„Nie próbuj” Mateusza Wróbla to mroczna, ale jednocześnie wielogatunkowa i inteligentna powieść.
Do Miasta Kata przyjeżdża Ignacy, młody pisarz, który stracił żonę. W tym przesyconym melancholią mieście dorastał. Wędrując od baru do baru szuka zapomnienia. Pewnego dnia poznaje studenta prawa, Stacha. Jego zdaniem w kraju potrzebna jest rewolucja. Ta jak wiadomo, wymaga ofiar. Swoje buntownicze plany Stach wiąże z Ignacym.
W „Nie próbuj” Mateusz Wróbel imponuje narracją i mądrymi przemyśleniami.

[…]Nie rozumiecie, że gdy wyrzucamy śmierć poza ludzkie życie, w ten sposób życie traci swój sens?[…]Będąc bardziej świadomi swojej śmiertelności, zostaniemy panami własnego życia.[…]
[…]Przecież nie o mydlenie oczu w polityce chodzi, a o realne propozycje zmian. -Śmierci, wbrew pozorom, boimy się wszyscy, dlatego kara za złe sprawowania rządów jest adekwatna!
Koniec z korupcją, układami i wiecznym siedzeniem przy korycie naszym kosztem. Kto wierzy w możliwość zrealizowania swojego programu wyborczego, nie musi obawiać się śmierci! Proste![…]

„Nie próbuj” Mateusza Wróbla to dobra proza w stylu noir. GORĄCO POLECAM!

„Nie próbuj” Mateusza Wróbla to mroczna, ale jednocześnie wielogatunkowa i inteligentna powieść.
Do Miasta Kata przyjeżdża Ignacy, młody pisarz, który stracił żonę. W tym przesyconym melancholią mieście dorastał. Wędrując od baru do baru szuka zapomnienia. Pewnego dnia poznaje studenta prawa, Stacha. Jego zdaniem w kraju potrzebna jest rewolucja. Ta jak wiadomo, wymaga...

Mroczny, enigmatyczny, wieloznaczny i przede wszystkim niezwykle duszny w swej formie klimat powieści noir - to bez wątpienia jedna z najbardziej intrygujących, efektownych, ale też i trudnych w procesie tworzenia twarzy współczesnej literatury. Tym bardziej doceniam i cieszę się z każdej premiery tego nurtu, jaka tylko pojawia się w naszym kraju. I właśnie o takiej pozycji dziś chciałabym opowiedzieć, tj. powieści Mateusza Wróbla pt. "Nie próbuj", która to ukazała się nakładem Wydawnictwa Novae Res.

Fabuła książki przenosi nas do dziwnego, enigmatycznego i mrocznego świata "Miasta Kata"... To właśnie tam poznajemy Ignacego - młodego pisarza, który po latach powraca w te strony, szukający tu zapomnienia po śmierci ukochanej żony... Alkohol, wędrówki od baru do baru oraz droga ku samo zatraceniu, to jego codzienność. Zmianę tego stanu rzeczy wywołuje spotkanie z pewnym tajemniczym i charyzmatycznym studentem - Stachem, który to ma wobec Ignacego pewne bardzo konkretne i zarazem odważne plany... U jego boku planuje on przeprowadzenie wielkiej, politycznej i społecznej rewolucji, która okaże się dla nich szansą, ale też i wielkim niebezpieczeństwem...

Niniejsze dzieło Mateusza Wróbel oferuje nam sobą niezwykle intrygującą, inteligentną i mroczną opowieść o poszukiwaniu swojego miejsca i celu w życiu, które to okaże się jednak nie koniecznie tym, o czym marzyliśmy... Opowieść wielogatunkową, gdyż oscylującą gdzieś pomiędzy sensacją, kryminałem, historią obyczajową, a nawet i political fiction, które to nurty wzajemnie się tu ze sobą przeplatają, tworząc tym samym bardzo złożoną i wielobarwną całość. I tak jak życie człowieka, tak książka ta zawiera dobro, zło i odcienie szarości pomiędzy tymi dwoma stanami, dając nam tym samym rozrywkę, emocje, ale też i dość gorzkie chwile refleksji nad życiem, otaczającą nasz rzeczywistością i tym, kim sami jesteśmy...

Więcej na: https://sztukater.pl/ksiazki/item/26967-nie-probuj.html

Mroczny, enigmatyczny, wieloznaczny i przede wszystkim niezwykle duszny w swej formie klimat powieści noir - to bez wątpienia jedna z najbardziej intrygujących, efektownych, ale też i trudnych w procesie tworzenia twarzy współczesnej literatury. Tym bardziej doceniam i cieszę się z każdej premiery tego nurtu, jaka tylko pojawia się w naszym kraju. I właśnie o takiej pozycji...

Polityka ma to do siebie, że potrafi wywołać w ludziach niemal zwierzęce instynkty, a jak pokazała historia, z wielu z nich wyciągnąć naturę szaleńca i mordercy. Tego typu charaktery nie pochodzą najczęściej z szemranych rodzin, wręcz przeciwnie, najczęściej to osoby dobrze wychowane i wyrachowane w swoim działaniu. Autor „Nie próbuj” właśnie takiego schematu użył, a do tego, całą swoja opowieść postanowił umiejscowić w dawno nie widzianym stylu literackim jakim jest powieść noir.

Pełna recenzja książki:
http://moznaprzeczytac.pl/nie-probuj-mateusz-wrobel/

Polityka ma to do siebie, że potrafi wywołać w ludziach niemal zwierzęce instynkty, a jak pokazała historia, z wielu z nich wyciągnąć naturę szaleńca i mordercy. Tego typu charaktery nie pochodzą najczęściej z szemranych rodzin, wręcz przeciwnie, najczęściej to osoby dobrze wychowane i wyrachowane w swoim działaniu. Autor „Nie próbuj” właśnie takiego schematu użył, a do...

Nietypowa, nietuzinkowa rzecz na rynku wydawniczym. Poruszająca, ale na pewno nie najłatwiejsza. Od pierwszych stron wciąga czytelnika do onirycznego, poetyckiego świata pełnego podupadłych barów, "dziwek o złotym sercu" i ciemnych, podejrzanych uliczek czekających na naiwnego flaneura. Jest w tym trochę z włóczęgowskich opowiastek Baudelaira, trochę atmosfery z Chandlera, szczypta dekadentyzmu Świetlickiego i pijacki, powolny, beatnikowski kac. Plus trafna diagnoza dzisiejszej Polski, która wciąż nie może poradzić sobie z romantycznym piętnem i kąśliwy paszkwil na współczesną politykę.
Polecam gorąco wielbicielom klasycznego kryminału oraz prozy pisanej z poetyckim sznytem. No i miłośnikom po prostu dobrej literatury!
Teraz tylko pozostaje nam czekać na kolejną książkę P. Wróbla ;)

Nietypowa, nietuzinkowa rzecz na rynku wydawniczym. Poruszająca, ale na pewno nie najłatwiejsza. Od pierwszych stron wciąga czytelnika do onirycznego, poetyckiego świata pełnego podupadłych barów, "dziwek o złotym sercu" i ciemnych, podejrzanych uliczek czekających na naiwnego flaneura. Jest w tym trochę z włóczęgowskich opowiastek Baudelaira, trochę atmosfery z Chandlera,...

Genialne! Cieszę się, że ktoś jeszcze pisze taką intelektualną, głęboką prozę. Dobra powieść obyczajowa. Zdecydowane TAK!

Genialne! Cieszę się, że ktoś jeszcze pisze taką intelektualną, głęboką prozę. Dobra powieść obyczajowa. Zdecydowane TAK!