To ogromna odpowiedzialność życ z myślą, żę wybrzebano cię z grobu tylko dzięki oddaniu przez drugiego człowieka cząstki siebie.

Pochodzi z Orzechówki na podkarpaciu. Czy Orzeczówka jest z niego dumna?
- Nie wiem.
- Po co to robisz?
- Kawę robię dla pieniędzy, życie ratuję dla pasji.

Patrzyłem na papier, póżniej na syna - bawiącego się, śmiejącego - i nie chciało mi się w to wierzyć. Czytałem wyrok na własne dziecko.

- Nie ma niczego, co tkwi w mojej pamięci, co boli, nie daje spokoju. Nie przejmuje się, nie zabieram roboty do domu - mówi i dodaje: - Bez pancerza, który sami sobie tworzymy, w tej pracy nie da sie wytrzymać. Bez pancerza ratownicy wpadliby w alkoholizm albo popełniali samobójstwa.

- Na moment odszedłem z SOR-u do pogotowia, żeby odsapnąć psychicznie i fizycznie. Najcięższy dyżur w karetce jest i tak lżejszy niż najlżejszy na oddziale ratunkowy.

Bo ludzie bywają gorsi od robaków, insektów. Nieproszeni uprzykrzają życie, obrzydzają. Nic nie rozumieją, zrozumieć nawet się nie starają. Uprzedzenia, absurdalne zarzuty to codzienność, a umiejętność przyznania się do błędu- nie istnieje.