Nie za bardzo( trochę inantylnie , niby zabawnie ale jakos tak.. nie za bardzo(

Nie za bardzo( trochę inantylnie , niby zabawnie ale jakos tak.. nie za bardzo(

Miało być zabawnie, tymczasem nie wiedzialam czy śmiać się czy płakać. Pomysł, styl, wykonanie -zenujace. Akcja banalna, wręcz absurdalna - główna bohaterka dowiaduje się o zdradzie męża na ich parapetówce na którą, oprócz innych gości, przychodzi kochanka męża przekazując wszem i wobec tę mało radosną nowinę. Błędy w książce rażące - np. do mleka ci naszcza, nie uchlewam się do nieprzytomności. Ktoś wgl robił korektę tej książki? Coś okropnego, nie polecam!!!

Miało być zabawnie, tymczasem nie wiedzialam czy śmiać się czy płakać. Pomysł, styl, wykonanie -zenujace. Akcja banalna, wręcz absurdalna - główna bohaterka dowiaduje się o zdradzie męża na ich parapetówce na którą, oprócz innych gości, przychodzi kochanka męża przekazując wszem i wobec tę mało radosną nowinę. Błędy w książce rażące - np. do mleka ci naszcza, nie uchlewam...

Zabawna historia z rozwodem. Zabawne to.

Zabawna historia z rozwodem. Zabawne to.

Wybrałam tą książkę kierując się tytułem, okładką oraz tutejszymi opiniami - liczyłam, że będzie po prostu śmiesznie. Nie za bardzo tak jest. Książka jest lekka i luzacka, czyta się ją piorunem, ale jest też podskórnie jednak smutnawa - główna bohaterka jest kobietą zdradzoną przez męża i jest w trakcie rozwodu; ten wątek jest często poruszany i są to raczej gorzkie refleksje - także ta "Wesoła rozwódka" wcale taka wesoła nie jest. Ale ogólnie czyta się przyjemnie.

Wybrałam tą książkę kierując się tytułem, okładką oraz tutejszymi opiniami - liczyłam, że będzie po prostu śmiesznie. Nie za bardzo tak jest. Książka jest lekka i luzacka, czyta się ją piorunem, ale jest też podskórnie jednak smutnawa - główna bohaterka jest kobietą zdradzoną przez męża i jest w trakcie rozwodu; ten wątek jest często poruszany i są to raczej gorzkie...

Cała historia ujęta z humorem. Główna bohaterka trochę "postrzelona" ale jest to spójne z sensem książki i stylem pisania. Nie powaliła mnie na kolana ale też nie zniechęciła mnie, więc biorę drugą z cyklu.

Cała historia ujęta z humorem. Główna bohaterka trochę "postrzelona" ale jest to spójne z sensem książki i stylem pisania. Nie powaliła mnie na kolana ale też nie zniechęciła mnie, więc biorę drugą z cyklu.

Przeczytałam kilka książek Iwony Czarkowskiej np."Panna z Monidła", "Bosonoga bogini" i "Wesoła rozwódka" utrzymana jest w podobnym tonie jak te pozostałe, zresztą występują w niej bohaterowie znani z wymienionych już utworów.
Powieść ta opowiada o perypetiach Alicji, która rozwodzi się z mężem i próbuje ułożyć sobie nowe życie. Książka napisana jest swobodnym stylem, czyta się ją szybko, od czasu do czasu uśmiechając się z co zabawniejszej scenki.
Krótko mówiąc - weekendowa lektura, lekka, łatwa i przyjemna.

Przeczytałam kilka książek Iwony Czarkowskiej np."Panna z Monidła", "Bosonoga bogini" i "Wesoła rozwódka" utrzymana jest w podobnym tonie jak te pozostałe, zresztą występują w niej bohaterowie znani z wymienionych już utworów.
Powieść ta opowiada o perypetiach Alicji, która rozwodzi się z mężem i próbuje ułożyć sobie nowe życie. Książka napisana jest swobodnym stylem,...

Bardzo odstresowująca książka, śmiałam się momentami nawet na głos... super rozwódka z przyjaciółkami, przygarniętym psem i kotem oraz krasnalem ogrodowym Wieśkiem. W zasadzie to super pomysł na założenie firmy podany jak na tacy w tej książce. Polecam, naprawdę warto, a ja zaczęłam czytać drugi tom Panna z Monidła

Bardzo odstresowująca książka, śmiałam się momentami nawet na głos... super rozwódka z przyjaciółkami, przygarniętym psem i kotem oraz krasnalem ogrodowym Wieśkiem. W zasadzie to super pomysł na założenie firmy podany jak na tacy w tej książce. Polecam, naprawdę warto, a ja zaczęłam czytać drugi tom Panna z Monidła

Książka lekka, łatwa i przyjemna.
Bardzo szybko się czyta :)

Książka lekka, łatwa i przyjemna.
Bardzo szybko się czyta :)

Nowa seria książek. Losy głównej Bohaterki splatają się z losami Braci z poprzedniej serii. Ale najważniejsze jest to że życie po rozwodzie może być zdecydowanie lepsze niż przed, i choćby tylko w książce to i tak czyta się ją rewelacyjnie i nie mam szans na zły humor przy czytaniu tej książki.
Polecam wszystkim którzy lubią Iwonę Czarkowską nie zawiodą się ale tez tym którzy szukają chwilowego oddechu od codziennego mniej szalonego życia ;)

Nowa seria książek. Losy głównej Bohaterki splatają się z losami Braci z poprzedniej serii. Ale najważniejsze jest to że życie po rozwodzie może być zdecydowanie lepsze niż przed, i choćby tylko w książce to i tak czyta się ją rewelacyjnie i nie mam szans na zły humor przy czytaniu tej książki.
Polecam wszystkim którzy lubią Iwonę Czarkowską nie zawiodą się ale tez tym...

