Odkąd pamiętam interesowałam się starożytnym Egiptem, hieroglifami, bogami, historiami odkryć archeologicznych. Gdybym dostała się na archeologię, kto wie, może dziś siedziałabym wśród gorących piasków w poszukiwaniu artefaktów, spełniając swe marzenia. Dziś pozostają mi książki i programy popularno-naukowe, a wśród nich nowa powieść młodej polskiej autorki Elizy Drogosz, “Ostrze nocy”.

“Ostrze nocy” to trzeci tom z cyklu Księgi Ankh inspirowanej historią starożytnego Egiptu.

Autorka zabiera nas w przygodę i wraz ze swoimi bohaterami odkrywa przed nami kolejne tajemnice egipskich bogów, którzy odrodzili się w ciałach współczesnych nastolatków oraz odsłania tajniki magii. Ponadto Eliza Drogosz bardzo sprawnie ukazuje realia walki dobra ze złem, ale także zmagania nastolatków, radzenia sobie z emocjami, zarówno pozytywnymi, jak i negatywnymi.

Jeśli nie znacie poprzednich tomów bardzo pomocne jest streszczenie wydarzeń na początku trzeciego tomu. Poznajemy chłopaka Briant’a de Ramen, w którym odrodził się Set, bóg pustyni, ciemności i chaosu. Śmierć bliskiej mu Sonii Milewskiej sprawiła, że jego serce skamieniało, wypełniło się jadem i żądzą zemsty. To właśnie złość, chęć zemsty nadają mu sens, nie pozwalają się poddać. Jednak, to nie on będzie zagrożeniem, gdyż wkrótce przebudzi się ktoś, przez którego cały świat będzie w wielkim niebezpieczeństwie.

“Ostrze nocy” moim zdaniem to nie tylko ciekawa pozycja dla nastolatków, ale także dla wszytkich zainteresowanych mitologią starożytnego Egiptu. Książkę czyta się lekko i przyjemnie. Historie bohaterów są ciekawie napisane i przeplatane w całej powieści.

Warto zaznaczyć, że Eliza Drogosz to młoda pisarka, która już wieku 17 lat wydała swoją pierwszą książkę rozpoczynającą cykl o Księdze z Ankh. “Ostrze nocy” to jej trzecia powieść i można zauważyć w niej, jak młoda autorka się rozwija i wzbogaca swój kunszt.
Więcej na https://wrolimamy.pl/recenzja/ostrze-nocy-powiesc-fantasy-elizy-drogosz/

Odkąd pamiętam interesowałam się starożytnym Egiptem, hieroglifami, bogami, historiami odkryć archeologicznych. Gdybym dostała się na archeologię, kto wie, może dziś siedziałabym wśród gorących piasków w poszukiwaniu artefaktów, spełniając swe marzenia. Dziś pozostają mi książki i programy popularno-naukowe, a wśród nich nowa powieść młodej polskiej autorki Elizy Drogosz,...

„Ostrze nocy” to trzeci tom świetnej i pełnej tajemnic serii Księgi Ankh. Dwa poprzednie tomy bardzo mi się podobały i z tym było oczywiście tak samo. Autorka kolejny raz wciągnęła mnie do świata starożytnych wierzeń i zapewniła niezapomnianą przygodę, o której przez długi czas nie zapomnę. Fabuła książki jest wartka, dynamiczna i naprawdę cały czas coś się dzieje. Ja kolejny raz przepadłam w tym dziwnym i tajemniczym świecie i od razu pochłonął mnie wir wszechobecnych wydarzeń. To naprawdę bardzo dobra seria, ale niestety nie mogę Wam nic, a nic napisać o fabule, bo osoby, które nie czytały wcześniejszych tomów miałyby mord w oczach, gdyż wszystko byłoby ogromnym spoilerem. Musicie uwierzyć mi na słowo, że to historia ze świetnymi i charakterystycznymi bohaterami, która dostarczy Wam wielu emocji i wrażeń. Książkę czyta się niezwykle szybko, za sprawą lekkiego i przyjemnego w odbiorze stylu, jakim została napisana. Mnie wystarczył jeden wieczór, ale ta książka ma w sobie po prostu, to coś, co kusi i zniewala czytelnika i nie ma opcji, by odłożyć ją na półkę, wcześniej niż po dotarciu do ostatniej strony. Teraz muszę czekać na czwarty i zarazem ostatni tom, ale wiem, że warto, bo ta historia, to literacki sztos. To książka pełna niezapomnianych przygód, wrażeń i starożytnej magii, która zawładnie Waszym czytelniczymi duszami i przez długi czas o niej nie zapomnicie.

