Historia upadku Związku Radzieckiego i powstania dyktatury Putina w pryzmacie mediów rosyjskich. Nieco inny punkt widzenia pozwalający zrozumieć wagę telewizji dla mieszkańców federacji

Historia upadku Związku Radzieckiego i powstania dyktatury Putina w pryzmacie mediów rosyjskich. Nieco inny punkt widzenia pozwalający zrozumieć wagę telewizji dla mieszkańców federacji

Ostrowski przedstawia historię intelektualno-polityczną najnowszej Rosji w dość interesujący sposób, tj. przywołuje życiorysy dziesiątek postaci z następujących po sobie pokoleń elit kształtujących kraj w trzech kolejnych dekadach pełnych przełomów.

Opis można podzielić na z grubsza trzy części - epokę Gorbaczowa, epokę Jelcyna i początki rządów Putina. Mnie najbardziej nakarmiły intelektualnie portrety osób, które stały za polityką głasnosti i pierestojki. Zrozumiałem na przykład, dlaczego elity gorbaczowowskie nie uciekły się do przemocy w celu ratowania imperium.

Bardzo barwne są też opisy postaci medialnych kształtujących lata 90. Można na kartach książki na przykład spotkać Aleksandra Niezworowa, którego poznałem równolegle z wyszukanej krytyki wojny Putina dostępnej po polsku dzięki tłumaczeniom na kanale youtube Andromedy.

Przede wszystkim: Ostrowski to po prostu dobry znawca Rosji, którego artykuły w The Economist zawsze czyta się z przyjemnością (tak, artykuły w Economiście są niepodpisane, ale Ostrowski jest tam redaktorem do spraw Rosji i np. podobieństwa tekstu "Vladimir Putin is in thrall to a distinctive brand of Russian fascism" z motywami z książki są uderzające).

PS: Książkę z jakiegoś powodu czytałem bardzo długo, bo od jesieni 2021, gdy zaczęły narastać napięcia na granicy rosyjsko-ukraińskiej, do lata 2023. Z wielomiesięcznymi przerwami. W sumie nie wiem dlaczego, bo pozycja jest dobra, a nawet bardzo dobra.

Ostrowski przedstawia historię intelektualno-polityczną najnowszej Rosji w dość interesujący sposób, tj. przywołuje życiorysy dziesiątek postaci z następujących po sobie pokoleń elit kształtujących kraj w trzech kolejnych dekadach pełnych przełomów.

Opis można podzielić na z grubsza trzy części - epokę Gorbaczowa, epokę Jelcyna i początki rządów Putina. Mnie najbardziej...

Książka rosyjskiego dziennikarza i korespondenta Arkadija Ostrowskiego, która została wydana w polskim przekładzie w 2018 r. w niezwykle ciekawy sposób ukazuje historię rosyjskiego państwa i jego mediów od czasów Stalina do czasów praktycznie współczesnych. Ostrowski nie tylko zaznajamia czytelnika z rosyjskimi elitami państwowymi ale również pokazuje ich wpływ na media, które nie tylko w tym kraju często nazywane są czwartą władzą. Warto przeczytać.

Książka rosyjskiego dziennikarza i korespondenta Arkadija Ostrowskiego, która została wydana w polskim przekładzie w 2018 r. w niezwykle ciekawy sposób ukazuje historię rosyjskiego państwa i jego mediów od czasów Stalina do czasów praktycznie współczesnych. Ostrowski nie tylko zaznajamia czytelnika z rosyjskimi elitami państwowymi ale również pokazuje ich wpływ na media,...

Bohaterami tej świetnie napisanej książki są radzieckie i rosyjskie idee i wizje kraju, kreujące je i rządzące elity oraz media. Zwłaszcza one: ich rozwój, ich wpływ na rzeczywistość, ich rola w tworzeniu tej rzeczywistości oraz medialni magnaci, celebryci i dziennikarze - ideowcy, cyniczni kreatorzy, sprzedajni sługusi władzy. Wielki temat - media, imaginarium polityki i świadomość społeczeństwa. Jest to zarazem znakomita analiza Rosji od wyrosłego na Chruszczowowskiej odwilży pokolenia "szestidiesatników" po Putina przez pierestrojkę Gorbaczowa, upadek ZSRR i czasy Jelcyna. Autor z całego serca jest demokratą, środowisko opisuje z empatią, ale wnikliwie i w ocenach zachowuje obiektywizm. Warto tę książkę przeczytać nie tylko jako historię drogi Rosji od komunizmu do autorytarnego i nacjonalistycznego reżimu Putina, ale też jako porażający porównawczy obraz postkomunistycznych perypetii państwa, społeczeństwa i kultury masowej. Zacząłem o tym myśleć, gdy czytając o stacji NTW doprawdy nie mogłem się opędzić od porównań z TVN. Kolejna świetna książka z serii historycznej wydawanej przez Krytykę Polityczną. Przekład palce lizać. Gratulacje.

