Na początku wydawała mi się dziwna, a bohaterowie infantylni. Dopiero od połowy się wciągnęłam i poruszyła moje serduszko. Natomiast nie podobał mi się styl pisania. Był specyficzny, ciężko powiedzieć jaki, ale po prostu specyficzny.

Na początku wydawała mi się dziwna, a bohaterowie infantylni. Dopiero od połowy się wciągnęłam i poruszyła moje serduszko. Natomiast nie podobał mi się styl pisania. Był specyficzny, ciężko powiedzieć jaki, ale po prostu specyficzny.

„Gdybyś tu był” za pomocą okładki zapowiada nam historię wesołą, beztroską, barwną. I choć dobrze oddaje tym charakter głównej bohaterki, to jednak nijak ma się do treści książki. Bowiem ta opowieść, choć bywa szalona i pełna chwytania chwili, odrobinę bezsensownych decyzji i szukania własnego ja, to przede wszystkim rozdziera serce na milion różnych sposobów. Nie potrafiłam się po niej pozbierać, wprawiła mnie w melancholijny nastrój, siedziała mi w głowie. Chociaż – spoiler! – ta książka nie kończy się źle, to jednak ma w sobie coś takiego, że nie da się powstrzymać łez, nie da się przejść obok niej obojętnie pod względem emocjonalnym. Ale też umiejętnie nakazuje czytelnikowi zastanowić się nad jego postępowaniem, wyborami, życiem tu i teraz. I choć nie jest to pozycja wybitna, dużo by jej dało, gdyby była bardziej rozbudowana w wielu aspektach, to jednak ma w sobie to coś, co sprawia, że człowiek się zwyczajnie w nią angażuje. A potem z trudem skleja roztrzaskane czytelnicze serce.

„Gdybyś tu był” za pomocą okładki zapowiada nam historię wesołą, beztroską, barwną. I choć dobrze oddaje tym charakter głównej bohaterki, to jednak nijak ma się do treści książki. Bowiem ta opowieść, choć bywa szalona i pełna chwytania chwili, odrobinę bezsensownych decyzji i szukania własnego ja, to przede wszystkim rozdziera serce na milion różnych sposobów. Nie...

Mnie zdecydowanie rozczsrowała "Gdybyś tu był", miałam takie duże oczekiwania względem tej historii i tak bardzo mi się nie podobała.

Fabuła płynęła zbyt szybko, akcja tak pędziła że zaczynała się jedna scena i już po chwili była kolejna zupełnie inna. Książka przypominała mi trochę "Zanim się pojawiłeś" od Jojo Moyes.

W książce poruszono ważny temat jak walka z rakiem ale przez to ile w tej powieści było humoru mam wrażenie że zostało to potraktowane zbyt delikatnie. Autorka chciała chyba przedstawić chorobę w zabawny, lekki sposób i nie wyszło jej to najlepiej. Rozumiem że może się to podobać ale ja wybieram większą powagę w takich momentach.

Podobała mi się relacja Adama i Charlotte, i mimo że trwała zaledwie chwilę z powodów niezależnych od nich to polubiłam tę parę. Jednak to jak lekceważyli niektóre sprawy nie podobało mi się ani trochę.

Seth za to był za dobry, okazywał za dużo zrozumienia, był zbyt idealny. Jestem w szoku ile autorka wlała w tę postać cierpliwości.

Nie zżyłam się jednak z żadną z tych postaci ich losy były mi obojętne. Jedyną osobę którą w miarę polubiłam został Chuck. Wiecie że tam był nawet pies Obi-Wan? Jako wielka fanka Star Wars stwierdziłam ze nawet postać tego psa mnie nie porwała.

To kolejna pozycja z tych do przeczytania i zapomnienia że się to czytało, a szkoda bo liczyłam że książka złamie mi serce. Miała potencjał żeby tego dokonać.

Mnie zdecydowanie rozczsrowała "Gdybyś tu był", miałam takie duże oczekiwania względem tej historii i tak bardzo mi się nie podobała.

Fabuła płynęła zbyt szybko, akcja tak pędziła że zaczynała się jedna scena i już po chwili była kolejna zupełnie inna. Książka przypominała mi trochę "Zanim się pojawiłeś" od Jojo Moyes.

W książce poruszono ważny temat jak walka z rakiem...

Przejmująca, wzruszająca historia miłosna.

Przejmująca, wzruszająca historia miłosna.

Skusiłam się na tę książkę, pamiętając, że poprzednia "Zanim zostaliśmy nieznajomi" pochłonęła mnie bez reszty i szalenie zachwyciła. Tutaj gdy zaczęłam czytać, trochę moje emocje opadły, bo dostałam delikatnie coś innego.
Po pierwszych rozdziałach czułam się lekko zawieziona, bo historia wydawała mi się bardzo spłycona, słownictwo dziwne, główna bohaterka lekko niedojrzała.

