Jestem totalną introwertyczką i dlatego ta książka mnie zaciekawiła.
Opowiada o tym, jak ważne są kontakty międzyludzkie, nawet z obcymi nam ludźmi.
Na takie relacje, ja nigdy się nie odważyłam, ale dzięki tej lekturze czuje, że mogłabym i byłoby to dobre.
Już nie mogę się doczekać kiedy wybiorę się na "ekspedycje" z ostatniego rozdziału ❤️
✨
Książkę polecam każdemu, myślę że jest ważna zwłaszcza w obecnych czasach, gdy bardziej jesteśmy zapatrzeni we własne telefony, niż w drugiego człowieka.

Jestem totalną introwertyczką i dlatego ta książka mnie zaciekawiła.
Opowiada o tym, jak ważne są kontakty międzyludzkie, nawet z obcymi nam ludźmi.
Na takie relacje, ja nigdy się nie odważyłam, ale dzięki tej lekturze czuje, że mogłabym i byłoby to dobre.
Już nie mogę się doczekać kiedy wybiorę się na "ekspedycje" z ostatniego rozdziału ❤️
✨
Książkę polecam każdemu, myślę...

Przyjemna książka, lecz nie wnosi zbyt dużo wiedzy. Raczej porządkuje wiedzy, czy też niektóre rzeczy pozwala lepiej nazwać. Przez jej długość (jest krótka!) mogę zachęcić do zapoznania się z nią, bo nie zajmie dużo czasu.

Przyjemna książka, lecz nie wnosi zbyt dużo wiedzy. Raczej porządkuje wiedzy, czy też niektóre rzeczy pozwala lepiej nazwać. Przez jej długość (jest krótka!) mogę zachęcić do zapoznania się z nią, bo nie zajmie dużo czasu.

Najlepsza w tej książce jest okładka (niestety),ale liczy się to co pomiędzy (na szczęście, a raczej tu: na nieszczęście). Bardzo słaba treść, szkoda, bo temat to samograj, a tu raczej melo- dramat, chociaż nie o jeden z trzech rodzajów literackich-ten, rodzaj sztuki na granicy teatru i literatury chodzi.

Pomysł świetny, wniosków naukowych brak, poza tym, że warto rozmawiać z nieznajomymi, brak, ale gdzie argumenty naukowe, wartka narracja, badania, rzetelna bibliografia? Te osoby z nas, które są przekonane o tym, że warto rozmawiać (z nieznajomymi również),nie potrzebują czytać tej książki, a te, które chciałyby się otworzyć na argumenty, ich nie dostaną. Spis mini-rozdziałów: Nieznajomy czyli kto? 2) Intymność w przelocie 3)Świat pełen nieznajomych 4) Mechanika interakcji Epilog, Ekspedycje, Podziękowania Bibliografia. Ta książeczka to komunikacja fatyczna, czyli taka, która nie wnosi do konwersacji niczego nowego (tak, znałam ten zwrot wcześniej). Nie komentujemy za jej pomocą niczego ważnego. Za to dużo tutaj jest obrazków, tyle, że nie jest to komiks, ani pismo obrazkowe. Szkoda czasu na lekturę, a jeśli zamierzasz tę pozycję nabyć, to również i pieniędzy.Znajomi nieznajomi, bardzo przypominają mi pozycję "Mózg rządzi" i nie jest to, bynajmniej, komplement pod adresem autorki i autora pozycji, którą wymieniłam jako drugą (a są to: Kaja Nordengen, Guro Nordengen).

Najlepsza w tej książce jest okładka (niestety),ale liczy się to co pomiędzy (na szczęście, a raczej tu: na nieszczęście). Bardzo słaba treść, szkoda, bo temat to samograj, a tu raczej melo- dramat, chociaż nie o jeden z trzech rodzajów literackich-ten, rodzaj sztuki na granicy teatru i literatury chodzi.

Pomysł świetny, wniosków naukowych brak, poza tym, że warto...