„Ostrze nocy” to fantastyczna powieść, w której znajdziecie tylko to, co najlepsze. To książka pełna emocji, magii oraz pradawnych tajemnic.

„Ostrze nocy” to trzeci tom świetnej i pełnej tajemnic serii Księgi Ankh. Dwa poprzednie tomy bardzo mi się podobały i z tym było oczywiście tak samo. Autorka kolejny raz wciągnęła mnie do świata starożytnych wierzeń i zapewniła niezapomnianą przygodę, o której przez długi czas nie zapomnę. Fabuła książki jest wartka, dynamiczna i naprawdę cały czas coś się dzieje. Ja...

Od najmłodszych lat dorośli uczyli nas, że zemsta nigdy nie jest dobrym wyborem. Od dziecka uczymy się sztuki wybaczania, przepraszania i ponoszenia winy za swoje konsekwencje, ale zawsze gdzieś do naszych uszów dochodzi stwierdzenie, że zemsta nie jest dobra, a karma zawsze powróci. A co zrobić kiedy stajemy na rozdrożu dróg i nie mamy pojęcia jak poradzić sobie z bezsilnością. Aby nie trwać w letargu czy w stanie zawieszenia decydujemy się na zemstę albo na zapomnienie. Tylko co możemy zrobić kiedy umysł i serce nie chcą zapomnieć, a jedynym dobrym rozwiązaniem wydaje się być odwet za wszystkie doznane cierpienia. Złe uczynki trzeba karać. Dobro nie zawsze wygrywa ze złem, więc czasami pozostaje tylko czysta zemsta.
Bogowie starożytnego Egiptu przetrwali tysiące wieków pogrążeni we śnie. Teraz odrodzili się w ciałach niczego nie podejrzewających nastolatków, by stawić czoła sekretom, które wstrząsną całym światem.
Briant zrobiłby wiele, by cofnąć czas i uchronić Sonię od śmierci. Zresztą nie tylko ją. Stracił już tak wiele w swoim życiu... Jedyne co mu teraz pozostało to zemsta na tych, którzy odebrali mu wszystko. Pogrążony w samotności zatraca się w swoim gniewie. Czy znajdzie sojusznika swoich działań? A co jeśli się okaże, że Sonia wcale nie zginęła…?
Co się stanie, gdy najpotężniejszy z przebudzonych bogów wyzwoli swoją moc?
Wiecie co? Nie wiem dlaczego zdecydowałam się na przeczytanie "Ostrza nocy", ale gdy zobaczyłam nazwisko autorki i wzmiankę o mitologii egipskiej to wiedziałam, że muszę tę powieść dorwać w swoje łapki. Kiedy autorka debiutowała na scenie wydawniczej, ja debiutowałam w blogosferze i doskonale pamiętam, że bardzo często trafiałam na recenzje/opinie pierwszego tomu. Już wtedy byłam zaintrygowana historią Sonii i Brianta, ale tak się złożyło, że nigdy nie sięgnęłam po pierwszy, ani drugi tom. Czy to był błąd? Nie wiem, bo w "Ostrzu nocy" odnalazłam się bez problemu, a nie czytałam poprzednich tomów. W każdym razie w tym miejscu powinnam pochwalić Panią Elizę za to, że tak poprowadziła fabułę i przygody głównego bohatera, że nie miałam żadnych barier, aby się cieszyć daną lekturą i czerpać radość i przyjemność z czytania. Dlatego jeśli chcecie przeczytać "Ostrze nocy" to się nie wahajcie i usprawiedliwiajcie się nieznajomością wcześniejszych części, bo naprawdę bez żadnych problemów odnajdziecie się w snutej przez autorkę historii.
Bardzo podobał mi się styl pisania Pani Drogosz, ponieważ autorka posługuje się lekkim, przystępnym, a zarazem bardzo plastycznym językiem, a co za tym idzie - czasami czułam się tak, jakbym ogląda piękny film, a nie czytała książkę. Niektóre wydarzenia czy obrazy same przebiegały mi przed oczami, a pustynny klimat zmieszany z naszym rzeczywistym światem dodawał całej powieści fajnego smaczku. Kolejnym plusem "Ostrza nocy" jest także to, że autorka postanowiła oddać głos drugoplanowym bohaterom, a nie tylko Briantowi. Bardzo mi się to spodobało, ponieważ mogłam bliżej poznać inne postacie i dowiedzieć się co kryje się w ich umysłach i co kombinują. A uwierzcie mi na słowo, że każdy bohater powieści miał coś na sumieniu i próbował coś zdobyć albo kogoś zabić. W każdym razie powinniście bardzo uważnie czytać powyższą historię i czytać troszeczkę między wierszami, aby w porę zorientować się komu moglibyśmy zaufać, a komu nie. Ja niestety kilka razy się pomyliłam, ale byłam zachwycona tym, że autorka wyprowadziła mnie w pole.
Co mogę powiedzieć o kreacji bohaterów? Każdy był inny i kierował się czymś innym w życiu. Aczkolwiek najfajniejsze było to, iż za powłoką ludzkiego istnienia skrywali się starożytni bogowie, którzy próbowali zapomnieć o swoim dawnym życiu albo marzący o tym, aby do niego wrócić. Ale jeszcze na horyzoncie był Briant, pragnący zemścić się na tych, którzy odebrali mu rodzinę. Tego bohatera czasami kompletnie nie mogłam zrozumieć, bo jego osobowość mieszała się z postacią ludzką i boga Seta. Chwilami był taki ludzki, a później pokazywał nam zupełnie inną stronę taką złowrogą. Dobra, nic więcej Wam już nie mówię, bo zaraz się zagalopuję i będziemy mieli kwas. W każdym razie jeżeli uwielbiacie takie klimaty to powinniście zastanowić się nad powyższą lekturą.
Początkowo kiedy sięgałam po "Ostrze nocy" myślałam, iż będę miała do czynienia z trylogią, ale po poznanym zakończeniu wnioskuję, że będę miała jeszcze przyjemność spotkania się z poznanym bohaterami. Co ja piszę! Muszę się z nimi jeszcze zobaczyć, bo zakończenie totalnie wbiło mnie w fotel. Kompletnie nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy i troszkę jestem zła na autorkę za to, że w takim momencie zakończyła powieść. Ostatnie strony były takie szalone, niespodziewane i intrygujące, że szkoda gadać. Muszę, muszę i jeszcze raz muszę dorwać kolejny tom. Nie zgadzam się z takim końcem i takim rozwojem sytuacji. Nie, po prostu nie. Tak nie może być.
Komu poleciłabym "Ostrze nocy"? Przede wszystkim tym czytelnikom, którzy kochają przygody, intrygujące sytuacje i egipską mitologię. Jeżeli na polskim rynku wydawniczym brakuje Wam takich powieści, a doskonale wiem, że brakuje to musicie szybciutko na swoją listę wpisać najnowszą powieść Pani Elizy Drogosz. Mitologia egipska została przedstawiona w bardzo lekki i przystępny sposób, a jeśli w czymś się pogubcie to wystarczy spojrzeć na ostatnią stronę, a tam zobaczycie słowniczek. Jestem pewna, że będziecie zadowoleni z poznanej powieści.

