Ledwo doczytałam, szkoda czasu

Ledwo doczytałam, szkoda czasu

Daria Followhill ma wszystko dzięki swoim bogatym rodzicom. Jest kapitanem drużyny cheerleaderskiej, ma ciuchy od projektantów a cały świat leży u jej stóp. Jednak jej charakter pozostawia wiele do życzenia. A wszystko zmieniło się 4 lata prędzej. Przestała wtedy dogadywać się z mamą, która zaczęła faworyzować jedną ze swoich uczennic z baletu, Sylvie. Daria wtedy też poznała Penna - chłopaka który podarował jej pomarańczowe szkiełko w zamian za wszystkie pierwsze razy dziewczyny. Wtedy też całują się po raz pierwszy i to zaraz po tym jak zniszczyli najważniejszą dla Sylvi rzecz - list ze stypendium w Londynie. Sylvia o tym nie wie, Penn nie był świadomy tego listu a Daria nie wie ze Sylvia jest siostrą bliźniaczką Penna. Jednak następne wydarzenia sprawiają że Via znika bez śladu a Penn oskarża za to Darię. Daria jako bezczelna i chamska dziewczyna pokazuję że się tym nie przejmuję jednak w duszy wszystko ją gryzie. Zaczyna pisać dziennik ze wszystkimi swoimi grzechami. Wracając do czasów teraźniejszych Penn jest najbardziej utalentowanym graczem futbolowym po "swojej stronie torów". Gdy w 18-ste urodziny umiera mu matka z przedawkowania, siostra nadal się nie odnalazła a ojczym wyrzuca go na bruk pojawia się Mel, matka Darii i chcąc jakoś odpokutować za to co słało się z Vi zabiera go do swojego domu i zapewnia mu dach nad głową. A Penn ma tylko dobrze skończyć ostatni rok liceum i otrzymać stypendium w Norte Dame. Jednak w
tym samym domu mieszka jego największy wróg a i dla Darii jest on ostatnią osobą aby przebywać razem przy rodzinnym stole. Ta dwójka pała do siebie ogromną nienawiścią. Penn chcę się zemścić za zniknięcie siostry,
chce odebrać Darii wszystko co ma. Nie zdaję sobie jednak sprawy że sam może przy tym wiele stracić.
Prawdziwe enemies to lovers! Ta historia wciągnęła mnie od samego początku i bardzo dobrze się ją czytało. Akcja toczy się za akcją ale nic nie przytłacza. Wszystko
jest dobrze opisane i wytłumaczone - a zwłaszcza uczucia którymi kierują bohaterowie!

Daria Followhill ma wszystko dzięki swoim bogatym rodzicom. Jest kapitanem drużyny cheerleaderskiej, ma ciuchy od projektantów a cały świat leży u jej stóp. Jednak jej charakter pozostawia wiele do życzenia. A wszystko zmieniło się 4 lata prędzej. Przestała wtedy dogadywać się z mamą, która zaczęła faworyzować jedną ze swoich uczennic z baletu, Sylvie. Daria wtedy też...

O ludzie, ale to było pokręcone.

O ludzie, ale to było pokręcone.

63/2023

1 tom trylogii All Saints High, historia Penna i Darii. Polecam, jeśli lubicie takie klimaty.

63/2023

1 tom trylogii All Saints High, historia Penna i Darii. Polecam, jeśli lubicie takie klimaty.

Pochłonięta w jeden dzień, kocham panią L.J. Shen 😍
Penn był najmniej toksycznym typem z całej serii, powiem więcej - miał dobre serce i był cudownie prosty.
Za to Daria nadrabiała swoim toksycznym pazurkiem, ale bardzo polubiłam tych bohaterów. Dużo się działo, a relacje Darii z matką wręcz budziły we mnie wściekłość, i chyba właśnie po to czyta się książki - by wzbudziły emocje. Zapamiętam tę dwójkę na długo!

Pochłonięta w jeden dzień, kocham panią L.J. Shen 😍
Penn był najmniej toksycznym typem z całej serii, powiem więcej - miał dobre serce i był cudownie prosty.
Za to Daria nadrabiała swoim toksycznym pazurkiem, ale bardzo polubiłam tych bohaterów. Dużo się działo, a relacje Darii z matką wręcz budziły we mnie wściekłość, i chyba właśnie po to czyta się książki - by wzbudziły...

Książkę czytało się przyjemnie. Aczkolwiek niekiedy musiałam zrobić sobie chwilę przerwy. Daria i Penn byli burzliwymi nastolatkami z masą problemów. Problemy biedy czy też relacji rodzicielskich zostały tu bardzo fajnie nakreślone. Książka pokazuje jak wiele ludzie mają w sobie nienawiści i zła.

Książkę czytało się przyjemnie. Aczkolwiek niekiedy musiałam zrobić sobie chwilę przerwy. Daria i Penn byli burzliwymi nastolatkami z masą problemów. Problemy biedy czy też relacji rodzicielskich zostały tu bardzo fajnie nakreślone. Książka pokazuje jak wiele ludzie mają w sobie nienawiści i zła.

