Świetna seria, uwielbiam Sherlocka, co ciekawe każdy o nim słyszał lecz nie każdy czytał. Polecam nie tylko koneserom zagadek. Wspaniały na długie zimowe wieczory. Przeczytane i przesłuchane, polecam audiobook czytany przez Janusza Zadurę, po jego interpretacji jeszcze bardziej pokochałam serię.

Świetna seria, uwielbiam Sherlocka, co ciekawe każdy o nim słyszał lecz nie każdy czytał. Polecam nie tylko koneserom zagadek. Wspaniały na długie zimowe wieczory. Przeczytane i przesłuchane, polecam audiobook czytany przez Janusza Zadurę, po jego interpretacji jeszcze bardziej pokochałam serię.

8/10

8/10

Uwielbiam Sherlocka. Styl, specyficzne poczucie humoru, zagadki, sposoby ich rozwiązania.

Uwielbiam Sherlocka. Styl, specyficzne poczucie humoru, zagadki, sposoby ich rozwiązania.

Moje ulubione powieści, wracam do nich często

Moje ulubione powieści, wracam do nich często

Wielkim plusem tego wydania jest fakt że pięknie prezentuje się w biblioteczce, jednak sama czcionka mogłaby być troszkę większa, zważając na format w jakim została wydana.
Czytanie całości na raz sprawia (przynajmniej mi ) trochę problemów, po pewnym czasie opowiadania mogą się wydawać monotonne i przewidywalne, co niewątpliwie wynagradzane jest pięknym językiem jakim została napisana książka. Dzięki znikomej ilości scen drastycznych ( nie są one opisane ze szczegółami ) pozycja nadaje się również dla młodszych czytelników, lecz z autopsji proponuje czytanie 2/3 opowiadań na zmianę z inną literaturą, aby nie popaść w rutynę . O legendarnym już temacie książki nie będę się rozpisywał, mistrzostwo Arthura Conan Doyle'a w pełnym wydaniu . Szczerze polecam, szczególnie na długie jesienne wieczory.

Wielkim plusem tego wydania jest fakt że pięknie prezentuje się w biblioteczce, jednak sama czcionka mogłaby być troszkę większa, zważając na format w jakim została wydana.
Czytanie całości na raz sprawia (przynajmniej mi ) trochę problemów, po pewnym czasie opowiadania mogą się wydawać monotonne i przewidywalne, co niewątpliwie wynagradzane jest pięknym językiem jakim...