Od najmłodszych lat dorośli uczyli nas, że zemsta nigdy nie jest dobrym wyborem. Od dziecka uczymy się sztuki wybaczania, przepraszania i ponoszenia winy za swoje konsekwencje, ale zawsze gdzieś do naszych uszów dochodzi stwierdzenie, że zemsta nie jest dobra, a karma zawsze powróci. A co zrobić kiedy stajemy na rozdrożu dróg i nie mamy pojęcia jak poradzić sobie z...

Najśmieszniejsze we wszystkim jest to, że nie czytałam poprzednich tomów, jednak ta trzecia część sprawiła, że przeczytam je najszybciej jak tylko będę mogła. Dlaczego? Bo jest niesamowita!
Chyba nie ma osoby, która nie zna mitologii egipskiej, a jeśli takie osoby są to niech się wstydzą! Nie pamiętacie ich? A z lekcji historii, z czasów szkolnych? A może przypomnicie sobie jakiś film, albo kreskówki? Bóstwa, w które wierzono za czasów Faraonów, pojawiają się dosłownie wszędzie, możemy je spotkać na każdym kroku. „Ostrze nocy” to trzeci tom serii, który nie tylko odsłania przed nami tajemnice egipskich bogów i legend, ale również całkiem realne problemy oraz istotę walki pomiędzy dobrem i złem. Jest to zdecydowanie seria dla osób , które gustują w fantasy, ale również dla tych, które interesują się mitologią, historią starożytnych cywilizacji, które chcą choć na chwilę zapomnieć o współczesnej rzeczywistości i przeżyć wielką przygodę, bo autorka wodzi nas za nos a fabuła dosłownie wciąga w świat przedstawiony. Wiecie czemu nie miałam problemu z tym, że zaczynam serie od trzeciego tomu? Ponieważ autorka zadbała właśnie o takiego osoby jak ja. prezentując krótkie streszczenie na początku książki, tego co działo się przedtem.
Podsumowując, "Ostrze Nocy" to intrygująca i pełna niesamowitych emocji historia, która przeniesie nas do świata magii starożytnych bogów.

Najśmieszniejsze we wszystkim jest to, że nie czytałam poprzednich tomów, jednak ta trzecia część sprawiła, że przeczytam je najszybciej jak tylko będę mogła. Dlaczego? Bo jest niesamowita!
Chyba nie ma osoby, która nie zna mitologii egipskiej, a jeśli takie osoby są to niech się wstydzą! Nie pamiętacie ich? A z lekcji historii, z czasów szkolnych? A może przypomnicie...

Bogowie powracają!
Nie ma chyba osoby, która (choćby pobieżnie) nie zna egipskiej mitologii. Zarówno w czasach szkolnych, jak i później – za sprawą różnych filmów czy kreskówek, postacie bóstw, w które wierzyła ludność zamieszkująca państwo Faraonów, stały się nam nawet jeśli nie bliskie, to przynajmniej znajome. Ich boskie moce fascynują, pobudzają wyobraźnię, są również znakomitą pożywką dla różnych twórców, którzy inspirując się mitami, potrafią stworzyć wspaniałe, zapierające dech w piersiach historie.
Jedną z takich osób, jest Eliza Drogosz, fascynująca się archeologią studentka prawa i zarządzania. Właśnie z tych zainteresowań dawnymi cywilizacjami, tym, w co wierzyli faraonowie i ich poddani, światem bóstw, zrodził się pomysł na cykl inspirowany historią starożytnego Egiptu, pt. „Księgi Ankh”. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Edipresse Książki część „Ostrze nocy”, to trzeci już tom serii, który nie tylko odsłania przed nami kolejne tajemnice egipskich bogów i legend, ale również całkiem realne problemy oraz istotę walki pomiędzy dobrem i złem. Tym samym jest to powieść nie tylko dla tych osób, które gustują w fantasy, ale również dla tych, które interesują się mitologią, historią starożytnych cywilizacji, które chcą choć na chwilę zapomnieć o współczesnej rzeczywistości i przeżyć wielką przygodę.
