meega urocza manga, kocham postaci i chemię między nimi♥

meega urocza manga, kocham postaci i chemię między nimi♥

Rozmowa Narumi i Hanako zdecydowanie należy do moich ulubionych i najbardziej zabawnych scen z tej serii (w każdym razie, jak dotąd). Nie mogę z tego wszystkiego, naprawdę świetnie się bawię.

I mamy wreszcie prawdziwą, mają "otakową" randkę Hirotaki I Momose. Chyba wolałabym, gdyby była ona przerywana innymi rozdziałami i pokazano ją w całości od początku do końca. Jednak to moje jedyne zastrzeżenia - poza tym naprawdę świetnie się obserwowało tę dwójkę. Oraz także drugą, niezwykle ikoniczną parę.

I żeby tego było mało, brat Hirotaki również poznaje kogoś, kto ma podobne zainteresowania do reszty towarzystwa. Jestem ciekawa tego, jak ich relacje rozwiną się w dalszych tomach.

Rozmowa Narumi i Hanako zdecydowanie należy do moich ulubionych i najbardziej zabawnych scen z tej serii (w każdym razie, jak dotąd). Nie mogę z tego wszystkiego, naprawdę świetnie się bawię.

I mamy wreszcie prawdziwą, mają "otakową" randkę Hirotaki I Momose. Chyba wolałabym, gdyby była ona przerywana innymi rozdziałami i pokazano ją w całości od początku do końca....

Po dłuższej przerwie wróciłem do tych bohaterów i przyznam , że trochę mi ich brakowało. W tym tomie Narumi i Hiroteka idą na randkę do parku rozrywki i dołączają do nich Hanako i Taro. Jednak Narumi i Hiroteka umawiają się , że żadne z nich nie poruszy tematu Otaku. I jeśli ktoś to zrobi musi zapłacić karę. I oczywiście nie jest to łatwe. I nie mają o czym rozmawiać i Hiroteka się martwi. A w pewnej chwili Hanako daję mu rady. I na koniec randki Narumi daję bohaterowi kolczyki i okazuję się , że sama ma takie same. A także mówi , że już dość. I chodzi jej o ich umowę. I zaczyna nawijać o anime , mangach itp. A bohater patrzy na nią i czuję szczęście i nagle ją przytula i myśli o tym , że zrobią wszystko w swoim własnym czasie. Mamy również Naoya , który zauważa w swojej pracy Ko , gdy gra w gry i Naoya patrzy jak gra. Jednak Ko ucieka , gdy go zauważa , a następnie Naoya znów widzi Ko. Tym razem na uczelni i Ko znów chce uciec , ale Naoya próbuję się zaprzyjaźnić i jakoś zaczynają rozmawiać , a koledzy Naoya , którzy siedzą przy sąsiednim stoliku rozmawiają o tym , że Ko to tak naprawdę dziewczyna , a Naoya nie ma o tym pojęcia , bo uznał ją za faceta. Ogólnie 3 tom ma taki sam poziom jak poprzednie. Choć na minus to , że mamy ciągłe przeskoki. Raz mamy pokazaną randkę , a w innej scenie wracamy do przeszłości i widzimy jak bohaterowie kupują mangi we czwórkę lub oglądają horror , a Hanako straszy Taro , a następnie znów wracamy do randki. Za to na plus postać Ko. Jej relacja z Naoya na pewno będzie świetna. Ciekawe kiedy chłopak ogarnie , że to dziewczyna

Po dłuższej przerwie wróciłem do tych bohaterów i przyznam , że trochę mi ich brakowało. W tym tomie Narumi i Hiroteka idą na randkę do parku rozrywki i dołączają do nich Hanako i Taro. Jednak Narumi i Hiroteka umawiają się , że żadne z nich nie poruszy tematu Otaku. I jeśli ktoś to zrobi musi zapłacić karę. I oczywiście nie jest to łatwe. I nie mają o czym rozmawiać i...

jak zwykle super i równie szybko czytało się- a raczej wchłaniało ten tomik.. jednak na tej końcowej scenie wszystkie znaki na niebie wskazywały na inny obrót wydarzeń niż przytulenie :,)

jak zwykle super i równie szybko czytało się- a raczej wchłaniało ten tomik.. jednak na tej końcowej scenie wszystkie znaki na niebie wskazywały na inny obrót wydarzeń niż przytulenie :,)

Randka prawie idealna?!

Jeju jakim dobrym pomysłem był powrót do tej mangi

Tęskniłam za tymi bohaterami, mimo, że nadal nie pamiętam ich imion. Ale historia jest nadal taka słodka i cieplutka, aż dobrze mi na sercu jak to czytam. Poza tym "Wotakoi" to nadal jedna z tych nielicznych komedii która mnie śmieszy.

Kolejne tomy już w drodze do mnie. Jak tylko dotrą siadam do lektury :3

Randka prawie idealna?!

Jeju jakim dobrym pomysłem był powrót do tej mangi

Tęskniłam za tymi bohaterami, mimo, że nadal nie pamiętam ich imion. Ale historia jest nadal taka słodka i cieplutka, aż dobrze mi na sercu jak to czytam. Poza tym "Wotakoi" to nadal jedna z tych nielicznych komedii która mnie śmieszy.

Kolejne tomy już w drodze do mnie. Jak tylko dotrą siadam do...

Rewelacyjnie się bawiłam podczas czytania i nie mogę doczekać się kolejnego tomu. Polecam, jeśli już trochę siedzicie w grach/anime/mangach (≧▽≦)

Rewelacyjnie się bawiłam podczas czytania i nie mogę doczekać się kolejnego tomu. Polecam, jeśli już trochę siedzicie w grach/anime/mangach (≧▽≦)

Geek, gamer, yaoistka i crossplayerka wchodzą do baru. Brzmi jak początek kiepskiego dowcipu lub zapowiedź najbardziej niezręcznej imprezy ever? A jednak "Wotakoi. Miłość jest trudna dla otaku" to... komedia romantyczna. Specyficzna, bo na wskroś przesiąknięta nawiązaniami do popkultury, ale przy tym - paradoksalnie - pełna lekkości i uroku. Polecam, zwłaszcza jeśli mocno siedzicie w temacie. Im większy level wtajemniczenia, tym większej radochy dostarczy wam lektura. ;)

instagram.com/polishpopkulture

Geek, gamer, yaoistka i crossplayerka wchodzą do baru. Brzmi jak początek kiepskiego dowcipu lub zapowiedź najbardziej niezręcznej imprezy ever? A jednak "Wotakoi. Miłość jest trudna dla otaku" to... komedia romantyczna. Specyficzna, bo na wskroś przesiąknięta nawiązaniami do popkultury, ale przy tym - paradoksalnie - pełna lekkości i uroku. Polecam, zwłaszcza jeśli mocno...

Opowieść o Momose i Hirotace nabiera tempa, choć ich związek nadal rozwija się raczej powoli. Jest zabawnie, lekko i przyjemnie, i o to chodzi, w końcu to komedia romantyczna.

Opowieść o Momose i Hirotace nabiera tempa, choć ich związek nadal rozwija się raczej powoli. Jest zabawnie, lekko i przyjemnie, i o to chodzi, w końcu to komedia romantyczna.