Różne oblicza niepełnosprawności dziecięcej opisane z perpektywy bohaterów książki. Genialnie prosto o tak trudnych sprawach. Wartościowa lektura, którą można polecić dzieciom chorym, zdrowym, rodzicom dzieci niepełnosprawnych i rodzicom dzieci zdrowych!

Różne oblicza niepełnosprawności dziecięcej opisane z perpektywy bohaterów książki. Genialnie prosto o tak trudnych sprawach. Wartościowa lektura, którą można polecić dzieciom chorym, zdrowym, rodzicom dzieci niepełnosprawnych i rodzicom dzieci zdrowych!

Książka, którą każdy powinien przeczytać, obowiązkowa lektura dla dzieci.

Książka, którą każdy powinien przeczytać, obowiązkowa lektura dla dzieci.

Recenzja książki pt. "Duże sprawy w małych głowach"
autorka: Agnieszka Kossowska
cyt."Ale przecież każdy człowiek jest inny. Gdybyśmy wszyscy byli tacy sami i gdybyśmy lubili to samo, to świat byłby strasznie nudny, prawda?". (cytat zawarty w ww. książce)

Książka pt. " Duże sprawy w małych głowach" to wartościowa pozycja. Powinni się z nią zapoznać dorośli
i dzieci. Autorka poruszyła w niej bardzo istotne aspekty życia z niepełnosprawnością intelektualną, sensoryczną, ruchową.
Skupiła się również na epilepsji i wcześniactwie. Bardzo dobrze ukazała świat dzieci z różnego rodzaju ograniczeniami sprawności, problemy, z którymi się borykają oraz ich spojrzenie na własne życie. Te wszystkie kwestie można odnieść do sytuacji dzieci, ale znajdą również swoje miejsce w rzeczywistości niepełnosprawnych dorosłych. Współczesny świat charakteryzuje się nieustającą gonitwą, przepychem, sztucznością. Możemy usłyszeć wiele pięknych frazesów o tolerancji, równości, pomocy. Jednak zbyt często są to tylko puste słowa- bez pokrycia. Prawda jest taka, że osoby niepełnosprawne doświadczają przykrości, braku zrozumienia i realnego wsparcia. Dzieci spotykają się z drwinami ze strony rówieśników. Oczywiście nie można generalizować, istnieją też ludzie rozumiejący czym są słowa takie jak: empatia, szacunek- nie tylko w teorii. Niewłaściwe zachowania młodych osób niejednokrotnie wynikają z nieodpowiednich wzorców, przekazywanych przez najbliższe osoby. Książka Agnieszki Kossowskiej pomaga dostrzec jak wygląda świat osób z różnego rodzaju niepełnosprawnościami. Autorka przytacza historie z życia codziennego, poznajemy odczucia dzieci, które mimo licznych przeciwności są dojrzalsze od swoich kolegów i koleżanek. Ich spojrzenie na rzeczywistość, marzenia, plany niosą za sobą wiele nadziei i tęczowych barw. Świat jest różny, podobnie jak ludzie i najpiękniejsze co można zrobić, to nie dzielić, nie dyskryminować, starać się zrozumieć, zaakceptować, poświęcić czas. Idealny byłby świat, w którym wszyscy cieszyliby się pełnią zdrowia, ale tak nie jest i nie będzie. Tylko od nas samych zależy jak odnajdziemy się wśród różnorodności. Gesty życzliwości, empatii, pomocy są najpiękniejszymi wyznacznikami człowieczeństwa. Niesamowite jest, że to własnie ludzie, zmagający się z naprawdę poważnymi problemami, potrzebujący pomocy, są w stanie poświęcić innym czas, dostrzec ich zmartwienia, okazać uśmiech. Zdecydowanie warto zapoznać się z książką Agnieszki Kossowskiej. Jej treść została wzbogacona pięknymi ilustracjami, znajdziemy też wydruk z alfabetem Braille'a. Pojawiają się również elementy humorystyczne. Wspaniałym pomysłem są zamieszczone zadania/ wskazówki dla dzieci i ich rodziców. Dzięki nim mogą przekonać się w pewnym zakresie, jak wygląda życie z niepełnosprawnością.

