Fala gniewu

"Tylko że od czasu do czasu nie panuje się nad swoimi uczuciami właściwie, a później myśli i uczucia wzbierają w człowieku jak... jak fala gniewu. Trudno, trudno czasem zapanować nad taką falą".

Rewelacyjna, już siódma część sagi rodu Poldarków. Wszystko tu zagrało: dynamiczna akacja, mądra i przemyślana fabuła, piękne przemiany bohaterów i ogrom mądrych, życiowych cytatów.
Jestem pod wrażeniem, że autor w każdym kolejnym tomie, potrafi zaczarować czytelnika i na nowo rozbudzić w nim chęć poznania dalszych, skąd inąd, skomplikowanych losów bohaterów sagi. W tej części Ross zostaje posłem do Izby Gmin, nie jest to dla niego specjalnie uciążliwe ani też przyjemne. Próbuje, wraz ze swoją żoną Demelzą, na nowo nauczyć się zaufania i ukojenia, które powinna dawać małżeńska miłość. Wyjaśniają się też losy innych nam znanych bohaterów, ale czy są to właściwe, dobre, a może całkiem nieprzemyślane historie, musicie, drodzy czytelnicy, sami to ocenić.
Polecam bardzo kontynuowanie sagi rodu Poldarków, na pewnie nie będziecie się przy niej nudzić.

"Tylko że od czasu do czasu nie panuje się nad swoimi uczuciami właściwie, a później myśli i uczucia wzbierają w człowieku jak... jak fala gniewu. Trudno, trudno czasem zapanować nad taką falą".

Rewelacyjna, już siódma część sagi rodu Poldarków. Wszystko tu zagrało: dynamiczna akacja, mądra i przemyślana fabuła, piękne przemiany bohaterów i ogrom mądrych, życiowych...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Rewelacyjna powieść historyczno-obyczajowa, rozgrywająca się pod koniec XVIII w. w Kornwalii. Ross Poldark jako poseł, rzadziej bywa w domu, przeszłe wydarzenia mają wpływ na jego stosunek do żony i jego małżeństwo z Demelzą przeżywa kryzys. Nie powinien się tak użalać, sam nie jest bez winy.
Ross nadal walczy z Warlegganem. Elizabeth oczekuje kolejnego dziecka i walczy o jego los. George ma wątpliwości, odwraca się od żony i dzieci. Nie mogę jakoś polubić Elizabeth, chociaż jest ona typowym produktem swych czasów i żyje według reguł, jakie jej wpojono.
A Morwenna i jej nieszczęsny związek? Czy jest jeszcze szansa dla Drake`a? Im najbardziej kibicowałam, bo nieszczęśliwa miłość i tragiczne życie wzbudza współczucie.
Żal mi Demelzy, ona ze swoją szlachetnością i prostodusznością w londyńskim, wielkim świecie...?
Tom wyjątkowo przesycony emocjami i emocjonujący. Jeden z lepszych w cyklu.

Rewelacyjna powieść historyczno-obyczajowa, rozgrywająca się pod koniec XVIII w. w Kornwalii. Ross Poldark jako poseł, rzadziej bywa w domu, przeszłe wydarzenia mają wpływ na jego stosunek do żony i jego małżeństwo z Demelzą przeżywa kryzys. Nie powinien się tak użalać, sam nie jest bez winy.
Ross nadal walczy z Warlegganem. Elizabeth oczekuje kolejnego dziecka i walczy o...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czytając ten tom prułam do przodu jak wariat, bo chciałam się dowiedziec, co się stanie z Elizabeth :D Choć żal mi jej, to muszę oddać honory autorowi - poprowadził ten wątek świetnie! Brak mi tylko kilki słów komentarza, na co ona dokładnie zmarła. Ten środek na przyspieszenie porodu to była jakaś trucizna czy coś? Żal mi jednakże, że kolejny tom zacznie się aż 10 lat później :(

Czytając ten tom prułam do przodu jak wariat, bo chciałam się dowiedziec, co się stanie z Elizabeth :D Choć żal mi jej, to muszę oddać honory autorowi - poprowadził ten wątek świetnie! Brak mi tylko kilki słów komentarza, na co ona dokładnie zmarła. Ten środek na przyspieszenie porodu to była jakaś trucizna czy coś? Żal mi jednakże, że kolejny tom zacznie się aż 10 lat...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Najlepsza z dotychczasowych części, czyta się sama. Autor po mistrzowsku wyprowadził kilku bohaterów i jest jakby nowe rozdanie. Dodatkiem jest szczypta polityki.

Najlepsza z dotychczasowych części, czyta się sama. Autor po mistrzowsku wyprowadził kilku bohaterów i jest jakby nowe rozdanie. Dodatkiem jest szczypta polityki.

Pokaż mimo to

Przepiękna cała saga. Zdecydowanie polecam.

Przepiękna cała saga. Zdecydowanie polecam.

