Jestem ogromną fanka książek Maxa Czornyj opartych na prawdziwych wydarzeniach. Ta fabularna jednak nie dorównała im do oczekiwanego przeze mnie poziomu. Bardzo ciekawe wątki nie zostają wyjaśnione, tak jakby były zapychaczem stron bez głębszego planu.

Jestem ogromną fanka książek Maxa Czornyj opartych na prawdziwych wydarzeniach. Ta fabularna jednak nie dorównała im do oczekiwanego przeze mnie poziomu. Bardzo ciekawe wątki nie zostają wyjaśnione, tak jakby były zapychaczem stron bez głębszego planu.

Wydawać by się mogło, że policji udało się przerwać okrutne i bestialskie morderstwa w Lublinie. Niestety w mieście ponownie dochodzi do kolejnych zabójstw. Równie brutalnych. Czyżby pojawił się naśladowca? Bo przecież niemożliwe, żeby zabójca jednak pozostał na wolności... Morderca wciąga do swojej upiornej gry komisarza Deryło, który za wszelką cenę chce zakończyć jego okrutne zbrodnie. A nie jest to takie proste...

Co tu się dzieje?! Nie sądziłam, że autor sprawi, że drugi tom spodoba mi się bardziej niż pierwszy. Sprawa, nad którą pracuje nasz główny bohater jest tak zawiła, skomplikowana, wciągająca, że nie sposób się oderwać. Kiedy już miałam swój typ, który wskazywałby na sprawcę, mamy zwrot akcji i już wcale nie jestem pewna czy dobrze obstawiam. Zakończenie ponownie wywołuje niepewność i już wiemy, że niczego nie można być pewnym. Jak zakończy się ta historia? Kto w końcu jest sprawcą? No i co tu się dzieje?! Muszę to wiedzieć i biorę kolejną część! 🤭

Wydawać by się mogło, że policji udało się przerwać okrutne i bestialskie morderstwa w Lublinie. Niestety w mieście ponownie dochodzi do kolejnych zabójstw. Równie brutalnych. Czyżby pojawił się naśladowca? Bo przecież niemożliwe, żeby zabójca jednak pozostał na wolności... Morderca wciąga do swojej upiornej gry komisarza Deryło, który za wszelką cenę chce zakończyć jego...

Nie jest źle... bok co prawda nadal boli jak cholera, ale to jakoś to przeżyje, tylko ta niepewność... przeniosą, nie przeniosą. Mogli by się w końcu określić. No i jeszcze Wiki mam nadzieję, że wyjazd dobrze jej zrobi, że wszystko się ułoży. Dziewczyny mają mi za złe, że kazałem im wyjechać, ale tak będzie dla nich lepiej, bezpieczniej. Muszę skupić się na robocie a nie zamartwianiu czy nic im nie grozi. Kiedy mi powiedzieli, że zabito jednego z poszukiwanych chłopców, wiedziałem, że gra nadal się toczy.
Drugi tom z serii o Komisarzu Deryło trzyma poziom, jest brutalnie, bezwzględnie i nieszablonowo gdy wszystkim wydaje się, że sprawa cztery iksa została zakończona, nagle zostaje porwana jedna z ocalałych dziewczyn. Przypadek? Nie sądzę.
Między Zabójcą a Komisarzem wytwarza się swego rodzaju więź. Ukradkiem wkrada się on w życie nic nie podejrzewającego śledczego. Prowadzi wyszukaną grę, w którą wciąga Deryłę, ratując go przed przeniesieniem oraz miesza w jego życiu prywatnym. W tej części w ogóle mamy okazję poznać bohaterów od ich strony prywatnej, zapoznając się z ich problemami i zmaganiami, zaczynamy patrzeć na nich jak na postacie realne, a nie - fikcyjne.
Autor się z nami nie patyczkuje, nie brakuje tu przemocy, krwawych scen, znęcania psychicznego, a nawet manipulacji umysłem. Osoby o słabszych nerwach zdecydowanie powinny zażyć przed lekturą jakiś nerwosol, albo chociaż zaparzyć meliskę na ich ukojenie.
Zaskakujące zakończenie, dosłownie ostatnia strona zburzyły całą koncepcję fabuły, którą wytworzyłam sobie w głowie, ukazując, jak bardzo byłam w błędzie, ale czy na pewno? Czy to możliwe, że cały czas byłam wodzona za nos, zresztą nie tylko ja, ale również wszyscy śledczy z Komisarzem na czele? Sama już nie wiem, ale nie poprzestanę dopóki się nie dowiem 😉

Nie jest źle... bok co prawda nadal boli jak cholera, ale to jakoś to przeżyje, tylko ta niepewność... przeniosą, nie przeniosą. Mogli by się w końcu określić. No i jeszcze Wiki mam nadzieję, że wyjazd dobrze jej zrobi, że wszystko się ułoży. Dziewczyny mają mi za złe, że kazałem im wyjechać, ale tak będzie dla nich lepiej, bezpieczniej. Muszę skupić się na robocie a nie...

Historia trwa dalej. Komisarz Deryło w formie, tak jak w pierwszej części. Wróg przebiegły, jest kilka kroków przed protagonistą. Tak opisałbym książkę w dużym skrócie, bez spoilerów i dla osoby, która zna pierwszą część.

Max Czornyj, znów pokazuje swój geniusz, ocena jednak niższa, ponieważ po pierwszej części czuję niedosyt. Może to przez zakończenie, a może po prostu przez fascynację jaką miałem pierwszą częścią.

Książka już nie tak brutalna jak poprzednia, jednak za bardzo nie odstaje. Polecam wszystkim, którzy lubią thrillery, jednak bez pierwszej części "Grzech", nie ma sensu zbytnio czytać (i dobrze. Nie lubię kontynuacji, które nie są ze sobą powiązanie).

Jeżeli coś mogę dodać, to mam nadzieję, że ta seria kiedyś doczeka się adaptacji na ekranie.

Historia trwa dalej. Komisarz Deryło w formie, tak jak w pierwszej części. Wróg przebiegły, jest kilka kroków przed protagonistą. Tak opisałbym książkę w dużym skrócie, bez spoilerów i dla osoby, która zna pierwszą część.

Max Czornyj, znów pokazuje swój geniusz, ocena jednak niższa, ponieważ po pierwszej części czuję niedosyt. Może to przez zakończenie, a może po prostu...

nuda

nuda

Równie dobra jak pierwsza część, zakończenie zaskakujące, aż chce się natychmiast sięgnąć po kolejną.

Równie dobra jak pierwsza część, zakończenie zaskakujące, aż chce się natychmiast sięgnąć po kolejną.

Trzyma poziom...... druga część daje rade. Przeczytałam na dwa posiedzenia, bardzo dobra kontynuacja. Zakonczenie mega zaskakujące....... takie książki chce się czytac:-)

Trzyma poziom...... druga część daje rade. Przeczytałam na dwa posiedzenia, bardzo dobra kontynuacja. Zakonczenie mega zaskakujące....... takie książki chce się czytac:-)

Trzyma dalej bardzo dobry poziom

Trzyma dalej bardzo dobry poziom

Książka do przeczytania jednym tchem! Na drugi nie ma czasu!

Książka do przeczytania jednym tchem! Na drugi nie ma czasu!

Ta część podobała mi się nieco mniej, ale muszę przyznać, że kilka ostatnich zdań wbiło mnie w fotel.

Ta część podobała mi się nieco mniej, ale muszę przyznać, że kilka ostatnich zdań wbiło mnie w fotel.