Recenzja książki pt. "Duże sprawy w małych głowach"
autorka: Agnieszka Kossowska
cyt."Ale przecież każdy człowiek jest inny. Gdybyśmy wszyscy byli tacy sami i gdybyśmy lubili to samo, to świat byłby strasznie nudny, prawda?". (cytat zawarty w ww. książce)

Książka pt. " Duże sprawy w małych głowach" to wartościowa pozycja. Powinni się z nią zapoznać dorośli
i dzieci....

Duże i ważne sprawy – dla wszystkich.

Do lektury zapraszają dzieci: Franio z autyzmem, niewidząca Ania, niedosłysząca Klaudia, Leoś ze SMA (rdzeniowy zanik mięśni),Zuzia z MPD (mózgowe porażenie dziecięce),niepełnosprawna intelektualnie Zosia i Justynka, której rozwój został zaburzony przez wcześniactwo i zmaga się z epilepsją.

Wyjątkowa pozycja pokazująca życie dzieci z perspektywy ich choroby.

Napisana językiem dziecka. Prostym, zwięzłym, bezpośrednim. Dzieci - dzieciom tłumaczą swoje zachowania spowodowane chorobą.
Franio mówi wprost:

„Czasem krzyczę, ale nie bój się mnie.
NIE KRZYCZĘ NA CIEBIE.
NIE JESTEM ZŁY.
NIE JESTEM NIEGRZECZNY.
Krzyczę, gdy nie rozumiem, co się dzieje, gdy się boję lub denerwuję i kiedy nie rozumiesz, co chciałbym Ci powiedzieć.”

Nie ma w tej książce rozczulania się i litości. Są konkretne komunikaty. Przede wszystkim prośba o zrozumienie i profesjonalne podejście do niepełnosprawności, bez strachu, paniki i niepotrzebnego użalania nad chorobą, bo za chorobą, jak za zasłonką, jest dziecko. Wystarczy uchylić zasłonkę, a wraz z nią stereotypy.
Tak jak mówi niewidoma Ania:

„Denerwuje mnie, gdy ludzie mi współczują. Nie trzeba mi współczuć – przecież jestem zdrowa, nikt mi nie umarł i nic mnie nie boli.”

Te opowieści mają przełamać tabu i otwarcie, prawdziwie pokazać chorobę, bez wstydliwego zażenowania i ukrywania niedoskonałości. Ba! Są wyzwaniem dla zdrowych dzieci i namacalnym dowodem trudności, jakie towarzyszą chorym bohaterom. Na końcu prawie każdej historyjki są zadania praktyczne, które polegają na wprowadzeniu zdrowego dziecka w świat dziecka z niepełnosprawnością. Poniżej podaję zaledwie 3 przykłady, z kilkudziesięciu zawartych w książce.

„Uprzedźcie dziecko, że będziecie mu zadawać różne pytania, na które ma udzielić odpowiedzi. Następnie zasłońcie w pokoju zasłony, włączcie bardzo głośną muzykę, włączajcie i wyłączajcie światło i w tym czasie zadawajcie dziecku pytania, oczekując odpowiedzi.
Wyjaśnienie: Tak osoby z autyzmem często słyszą mowę”.

„Zawiążcie dziecku oczy szczelnie ciemną przepaską i powiedzcie, aby doszło np. do łazienki.”

„Powiedzcie coś do dziecka, nie wydając z siebie głosu. Poproście, aby spróbowało odczytać treść z ruchu waszych warg”.

Grafika urzekająca i niezwykle współgrająca z treścią. Ponadto książka zawiera ilustracje podstawowych znaków z języka migowego, elementy komunikacji alternatywnej oraz wkładkę z alfabetem Braille’a.

Lekcja dotycząca epilepsji i tego jak należy zachować się w przypadku ataku jest kwintesencją podejścia do niepełnosprawności zawartą w słowach: „…strach często bierze się z niewiedzy, bo jak się czegoś nie zna, to się tego boi.”