Nawet, jeśli wcześniej nie spotkaliśmy się z bohaterami cyklu, to autorka zadbała o komfort naszego wkroczenia w ten inny świat, prezentując krótkie streszczenie na początku książki. Dzięki temu bez przeszkód damy wciągnąć się w akcję trzeciego tomu, po jego zakończeniu podejmując decyzję o tym, czy do poprzednich wrócimy, czy też nie. I mimo iż ja raczej z tej przygody zrezygnuję, to zapewne wielu pasjonatów tego rodzaju emocji i pełnych niebezpieczeństwa wyzwań, po książki Elizy Drogosz sięgnie, na dobre przenosząc się już nad rzekę Nil, znajdując przyjemność w odkrywaniu skarbów pustyni…
Autorka wpadła na przewrotny pomysł, by po latach zawieszenia, przebywania w niebycie, przebudzić egipskich bogów. We współczesnej cywilizacji zapewne nie znaleźliby dla siebie miejsca w swej rzeczywistej postaci, dlatego też Drogosz wtłoczyła ich w ciała przeciętnych nastolatków, pozornie niczym nie różniących się od swoich rówieśników. Jednym z nich jest Briant de Ramen (tak naprawdę Set),który wciąż pała żądzą pomszczenia swoich bliskich, a także Sonia Milewska. Niestety jej śmierć przekreśliła nadzieje i marzenia Brianta, zaś serce jego wypełniło się jadem i skamieniało.
Chłopak nie może pogodzić się z tym, że nie spotka już Sonii, zrobiłby wszystko, by jej śmierć okazała się nieprawdą, by przywrócić jej życie. Kolejne dni pozwala mu tylko przetrwać myśl o zemście, to ona nie pozwala na załamanie, na poddanie się. Tyle tylko, że nie jest w stanie dokonać jej sam, potrzebuje narzędzia zemsty, potrzebuje potężnego pomocnika, który pozwoli wreszcie zgasnąć trawiącego chłopaka pragnieniu rozprawienia się z wrogami. Niespodziewanie jednak pojawi się zagrożenie, wobec którego Biant będzie musiał zweryfikować swoje plany. Przebudzi się ktoś kto sprawi, że świat znajdzie się w poważnym niebezpieczeństwie …
Jak potoczą się losy bohatera? Czy jest jeszcze szansa, by uratować ludzkość czy tez i nasza cywilizacja skazana jest na zagładę? To tylko dwa z wielu rodzących się podczas lektury książki „Ostrze nocy pytań”, choć dwa najważniejsze. Zanim znajdziemy odpowiedzi, damy się porwać lawinowo toczącym się wydarzeniom i niesłabnącym emocjom, które nie pozwolą nam oderwać się od powieści. Wykorzystanie mitologii przez Elizę Drogosz, zagrożenie, dawne moce – to wszystko pobudza nasza wyobraźnię sprawiając, że jesteśmy w stanie dać się ponieść tej historii, dać się jej zauroczyć i – kto wie – może chcieć jeszcze. A choć ja nie znalazłam w tej opowieści miejsca dla siebie, to z pewnością nie mogę nie docenić zarówno doskonale skonstruowanej fabuły, jak i niezwykle plastycznego języka, którym autorka maluje nam przed oczami obrazy, niczym kadry z filmu. Dzięki temu jeszcze mocniej angażujemy się w książkę, jeszcze mocniej kibicujemy bohaterom, czując się niemal częścią przeżywanych przez nich przygód…

