Biuro M

Świetna odskocznia od codzienności, bardzo przyjemna lektura.

Świetna odskocznia od codzienności, bardzo przyjemna lektura.

Taka sobie historyjka. Na odmóżdżenie.

Taka sobie historyjka. Na odmóżdżenie.

Myślałem, że będzie śmieszniej, bo potencjał tematu (biuro matrymonialne i jego klienci) jest ogromny. Oczywiście były momenty śmieszne, ale były i głupawe; takie sobie pitu-pitu.

Myślałem, że będzie śmieszniej, bo potencjał tematu (biuro matrymonialne i jego klienci) jest ogromny. Oczywiście były momenty śmieszne, ale były i głupawe; takie sobie pitu-pitu.

To przerysowana, ale absolutnie urocza i lekka książka o pracownikach pewnego biura Minerwa z szefową z piekła rodem, która założyła je głównie po to aby dla siebie znaleźć męża. W dodatku Basia, nowa pracownica biura, której jedynym mężczyzną jest kot pozbawiony męskości wymyśliła i wprowadził system, który kojarzył pary i choć jak wiadomo miłości nie da się zważyć, zmierzyć i zaprogramować on zadziałał. To jest zdecydowanie lektura, jakiej trzeba w przerwie pomiędzy cięższymi książkami. Czytając śmiałam się sama do siebie.

To przerysowana, ale absolutnie urocza i lekka książka o pracownikach pewnego biura Minerwa z szefową z piekła rodem, która założyła je głównie po to aby dla siebie znaleźć męża. W dodatku Basia, nowa pracownica biura, której jedynym mężczyzną jest kot pozbawiony męskości wymyśliła i wprowadził system, który kojarzył pary i choć jak wiadomo miłości nie da się zważyć,...

Książka lekka i z humorem. Historia wręcz nieprawdopodobna. Polecam na długie, zimowe wieczory.

Książka lekka i z humorem. Historia wręcz nieprawdopodobna. Polecam na długie, zimowe wieczory.

Idealna książka na podły nastrój i jesienną pogodę. Pewnie, że to bajeczka, pewnie, że niezbyt ambitna, nierealna, przerysowana, ale absolutnie urocza i lekka. Dokładnie taka, jakiej trzeba w przerwie pomiędzy cięższymi książkami.

Idealna książka na podły nastrój i jesienną pogodę. Pewnie, że to bajeczka, pewnie, że niezbyt ambitna, nierealna, przerysowana, ale absolutnie urocza i lekka. Dokładnie taka, jakiej trzeba w przerwie pomiędzy cięższymi książkami.

Całkiem zabawna komedia duetu M.Witkiewicz i A. Rogozińskiego. On - pechowiec, który nie jest w stanie utrzymać żadnej pracy, a Ona - niebrzydka dziewczyna, która po nieudancyh związkach kryje się pod workowatymi ubraniami.
Obydwoje zaczynają pracę w biurze matrymonialnym, które jak się okazuje nie jest do końca normalnym miejscem pracy. Nadpobudliwa szefowa, sąsiedztwo wróżki i zielarza oraz oryginalni kliencie sprawią że książkę czyta się wyjątkwo lekko, są oczywiście zabawne sytuacje, ale jeśli ktoś liczy na ambitną lekturę - to radzę poszukać czegoś innego ;)

Całkiem zabawna komedia duetu M.Witkiewicz i A. Rogozińskiego. On - pechowiec, który nie jest w stanie utrzymać żadnej pracy, a Ona - niebrzydka dziewczyna, która po nieudancyh związkach kryje się pod workowatymi ubraniami.
Obydwoje zaczynają pracę w biurze matrymonialnym, które jak się okazuje nie jest do końca normalnym miejscem pracy. Nadpobudliwa szefowa, sąsiedztwo...

Nie wiem. Naprawdę nie wiem, kto wypuszcza niektóre książki do druku? Dlaczego na niektórych z nich nie ma notatki "Uwaga! Nudne do porzygu"? Przecież jaka to byłaby oszczędność czasu i nerwów... Podobna notka powinna widnieć na tej książce. Witkiewicz i Rogoziński. Para, która napisała razem książkę. Biuro M. Książka o biurze matrymonialnym. Tak nudna i tak nijaka, że szkoda czasu. Nie polecam.

