Zakończenie takie dobre. (─‿‿─)
Dawno już nie czytałam tak przyjemnego zakończenia w mandze. Wszystko domknięte, a dalszy ciąg możemy sami wyobrazić jak się potoczy.

Z par to spodobała mi się najbardziej Ko oraz Naoya. Tak jakoś najbardziej pasowali. Gryzła mnie najbardziej para Koyanagi oraz Kabakury. Nie mogłam uwierzyć w ich relację. Rozumiem dogryzanie sobie, ale nie takie kłótnie jak oni robią. Wyglądało to na niezdrową relację albo związek, który szybko się skończy. Natomiast do główniej pary też nie mogłam się przekonać. Przez to jak zaczęli. A także początki. Wyglądało jakby Hirotaka został z łaski, a jak Narumi znajdzie coś lepszego to żegnaj, Nifuji! Później byłam skłonna uwierzyć w ich związek w przeciwieństwie do 2 pary.

Seria przyjemna. Zamykająca się w rozsądnej liczbie tomów. A to rzadko się zdarza. Przeciąganie na siłę oraz pisanie zakończeń to kolanie to jednak zmora mang.

Jak najbardziej polecam. Dobra komedia romantyczna. ≧◡≦

Zakończenie takie dobre. (─‿‿─)
Dawno już nie czytałam tak przyjemnego zakończenia w mandze. Wszystko domknięte, a dalszy ciąg możemy sami wyobrazić jak się potoczy.

Z par to spodobała mi się najbardziej Ko oraz Naoya. Tak jakoś najbardziej pasowali. Gryzła mnie najbardziej para Koyanagi oraz Kabakury. Nie mogłam uwierzyć w ich relację. Rozumiem dogryzanie sobie, ale...

Będę tęsknić za tymi nerdami.

11 tom jest ostatnim i to naprawdę czuć. Narumi wreszcie zrozumiała pewne kwestie, dzięki czemu WRESZCIE następuje przełom w jej relacji z Hirotaką. Dostajemy naprawdę dobre podsumowanie ich znajomości oraz samego związku.

Czuję spełnienie i zadowolenie.

Choć to definitywny koniec tej serii, z całą pewnością do niej wrócę, bo absolutnie kocham tych bohaterów i nie chcę się z nimi rozstawać. "Wotakoi" to wspaniała rozrywka dla każdego otaku i nie tylko.

Będę tęsknić za tymi nerdami.

11 tom jest ostatnim i to naprawdę czuć. Narumi wreszcie zrozumiała pewne kwestie, dzięki czemu WRESZCIE następuje przełom w jej relacji z Hirotaką. Dostajemy naprawdę dobre podsumowanie ich znajomości oraz samego związku.

Czuję spełnienie i zadowolenie.

Choć to definitywny koniec tej serii, z całą pewnością do niej wrócę, bo absolutnie...

