Książka Lindsey Fitzharris jest idealnym połączeniem nauki, kronikarskiego opisu epoki oraz cudownej historii opowiadanej w gawędziarski, lekki sposób, pomimo dość ciężkiej temaryki.

Pamiętam, że czytanie książek Thorwalda o medycynie było bolesne – i to nie tylko z powodu tego, jak straszne było czytanie o chorowaniu przed wynalezieniem znieczulenia i antyseptyki, wynalazków pozwalających na większą przeżywalność, ale przede wszystkim z powodu tego, jak źle te książki były edytowane. Często czytaliśmy o jednym wydarzeniu bądź postaci po kilka razy, bo choć autor zdecydował się pisać w porządku chronologicznym, to od czasu do czasu postanawiał na nowo wprowadzić niektóre postacie z poprzednich rozdziałów i przypomnieć nam (niezmiernie szczegółowo),dlaczego są one tak ważne dla fabuły. Lub przepisać kilka razy niektóre wydarzenia podczas wprowadzania nowej postaci.

Fitzharris natomiast , jak na osobę z doświadczeniem telewizyjnym przystało, snuje gładką opowieść o brytyjskich szpitalach z epoki wiktoriańskiej – gdzie szanse na śmierć były większe niż na polu bitwy.
To znaczy, dopóki Joseph Lister nie został lekarzem i nie uczynił szpitali... trochę mniej niebezpiecznymi.

Na początku powiedziałam, że książkata to „idealna mieszanka”. Ale byłoby jeszcze lepiej, gdyby autorka postanowiła skupić się bardziej na karierze naukowej Listera. Mimo tego, że często nie rozumiem szczegółowych zagadnień naukowych, o których czytam, moja chęć poznawania świata nie pozwala mi nie przyjrzeć się chociaż pobieżnie omawianym tematom.

Niesamowita jest ilość przypisów, które dają pole do dalszej eksploracji. Piętnastostronicowa lista cytatów, odniesień i notatek dosłownie zachęca do zgłębiania wiedzy na własną rękę. Obszerna bibliografia nie powinna dziwić w książce biograficzno-historycznej, ale kilka razy trafiłam na: "źródło: zaufaj mi, koleś", w książce, którą autor dumnie opisywał jako "naukową". Przykre. I trochę niezręczne, kiedy w przypisie widać link do wikipedii.

Fitzharris ma również kanał na YouTube, gdzie opowiada o różnych, z punktu widzenia żyjących w xxi wieku ludzi, przerażających praktykach lekarskich (YT: Under the knife). Polecam osobom o mocnych nerwach i żołądkach, ale jeśli myślicie, że dacie radę - naprawdę warto.

Książka Lindsey Fitzharris jest idealnym połączeniem nauki, kronikarskiego opisu epoki oraz cudownej historii opowiadanej w gawędziarski, lekki sposób, pomimo dość ciężkiej temaryki.

Pamiętam, że czytanie książek Thorwalda o medycynie było bolesne – i to nie tylko z powodu tego, jak straszne było czytanie o chorowaniu przed wynalezieniem znieczulenia i antyseptyki,...

Książka bardzo dobrze się czyta przez przystępny język. Autorka nie rozpisuje się nad rzevzami małoistotnymi. Niektóre opisy przyprawiają o dreszcze. Przy jedzeniu bym jej na pewno nie czytała. Pozycja godna polecenia.

Książka bardzo dobrze się czyta przez przystępny język. Autorka nie rozpisuje się nad rzevzami małoistotnymi. Niektóre opisy przyprawiają o dreszcze. Przy jedzeniu bym jej na pewno nie czytała. Pozycja godna polecenia.

Hmm, spodziewałam się opowieści o "rzeźnikach" i ich rzeźnickich praktykach, a dostałam bardzo konkretną biografię jednej osoby. Było ciekawie, jak dla mnie zbyt wiele dat, których nie ogarniam (czułam się jak w książce historycznej),ale gość był niesamowity i warto sięgnąć po jego ciekawe życie :) Osobą medyczną (ani związaną z branżą) nie jestem, więc tym bardziej wiele rzeczy było dla mnie ciekawych, bo nowych. Znalazła się też historia o umieralności wśród rodzących, którą akurat już kiedyś słyszałam, ale nie wiedziałam (nie pamiętałam),że to pan Semmelweis :) Również super ciekawostki o płynie Listerine i firmie Johnson & Johnson - skąd się wzięły - wooow!

Hmm, spodziewałam się opowieści o "rzeźnikach" i ich rzeźnickich praktykach, a dostałam bardzo konkretną biografię jednej osoby. Było ciekawie, jak dla mnie zbyt wiele dat, których nie ogarniam (czułam się jak w książce historycznej),ale gość był niesamowity i warto sięgnąć po jego ciekawe życie :) Osobą medyczną (ani związaną z branżą) nie jestem, więc tym bardziej wiele...

