ciekawych anegdot ze świata i wiele inteligentnych spostrzeżeń. Cenię Clarksona za to że nie boi się wyrażać swojego zdania i może właśnie dlatego jego książki są wyjątkowe i inne od wszystkich.

Pokaż mimo to

Zbiór felietonów z lat 2015-2017 wtedy też autor stracił pracę w Top Gear (według mnie od tego czasu program jest kiepski, nikt nie zastąpi tej trójki). Ale wracajmy do książki dostajemy tu przemyślenia i spostrzeżenia autora na temat tego co się wokół niego dzieje ale także jego osobistych przeżyć po stracie pracy i tego jak spędzał czas zanim zaczął pracę nad nowym programem.
Jak zwykle dostajemy cięty język i brak owijania w bawełnę, tylko próbę przedstawienia jego zdania które często jest nie jest zbyt popularnę.
Dobra i zabawna książka, cieszę się, że autor powrócił w tak dobrym stylu.

Zbiór felietonów z lat 2015-2017 wtedy też autor stracił pracę w Top Gear (według mnie od tego czasu program jest kiepski, nikt nie zastąpi tej trójki). Ale wracajmy do książki dostajemy tu przemyślenia i spostrzeżenia autora na temat tego co się wokół niego dzieje ale także jego osobistych przeżyć po stracie pracy i tego jak spędzał czas zanim zaczął pracę nad nowym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Celnie, z humorem, inteligentnie i przewrotnie oraz lekko obrazoburczo, czyli tak jak Clarksonowi wychodzi najlepiej. Jedyne, czego żałuję, to tego, że nie jestem zorientowany na tyle dobrze w brytyjskiej scenie politycznej i kulturalnej, żeby docenić w pełni odniesień do poszczególnych osób. A tym razem wydawnictwo przyoszczędziło na notatkach na temat istotnych postaci przewijających się na kartach książki. Miło, że wciąż można wyrażać swoją opinię i trafić do Sztumu na podstawie piętnastu wyroków "w trybie wyborczym".

Celnie, z humorem, inteligentnie i przewrotnie oraz lekko obrazoburczo, czyli tak jak Clarksonowi wychodzi najlepiej. Jedyne, czego żałuję, to tego, że nie jestem zorientowany na tyle dobrze w brytyjskiej scenie politycznej i kulturalnej, żeby docenić w pełni odniesień do poszczególnych osób. A tym razem wydawnictwo przyoszczędziło na notatkach na temat istotnych postaci...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zapraszam :) https://inaczejoksiazkach2018.blogspot.com/2019/12/jesli-mogbym-dokonczyc-j-clarkson.html

Zapraszam :) https://inaczejoksiazkach2018.blogspot.com/2019/12/jesli-mogbym-dokonczyc-j-clarkson.html

Pokaż mimo to

Książka nie jest jakaś opasła, nie zajmie wam pewnie zbyt wiele czasu. Warto jednak posiedzieć nad nią nieco dłużej, by faktycznie zrozumieć sens publikacji. Niby Jeremy Clarkson nie posługuje się jakimiś wyszukanymi sformułowaniami, całość odbiera się bez jakichkolwiek problemów, jednak są tutaj poruszane niezwykle istotne kwestie, nad którymi chyba należy troszkę pogłówkować. Od dziś jestem wielką fanką tego człowieka i będę czekała na jego kolejną książkę. Ta została dopracowana w każdym calu, niczego jej nie brakuje. Nie ukrywam, że trudno mi było ją jako tako dla was opisać, bo pozycja naprawdę trafiła do mnie i siedzi gdzieś tam w głowie - pewnie nie zmieni się to przez długi czas. Plus dla wydawnictwa, które przygotowało niebanalną i rzucającą się w oczy okładkę. Jestem zachwycona.

https://czytambolubieo.blogspot.com/2019/12/swiat-wedug-clarksona-jesli-mogbym.html

Książka nie jest jakaś opasła, nie zajmie wam pewnie zbyt wiele czasu. Warto jednak posiedzieć nad nią nieco dłużej, by faktycznie zrozumieć sens publikacji. Niby Jeremy Clarkson nie posługuje się jakimiś wyszukanymi sformułowaniami, całość odbiera się bez jakichkolwiek problemów, jednak są tutaj poruszane niezwykle istotne kwestie, nad którymi chyba należy troszkę...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

CLARKSON POD PRĄD

Kiedy ta książka trafiła w moje ręce, nie skakałem ze szczęścia. Trudno bowiem nazwać mnie miłośnikiem motoryzacji, a z czym innym, jak nie z motoryzacją i, oczywiście, programem „Top Gear” kojarzy się Clarkson? Ale dałem szansę, zacząłem czytać, tytuły poszczególnych felietonów brzmiały ciekawie… I wsiąkłem. Nie spodziewałem się tego, ale „Jeśli mógłbym dokończyć…” to naprawdę świetna pozycja. Idąca pod prąd, wystrzegająca się idiotyzmu politycznej poprawności, za to z humorem i trafnością obśmiewająca absurdy naszej rzeczywistości.

Co w swoich nowych felietonach opisuje Clarkson? Problem uchodźców i wszędobylskiego terroryzmu (gdzie tu jechać na wakacje, skoro ISIS zdążyło dotrzeć tam przed tobą?) zdaje się dominować na stronach. Drugą ważną kwestią jest brytyjska polityka i to, co dzieje się w kraju. Ale autor pochyla się tu nad najróżniejszymi kwestiami.
Dlaczego wiara scjentologów w Xanu, władcę konfederacji siedemdziesięciu sześciu planet, który 75 milionów lat temu zamroził alkoholem miliardy swoich poddanych i przybył na Ziemię, gdzie uśmiercił ich za pomocą bomb wodorowych wcale nie jest głupsza od innych religii?
Czy rząd może zdelegalizować… śmierć?
Dlaczego prawa mężczyzn powinny zostać zrównane z planami kobiet?
I czego tak naprawdę powinno uczyć się dzieci w szkołach?
Jednocześnie przekonuje – i to z absolutną słusznością – że weganizm to rodzaj niepełnosprawności i równie wielką słusznością komentuje temat transseksualizmu (skoro dziecko twierdzi, że chce być napoleonem, a ty nie kupujesz mu jego stroju i nie wysyłasz w świat, to czemu chłopca twierdzącego, że chce być dziewczynką przebierasz za dziewczynkę albo wysyłasz na operację zmiany płci?). Zastanawia się nad tym dlaczego krytycy nie doceniają nawet dobrych filmów SF, choćby zahaczenie ten gatunek uznając za element wykluczający obraz. I próbuje zrozumieć oburzenie świata na fakt, że podczas jednej z Oskarowych gal nie było żadnej nominacji dla czarnoskórych (choć nikt nie oburzał się, że nie nominowano np. żadnych bliźniąt syjamskich).

Całość mojej recenzji na portalu Dzika Banda: http://dzikabanda.pl/recenzje/ksiazki/swiat-wedlug-clarksona-jesli-moglbym-dokonczyc-clarkson-pod-prad-recenzja/

CLARKSON POD PRĄD

Kiedy ta książka trafiła w moje ręce, nie skakałem ze szczęścia. Trudno bowiem nazwać mnie miłośnikiem motoryzacji, a z czym innym, jak nie z motoryzacją i, oczywiście, programem „Top Gear” kojarzy się Clarkson? Ale dałem szansę, zacząłem czytać, tytuły poszczególnych felietonów brzmiały ciekawie… I wsiąkłem. Nie spodziewałem się tego, ale „Jeśli mógłbym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to