Książka została wydana w ramach serii TED Books, którą cenię i jak dotąd nie natrafiłam w niej na wyjątkowo słabe pozycje. Ta, jak widać po ocenie, była pierwsza. W opisie okładkowym dostałam obietnicę przedstawienia jak luźne, niezobowiązujące kontakty międzyludzkie wpływają pozytywnie na samopoczucie i jakość życia. Miało to być poparte badaniami naukowymi. Niestety, to co czytała autorka to w głównej mierze opisy przelotnych interakcji jej samej lub osób przez nią spotkanych. Słowem, anegdotka goni anegdotkę, jest milusio, bo się wszyscy lubimy, dostrzegamy swoją obecność i wielkie miasta przestają być pustyniami zamieszkiwanymi przez odizolowane smutne jednostki. Badań jak na lekarstwo, za to dużo patosu i oczywistości. Zdecydowanie odradzam.

(opinia opublikowana pierwotnie na GR)

Książka została wydana w ramach serii TED Books, którą cenię i jak dotąd nie natrafiłam w niej na wyjątkowo słabe pozycje. Ta, jak widać po ocenie, była pierwsza. W opisie okładkowym dostałam obietnicę przedstawienia jak luźne, niezobowiązujące kontakty międzyludzkie wpływają pozytywnie na samopoczucie i jakość życia. Miało to być poparte badaniami naukowymi. Niestety, to...

„Znajomi nieznajomi” to kolejna pozycja z serii TED Books, która otwiera przed nami nowe przestrzenie – nie tylko te, których nie dostrzegamy na co dzień w naszym otoczeniu, ale i te szczelnie zabite klepkami w naszych głowach. Korzyści płynące z lektury książki Kio Stark są duże – i co najważniejsze możemy je z niemałymi profitami wykorzystać TU i TERAZ, ulepszyć swoje relacje z innymi – albo nawet i lepiej, stworzyć nowe! Na dodatek książka „Znajomi nieznajomi” działa tak, że zapala się w nas chęć natychmiastowego działania, wcielenia rad autorki w życie i przetestowania ich na naszym otoczeniu i na samych sobie.

O czym jest ta książka? Ano o tym, jak to zgrabnie ujęto w tytule – jak z nieznajomych zrobić znajomych w mniej niż pięć sekund! Oczywiście nie chodzi tu o przyjaźnie na całe życie (chociaż kto wie co może zapoczątkować nawet najkrótsza wymiana zdań?),ale o przyjemność obcowania z innymi, o przezwyciężenie oporów w budowaniu nici połączenia z przypadkowymi osobami i przede wszystkim o tym, że musimy w końcu zdać sobie z tego sprawę – wszyscy jesteśmy ludźmi – mamy te same troski, zmartwienia, to samo nas cieszy, to samo martwi, mamy równe prawo być tu i teraz. Jesteśmy tylko ludźmi i aż ludźmi – korzystajmy z tego, dostrzegajmy to, nie patrzmy na innych z góry – wszak każdy jest naszym bratem, jesteśmy takimi samymi organizmami. Puśćcie oczko do matki ewolucji, pokazujcie ludziom, że jesteście jednym!

Kio Stark w swojej książce pomaga nam przełamywać lody. Spróbujcie czasem i Wy – przywitać się z obcym na przystanku, zagadać osobę w kolejce przed wami, skomplementować ekspedientkę, albo czasem uśmiechnąć się do kogoś w autobusie z myślą „Hej! Widzę, ze też jesteś człowiekiem i też wkurzają cie te korki. Przekichane!” . Może akurat tym jednym uśmiechem poprawicie komuś - i sobie nastrój na resztę dnia

„Znajomi nieznajomi” to kolejna pozycja z serii TED Books, która otwiera przed nami nowe przestrzenie – nie tylko te, których nie dostrzegamy na co dzień w naszym otoczeniu, ale i te szczelnie zabite klepkami w naszych głowach. Korzyści płynące z lektury książki Kio Stark są duże – i co najważniejsze możemy je z niemałymi profitami wykorzystać TU i TERAZ, ulepszyć swoje...

