"Praca w administracji publicznej nauczyla mnie, że w biurze nie ma przyjaźni, potencjalny przyjaciel zaś to kolejny wróg, ktorego intencje jeszce nie zostały ujawnione".
Cytat ten chyba najlepiej pokazuje czy jest tak naprawdę jest praca w budżetowce, a konkretnie w sekretariacie. Sekretariat jest jak poligon wojskowy, pelno w nim min i do dobrej sekretarki należy ich rozbrajanie.
Na takie stanowisko zaaplikowała bohaterka ksiązki Karolina Lubczyk, która rozpoczęła pracę w budżetowce. Za pośrednictwem tej uroczej młodej kobiety, poznajemy cały wachlarz plusów i minusów pracy ze stala umową i mieszcząca się w konkretnych ramach czasowych.
Autorka pokazuje, że sekretarka tak naprawdę rządzi swoim szefem. To od niej zalezy czy dany petent dotrze ze swoją sprawą do dyrektora czy odbije sie od drzwi jak od jakiegos buforu. Ale jest też druga strona, gdzie szef niestety traktuje swoją prawą rękę jako służącą do wszystkiego od parzenia kawy do prasowania koszul.
Na szczeście Karolina w porę zdecydowała, że zależy jej na osobistym rozwoju, a bycie tylko sekretarką, mimo, że niesie za sobą stabilizacje nie przynosi satysfakcji.
Bardzo ciekawe spojrzenie na ten okryty tajemnicą zawód.

"Praca w administracji publicznej nauczyla mnie, że w biurze nie ma przyjaźni, potencjalny przyjaciel zaś to kolejny wróg, ktorego intencje jeszce nie zostały ujawnione".
Cytat ten chyba najlepiej pokazuje czy jest tak naprawdę jest praca w budżetowce, a konkretnie w sekretariacie. Sekretariat jest jak poligon wojskowy, pelno w nim min i do dobrej sekretarki należy ich...

Doskonale rozumiem główną bohaterkę. Pracowałam w Urzędzie Pracy....
Niestety praca sekretarki do łatwych nie należy, a na dodatek wszyscy, wszystko od niej chcą.
Aaa ładna sekretarka, to już w ogóle ma pod górkę.
Książka fajna. Czyta się lekko. Polecam

Doskonale rozumiem główną bohaterkę. Pracowałam w Urzędzie Pracy....
Niestety praca sekretarki do łatwych nie należy, a na dodatek wszyscy, wszystko od niej chcą.
Aaa ładna sekretarka, to już w ogóle ma pod górkę.
Książka fajna. Czyta się lekko. Polecam

Dla tych co nie pracowali nigdy na stanowisku sekretarki/ asystentki lub innej pracy biurowej w większym skupisku osób, pewnie taka praca jawi się raczej sielankowo. Niestety ta powieść pisarki uświadamia, że bynajmniej praca na etat jako sekretarki (lub itp.) wcale łatwa ani relaksująca nie jest. Stuprocentowo się zgadzam.

Młoda dziewczyna Karolina dostaje pracę w sekretariacie w administracji publicznej. Od początku spotyka się z protekcjonalnym traktowaniem, patrzą jej na ręce, bezlitośnie analizują jej błędy. Z każdym dniem czuje coraz większy stres i coraz większe znużenia powtarzalnością czynności i bezsensowną biurokracją. Do tego dochodzą plotki, waśnie, układziki w miejscu pracy. A sekretariat to oko cyklonu (w pełni się zgadzam). Wszyscy o wszystkich wszystko wiedzą, krytykują i obgadują. Bohaterka na swojej drodze spotka wiele osób dwulicowych, złośliwych.

Z drugiej strony mamy w powieści wątek romansowy, może nie za specjalnie ciekawy, ale pasujący do fabuły i realny.

„Jeden diabeł” to powieść, która ukazuje realia pracy w budżetówce (ale też podobne do tych panujących w korporacjach) oraz przedstawia pracę sekretarki w co najmniej szarych barwach. Mamy tu też szukanie swojej drogi życiowej, wybierania kariery zawodowej. Dobra historia obyczajowa, chociaż mało porywająca, ale na pewno życiowa.

„Czasem trzeba postawić wszystko na jedną kartę, nawet kosztem niepewnej przyszłości.”

Dla tych co nie pracowali nigdy na stanowisku sekretarki/ asystentki lub innej pracy biurowej w większym skupisku osób, pewnie taka praca jawi się raczej sielankowo. Niestety ta powieść pisarki uświadamia, że bynajmniej praca na etat jako sekretarki (lub itp.) wcale łatwa ani relaksująca nie jest. Stuprocentowo się zgadzam.

Młoda dziewczyna Karolina dostaje pracę w...

Opisywana rzeczywistości w tej książce dla mnie osobiście nie różni się znacznie od realiów. Chyba w każdej pracy sa tak zwane grupy społeczne oraz ludzie dość specyficzni.
Ważna płynie informacja nie możemy zmieniać się dla innych lecz tylko dla siebie, oczywiście gdy tego sami chcemy.

