Muzyka we współczesnym świecie otacza człowieka wszędzie: w radiu, telewizorze, internecie, tramwajach, sklepach i windach. Jedne melodie puszczane są dla rozrywki, inne mają konkretne zadanie, jak np. zachęcić nas do wydania więcej niż zamierzaliśmy. Jednak pierwszą styczność z muzyką mamy już w życiu płodowym, rytmiczne bicie serca mamy, szum wód płodowych, czy kołysanki śpiewane do brzucha. Nie spodziewałam się, że w tej książce poznam tyle ciekawostek muzycznych, o których wcześniej nie słyszałam. Wiecie jak brzmi pierwszy utwór, który dotrwał do naszych czasów, niestety tylko w fragmencie? To "Hymn do Nikkal" (fragment na 2. zdjęciu). Za to pierwszym utworem zachowanym w całości jest "Epitafium Seikilosa". A to cytat z niego:
"Jak długo żyjesz, raduj się życiem i niczym się nie smuć. Życie dane nam jest na krótko, czas zażąda jego zwrotu" (krótka część na zdj. 3).
Jest tu też mowa o chorałach gregoriańskich, które były dominującym nurtem w muzyce średniowiecznej (zdj.4). Można się też co nieco dowiedzieć o osobach, które miały wpływ na rozwój muzyki jak Claudio Monteverdi (zdj.5),a nawet Marcin Luter King, który raczej z muzyką nie jest kojarzony (zdj. 7).
A wiecie co to jest amuzja? To tak zwana głuchota dźwiękowa, czyli niezdolność do odtwarzania i rozpoznawania melodii. Co ciekawe, prawdopodobnie dotknięty nią został po wypadku słynny kompozytor Maurice Ravel, autor słynnego "Bolera" (zdj. 6). Dla kogoś związanego z muzyką musiał to być tragedia.
Jeżeli chcecie więcej takich ciekawostek, to znajdziecie je w tej książce.

Muzyka we współczesnym świecie otacza człowieka wszędzie: w radiu, telewizorze, internecie, tramwajach, sklepach i windach. Jedne melodie puszczane są dla rozrywki, inne mają konkretne zadanie, jak np. zachęcić nas do wydania więcej niż zamierzaliśmy. Jednak pierwszą styczność z muzyką mamy już w życiu płodowym, rytmiczne bicie serca mamy, szum wód płodowych, czy kołysanki...

„12 półtonów. Książka o muzyce” to lektura, w której Zuzanna Kisielewska zabierze nas w niezwykłą podróż po świecie muzyki. To niesamowite, że autorce udało się zamknąć w zaledwie czterech rozdziałach tak wiele informacji o dźwiękach, które są dla nas źródłem tak niezwykłych emocji. Zacznijmy jednak od początku! Pierwsze kilka stron odpowie nam na pytanie „Czym jest muzyka?”. Dowiemy się, dlaczego niektóre dźwięki nazywamy hałasem, a inne piękną muzyką. Sprawdzimy także, ile dźwięków jest potrzebnych, by powstała melodia. Przyjrzymy się również, co sprawia, że jedne piosenki są wesołe, a inne wydają się być melancholijne czy smutne. Bo choć na pierwszy rzut oka może się wydawać, że muzyka nie jest specjalnie skomplikowana, to szybko przekonamy się, że rządzi się ona wieloma prawami! Najlepszym tego przykładem może być fakt, iż oktawa w Europie dzieli się na tytułowe 12 półtonów, ale w krajach arabskich już na 17! Jednak rekordzistami są Hindusi. Zgadniecie ile półtonów liczy oktawa w ich muzyce?

Gdy już dowiemy się czym jest muzyka, rytm, melodia i tempo, zgłębimy wspólnie z autorką historię muzyki. Czy pierwsze melodie tworzyli już ludzie pierwotni? Być może muzykę zapoczątkowały matki, nucące swoim dzieciom? A może ludzie naśladowali zwierzęta, które swoimi śpiewami czy innymi odgłosami wabią samice lub odstraszają wrogów? Zuzanna Kisielewska wyszukała specjalnie dla nas wiele ciekawostek o potencjalnym pochodzeniu muzyki. Sprawdziła także kiedy powstał pierwszy hit oraz w jaki sposób zapisywano dawniej melodię. Jestem przekonana, że zebrane w tym rozdziale fakty historyczne będą równie zaskakujące jak interesujące!