Ale gdy wydarzenia nabrały tempa pozwoliłam się wciągnąć w tę historię.

Opowieść smutna, łamiąca serce, przypominając, że trzeba się cieszyć każdą najdrobniejszą chwilą jaką mamy możliwość spędzić na tej ziemi.

Nie jestem pewna czy z całą otwartością, świadomością i w stu procentach akceptuję wybory Charlotte. Chodzi mi o wybory między Sethem, a Adamem. Które z tych dwóch było prawdziwą miłością? To co łączyło ją z Adamem, bo została z nim do końca jego dni, czy to co łączyło ją z Sethem bo mimo przeciwności losu i kilku miesięcznej rozłąki i tak do siebie wrócili. No i kolejny mój zgrzyt, czy to połączenie dusz możemy mieć tylko z jednym człowiekiem czy z każdą następną osobą będzie na swój sposób wyjątkowe?

Myślę, że każdy z nas musi ocenić to według własnych wartości i wierzeń, bo każdy z nas jest inny i zupełnie inaczej odbiera świat. Więc nie chce jednoznacznie oceniać jej wyborów i decyzji. Każdy na swój sposób przeżywa tragedię i żałobę, a jedno i drugie spotkało naszą bohaterkę

Jedno wiem na pewno, nigdy nie chciałabym dowiedzieć się jak smakuje taka strata.

W moim odczuciu książka nie jest arcydziełem. Nie była nawet rewelacyjna, momentami była dziwna, ale w tym wszystkim był jakiś urok. Dlatego daje siedem gwiazdek.

Skusiłam się na tę książkę, pamiętając, że poprzednia "Zanim zostaliśmy nieznajomi" pochłonęła mnie bez reszty i szalenie zachwyciła. Tutaj gdy zaczęłam czytać, trochę moje emocje opadły, bo dostałam delikatnie coś innego.
Po pierwszych rozdziałach czułam się lekko zawieziona, bo historia wydawała mi się bardzo spłycona, słownictwo dziwne, główna bohaterka lekko...

Książkę przyjemnie się czytało. Wzruszająca, a jednocześnie pokazująca jak miłość zmienia człowieka. Mi osobiście bardzo przypadła do gustu, polecam :)

Książkę przyjemnie się czytało. Wzruszająca, a jednocześnie pokazująca jak miłość zmienia człowieka. Mi osobiście bardzo przypadła do gustu, polecam :)

Kolejna książka o: Girl meets a dying guy.
Ale niestety nieprzekonująca i zupełnie nie wzruszająca :(

Kolejna książka o: Girl meets a dying guy.
Ale niestety nieprzekonująca i zupełnie nie wzruszająca :(

Ksiazka super. Fabula jeszcze lepsza. Czytalo sie bosko. Poruszyła mnie bardzo. Płakałam jak bóbr.

Ksiazka super. Fabula jeszcze lepsza. Czytalo sie bosko. Poruszyła mnie bardzo. Płakałam jak bóbr.

Napisana dobrym językiem, chociaż momentami ciężko mi było przebrnąć.

Bohaterowie zostali wykreowani całkiem spoko, chociaż jakoś nie kupili mnie, a szkoda bo wtedy może inaczej bym odebrała tą książkę.

Fabuła zapowiada się ciekawie, a tu niestety dość duży zawód. Książka jak dla nudnawa, a szkoda pomysł na nią był ciekawy i oryginalny.

Nie odradzam, ale też nie polecam bo mnie historia nie wciągnęła.

Napisana dobrym językiem, chociaż momentami ciężko mi było przebrnąć.

Bohaterowie zostali wykreowani całkiem spoko, chociaż jakoś nie kupili mnie, a szkoda bo wtedy może inaczej bym odebrała tą książkę.

Fabuła zapowiada się ciekawie, a tu niestety dość duży zawód. Książka jak dla nudnawa, a szkoda pomysł na nią był ciekawy i oryginalny.

Nie odradzam, ale też nie polecam...

Pomysł na historię fantastyczny jednak wykonanie ciężkostrawne. Mało sympatyczna główna bohaterka nie przekonała mnie do siebie, toporne pióro, sceny często nużące. Ogólnie jestem rozczarowana.

Pomysł na historię fantastyczny jednak wykonanie ciężkostrawne. Mało sympatyczna główna bohaterka nie przekonała mnie do siebie, toporne pióro, sceny często nużące. Ogólnie jestem rozczarowana.