Opisywana rzeczywistości w tej książce dla mnie osobiście nie różni się znacznie od realiów. Chyba w każdej pracy sa tak zwane grupy społeczne oraz ludzie dość specyficzni.
Ważna płynie informacja nie możemy zmieniać się dla innych lecz tylko dla siebie, oczywiście gdy tego sami chcemy.

Cała recenzja: http://ksiazko-choliczka.blogspot.com/2018/03/jeden-diabe.html

Karolina Lubczyk- wykształcona, młoda kobieta, mieszkająca razem ze współlokatorką właśnie rozpoczyna swoją pierwszą pracę na umowę o pracę. Pracę jako sekretarka w firmie państwowej traktuje jako szansę na usamodzielnienie się i rozpoczyna ją z entuzjazmem i energią, chcąc jak najlepiej wypełnić powierzone jej obowiązki. Szybko okazuje się jednak, że ta praca nie jest tak idealna jak sobie to wyobrażała. Po dwóch umowach na czas określony okazuje się, że nie otrzyma przedłużenia umowy, a jej stanowisko zostaje zajęte przez stażystkę, którą sama przygotowywała.
Dzięki życzliwości niektórych osób udaje jej się przenieść do innego działu również jako sekretarka na umowę o zastępstwo. Jednakże szybko przychodzi czas, gdy osoba będąca na urlopie ma wrócić i trzeba szukać innej pracy. Karolina próbuje załapać się na jakąś pracę w innym dziale, ale okazuje się, że tylko stanowisko sekretarki jest wolne, a ona ma już dosyć tej pracy i stanowczo odmawia podjęcia jej ponownie.
„Nie toleruję zakłamania, które w tej instytucji jest na porządku dziennym. W moim odczuciu praca opiera się nie tylko na wykonywaniu obowiązków, ale i na budowaniu szczerych relacji z ludźmi. Niestety, budżetówką rządzą układy i układziki, a to nie mieści się w moim systemie wartości.”
Książka opisuje realia życia w budżetówce, choć zapewne jest dość podkoloryzowana. Generalnie czyta się ją w miarę płynnie, chociaż sama treść dość nudna i monotonna. Bohaterka sama nie wie czego chce i się mota w tym wszystkim. Niby można w tym odnaleźć siebie, zwłaszcza jak sobie przypomnimy własne początki w poszukiwaniu pracy i strach przed jej utratą, ale brakuje jej tego czegoś, co by porwało w wir historii.

Cała recenzja: http://ksiazko-choliczka.blogspot.com/2018/03/jeden-diabe.html

Karolina Lubczyk- wykształcona, młoda kobieta, mieszkająca razem ze współlokatorką właśnie rozpoczyna swoją pierwszą pracę na umowę o pracę. Pracę jako sekretarka w firmie państwowej traktuje jako szansę na usamodzielnienie się i rozpoczyna ją z entuzjazmem i energią, chcąc jak najlepiej wypełnić...

Cała historia opowiedziana w książce jest bardzo nudna i chaotyczna.
Sytuacje przedstawione dla bohaterki jako trudne są w rzeczywistości błahe i banalne. Aż dziw mnie brał,że z takich powodów można np. płakać...

Wątek miłosny nie ratuje całej opowieści. Ukazuje jak płytką i dziecinną postacią jest główna bohaterka. "Chce, nie chce, chce, nie mogę..." i ot pointa miłosnych rozterek.

Bardzo dziwi mnie, że autorka opisała to wszystko w ten sposób i zrobiła z siebie ofiarę nie tylko w pracy, ale też w życiu miłosnym. A przecież książka ta, jak można zauważyć traktuje o jej osobistych przeżyciach.

Cała historia opowiedziana w książce jest bardzo nudna i chaotyczna.
Sytuacje przedstawione dla bohaterki jako trudne są w rzeczywistości błahe i banalne. Aż dziw mnie brał,że z takich powodów można np. płakać...

Wątek miłosny nie ratuje całej opowieści. Ukazuje jak płytką i dziecinną postacią jest główna bohaterka. "Chce, nie chce, chce, nie mogę..." i ot pointa miłosnych...

Rewelacja!!! Cała prawda o pracy w budżetówce. Czyta się szybko i wszystko to prawda :-)

Rewelacja!!! Cała prawda o pracy w budżetówce. Czyta się szybko i wszystko to prawda :-)

Bardzo dobra. Lekka i przyjemna, do poczytania na jesienne wieczory. Budżetówka - niestety, ale tak to wygląda.

Bardzo dobra. Lekka i przyjemna, do poczytania na jesienne wieczory. Budżetówka - niestety, ale tak to wygląda.

Dzięki,tej książce zrozumiałem.Dobrze,że nie pracuję w adminsracji

Dzięki,tej książce zrozumiałem.Dobrze,że nie pracuję w adminsracji

Zanudziła mnie,nie doczytałam jej,bardzo słaba książka.

Zanudziła mnie,nie doczytałam jej,bardzo słaba książka.