Ostatni tom zaczyna się , gdy widzimy pierwsze spotkanie Narumi z Hirotaką w szkolę , a następnie w teraźniejszości okazuję się , że Hirotaka ma chory ząb i Narumi zabiera go do dentysty , a bohater jest przerażony i na krześle żeby nie zwariować myśli o Narumi , a po wyjściu z gabinetu mówi ukochanej , że było na luzie , ale Ona wie , że kłamie. Następnie widzimy Ko , która się budzi i zastanawia się czy wyznanie miłości przez Naoya Jej się śniło , a potem na uczelni Naoya zachowuję się jakby nigdy nic i dziewczyna sama nie wie co ma myśleć , a gdy idzie na zajęcia Naoya nagle już nie jest spokojny i uśmiecha się oraz rumieni jak głupi i mówi tylko o Ko , a ta nagle wraca , bo czegoś zapomniała i słysząc Naoya robi się cała czerwona i ucieka. A następnie Narumi w pracy upuszcza torebkę i wypadają z niej mangi i przerażona dziewczyna ucieka , a potem w domu mówi Hirotace załamana , że już wszyscy wiedzą , że jest otaku , a On Ją uspokaja i mówi by przestała się bać i powiedziała wszystkim w pracy , że jest otaku i przy okazji wspomniała , że są parą , ale dziewczyna nie chcę i mówi mu , że nie zrozumie Jej uczuć i wtedy bohater się wkurza i mówi , że On też swoje przeżył , ale skoro woli się kisić w swoich sekretach to proszę bardzo i dziewczyna wychodzi , a po Jej wyjściu Hirotaka ma do siebie żal. I następnie są w pracy i do bohaterki dociera jaką była idiotką kłócąc się z ukochanym i zaczyna płakać i nagle zjawia się Hirotaka i pyta czemu wciąż tu jest i , ze muszą iść do domu i się pogodzić i wtedy Narumi go przytula i przeprasza za wszystko , a On się nie gniewa i mówi , że zawsze będzie Ją wspierał choćby nie wiem co. A następnie idą na drinka z kolegami z pracy i Narumi przyznaję , że jest otaku , ale Oni nie widzą problemu , a na koniec Narumi mówi , że jest z Hirotaką i bohater jest w szoku , że to przyznała. A następnie czwórka bohaterów spotyka się razem i dołączają do nich Naoya i Ko(którzy oficjalnie są parą) i wszyscy imprezują , a w pewnym momencie Hirotaka i Narumi są sami na balkonie i bohaterka mu dziękuję , a następnie całuję w usta i mówi , że go kocha , a także Jego uśmiech , a potem wracają do reszty towarzystwa. A następnie widzimy jak mija życie bohaterom. I Naoya oraz Ko spędzają czas we dwoje i dziewczyna zaczyna mówić mu po imieniu , Hanako nagle wyznaję Taro , że jest w ciąży i On się cieszy i zaczyna płakać , a Narumi i Hirotaka robią zakupy i dziewczyna kupuję mu naszyjnik i mówi , że gdyby nie byli otaku to pewnie nie byliby dziś razem , a bohater pyta czy na pewno tak myśli i dodaję , że na tym etapie ciężko wyobrazić sobie kim by byli , gdyby nie byli otaku i bohaterka przyznaję mu rację i odchodzą trzymając się za ręce. No i skończyła się seria. Polubiłem tych bohaterów i będzie mi ich brakować. Choć szkoda , że nie było ślubu Narumi i Hirotaki. I , że nie zobaczymy jak radzą sobie Taro i Hanako jako rodzice.

Ostatni tom zaczyna się , gdy widzimy pierwsze spotkanie Narumi z Hirotaką w szkolę , a następnie w teraźniejszości okazuję się , że Hirotaka ma chory ząb i Narumi zabiera go do dentysty , a bohater jest przerażony i na krześle żeby nie zwariować myśli o Narumi , a po wyjściu z gabinetu mówi ukochanej , że było na luzie , ale Ona wie , że kłamie. Następnie widzimy Ko ,...

Przeurocza seria; trzymała poziom od początku do końca. Będę wspominać z uśmiechem!

https://www.instagram.com/polishpopkulture/

Przeurocza seria; trzymała poziom od początku do końca. Będę wspominać z uśmiechem!

https://www.instagram.com/polishpopkulture/

Zarazem przykro mi, jak i błogo, że jest to ostatni tom. Autorka zakończyła serię w doskonałym momencie, bez zbytniego przedłużania, słodzenia, dramatyzowania etc.
Jako geek zżyłam się z Hirotaką i Narumi, cieszyły mnie ich wzloty i smuciły upadki, lecz finał przebił wszystkie poprzednie tomy swoim celnym odniesieniem do rzeczywistości.
Jak rany, mam nadzieję, że autorka jeszcze coś narysuje...

Zarazem przykro mi, jak i błogo, że jest to ostatni tom. Autorka zakończyła serię w doskonałym momencie, bez zbytniego przedłużania, słodzenia, dramatyzowania etc.
Jako geek zżyłam się z Hirotaką i Narumi, cieszyły mnie ich wzloty i smuciły upadki, lecz finał przebił wszystkie poprzednie tomy swoim celnym odniesieniem do rzeczywistości.
Jak rany, mam nadzieję, że autorka...

Buuuu.... czemu już koniec? Ja chcę więcej!
Takie historyjki to mógłbym czytać do końca świata i o jeden dzień dłużej.

Buuuu.... czemu już koniec? Ja chcę więcej!
Takie historyjki to mógłbym czytać do końca świata i o jeden dzień dłużej.