Bogowie powracają!
Nie ma chyba osoby, która (choćby pobieżnie) nie zna egipskiej mitologii. Zarówno w czasach szkolnych, jak i później – za sprawą różnych filmów czy kreskówek, postacie bóstw, w które wierzyła ludność zamieszkująca państwo Faraonów, stały się nam nawet jeśli nie bliskie, to przynajmniej znajome. Ich boskie moce fascynują, pobudzają wyobraźnię, są również...

Moja opinia:

Ostrze Nocy to pełna niezapomnianych przygód i starożytnej magii historia, która swoją premierę miała 27 lutego roku za pośrednictwem Wydawnictwa Edipresse Książki.

Jej autorką jest Eliza Drogosz – młoda, pełna pasji i charyzmy pisarka, która jest autorką cyklu powieściowego inspirowanego wierzeniami starożytnego Egiptu. Swoją pierwszą powieść Władca Piasków wydała w wieku siedemnastu lat. Dwa lata później na świat przyszło jej nowe literackie dzieło Berło Zniszczenia. A obecnie możemy nakarmić naszą wyobraźnię powieścią Ostrze Nocy.

Akcja książki rozgrywa się w Egipcie – pustynnej krainie położonej nad rzeką Nil, w której to dawni bogowie szczycili się nadludzką potęgą, niewyobrażalną władzą i wszechobecnym szacunkiem. W tej epoce, to w ich magicznych dłoniach znajdował sie cały ludzki świat. Niestety, ich czas przeminął, a śmierć okazała się końcem wszystkiego. Cywilizacja egipckich bogów upadła, pozostawiając po sobie milczące tajemnice, pradawne legendy i pustynne, gorące nadzieje. Ale czy na pewno?

Wieczny sen egipckich bogów został właśnie przerwany. Ich potężna moc ponownie powróciła, i to z podwójną siłą! Ich dusze znalazły swój dom w ciałach współczesnych, nic nieświadomych nastolatków. Czas starożytnych bogów i ich potęgi ponowienie nadszedł. Czy ich pradawna moc zostanie wykorzystana do niecnych celów? Czy odrodzeni bogowie będą chcieli przejąć władzę nad światem?