Moje pierwsze did not finish od bardzo dawna. Naprawdę dałam tej książce szansę, przeczytałam ponad połowę, ale po prostu nie mogłam się w nią chociaż trochę wciągnąć, nieważne jak bym chciała.

Problemy miałam z książką dwa — język, którym została napisana, oraz postacie w niej przedstawione.

Język jest okropnie prostacki, wręcz rynsztokowy. Nie da się przejść jednej strony bez jakiegoś okropnego określenia wypowiedzianego w najmniej odpowiednim momencie i psującego powagę albo klimat sytuacji. Nie wspomnę już o tym, że postacie w książce to mają być ponoć nastolatkowie, a wypowiadają się jak kilkudziesięcioletni marynarze. Naprawdę trudno mi się to czytało, samą pierwszą połowę książki męczyłam i męczyłam przez kilka dobrych godzin.

O postaciach nie mogę powiedzieć nic dobrego. Zachowują się jak dzikie zwierzęta, są okropnie samolubni, narcystyczni wręcz, uosabiają wszystkie negatywne stereotypy o nastolatkach i nie tylko, są dosłownie karykaturalnie napisani. I tak, autorka próbowała dać im jakieś tragiczne backstory, aby ich usprawiedliwić, ale ja tego nie kupuję, a poza tym nie ujmuje to temu, jacy są wkurzający. Po raz kolejny powtarzam też, że postacie mają w założeniu być nastolatkami, a zachowują się, jakby byli dorosłymi i to takimi ze zwierzęcymi instynktami, niewielką ilością oleju w głowie i myślącymi tylko swoimi genitaliami.

Sama fabuła jest niezwykle przewidywalna i schematyczna. Ot, kolejna książka o bad boyu outsiderze i królowej szkoły. I to nawet nie taka dobrze napisana czy z jakimś jednym ciekawym motywem albo charyzmatyczną postacią.

Nie polecam i kompletnie nie rozumiem tych zachwytów nad książką, które tutaj czytam.

Moje pierwsze did not finish od bardzo dawna. Naprawdę dałam tej książce szansę, przeczytałam ponad połowę, ale po prostu nie mogłam się w nią chociaż trochę wciągnąć, nieważne jak bym chciała.

Problemy miałam z książką dwa — język, którym została napisana, oraz postacie w niej przedstawione.

Język jest okropnie prostacki, wręcz rynsztokowy. Nie da się przejść jednej...

Tak tak i jeszcze raz tak!

Po dłuższej przerwie od czytania znów czuję, że żyję i na nowo stało się to moją miłością.

Książka lekka, przyjemna - może troszeczkę schematyczna i oklepana, ale chyba takiego romansidła potrzebowałam.

Polecam całym serduszkiem tę zawiłą ale zarazem fantastyczną historię miłosną.

Tak tak i jeszcze raz tak!

Po dłuższej przerwie od czytania znów czuję, że żyję i na nowo stało się to moją miłością.

Książka lekka, przyjemna - może troszeczkę schematyczna i oklepana, ale chyba takiego romansidła potrzebowałam.

Polecam całym serduszkiem tę zawiłą ale zarazem fantastyczną historię miłosną.

Przyjemnie i szybko się czytało, ale nie jestem jakąś wielką fanką tej pary. Coś mi w nich przeszkadzało. Za często działali mi na nerwy. Czy to będąc razem czy osobno. Zobaczymy jak będzie z kolejnymi dzieciakami z tej serii.

Przyjemnie i szybko się czytało, ale nie jestem jakąś wielką fanką tej pary. Coś mi w nich przeszkadzało. Za często działali mi na nerwy. Czy to będąc razem czy osobno. Zobaczymy jak będzie z kolejnymi dzieciakami z tej serii.

Po dłuższym namyśleniu muszę przyznać, że to dobra książka. Na początku denerwowała mnie Daria, nie wiedziałam zbytnio o co jej chodzi, czemu robi takie rzeczy, aby tylko było jej przez chwile lepiej, czemu wbija tyle szpil ludziom. Później zrozumiałam, dlaczego. Sądziła, że nikt jej nie kocha szczególnie mama, że nikt jej nie rozumie, że jest ze wszystkim sama, więc próbowała zwrócić na siebie uwagę. Z jednej strony ciekawa historia typowych nastolatków i ich burzy hormonów, dramatów i tym podobne, a z drugiej pouczająca. Pouczająca pod tym względem, bo pokazuje do czego człowiek może być zdolny aby tylko zwrócić na siebie uwagę, aby zostać wreszcie zrozumianym.

Po dłuższym namyśleniu muszę przyznać, że to dobra książka. Na początku denerwowała mnie Daria, nie wiedziałam zbytnio o co jej chodzi, czemu robi takie rzeczy, aby tylko było jej przez chwile lepiej, czemu wbija tyle szpil ludziom. Później zrozumiałam, dlaczego. Sądziła, że nikt jej nie kocha szczególnie mama, że nikt jej nie rozumie, że jest ze wszystkim sama, więc...