Po długiej walce, która trwała prawie cztery miesiące, w końcu dobrnęłam szczęśliwie do końca! Hurra!
Wydanie kolekcjonerskie Sherlocka Holmesa jest naprawdę godną uwagi pozycją, chociaż nie najwygodniejszą w czytaniu. Ma naprawdę ładną okładkę, w środku również wizualnie jest wykonana naprawdę porządnie. Aczkolwiek format książki jest nieco problematyczny. Tego wydania Holmesa raczej nie weźmie się do czytania w podróż, do torebki się nie zmieści, w plecaku zajmie za dużo miejsca. Ale z racji tego, że są tu zebrane wszystkie książki i opowiadania to format książki musiał być duży, bo inaczej byłaby ona po prostu za gruba i nie dałoby się jej czytać. Dlatego nie wliczam tego jako minus. I warto dodać, że jak na swoje rozmiary książka jest stosunkowo lekka więc ogólnie da się czytać.
(mogą być lekkie spoilery)
Mimo, że nie lubię kryminałów, bo w większości mnie nudzą to tu postanowiłam zaryzykować. Nie żałuję, bo czytało się to naprawdę dobrze. Chociaż zrobiłam jeden błąd. Raczej nie polecam czytać wszystkich części na raz, bo są niestety napisane bardzo schematycznie (ktoś przychodzi z wielkim i dziwnym problemem bądź zgłasza morderstwo, Sherlock i Watson idą na miejsce zbrodni, Sherlock szuka wskazówek i znajduje je w dziwny sposób, Sherlock demaskuje sprawcę, a na końcu historia życia przestępcy i wyjaśnienie, co pchnęło go do dokonania zbrodni, co zazwyczaj kończy się, że zaczynamy współczuć tejże postaci). Czasami trochę to męczy i trzeba zrobić sobie przerwę od lektury. Dlatego pewnie przeczytanie tego tomiszcza zajęło mi tak długo.
Biorąc pod uwagę, że jest tu zbiór kilku części Sherlocka to podczas lektury robiłam sobie notatki dotyczące każdej części z osobna i jakie miałam w trakcie czytania przemyślenia. Tutaj także ocenię każdą oddzielnie w kilku zdaniach.
"Studium w szkarłacie"
Podobało mi się, że już po krótkim wstępie i wyjaśnieniu jak poznali się Sherlock z Watsonem, akcja książki od razu się rozkręciła. Chociaż uważam, że w lekturze było zdecydowanie za dużo zbędnych opisów. Można byłoby spokojnie usunąć co najmniej połowę z nich i fabuła nic kompletnie by nie ucierpiała. To tyczyło się niestety wszystkich części, nie tylko "Studium w szkarłacie".
"Znak czterech"
Ciekawsza niż część pierwsza. Podobało mi się, że powody dokonania zbrodni zostały przedstawione przez samego winnego. W poprzedniej części historia życia była przedstawiona osobno i był to najnudniejszy fragment książki. Tutaj pierwszy raz zauważyłam, że autor pisze schematycznie, ale miałam nadzieję, że to przypadek a kolejne części będą trochę inne.
"Pies Baskerville'ów"
Po raz kolejny sam początek książki był bardzo ciekawy. Ciekawa odmiana, że przez większą część książki sprawę prowadził Watson, co było miłym zaskoczeniem. Ten tom podobał mi się najbardziej, był najbardziej tajemniczy i mroczny.
"Dolina strachu"
W tej części było już dokładnie widać, że jednak autor pisze bardzo schematycznie. Mimo, iż w każdej części próbował dodać coś nowego to z grubsza wychodziło to samo. Aczkolwiek stwierdziłam, że co tom to było lepiej, ciekawiej. Zakończenie dało mi nadzieję, że w kolejnej części będzie opisane starcie Sherlocka z Moriartym, a bardzo na to czekałam.
"Przygody Sherlocka Holmesa"
Od tego tomu mamy zbiór opowiadań. Miłym akcentem było wspomnienie w jednym z nich o Warszawie. Zdecydowanie lepiej czytało mi się takie krótkie opowiadania niż całe książki. Było w mich zdecydowanie mniej tych zbędnych opisów i akcja nie była rozwleczona. Zdecydowanie wyszło to na plus. Aczkolwiek kiedy przeczytałam już ponad połowę książki to w tej części można było zauważyć jak bardzo Watson przerysowuje postać Holmesa. Ciągle opisując go wywyższał go ponad wszystko, często nawet kosztem samego siebie. Był na każde jego zawołanie i skinienie palca, a Holmes czasem to wykorzystywał.
"Wspomnienia Sherlocka Holmesa"
W tym tomie doszłam do wniosku, że jest strasznie wkurzające jak autor przedstawia postaci kobiecie. Każda z nich była niewinną dziewoją, która od razu mdlała kiedy stało się coś niespodziewanego, zaskakującego, strasznego, albo po prostu tak sama z siebie., dziewoją, która w żadnym wypadku nie poradziłaby sobie bez mężczyzny. Naprawdę się irytowałam za każdym razem kiedy to miało miejsce. Ta część zawiodła mnie też jeśli chodzi o starcie między Sherlockiem a Moriartym. Długo na nie czekałam, a w sumie go wcale nie było.
"Powrót Sherlocka Holmesa", "Pożegnalny ukłon", "Sprawy Sherlocka Holmesa"
W tych częściach opowiadania były zdecydowanie najciekawsze. Było ogromnym plusem, że tu pojawiły się historie opowiedziane przez Holmesa osobiście. I dalej uważałam, że relacja między Watsonem a Holmesem była wręcz toksyczna.
Czasu nad tą książką nie żałuję, chociaż trochę mi się zeszło. Pomimo wad zdecydowanie polecam, jednak raczej nie wszystkie na raz.

Po długiej walce, która trwała prawie cztery miesiące, w końcu dobrnęłam szczęśliwie do końca! Hurra!
Wydanie kolekcjonerskie Sherlocka Holmesa jest naprawdę godną uwagi pozycją, chociaż nie najwygodniejszą w czytaniu. Ma naprawdę ładną okładkę, w środku również wizualnie jest wykonana naprawdę porządnie. Aczkolwiek format książki jest nieco problematyczny. Tego wydania...