Duże i ważne sprawy – dla wszystkich.

Do lektury zapraszają dzieci: Franio z autyzmem, niewidząca Ania, niedosłysząca Klaudia, Leoś ze SMA (rdzeniowy zanik mięśni),Zuzia z MPD (mózgowe porażenie dziecięce),niepełnosprawna intelektualnie Zosia i Justynka, której rozwój został zaburzony przez wcześniactwo i zmaga się z epilepsją.

Wyjątkowa pozycja pokazująca życie dzieci...

Drogie Ministerstwo Edukacji Narodowej, niniejszym apeluję, by tę właśnie książkę w trybie natychmiastowym wpisano na listę lektur absolutnie obowiązkowych.
Wybitna to pozycja. Jak żadna inna zbiera w sobie tyle ważkich treści, taki ogrom ważnej wiedzy, że już z uwagi na ten fakt stanowi idealny punkt wyjścia do nauki uwrażliwiania dzieci na inność mającą źródło w zaburzeniach i chorobach. Przeróżnych.
Tą książką niczym rzeźbiarskim dłutem w marmurze dziecięcego umysłu i emocjonalności ciosać można właściwe kształty tolerancji, empatii i zrozumienia. Dzięki tej książce także dzieci z drugiej strony barykady - te chore bądź zaburzone - mają szansę przekonać się, że nie są same, że całe zastępy im podobnych istot żyją, czują, zmagają się z trudnościami.
"Duże sprawy..." to swoisty otwieracz do umysłów.
Zalecam używać jak najczęściej.

Drogie Ministerstwo Edukacji Narodowej, niniejszym apeluję, by tę właśnie książkę w trybie natychmiastowym wpisano na listę lektur absolutnie obowiązkowych.
Wybitna to pozycja. Jak żadna inna zbiera w sobie tyle ważkich treści, taki ogrom ważnej wiedzy, że już z uwagi na ten fakt stanowi idealny punkt wyjścia do nauki uwrażliwiania dzieci na inność mającą źródło w...

Ta książka do głos dzieci niepełnosprawnych oraz ich bliskich. Pisana w samym centrum, od środka, językiem prostym i przystępnym.

Autorką jest praktyk, Mama Franka (http://dzielnyfranek.blogspot.com/),która przez lata uczyła się życia ze sprzężonymi niepełnosprawnościami swojego syna. Jak czytałam tą książkę, miałam poczucie, że ściąga ona wszystkim rodzicom niepełnosprawnych dzieci ogromny ciężar z serca i pleców. Nasz świat mało wie o niepełnosprawnych. Czasami im współczujemy, czasami się ich boimy. A oni, jak każdy, tylko chcą być szczęśliwi i potrzebują miłości. Ta książka pięknie to pokazuje.

Ta książka do głos dzieci niepełnosprawnych oraz ich bliskich. Pisana w samym centrum, od środka, językiem prostym i przystępnym.

Autorką jest praktyk, Mama Franka (http://dzielnyfranek.blogspot.com/),która przez lata uczyła się życia ze sprzężonymi niepełnosprawnościami swojego syna. Jak czytałam tą książkę, miałam poczucie, że ściąga ona wszystkim rodzicom...

„Każdy człowiek coś lubi, czegoś nie lubi i czegoś się boi. Każdy z nas jest niepowtarzalny”.