Czy rozwód od razu musi oznaczać koniec świata? Trzęsienie ziemi? Katastrofę porównywalną z uderzeniem meteorytu tunguskiego?
Zapewne w wielu przypadkach tak właśnie jest, ale Iwona Czarkowska w powieści "Wesoła rozwódka" postanowiła podejść do tematu z przymrużeniem oka i wyszedł z tego niezły... pasztet :) Pies Pasztet, czyli jeden z bohaterów powieści, ale o tym za chwilę.




Opis Wydawnictwa Replika:

Rozwódka wcale nie musi być kobietą smutną i przegraną!
Życie może rozsypać się w mgnieniu oka. Jednego dnia jesteś szczęśliwą mężatką i urządzasz nowy dom, a następnego do twoich drzwi puka obca kobieta i oznajmia, że ukochany mąż od dawna cię zdradza. To właśnie przytrafiło się Alicji. Wyprowadza się, składa pozew o rozwód i zaczyna nowe życie w kawalerce, której użycza jej przyjaciółka. Na przekór wszystkim postanawia udowodnić, że rozwódka nie musi być wcale stracona dla świata. Może być wesoła i cieszyć się nowym życiem! To nowe życie najlepiej rozpocząć z rozmachem i przytupem. A jak konkretnie? Alicja już wie i postanawia pomóc innym kobietom, które spotkało to, co ją, i pokazać im, że życiem można się cieszyć nawet po rozwodzie. A może przede wszystkim po rozwodzie?
Będzie wesoło i będzie się działo!


Ostatnimi czasy wciąż ślęczę nad pisaniem sagi "Spacer aleją Róż" i co tu dużo mówić: czytam przede wszystkim materiały historyczne dotyczące Nowej Huty oraz PRL-u. Moje lektury sprowadzają się więc do poważnych opracowań na temat bardzo trudnego dla Polaków okresu historycznego. A czym poważniejsze tematy podejmuję we własnej pracy twórczej, tym lżejszej lektury potrzebuję w chwilach relaksu, aby odstresować się i choć na chwilę oderwać myśli od przygnębiających kwestii stanu wojennego, starć demonstrantów z ZOMO, totalitaryzmu i dyktatu Moskwy.

Powieść Iwony Czarkowskiej skusiła mnie przede wszystkim tytułem zapowiadającym dobrą zabawę. Zazwyczaj staram się nie czytać przed lekturą recenzji krążących w Internecie, aby nie sugerować się cudzymi opiniami. Zwykle szukam ich dopiero po przeczytaniu powieści, żeby sprawdzić, czy moje odczucia pokrywają się z tym, co pomyślał ktoś inny. Nie miałam więc kompletnie pojęcia czego się spodziewać.


Czarkowska zafundowała mi przyjemną rozrywkę na kilka wieczorów. Napisaną w lekki, lecz przemyślany sposób, z żywymi dialogami i zabawnymi postaciami - nie tylko ludzkimi, ale również zwierzęcymi. Mamy tutaj charakterne czworonogi oraz żądny przygód drób pana Korolkiewicza. Ba! Pojawia nam się nawet pewien szemrany przedmiot, który wprowadza niezłe zamieszanie i jest podejrzewany o różne niecne sprawki.


Alicja - szczęśliwa i spełniona mężatka starająca się o dziecko nigdy w życiu nie pomyślałaby, że jej piękny zamek z piasku, jakim było małżeństwo runie tak szybko. Zresztą czy jakakolwiek kobieta robi takie założenia przed ślubem? Z całą pewnością nie. Każda panna młoda prowadzona do ołtarza wierzy, że będzie żyła u boku wybranka długo i szczęśliwie. Problem pojawia się wówczas, gdy z tych wszystkich założeń pozostaje tylko "długo". Ale czy nieudany związek od razu musi oznaczać, że nie warto otwierać się na drugiego człowieka?
Autorka z poczuciem humoru w bardzo zręczny sposób pokazuje nam proces zachodzący w umyśle porzuconej kobiety. Najpierw jest złość i niedowierzanie, później etap zniechęcenia, a następnie stopniowe otwieranie się na świat i nowe znajomości. Zresztą dlaczego nie przekuć życiowej porażki na zawodowy sukces, co czyni główna bohaterka powieści?

Mimo pozornej lekkości w podejściu do tematu rozpadu związków, doszukałam się w tym tekście drugiego dna. Otóż chodzi o zgrabnie przedstawiony problem postrzegania drugiej osoby w związku. Mamy do czynienia z wyidealizowanym partnerem, którego wad nie dostrzega współmałżonek aż do momentu, gdy następuje kryzys. Zaślepiona kobieta bagatelizuje wady ukochanego i przyjmuje je do wiadomości dopiero po rozstaniu.

Na koniec dodam jeszcze, że prócz przyjemnej, wartkiej akcji, urzekł mnie także pewien drobiazg, na który nieczęsto trafiam w powieściach. Pisarka pokusiła się o to, aby na samym początku tekstu umieścić spis występujących osób - po trosze intrygujący, zabawny, a w rezultacie nie zdradzający absolutnie nic, co popsułoby przyjemność czytania.

Czy rozwód od razu musi oznaczać koniec świata? Trzęsienie ziemi? Katastrofę porównywalną z uderzeniem meteorytu tunguskiego?
Zapewne w wielu przypadkach tak właśnie jest, ale Iwona Czarkowska w powieści "Wesoła rozwódka" postanowiła podejść do tematu z przymrużeniem oka i wyszedł z tego niezły... pasztet :) Pies Pasztet, czyli jeden z bohaterów powieści, ale o tym za...