Frank jest taki, jak każdy widzi. Czacha na klacie nie jest elementem pozerstwa, ale wyraźnym znakiem ostrzegawczym, jak oznaczenie substancji toksycznej. Giwera w dłoni nie jest dla postraszenia, ale to codzienne narzędzie do ciężkiej pracy. Gdy Frank mówi, że nie żyjesz, to nie żyjesz, tylko jeszcze o tym nie wiesz. Dowiesz się za sekundę...

Tytuł tego tomu sugeruje historię drogi. W klasycznym wydaniu tego gatunku głównym bohater podróżuje, co jakiś czas spotyka nowe osoby, trafia w ciekawe miejsca. Tu komuś pomoże, tam coś zobaczy, gdzie indziej dopadnie go melancholia i posypie złotymi myślami. Tak, w klasycznym wydaniu...

Tutaj jest bardziej w stylu "Jasia i Małgosi". Oczywiście są drobne różnice. Gdyby np. Frank się zgubił, to też bez problemu trafi do domu, ale nie dzięki rzucanym po drodze kamyczkom, ale po śladzie pozostawionych za sobą nieboszczyków. Małgosia nie jest ukochaną siostrzyczką, ale ostrą agentką DEA, a czarownica (czarownik) nie ma domku ze słodyczami, a fabrykę prochów (niektórzy powiedzą, że to jedno i to samo). Zakończenie również jest podobne - jest gorąco jak w piecu, a czarownica kończy tradycyjnie.

Taki to nowoczesny remake ludowej baśni, z kategorią wiekową "R". Opowieść drogi "po trupach do celu".

Frank jest taki, jak każdy widzi. Czacha na klacie nie jest elementem pozerstwa, ale wyraźnym znakiem ostrzegawczym, jak oznaczenie substancji toksycznej. Giwera w dłoni nie jest dla postraszenia, ale to codzienne narzędzie do ciężkiej pracy. Gdy Frank mówi, że nie żyjesz, to nie żyjesz, tylko jeszcze o tym nie wiesz. Dowiesz się za sekundę...

Tytuł tego tomu sugeruje...