Ciekawa książka, choć miejscami trochę się dłuży :)

Ciekawa książka, choć miejscami trochę się dłuży :)

Nie przypuszczałam nawet, że tego typu książka może mnie tak pochłonąć. Bardzo ciekawa historia tego, jak lekarze chirurgii z "rzeźników" stali się, naprawdę ratują życie ludzkie. Niezwykła historia Johna Listera pioniera tej gałęzi medycyny potrafi bardzo zaciekawić i zająć na kilka godzin. Język użyty w książce jest przyjemny więc czyta się go lekko. Gorąco polecam nie tylko tym którzy interesują się danym tematem.

Nie przypuszczałam nawet, że tego typu książka może mnie tak pochłonąć. Bardzo ciekawa historia tego, jak lekarze chirurgii z "rzeźników" stali się, naprawdę ratują życie ludzkie. Niezwykła historia Johna Listera pioniera tej gałęzi medycyny potrafi bardzo zaciekawić i zająć na kilka godzin. Język użyty w książce jest przyjemny więc czyta się go lekko. Gorąco polecam nie...

Bardzo pouczająca książka historyczna, poruszająca tematykę, o której większość ludzi bałoby się nawet pomyśleć, a co dopiero - zagłębić.
Szczerze polecam!

Bardzo pouczająca książka historyczna, poruszająca tematykę, o której większość ludzi bałoby się nawet pomyśleć, a co dopiero - zagłębić.
Szczerze polecam!

Moje odczucia po przeczytaniu - to bardzo dobry kryminał historyczno-medyczny.
Czyta się ją lekko i trzeba przyznać, że jest okraszona lekką makabreską, ale czyni to ją jeszcze ciekawszą.
Polecam fanom książek o tematyce medycznej, ale też tym którzy przepadają za krwawymi historiami.

Moje odczucia po przeczytaniu - to bardzo dobry kryminał historyczno-medyczny.
Czyta się ją lekko i trzeba przyznać, że jest okraszona lekką makabreską, ale czyni to ją jeszcze ciekawszą.
Polecam fanom książek o tematyce medycznej, ale też tym którzy przepadają za krwawymi historiami.

Ciekawa książka. chociaż czasem lekko mnie nużyła i oczekiwałam troszkę czegoś innego, to zasługuje na mocne 7/10

Ciekawa książka. chociaż czasem lekko mnie nużyła i oczekiwałam troszkę czegoś innego, to zasługuje na mocne 7/10

Książkę bardzo polecam. Ciekawe spojrzenie na początki chirurgii i leczenia w IX wieku.
Książkę pochłonęłam pochłonęłam dosłownie w kilka dni. Dzięki niej poznajemy losy, ludzi, którzy dzięki swojemu uporowi i ciężkiej pracy zmienili bieg historii.

Książkę bardzo polecam. Ciekawe spojrzenie na początki chirurgii i leczenia w IX wieku.
Książkę pochłonęłam pochłonęłam dosłownie w kilka dni. Dzięki niej poznajemy losy, ludzi, którzy dzięki swojemu uporowi i ciężkiej pracy zmienili bieg historii.

Do Thornwalda trochę daleko, choć porównania narzucają się same. Joseph Lister to wielka postać medycyny. Nie ma co nad tym się zastanawiać. Autorka chyba jednak nie mogła do końca się zdecydować, czy pisze biografię postaci i na niej kładzie nacisk, czy chce opisywać rzeczywistość wiktoriańskich szpitali i postęp metod chirurgicznych i antyseptyki. O ile początek książki, jak i koniec, ciekawe, środek nudzi. Zbyt dużo o Listerze jako człowieku, zbyt dużo informacji o różnych relacjach z innymi ludźmi, nie zawsze medykami czy naukowcami. Zdecydowanie za mało szeroko rozumianej medycyny i rewolucyjnych zmian, których Lister był inspiratorem. Książka mogła by być krótsza, przez co zyskała by na tempie.
Dla miłośników historii medycyny, a zwłaszcza chirurgii, rzecz warta zainteresowania. Innych może zniechęcić.

Do Thornwalda trochę daleko, choć porównania narzucają się same. Joseph Lister to wielka postać medycyny. Nie ma co nad tym się zastanawiać. Autorka chyba jednak nie mogła do końca się zdecydować, czy pisze biografię postaci i na niej kładzie nacisk, czy chce opisywać rzeczywistość wiktoriańskich szpitali i postęp metod chirurgicznych i antyseptyki. O ile początek książki,...