Otaczający świat jest bardzo różnorodny. Planeta obfituje w bogactwo gatunków zwierząt i roślin. Każde inne, niepowtarzalne. Jedne charakterystyczne, rozpoznawalne, inne mniej znane i lubiane. Ale każde zwierzę, czy roślina ma w sobie coś wyjątkowego. Niepowtarzalny urok, który wyróżnia go spośród innych, na pozór podobnych do niego gatunków. A jednak to jeden, maleńki detal sprawia, że jest egzemplarzem niepowtarzalnym. Tak samo jest z ludźmi. Obecnie na świecie żyje około 7,6 miliarda ludzi. Mimo, że wśród tej ogromnej liczby ludzi niektórzy są podobni do siebie pod względem koloru skóry, wyglądu, budowy ciała, charakteru to jednak każdego coś od siebie odróżnia. Te różnice widoczne są gołym okiem i większość to akceptuje. A jak jest w przypadku, kiedy różnice w wyglądzie są bardzo widoczne i niekiedy budzą lęk? Lęk przed nieznanym, przed czymś, co jest inne? Ludzie boją się tego, co inne. Taki lęk często wynika z niewiedzy, ale często okazuje się, że nie ma się czego bać. Mam tutaj na myśli słowo „niepełnosprawność”. Zapraszam na recenzję książki „Duże sprawy w małych głowach”

„Ale właśnie to jest fajne w ludziach – każdy z nas jest inny. Dlatego nigdy nie jest nudno”.

Autorka książki Agnieszka Kossowska to mama dwójki dzieci, założycielka bloga dzielnyfranek.blogspot.com, Ambasadorka Konwencji ONZ o Prawach Osób z Niepełnosprawnościami. „Duże sprawy w małych głowach” to książka oparta o prywatne doświadczenia autorki, jak i rozmowy z innymi rodzicami dzieci niepełnosprawnych. W tej książce dowiemy się najważniejszych informacji na temat autyzmu, niepełnosprawności sensorycznej, ruchowej, intelektualnej, wcześniactwa i epilepsji. Jednak nie jest to książka typowo naukowa. Nie znajdziemy tu wielkich wywodów naszpikowanych skomplikowanymi słowami. To coś bardziej ciekawszego i co najważniejsze płynącego z serca, wiedzy i doświadczeń. Agnieszka Kossowska moim zdaniem stworzyła wartościowy leksykon wiedzy na tematy trudne, ale opisane w sposób bardzo przystępny. Możemy dowiedzieć się faktów na temat różnych niepełnosprawności widzianych oczami dzieci. Treść książki jest piękna i mądra oraz sprawia, że człowiek zaczyna rozumieć sprawy, na które być może dotąd patrzył inaczej.

„Denerwują mnie kłótnie dziewczyn o głupoty – zabawki, ubrania, jakieś figurki i karty do zbierania. Denerwuje mnie też plotkowanie i kłótnie. To wszystko jest przecież takie nieważne. Jest dużo o wiele ważniejszych spraw”.

Piękne jest w tym wszystkim to, jak dzieci patrzą na świat swoimi oczami. Jak go rozumieją, co czują, jakie myśli mają w swoich głowach i jak mądrze potrafią mówić o niepełnosprawności.

„Szacunek okazuje się wtedy, gdy nawet, jak ktoś nie widzi, nie słyszy i nie rozumie, to mówisz do niego tak, jakby wszystko słyszał, widział i rozumiał”.

Z racji tego, że na co dzień pracuję z dziećmi zainteresowała mnie tematyka tej książki. Uważam, że „Duże sprawy w małych głowach” powinni przeczytać dorośli. Dla siebie samych, dla siebie i swoich dzieci, dla zrozumienia istoty różnych niepełnosprawności. Myślę, że książka ta jest cenną lekcją, która uczy tolerancji, otwiera umysły na to, że niepełnosprawność to nie jest nic złego. Niepełnosprawność to inność, w mniejszym lub większym stopniu. Ale „inny” nie oznacza „gorszy”.
Książkę przeczytałam z wielkim zainteresowaniem i przyjemnością. Przepiękna oprawa graficzna książki w postaci ilustracji jest taką „wisienką na torcie” i pozwala wyobrazić sobie dziecięce postrzeganie otaczającego świata.

Polecam lekturę książki „Duże sprawy w małych głowach” wszystkim, którzy chcieliby zobaczyć świat oczami dzieci.

Za możliwość lektury dziękuję wydawnictwu Biała Plama.

„Każdy człowiek coś lubi, czegoś nie lubi i czegoś się boi. Każdy z nas jest niepowtarzalny”.