Choć początek książki jest według mnie niezwykle ciekawy, to uważam, że kwintesencją „12 półtonów” są dwa ostatnie rozdziały. Czeka tam na Was mnóstwo przeróżnych ciekawostek, związanych z praktycznym wykorzystaniem muzyki. I jeśli myślicie, że mam tu na myśli tworzenie radiowych przebojów, pięknych arii operowych czy muzyki filmowej, to się mylicie! Okazuje się, że muzykę można wykorzystać do obalenia dyktatury, masażu, wzniecenia rewolucji, wpływania na zachowania konsumentów, poprawienia precyzji chirurgów w czasie operacji, a nawet do legalnego dopingu przed zawodami sportowymi!
Zapewniam jednak, że to zaledwie kilka z niezwykle interesujących i niecodziennych zastosowań muzyki! Autorka pokaże nam także wiele innych sposobów na niekonwencjonalne wykorzystanie dźwięków. Co ciekawe, w tekście nie zabraknie także odpowiedzi na nieco dziwaczne pytania. Ile muzyków zmieści się w jednym pasztecie? Czy w naszych głowach żyją robaki? Jak smakuje „Etiuda rewolucyjna” Chopina? Jestem pewna, że odpowiedzi na te pytania bardzo Was zaskoczą!

„12 półtonów. Książka o muzyce” to moim zdaniem najciekawsza publikacja o dźwiękach, jaką miałam okazję czytać. Mnóstwo interesujących ciekawostek i zaskakujących faktów sprawią, że już nigdy nie spojrzycie na muzykę tak samo! Co ważne, poszczególne zagadnienia świetnie przeplatają się z prostymi i dość zabawnymi grafikami, których twórcami są Jerzy Gruchot i Wojciech Koss. Dzięki temu książka jest nie tylko ciekawa, ale i bardzo przyjemna dla oka, a obrazki dają krótkie wytchnienie pomiędzy kolejnymi podrozdziałami.

Jestem pewna, że lektura „12 półtonów. Książka o muzyce” będzie niezwykłą przygodą dla każdego melomana i nie tylko! Każde dziecko ciekawe świata z pewnością chętnie sięgnie po ten tytuł. Książka będzie naszym zdaniem odpowiednia dla dzieci już od 7. roku życia.
Czytelnicze Podwórko

„12 półtonów. Książka o muzyce” to lektura, w której Zuzanna Kisielewska zabierze nas w niezwykłą podróż po świecie muzyki. To niesamowite, że autorce udało się zamknąć w zaledwie czterech rozdziałach tak wiele informacji o dźwiękach, które są dla nas źródłem tak niezwykłych emocji. Zacznijmy jednak od początku! Pierwsze kilka stron odpowie nam na pytanie „Czym jest...

"12 półtonów. Książka o muzyce" to moje kolejne spotkanie z twórczością Zuzanny Kisielewskiej. I to kolejne udane! 🥰
Niektórych może odstraszać forma, ponieważ utrzymana jest w dość dziecięcej konwencji. Znowu jest mniej tekstu (ale wiele treści!) i duuużo pięknych grafik. Naprawdę, do każdej historii czy sytuacji jest personalizowana ilustracja!
Książka jest, a jakże, o muzyce i jest podzielona na 4 rozdziały. Liczne ciekawostki pozwalają czytelnikowi na poznanie muzycznych niuansów. Spodoba się zarówno laikowi, jak i obeznanym w temacie. Napisanie książki w formie ciekawostek i krótkich anegdotek bardzo przypadło mi do gustu. Pozwala to na szybkie czytanie oraz pomaga lepiej zapamiętać opisywane sytuacje i zjawiska.
Czego dowiecie się dzięki tej książce? Na pewno to czym jest tytułowe 12 półtonów, dlaczego muzyka hinduska różni się od europejskiej, czemu porównuje się muzykę do sernika i dlaczego słuchamy smutnych piosenek gdy jesteśmy przygnębieni. Ja na pewno zapamiętam ciekawostki o tym, że wyprosili japońskich turystów z opery, kiedy to usłyszeli jej pierwsze dźwięki oraz że słuchanie muzyki przed startem w zawodach sportowych może być uznawane za doping. W książce są również wyjaśnione fizyczne aspekty dźwięku, historia muzyki (nawet Luter na nią wpłynął!) oraz dlaczego słuchając Adele może chcieć nam się płakać. Okazuje się, że muzyka jest bardzo uniwersalna.
Komu polecam? Zainteresowanym muzyką, młodszym lub po prostu lubiącym ciekawostki tak samo jak ja.

"12 półtonów. Książka o muzyce" to moje kolejne spotkanie z twórczością Zuzanny Kisielewskiej. I to kolejne udane! 🥰
Niektórych może odstraszać forma, ponieważ utrzymana jest w dość dziecięcej konwencji. Znowu jest mniej tekstu (ale wiele treści!) i duuużo pięknych grafik. Naprawdę, do każdej historii czy sytuacji jest personalizowana ilustracja!
Książka jest, a jakże, o...

"12 półtonów. Książkę o muzyce" Zuzanny Kisielewskiej
dostałyśmy chyba prosto z drukarni.
Intensywnie pachniała!
Nawet zza drzwiczek szafki, do której ją chwilowo schowałam.
Tak pachniała, tak intensywnie pachniała...