Bohaterami tej świetnie napisanej książki są radzieckie i rosyjskie idee i wizje kraju, kreujące je i rządzące elity oraz media. Zwłaszcza one: ich rozwój, ich wpływ na rzeczywistość, ich rola w tworzeniu tej rzeczywistości oraz medialni magnaci, celebryci i dziennikarze - ideowcy, cyniczni kreatorzy, sprzedajni sługusi władzy. Wielki temat - media, imaginarium polityki i...

Media to czwarta władza, która stoi na straży prawdy, co w czasach niewiarygodnego przepływu oraz nieograniczonego dostępu do informacji przez różne kanały bywa dość dyskusyjne. Środki masowego przekazu stanowią zasadniczy element mitu o rosyjskiej mocarstwowości, a także słuszności drogi, jaką w tym celu obrał jej obecny przywódca. Zanim o Putinie, jego imperialistycznych zapędach i wymierzeniu ostrza rewizjonizmu w kierunku Ukrainy, Arkadij Ostrowski cofa Nas do czasów sprzed rozpadu ZSRR, gdzie przekonanie o wykształceniu w narodzie cech marksistowskiego homo sovietus ma się wcale niezgorzej. Pierestrojka wszystko rujnuje, a na zgliszczach dawnego systemu wyrastają zalążki nowych rosyjskich mediów, które mogłyby odegrać kluczową rolę w poprowadzeniu państwa ku lepszej przyszłości, gdyby nie poczucie przegranej i upokorzenia, jakie podsycił w narodzie upadek komunistycznego molocha oraz kompletna zapaść gospodarcza. W tekście Arkadija Ostrowskiego bieda zagląda ludziom w oczy. Tytułowe wielkie zmyślenie jako idea wskazania Rosji kierunku rozwoju to łańcuch, jakim obwiązano Gorbaczowa, Jelcyna i Putina. Każdy z nich konfrontuje się z mediami, staje z nimi do walki albo przymyka oko na zagrania kolejnych fundatorów coraz śmielszych projektów informacyjnych. Arkadij Ostrowski podjął się trudnego zadania wyjaśnienia przedziwnego systemu powiązań Kremla ze środkami masowego przekazu. Chwilami bywało zbyt chaotycznie, co może wynikać z dynamiki zmian w rosyjskiej przestrzeni publicznej końca ubiegłego stulecia, czego nie udało się autorowi w pełni okiełznać. Niemniej, jego obserwacje i analizy prowadzą do wniosku o wykorzystaniu mediów w napędzaniu machiny propagandowej, zafałszowywaniu rzeczywistości, tworzeniu nieprawdziwego wizerunku lidera oraz do innych podejrzanych celów, które w dobie obecnej napaści Rosji na Ukrainę pozwalają ją uznać za jedno z najniebezpieczniejszych państw na świecie.

Media to czwarta władza, która stoi na straży prawdy, co w czasach niewiarygodnego przepływu oraz nieograniczonego dostępu do informacji przez różne kanały bywa dość dyskusyjne. Środki masowego przekazu stanowią zasadniczy element mitu o rosyjskiej mocarstwowości, a także słuszności drogi, jaką w tym celu obrał jej obecny przywódca. Zanim o Putinie, jego imperialistycznych...

Autor w sposób mocno brawurowy przemierza historię od Stalina i słynnego tajnego referatu Chruszczowa do czasów właściwie najnowszych.

Prowadzi swoją narrację poprzez kluczowe wydarzenia epoki przechodząc do szczegółów, opisów kolejnych pokoleń władzy w ZSRR i Rosji poradzieckiej oraz biografii wielkich chociaż mało znanych narratorów tych władz w kontekście tego jakimi opowieściami otaczały się reżimy, czego zabraniały, a na co pozwalały, co nadawała telewizja, jakie kanały telewizyjne kreowały gusta i jakie gazety powstawały oraz upadały.

W końcu daje tym graczom zagrać w grę, medialną grę, z której zwycięsko wychodzi jeden zawodnik, który doskonale zdaje sobie sprawę jak ważne są dla władzy wierne i bezkrytyczne media.

Bardzo polecam, autor ma lekkie pióro, a przy okazji książka jest przepełniona anegdotami i ciekawostkami.

Autor w sposób mocno brawurowy przemierza historię od Stalina i słynnego tajnego referatu Chruszczowa do czasów właściwie najnowszych.

Prowadzi swoją narrację poprzez kluczowe wydarzenia epoki przechodząc do szczegółów, opisów kolejnych pokoleń władzy w ZSRR i Rosji poradzieckiej oraz biografii wielkich chociaż mało znanych narratorów tych władz w kontekście tego jakimi...