Otaczający świat jest bardzo różnorodny. Planeta obfituje w bogactwo gatunków zwierząt i roślin. Każde inne, niepowtarzalne. Jedne charakterystyczne, rozpoznawalne, inne mniej znane i lubiane. Ale każde zwierzę, czy roślina ma w sobie coś wyjątkowego. Niepowtarzalny urok, który...

To książka zaadresowana do dzieci, chociaż dorośli też mogą się z niej sporo nauczyć.
Książka składa się z kilku krótkich opowiadań, a każde opowiadanie przybliża Nam problem niepełnosprawności, m.in. autyzmu, rdzeniowego zaniku mięśni. Dowiadujemy się nie tylko więcej rzeczy o samej chorobie, ale przede wszystkim możemy zrozumieć, co czuje osoba dotknięta np. problemami ze słuchem czy z widzeniem.
Dla wielu jest to temat niewygodny, którego unikają za wszelką cenę. Dlaczego? Nie bójmy się tej ,,inności” – sięgajmy śmiało po lekturę, która pomoże nam w zrozumieniu i zaakceptowaniu. Nauczmy tego nie tylko siebie, ale również dzieci. Rozwińmy w nich empatię, bo tylko My możemy to zrobić. Śmiało, kupujcie ją dzieciom i od małego tłumaczcie, że ,,niepełnosprawny” nie znaczy ,,gorszy”. 214 stron może Nas wiele nauczyć :)



http://jestemobczytana.blox.pl/2018/11/DUZE-SPRAWY-W-MALYCH-GLOWACH-ndash-Agnieszka.html

To książka zaadresowana do dzieci, chociaż dorośli też mogą się z niej sporo nauczyć.
Książka składa się z kilku krótkich opowiadań, a każde opowiadanie przybliża Nam problem niepełnosprawności, m.in. autyzmu, rdzeniowego zaniku mięśni. Dowiadujemy się nie tylko więcej rzeczy o samej chorobie, ale przede wszystkim możemy zrozumieć, co czuje osoba dotknięta np. problemami ze...

