Jeżeli ktoś lubi czytać o teoriach spiskowych, niewyjaśnionych zdarzeniach, kosmitach, pozaziemskich cywilizacjach itp. to jest to książka dla niego.

Jeżeli ktoś lubi czytać o teoriach spiskowych, niewyjaśnionych zdarzeniach, kosmitach, pozaziemskich cywilizacjach itp. to jest to książka dla niego.

Książka jest niezwykle fascynująca i nie sposób się od niej oderwać. Przeczytałam w jeden dzień. Dzięki takim pozycjom nasz świat wydaje się być o wiele bardziej zaskakujący i ciekawy. Ile tajemnic jeszcze nie odkryliśmy? Mój głód wiedzy nadal rośnie...

Książka jest niezwykle fascynująca i nie sposób się od niej oderwać. Przeczytałam w jeden dzień. Dzięki takim pozycjom nasz świat wydaje się być o wiele bardziej zaskakujący i ciekawy. Ile tajemnic jeszcze nie odkryliśmy? Mój głód wiedzy nadal rośnie...

„Obrazy i fotografie niemożliwe, które nie mogły powstać, a istnieją” autorstwa Reinharda Habecka jest kolejną książką, która stara się wyjaśnić zaskakujące tajemnice z otaczającego nas świata. Autor przytacza liczne zagadkowe zdjęcia, obrazy i wizerunki przedstawiające motywy, które nie mogły powstać w swojej epoce oraz przeczą ustaleniom konwencjonalnej nauki. Dzieła sztuki, wedle których można wykluczyć fałszerstwo, zaprzeczają powszechnie utartej wiedzy historycznej. Niewiele słyszy się o tego typu odkryciach, dlatego ta publikacja tym bardziej zyskuje na wartości i jest warta uwagi.

Karykatury z epoki lodowcowej i prehistoryczna galeria gwiezdnych bogów, Madonna z Florencji i UFO: renesansowe obrazy z motywami niezidentyfikowanych obiektów latających w Palazzo Vecchio czy odcisk w kamieniu buta i rozdeptanego trylobita, szacowany wiek: co najmniej 230 milionów lat dobitnie ukazują, że są na tym świecie dowody, których nie można jednoznacznie zakwalifikować. Reinhard Habeck nie bacząc no to, że może narazić się na drwiny środowisk naukowych, stara się udowodnić, że historia naszej cywilizacji mogła przebiegać zgoła inaczej, niż się dotąd wydawało.

Książka napisana jest językiem barwnym i ciekawym, a liczne zdjęcia dodają niniejszej pozycji dodatkowego smaczku. Intrygujące znaleziska i dowody podważają to, czego uczono nas dotychczas w szkole. Niesamowite i kontrowersyjne obraz z przeszłości sprawiają, że dotychczas nauczaną historię należy napisać niemal na nowo. Dodatkowo na świecie odkrywane są prehistoryczne obserwatoria i monumentalne budowle pokazujące dobitnie, że ówczesne cywilizacje musiały mieć jakiś wcześniejszych wysokorozwiniętych przodków. Lub jak podają niektórzy „dostaliśmy” tę potężną wiedzę od tajemniczych „Bogów". Zakazana archeologia rozwija się coraz prężniej i wypiera coraz bardziej powszechnie obowiązującą wiedzę. Z biegiem kolejnych lat coraz większa liczba faktów i dowodów zostaje ujawniona opinii publicznej.

„Obrazy i fotografie niemożliwe, które nie mogły powstać, a istnieją” dostarcza sporą dawkę niesamowitej wiedzy. Książka jest pozycja niemal obowiązkową dla wszystkich miłośników historii oraz licznych ciekawostek ze świata. Całość napisana jest lekkim i barwnym piórem, czyta się ją szybko, a lektura daje dużo satysfakcji. Z pewnością sięgnę jeszcze nie raz po kolejne pozycje spod pióra autor, gdyż stwierdzam, że jak najbardziej warto. Opisy niesamowitych znalezisk mocno pobudzają wyobraźnię i zmuszają do zastanowienia, cóż może się jeszcze kryć w bezdennych mrokach wieczności. Gorąco polecam.

http://fantasy-bestiarium.blogspot.com/2017/12/obrazy-i-fotografie-niemozliwe-ktore.html

„Obrazy i fotografie niemożliwe, które nie mogły powstać, a istnieją” autorstwa Reinharda Habecka jest kolejną książką, która stara się wyjaśnić zaskakujące tajemnice z otaczającego nas świata. Autor przytacza liczne zagadkowe zdjęcia, obrazy i wizerunki przedstawiające motywy, które nie mogły powstać w swojej epoce oraz przeczą ustaleniom konwencjonalnej nauki. Dzieła...