Nie wiem. Naprawdę nie wiem, kto wypuszcza niektóre książki do druku? Dlaczego na niektórych z nich nie ma notatki "Uwaga! Nudne do porzygu"? Przecież jaka to byłaby oszczędność czasu i nerwów... Podobna notka powinna widnieć na tej książce. Witkiewicz i Rogoziński. Para, która napisała razem książkę. Biuro M. Książka o biurze matrymonialnym. Tak nudna i tak nijaka, że...

On - życiowy pechowiec. Czego się nie tknie, zamienia w nieszczęście. Jednakże zawsze może liczyć na pocieszenie w kobiecych ramionach.

Ona - kiedyś całkiem ładna dziewczyna, dziś ukryta pod kilkoma warstwami szaroburych swetrów. Nie wierzy w miłość i związki. Jedynym mężczyzną w jej życiu jest kot Puszysław.

Oboje podejmują pracę w biurze matrymonialnym, który prowadzi Krystyna - szefowa z piekła rodem. Choć praca na pozór wydaje im się łatwa i przyjemna, to szybko przekonują się, iż kojarzenie par to bardzo trudne zadanie.

"Biuro M" to komedia romantyczna autorstwa Małgorzaty Witkiewicz i Alka Rogozińskiego.
Główna bohaterka - Barbara - to kobieta mająca za sobą kilka nieudanych związków. Na drodze jej miłości zawsze stawała Elwira - koleżanka z przeszłości. Basia z zawodu jest informatykiem. Stwarza program do kojarzenia par. Jednak, gdy w systemie pojawi się któryś z jej byłych mężczyzn - program załącza alarm. Drugą postacią jest Jacek - fajtłapa, któremu ciężko utrzymać się w pracy na dłużej. Z Urzędu Pracy trafia do biura matrymonialnego prowadzonego przez Krystynę.
Szefowa biura to stara singielka, mająca staroświeckie podejście do prowadzenia swojej firmy.
Obok biura znajduje się sklep zielarski prowadzony przez pana Waldemara oraz pokój wróżki Naishy, której wróżby zawsze się sprawdzają.

Książka ta jest bardzo lekka i przyjemna. Szybko się ją czyta, gdyż zabawne wydarzenia sprawiają, iż czytelnika zżera ciekawość, jak się potoczą dalsze losy bohaterów i ich znajomych. Jest to powieść z dużą dawką humoru, a zarazem świetna odskocznia od ciężkich książek. Czytałam inne książki zarówno Magdaleny Witkiewicz , jak i Alka Rogozińskiego. Bardzo mi się podobały, ale ten duet to dopiero istna petarda!

On - życiowy pechowiec. Czego się nie tknie, zamienia w nieszczęście. Jednakże zawsze może liczyć na pocieszenie w kobiecych ramionach.

Ona - kiedyś całkiem ładna dziewczyna, dziś ukryta pod kilkoma warstwami szaroburych swetrów. Nie wierzy w miłość i związki. Jedynym mężczyzną w jej życiu jest kot Puszysław.

Oboje podejmują pracę w biurze matrymonialnym, który prowadzi...

Lekka i zabawna historyjka. Zostałam fanką szefowej :)
Jedyne czego mogę się czepiać, to nieco po macoszemu potraktowana końcówka (kilka ostatnich rozdziałów) - za szybko i po łebkach. No i szefowej też mniej i tak jakby jej postać została nieco spłycona.

Książkę (w formie audio) czytała Katarzyna Zielińska i muszę przyznać, że nawet nieźle jej to wyszło :)

Lekka i zabawna historyjka. Zostałam fanką szefowej :)
Jedyne czego mogę się czepiać, to nieco po macoszemu potraktowana końcówka (kilka ostatnich rozdziałów) - za szybko i po łebkach. No i szefowej też mniej i tak jakby jej postać została nieco spłycona.

Książkę (w formie audio) czytała Katarzyna Zielińska i muszę przyznać, że nawet nieźle jej to wyszło :)