Jaki jest świat niepełnosprawnych dzieci? O czym marzą? Z jakimi trudnościami się spotykają? Czego możemy się od nich nauczyć? – odpowiedzi na te pytania znajdziemy w książce Agnieszki Kossowskiej „Duże sprawy w małych głowach”, w której znajdziemy opowieści o pięciu niepełnosprawnościach: autyzm, niepełnosprawność sensoryczna, niepełnosprawność ruchowa, niepełnosprawność intelektualna, wcześniactwo, epilepsja. Bohaterami oprowadzanymi po innym spojrzeniu i funkcjonowaniu w świecie są dzieci.
Sześcioletni Franio zabiera nas w świat autyzmu. Tłumaczy swoje odmienne zachowanie, problemy z komunikacją, terapię oraz naukę trudnej sztuki rozumienia świata. Chłopiec nie mówi, ale ma inne sposoby porozumiewania się z otoczeniem. Ma też koleżankę Julkę, która potrafi mówić, ale ma problem z echolaliami i z tego powodu również wiele czasu spędza na terapii. Franiu opowiada jak bardzo każdy się różni. To dotyczy również osób z autyzmem: każdy lubi coś innego, boi się czegoś innego, a łączy ich problem z przetwarzaniem bodźców z otoczenia.
Jedenastoletnia Ania zabiera nas w podróż o świecie dotyku. Dziewczynka tylko w ten sposób może odbierać i uczyć się świata, ponieważ jest niewidoma. Pokazuje nam, w jaki sposób uczy się świata, poszerza swoją wiedzę, rozwija zainteresowania. Nie zabraknie też informacji o twórcy alfabetu Braille’a oraz mogą poznać litery.
Ośmioletnia Klaudia niedosłyszy, dlatego chodzi do specjalnej szkoły, w której uczą się dzieci mające problemy ze słuchem. Nim tam trafiła była diagnozowana, mogła wybrać sobie aparat słuchowy. Czytelnicy dowiadują się, dlaczego uszy są tak ważne i jakie zwierzęta ich nie mają. Interesującym dodatkiem jest ilustracja z budową ucha. Klaudia tłumaczy, w jaki sposób odbiera świat, z czym ma trudności, na co musi uważać, w jaki sposób radzi sobie z niepełnosprawnością.
Pięcioletni Leoś choruje na SMA. Z tego powodu jeździ wózkiem, oddycha przy pomocy butli i używa specjalistycznego sprzętu do karmienia, podtrzymywania ciała. Mimo tego chłopiec ma marzenia, ulubione zajęcia i dużo podróżuje. Był w górach, na basenie i wielu innych miejscach. Wszystko dzięki otwartym i pomysłowym rodzicom.
Siedmioletnia Ola ma wodogłowie. Skomplikowane operacje i sprzęt rehabilitacyjny pozwalają jej na uczenie się i rozwijanie swojej samodzielności. Nie jest to łatwe, ale dziewczynka nie poddaje się i każdego dnia dużo się uczy.
Sześcioletnia Zuzia ma MPD, czyli dziecięce porażenie mózgowe. Wielu jej znajomych ma podobną diagnozę chociaż każde funkcjonuj inaczej: jedne dzieci chodzą, inne jeżdżą na wózku, nie panują nad odruchami, kuleją. Zuzia uświadamia nas, że zwykłe, proste, codzienne czynności wymagają od niej niesamowicie długich ćwiczeń oraz dużego wysiłku.
Dziewięcioletnia Zosia jest niepełnosprawna intelektualnie. Jej świat jest piękny, poukładany, sporo w im zabawy. Bywają jednak chwile smutku z powodu wyśmiewania się innych dzieci. Z tego powodu cierpi też jej siostra bliźniaczka, Ania. Dziewczynki urodziły się razem, ale każda w innym tempie się rozwija. To jednak nie przeszkadza im w kochaniu się i dobrej zabawie.
Dziewięcioletnia Justynka jest wcześniakiem z epilepsją (czyli padaczką). Opowiada o tym jak bardzo chciałaby mieć rodzeństwo, ale jej mama bardzo się boi, ponieważ po urodzeniu jedynaczki wiele miesięcy spędziła w szpitalu czuwając przy córce walczącej o życie. Dziewczynka jest inteligentna, ale ma pozostałość po wcześniactwie: blizny i chorobę, przez którą musi być pod stałą kontrolą lekarzy.
Każdy rozdział zakończono interesującymi ćwiczeniami dla dzieci i dorosłych. Pozwalają one zrozumieć, w jaki sposób funkcjonują osoby o odmiennym sposobie odbierania świata. Materiał podzielono w taki sposób, że można jedną opowieść przybliżyć jednego dnia i zachęcić do wykonania zadań, które doskonale zapełnią godzinę wychowawczą.
Książka bardzo ciekawa, kolorowa i ze zróżnicowaną, dużą czcionką. Autorka przybliża czytelnikom problemy przed jakimi stają osoby niepełnosprawne. „Duże sprawy w małych głowach” to interesujący materiał dla nauczycieli chcących wyjaśnić uczniom na czym polega określona niepełnosprawność.

Jaki jest świat niepełnosprawnych dzieci? O czym marzą? Z jakimi trudnościami się spotykają? Czego możemy się od nich nauczyć? – odpowiedzi na te pytania znajdziemy w książce Agnieszki Kossowskiej „Duże sprawy w małych głowach”, w której znajdziemy opowieści o pięciu niepełnosprawnościach: autyzm, niepełnosprawność sensoryczna, niepełnosprawność ruchowa, niepełnosprawność...

Czyta się szybko, wciąga, emocje są, ale po przeczytaniu, po ochłonięciu, widać braki. Logiki. Wiarygodności.

Czyta się szybko, wciąga, emocje są, ale po przeczytaniu, po ochłonięciu, widać braki. Logiki. Wiarygodności.