"We’re tethered souls, and you’re back where you belong. Where you’ve always belonged."

Ze wszystkich książek Beth Flynn ta podoba mi się najmniej, chociaż nie da się ukryć, że jej odmienny styl sprawia mi ogromną przyjemność w czytaniu. Trylogia "Nine Minutes" była dla mnie mistrzostwem świata, dwa następne spin-offy są już niejako odcinaniem kuponów od sukcesu pierwszego projektu i mimo iż są to bardzo dobre książki, to chyba wolałabym, żeby na ty się wszystko skończyło a autorka pomyślała nad czymś zupełnie nowym, na nowych postaciach i stworzyła coś tak fenomenalnego jak jej debiutancki projekt. "Tethered Souls" niejako krzyżuje drogi Trylogii "Nine Minutes" z powieścią "The Iron Tiara" gdyż opisuje burzliwe losy dzieci Anthonego i Christy oraz Ginny i Grizza. Mimi i Christian mimo iż są kopiami swoich rodziców na swój sposób są unikatowi, a i też to, że na każdą książkę przyszło czekać prawie rok, to nie było możliwości, żeby poczuć monotonię. Podejrzewam, że kolejna powieść będzie poświęcona bratu Christiana i szczerze - po przeczytaniu bonusowego rozdziału jestem bardzo zaintrygowana i niesamowiecie ciekawa, czy Beth Flynn uda się ją napisać nie wracając zbyt często do starych bohaterów.

Nad "Tethered Souls" nie ma się co rozpisywać - trzeba przeczytać, bo zdecydowanie warto, ale zaznaczam, że to już nie to samo, ale może być początkiem czegoś naprawdę dobrego - na co ogromnie liczę. Polecam!

"We’re tethered souls, and you’re back where you belong. Where you’ve always belonged."

Ze wszystkich książek Beth Flynn ta podoba mi się najmniej, chociaż nie da się ukryć, że jej odmienny styl sprawia mi ogromną przyjemność w czytaniu. Trylogia "Nine Minutes" była dla mnie mistrzostwem świata, dwa następne spin-offy są już niejako odcinaniem kuponów od sukcesu pierwszego...