Czy tak pachnie muzyka?
Nie, to tylko książka o muzyce.
A jak w takim razie pachnie muzyka?
Czy muzyka w ogóle pachnie?
A może ma nie tylko zapach, ale i smak?
Wyciągnęłam książkę z szafki i dalejże wertować ja w poszukiwaniu odpowiedzi na powyższe pytania.
Bo książka "12 półtonów...." składa się właśnie z odpowiedzi na różne pytania.

A więc, co z tym zapachem?
Jest! Jest i zapach, i smak (i nie tylko)!
Znalazłam je w notkach "Jak pachnie V symfonia Beethovena?" i "Muzyczna tęcza".
Pozwólcie, że zacytuję:
A może wiesz, jak smakuje "Etiuda rewolucyjna" Chopina, jakiego koloru jest "Mazurek Dąbrowskiego"
albo jaki kształt ma dźwięk dzwonka do drzwi w twoim domu? Jeśli odpowiedzi na te pytania wydają ci się oczywiste -
jesteś synestetykiem. Oznacza to, że widzisz, czujesz zapach albo nawet rozpoznajesz smak muzycznych dźwięków dzięki pewnego rodzaju zmysłowej anomalii. Jeśli nie masz pojęcia, o czym mówimy, wyobraź sobie, że wrzucasz
to, co widzisz, słyszysz, czujesz, a także smaki i zapachy do blendera i miksujesz - w rezultacie otrzymujesz
niesamowity koktajl - słyszysz kolory, czujesz zapach dźwięków, smakujesz kształty.
Synestezja polega na tym, że wrażenie jednego zmysłu automatycznie wywołuje wrażenia innych.
...
Jednym z tych, którzy widzą kolory muzyki jest współczesny kompozytor Michael Torke. W jego przypadku
każda muzyczna tonacja pachnie i wygląda tak samo odmiennie, jak brzmi...

Ciekawe?
Fascynujące!*

Znalazłam też notki pt. "Co muzyka ma wspólnego z jedzeniem?" i "Czy melodia ma kształt?",
a jeden z rozdziałów zatytułowany jest "Dlaczego niektórzy porównują muzykę do sernika?".
Ale co autorka tam napisała, musicie sprawdzić już sami :-)

Inne tytuły (rozdziałów, podrozdziałów, notek-pytań) są równie intrygujące.
Tytuły (i podtytuły) rozdziałów mogę Wam zdradzić:

Rozdział 1. Czym różni się symfonia od hałasu na ruchliwej ulicy?
O tym, czym jest muzyka, czyli o naturze dźwięków, tajnikach melodii i rytmicznych figlach
Rozdział 2. Czy neandertalczycy umieli grac na flecie?
O początkach muzyki, czyli o prehistorycznych instrumentach i najstarszych zachowanych utworach,
a także o jej rozwoju - od matczynego śpiewu po operowe arie
Rozdział 3. Dlaczego niektórzy porównują muzykę do sernika
O tym, po co nam muzyka, czyli do się dzieje, kiedy słuchają jej żołnierze, chirurdzy, sportowcy albo rewolucjoniści
Rozdział 4. Czy po rażeniu piorunem można zostać geniuszem fortepianu?
O tym, w jaki sposób muzyka wpływa na rozwój naszego mózgu, na to, co czujemy, myślimy i pamiętamy,
a także jakie płata nam psikusy

Ciekawe?
Fascynujące!*

Skoncentrowałam się na zapachu, smaku, kolorze muzyki,
ale zaręczam, że w książce jest mnóstwo innych pytań, np.
W jaki sposób melodie oddają nasze emocje?
Czy rytm bez melodii może być muzyką?
Jak powstała harfa?
Kto odkrył skandynawskie instrumenty z epoki brązu?
Co Marcin Luter ma wspólnego z dzisiejszą muzyką popularną?


Uprzedzam: To raczej nie jest książka do wypożyczenia na kilka dni i przeczytania od deski do deski.
Dobrze ją mieć na własnej półce i czytać ją na wyrywki, sięgać po nią jak po deser i delektować się
znalezionymi informacjami :-)

Jeśli jeszcze Was nie przekonałam, że to ciekawa lektura, to może przekonają Was ilustracje
Jerzego Gruchota i Wojciecha Kossa - zerknijcie na zdjęcia na blogu :-)


https://bajdocja.blogspot.com/2017/03/12-potonow-ksiazka-o-muzyce.html

"12 półtonów. Książkę o muzyce" Zuzanny Kisielewskiej
dostałyśmy chyba prosto z drukarni.
Intensywnie pachniała!
Nawet zza drzwiczek szafki, do której ją chwilowo schowałam.
Tak pachniała, tak intensywnie pachniała...

Czy tak pachnie muzyka?
Nie, to tylko książka o muzyce.
A jak w takim razie pachnie muzyka?
Czy muzyka w ogóle pachnie?
A może ma nie tylko zapach, ale i...