„Obrazy i fotografie niemożliwe…” – nie jest to na pewno typowa książka z pogranicza historii sztuki i analizy dzieła plastycznego. Choć są w niej liczne analizy obrazów, odkryć archeologicznych, próby wykazania związku plastyki z literaturą, uwiarygodniające odwołania do wypowiedzi autorytetów naukowych, przymiarki do ulokowania omawianych dzieł sztuki w konkretnym czasie i przestrzeni kulturowej, to najistotniejszy jest tutaj dobór artefaktów – nietypowych, tajemniczych, z którymi uniwersytecka myśl nie może sobie poradzić, bo miejsce ich znalezienia, okoliczności odkrycia czy tematyka nie przystają do okresu datowania. I już w tym punkcie okazuje się, że prace archeologów czy antropologów kulturowych, świeże podejście do ich odkryć są w stanie zmienić ugruntowany, czasem wręcz stereotypowy i schematyczny, stosunek do dorobku cywilizacyjnego – bo potrzeba artyzmu czy próby uzasadnienia niektórych zjawisk - przejawia(ła) się nie tylko w z łatwością rozpoznawalnej dziś „Ostatniej wieczerzy”, ale również w - przedstawiającym wielkie, tajemnicze czarne i poruszające się z ogromną prędkościom kule - drzeworycie z drugiej połowy XVI w., czy wizerunku Madonny z UFO. To z czym nie jest w stanie zmierzyć się ograniczony rozum ludzki, próbowały (próbują) opowiedzieć oraz uzasadnić sztuki plastyczne. I nad tym pochyla się autor niniejszej książki. Decyduje się on na dystans wobec utartych stereotypów, na nowatorstwo poszukiwań i badań, nie boi się narazić na śmieszność, rozbudza w sobie i innych ciekawość – bo raz za razem w czytelniku rodzi się pytanie: A może faktycznie pewne kody interpretacyjne należałoby przeorganizować?, nie raz przekonuje, że niektórych elementów kulturowych nie można zracjonalizować, że na przestrzeni lat definicja artysty uległa przeobrażeniom. Książka ta przytacza i omawia typowo artystyczne przejawy ludzkiej aktywności, jak i te z pogranicza nauki (np. „kalkulatory astronomiczne”),pochyla się nad granicami sztuki i kiczu, pyta o pobudki czystoestetyczne, potrzeby wyrażania siebie, nie odchodzi od prac sakralnych, czy tych z pogranicza szamanizmu, omawia tajemnicze wizerunki związane z chrześcijaństwem, nieznane, kontrowersyjne malowidła i obrazy, nietypowe dla czasu i miejsca znalezienia obrazy próbując unaukowić ich cel oraz funkcję, demaskuje niektóre powtarzane od lat zakłamania, sięga po legendy i średniowieczny ethos rycerza. Takim sposobem książka „Obrazy i fotografie…” zawiera spory łyk historii sztuki – od malowideł naskalnych po fotomontaże komputerowe, przytacza różne sposoby datowania prac a już na pewno dowodzi, że sztuka – nawet ta odległa, może jeszcze zaskakiwać czy zadziwiać.

„Obrazy i fotografie niemożliwe…” – nie jest to na pewno typowa książka z pogranicza historii sztuki i analizy dzieła plastycznego. Choć są w niej liczne analizy obrazów, odkryć archeologicznych, próby wykazania związku plastyki z literaturą, uwiarygodniające odwołania do wypowiedzi autorytetów naukowych, przymiarki do ulokowania omawianych dzieł sztuki w konkretnym czasie...