https://wdomowejbiblioteczce.blogspot.com/2019/11/kio-stark-znajomi-nieznajomi.html

Podobno potrzeba rozmów z nieznajomymi to potrzeba... intymności. Innej, niż ta, którą zazwyczaj rozumiemy pod tym słowem. To tak zwana intymność uliczna. Podobno też jesteśmy bardziej skłonni otworzyć się przed nieznajomymi, ponieważ nie boimy się tego, jak nas ocenią, co sobie pomyślą, czy przekreślą nasze towarzystwo. A zwierzając się z osobistych uczuć i przemyśleń jesteśmy w stanie sprawić, że druga osoba - choć kompletnie nam nieznajoma - będzie skłonna podzielić się własnymi doświadczeniami i otworzyć się przed nami na zasadzie wzajemności. Te przedziwne mechanizmy rządzą się być może swoimi własnymi prawami i okazuje się, że kontakt z nieznajomymi może przynosić dobre skutki dla naszego życia.


Lektura tej książki nie do końca jednak ukazała mi korzyści związane z poczynieniem krótkiej, być może przyjemnej pogawędki z kimś, kogo widzę zapewne pierwszy i ostatni raz. Oczywiście, przełamanie przez nas pewnych schematów ukazuje w nas to, co wydaje się zanikać - człowieczeństwo. To miłe zamienić z inną osobą kilka słów. Tymczasem coraz bardziej zatracamy się w świecie mediów społecznościowych, ukrywamy się za ekranami rozmaitych urządzeń elektronicznych i nagle wymiana krótkiego "dzień dobry" w windzie wydaje się czymś nowym, wręcz obcym. A przecież w świecie przed nastąpieniem technologicznego boomu nie było w tym nic dziwnego...

Niewątpliwie są w nas pewne bariery, jakiś strach przed kontaktem z osobami obcymi. I ja również ten strach odczuwam. Nie podobają mi się przeciągłe spojrzenia, jakimi obdarzają mnie nieraz mijający mnie ludzie (głównie mężczyźni),nie zawsze jestem chętna do rozmowy i czasem jedyne, na co mnie stać, gdy wchodzę do windy to właśnie rzucenie wspomnianego "dzień dobry", po którym następuje zazwyczaj pełne niezręczności milczenie aż do momentu opuszczenia dźwigu na docelowym piętrze budynku.

Autorka wplata w treść wyniki różnych badań, dzieli się historiami z własnego życia czy eksperymentami przeprowadzanymi przez jej studentów. Troszkę jednak zagubiłam się w tej książce, a jej główna idea umknęła mi pośród kart zapełnionych nie do końca dla mnie przystępnym językiem. Z ciekawością czytałam wzmianki o kontaktach międzyludzkich w różnych kulturach czy sytuacjach, jednak było ich niewiele... Krótko mówiąc - nie przemówiła do mnie idea autorki. Chyba właśnie język pisania był głównym tego sprawcą. Na końcu książki znajduje się rozdział poświęcony ekspedycjom - czyli generalnie propozycjom działań, jakie możemy zrealizować, by przełożyć teorię na praktykę. Nie przekonały mnie one jednak, ale skoro najpierw nie kupiłam tekstu, jak miałabym poczuć chęć aktywności? Miałam nieco inne oczekiwania wobec tej książki i jak to zwykle bywa, nastawienie a rzeczywistość okazują się różne...

https://wdomowejbiblioteczce.blogspot.com/2019/11/kio-stark-znajomi-nieznajomi.html

Podobno potrzeba rozmów z nieznajomymi to potrzeba... intymności. Innej, niż ta, którą zazwyczaj rozumiemy pod tym słowem. To tak zwana intymność uliczna. Podobno też jesteśmy bardziej skłonni otworzyć się przed nieznajomymi, ponieważ nie boimy się tego, jak nas ocenią, co sobie pomyślą,...

Pomysł świetny, wykonanie przeciętne

Pomysł świetny, wykonanie przeciętne