Pokaż mimo to

To typowy tasiemiec. Ma wiele przeciągniętych wątków, konwersacji o sytuacji polityczno-gospodarczej lub opisach życia w surowej Kornwalii. Dla tych jednak, którzy pokochali tę serię, elementy te stają się jej cechą charakterystyczną.
Winston Graham miał bardzo długą przerwę pomiędzy czwartym a piątym tomem. Po swoim wielkim powrocie chciał kontynuować serię z dawną werwą, ale ewidentnie nie potrafił uchwycić klimatu. Wydarzeniami z części "Fala gniewu" pokazuje, że w końcu załapał dawnego bakcyla. Udowadnia to choćby scena, w której Ross uświadamia sobie, że mimo olbrzymich osiągnięć wieś i praca ramię w ramię z chłopami, to jest to, co daje mu w życiu prawdziwą przyjemność. Autor poucinał wszystkie poprzednie wątki (i to wcale nie na odczepnego, zrobił to świetnie!) i ze swoją mistrzowską manierą planuje pociągnąć kolejne kilka tytułów.
To jedna z najlepszych części.

To typowy tasiemiec. Ma wiele przeciągniętych wątków, konwersacji o sytuacji polityczno-gospodarczej lub opisach życia w surowej Kornwalii. Dla tych jednak, którzy pokochali tę serię, elementy te stają się jej cechą charakterystyczną.
Winston Graham miał bardzo długą przerwę pomiędzy czwartym a piątym tomem. Po swoim wielkim powrocie chciał kontynuować serię z dawną werwą,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

I kolejna część cyklu już za mną. Czytanie jej sprawiło mi dużo radości. Spowodowały to dwa najważniejsze wydarzenia. Nie jest to zbyt miłe - jeśli chodzi o jedno z nich - ale nigdy nie ukrywałam swoich prawdziwych uczuć do bohaterów książek przez siebie czytanych. Z tego co wiem kolejny tom ma rozpocząć się dziesięć lat później niż ten właśnie skończony. trochę się tego obawiam, nie wiem bowiem czy będę umiała się na nowo odnaleźć w niby starej a jednak na swój sposób jednak nowej historii.. Zobaczymy.

I kolejna część cyklu już za mną. Czytanie jej sprawiło mi dużo radości. Spowodowały to dwa najważniejsze wydarzenia. Nie jest to zbyt miłe - jeśli chodzi o jedno z nich - ale nigdy nie ukrywałam swoich prawdziwych uczuć do bohaterów książek przez siebie czytanych. Z tego co wiem kolejny tom ma rozpocząć się dziesięć lat później niż ten właśnie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jak dotąd najbardziej dynamiczna część sagi. Dzieje się dużo, bohaterowie przechodzą przez trudne i bolesne doświadczenia. Ross i Demelza muszą stawić czoło rozłące spowodowanej koniecznością długich wyjazdów Rossa do Londynu. Temperament Poldarka nieuchronnie pociąga go ku nowym kłopotom. W tle nasila się konflikt z Warlegganem, który bierze sobie na cel osobę z kręgu przyjaciół Poldarka. Coraz bardziej napięte stają się również relacje między Georgem a Elizabeth. W tle potyczki Anglii i Francji wraz z rosnącą siłą Napoleona Bonaparte. Zakończenie jest mocne i zamyka pewną epokę w życiu Poldarków. Warto!

Jak dotąd najbardziej dynamiczna część sagi. Dzieje się dużo, bohaterowie przechodzą przez trudne i bolesne doświadczenia. Ross i Demelza muszą stawić czoło rozłące spowodowanej koniecznością długich wyjazdów Rossa do Londynu. Temperament Poldarka nieuchronnie pociąga go ku nowym kłopotom. W tle nasila się konflikt z Warlegganem, który bierze sobie na cel osobę z kręgu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Z dotychczasowych wszystkich przeczytanych przeze mnie tomów Poldarka ten był najlepszy. Zobaczymy co będzie dalej.

Z dotychczasowych wszystkich przeczytanych przeze mnie tomów Poldarka ten był najlepszy. Zobaczymy co będzie dalej.

Pokaż mimo to

Kolejna część z serii Rodu Poladrków - według mnie lepsza od poprzedniej mimo iż wkrada się polityka, której nie lubię. Jednak powieść to nie tylko sprawy polityczne - to przede wszystkim rozwiniecie poprzednich wątków: państwo Enyssowie zostają rodzicami, więcej o Morwenie, która cierpli w swoim małżeństwie, miłość Drake do Morweny, George i jego podjerzenia co do syna Valentine'a, więcej Demelzy i Rossa. Dramaty rodzinne, niepowodzenia, przykre sytuacje ale i te lepsze oraz codzienne zycie. Dzieje się więcej niż ostatnio ale nie jest idealnie i tak ciekawie jak w początkowych częściach. Według mnie sporo wątków i momentów zostało przegadanych - przeciągniętych na siłę co sprawia, że zaczynają nużyć a książkę czyta się dłużej. Nie jest źle, ale nie jest to również ideał abym nie mogła się oderwać.

Kolejna część z serii Rodu Poladrków - według mnie lepsza od poprzedniej mimo iż wkrada się polityka, której nie lubię. Jednak powieść to nie tylko sprawy polityczne - to przede wszystkim rozwiniecie poprzednich wątków: państwo Enyssowie zostają rodzicami, więcej o Morwenie, która cierpli w swoim małżeństwie, miłość Drake do Morweny, George i jego podjerzenia co do syna...

więcej

mniej

Pokaż mimo to