Ostrze nocy to trzeci tom pełnych tajemnic i starożytnych wierzeń Ksiąg Ankh, która po raz kolejny wciąga nas w dynamiczny i pełna niebanalnych emocji wir wydarzeń. Briant jest zdruzgotany śmiercią Soni i zrobiłby naprawdę wszystko, by móc zachować ją przy życiu. Niestety, dziewczyna odeszła, a jego dusza wypełniła się zabójczym mrokiem. W jego obecnym życiu nie ma już miejsca na litość ani wybaczenie. Stracił już tak wiele, że nie stać go już na oznaki miłosierdzia. Jedyne, co mu teraz pozostało, to zemsta. Piekielnie ognista, słodka jak miód i gorzka w smaku zemsta, która pozwoli mu ukarać tych, który odebrali mu szczęście. W tej śmiertelnej misji, nie może jednak działać sam. Potrzebuje silnego sojusznika, który skutecznie otworzy mu drogę do zemsty. Niespodziewanie… Moc najpotężniejszego z przebudzonych bogów ponownie zagrozi światu. Czy śmierć Soni okaże się prawdą? Czy istnieje jeszcze szansę na uratowanie Ziemi?

Podsumowując:

Ostrze Nocy to kreatywna, intrygująca i pełna nietuzinkowych emocji historia, która przeniesie nas do świata otulonego magią starożytnych bogów, smakiem gorzko-słodkiej zemsty i siłą pradawnych tajemnic, które potrafią w sposób niecodzienny i niepowtarzalny wstrząsnąć Ziemią mocniej, niż trzęsienie ziemi o sile 9 w skali Richtera.

Moja opinia:

Ostrze Nocy to pełna niezapomnianych przygód i starożytnej magii historia, która swoją premierę miała 27 lutego roku za pośrednictwem Wydawnictwa Edipresse Książki.

Jej autorką jest Eliza Drogosz – młoda, pełna pasji i charyzmy pisarka, która jest autorką cyklu powieściowego inspirowanego wierzeniami starożytnego Egiptu. Swoją pierwszą powieść Władca Piasków...

Trzecia część serii, ma przed sobą trudne zadanie. Szczególnie przy zakończeniu drugiego. Postaram się nie podawać żadnych spoilerów ale jest to trudne ponieważ samo pojawienie się pewnej postaci może być uznawane za mniejszy bądź większy spoiler. Zacznijmy od tego iż egipscy bogowie nadal budzą się powoli ale nieprzerwanie. Ta część wydaje się krótsza niż poprzednie, ale to tylko iluzja spowodowana tym iż jest ona troszkę wyższa. Wracając do treści powieści. W tej części poznajemy dużo lepiej bohaterów którzy do tej pory byli niejako na drugim planie. Nie jest to złym zabiegiem i pogłębia naszą wiedzę o uniwersum ale nie zostają oni tak bardzo w pamięci jak postacie z poprzednich części. Styl autorki, cóż mam napisać. Przeczytałem książkę w dwa dni, z czego nie jest to jeden tylko dlatego iż musiałem pójść do pracy? Powtórzyć to co pisałem poprzednio, styl prosty i ciekawy, przybliżający nam ciekawe, bogate i dość mało znane uniwersum. A może, że z wielką przyjemnością poznam czwarty tom i zamknięcie cyklu. Tak naprawdę to cały cykl ma w sobie to coś. To małe, trudne do wyjaśnienia zjawisko sprawiające iż czytelnik wręcz nie potrafi się oderwać od niej aż do epilogu.
Podoba mi się pomysł autorki by przed faktycznym rozpoczęciem książki szybko streścić poprzednie dwa tomy. Może streścić to złe słowo, lepszym jest przypomnieć. A jeśli chodzi o zakończenie tej częśći to musze przyznać iż po raz kolejny autorka mnie zaintrygowała i sprawiła, że zacząłem snuć różne domysły dotyczące dalszego przebiegu akcji.
Wybaczcie iż jest tego tak niewiele ale czuję się jakbym lawirował po polu minowym i niczym saper starał się nie trafić na spoiler.

Zapraszam również na mego bloga:
https://ksiazki-czytamy.blogspot.com/

Trzecia część serii, ma przed sobą trudne zadanie. Szczególnie przy zakończeniu drugiego. Postaram się nie podawać żadnych spoilerów ale jest to trudne ponieważ samo pojawienie się pewnej postaci może być uznawane za mniejszy bądź większy spoiler. Zacznijmy od tego iż egipscy bogowie nadal budzą się powoli ale nieprzerwanie. Ta część wydaje się krótsza niż poprzednie, ale...