Oczy Eugena Kallmanna

Niestety..... 106 stron i zrezygnowałam. Czytałam opinie... że nudna, że nijak się ma do czarnej serii, o klasycznym kryminale nie wspominając. Ale pomyślałam, że przecież każdy ma inny gust i dałam jej szanse. Nic z tego. Lubię książki akcji. Czytane jednym tchem. W tej się NIC nie wydarzyło przez te 106 stron. Narracja 4 różnych osób do przełknięcia (mimo, że nie przepadam) ale tak nudna i nieciekawa, że szkoda czasu. Rozczarowałam się bardzo. Nie polecam.

Niestety..... 106 stron i zrezygnowałam. Czytałam opinie... że nudna, że nijak się ma do czarnej serii, o klasycznym kryminale nie wspominając. Ale pomyślałam, że przecież każdy ma inny gust i dałam jej szanse. Nic z tego. Lubię książki akcji. Czytane jednym tchem. W tej się NIC nie wydarzyło przez te 106 stron. Narracja 4 różnych osób do przełknięcia (mimo, że nie...

Książka nie trzyma w napięciu i niepewności. Wiele aspektów bardzo przewidywalnych, momentami aż za bardzo.

Książka nie trzyma w napięciu i niepewności. Wiele aspektów bardzo przewidywalnych, momentami aż za bardzo.

Nuda, nuda i jeszcze raz nuda. Książka przegadana, pełna niepotrzebnych , nic nie wnoszących historii. Cała zbrodnia, jej opis i logiczne wytłumaczenie znajdziecie na ostatniej dosłownie stronie. Dziękuję za uwagę. Zawiodłem się i to srogo na książce Hakana Nessera. Nie polecam.

Nuda, nuda i jeszcze raz nuda. Książka przegadana, pełna niepotrzebnych , nic nie wnoszących historii. Cała zbrodnia, jej opis i logiczne wytłumaczenie znajdziecie na ostatniej dosłownie stronie. Dziękuję za uwagę. Zawiodłem się i to srogo na książce Hakana Nessera. Nie polecam.

Fabuła nigdy nie była najmocniejszą stroną Hakana Nessera. I nie dla zawiłości akcji lubię czytać jego książki. W przypadku "Oczu Eugena Kallmana" zastosował narrację, jaką sobie cenię. Mamy kilkoro bohaterów i poznajemy historię z różnych punktów widzenia. To daje szerszą perspektywę, wprowadza wątki obyczajowe w ciekawy sposób powiązane z główną osią książki. Zamiast kryminału mamy tu hybrydę różnych gatunków. A rozwiązanie jest bardzo życiowe, bo w życiu rzadko coś jest całkiem czarne i całkiem białe, motywy naszych czynów często są nieracjonalne i w każdym człowieku drzemie potencjalny morderca. Nie jest to może porywająca lektura, ale solidnie skrojona książka, bardziej o życiu niż o zbrodni. Książki Hakana Nessera to literatura środka, która nie obraża naszej inteligencji.

Fabuła nigdy nie była najmocniejszą stroną Hakana Nessera. I nie dla zawiłości akcji lubię czytać jego książki. W przypadku "Oczu Eugena Kallmana" zastosował narrację, jaką sobie cenię. Mamy kilkoro bohaterów i poznajemy historię z różnych punktów widzenia. To daje szerszą perspektywę, wprowadza wątki obyczajowe w ciekawy sposób powiązane z główną osią książki. Zamiast...

Dobra powieść z wątkiem kryminalnym - bo trudno nazwać tę książkę rasowym kryminałem. Bez scen, w których postaciom grozi śmiertelne niebezpieczeństwo, ale za to z rozbudową warstwą psychologiczną i charakterystyką społeczeństwa lat 90. na przykładzie szkoły w małej mieścinie.

Dobra powieść z wątkiem kryminalnym - bo trudno nazwać tę książkę rasowym kryminałem. Bez scen, w których postaciom grozi śmiertelne niebezpieczeństwo, ale za to z rozbudową warstwą psychologiczną i charakterystyką społeczeństwa lat 90. na przykładzie szkoły w małej mieścinie.

Gdyby nie realia ograniczenia dostępu do książek pewnie bym nie doczytała do końca.Jeszcze nigdy nie czytałam książki przeszło 6 tygodni !!! Może to błąd wydawcy wpisanie pozycji do Czarnej Serii, może to moje niezrozumienie głębszego przesłania? Nie jest to książka z gruntu zła, tylko narracja i studium klimatu szwedzkiej szkoły i układów społecznych, "ma się nijak " do kryminału. Jedynym pocieszeniem są podobne opinie czytelników, a nie moja abnegacja do czytania. Polecam jako wspaniały usypiacz .

Gdyby nie realia ograniczenia dostępu do książek pewnie bym nie doczytała do końca.Jeszcze nigdy nie czytałam książki przeszło 6 tygodni !!! Może to błąd wydawcy wpisanie pozycji do Czarnej Serii, może to moje niezrozumienie głębszego przesłania? Nie jest to książka z gruntu zła, tylko narracja i studium klimatu szwedzkiej szkoły i układów społecznych, "ma się nijak " do...

Wciągający thriller psychologiczny. Bardzo udany weekend z tą pozycją. Polecam

Wciągający thriller psychologiczny. Bardzo udany weekend z tą pozycją. Polecam

Szok! Szok, że ta książka ma aż 6 gwiazdek...
Bardzo nudna, nijaka i...jeszcze raz nudna.
Narracja z perspektywy różnych osób, dużo przemyśleń, opisów i opisików na temat ich aktualnego życia i wyborów.
Gdzieś tam daleko w tle prowadzą lekkie rozważania na temat śmierci podstarzałego nauczyciela szwedzkiego, czy spadł ze schodów sam czy może jednak nie?
Te nudne i nijakie rozważania prowadzą tych nieszczęśników właściwie do niczego, a sama zagadka rozwiązuję się na dosłownie kilku ostatnich stronach (z przeszło 570 stron).
Jeśli ktoś szuka lektury, która sprawi, że szybciej zrobi sie śpiący i zaśnie to jest dla niego idealna.
Innym nie polecam.

Szok! Szok, że ta książka ma aż 6 gwiazdek...
Bardzo nudna, nijaka i...jeszcze raz nudna.
Narracja z perspektywy różnych osób, dużo przemyśleń, opisów i opisików na temat ich aktualnego życia i wyborów.
Gdzieś tam daleko w tle prowadzą lekkie rozważania na temat śmierci podstarzałego nauczyciela szwedzkiego, czy spadł ze schodów sam czy może jednak nie?
Te nudne i nijakie...

To już kolejna książka H. Nessera, po którą sięgnęłam - uwielbiam tego autora i tym razem nie zawiodłam się. Całą historię opowiada kilka osób, dzięki temu wiele sytuacji można "zobaczyć" z różnych perspektyw, ale i poznać myśli i opinie bohaterów. Każdy z nich opisuje tytułowego Eugena Kallmanna, przez co otrzymujemy jego obraz. Nie ma tutaj wszechwiedzącego narratora, zatem głównego bohatera znamy tylko i wyłącznie z wypowiedzi osób, które miały z nim styczność. Według mnie tworzy to nutkę tajemniczości wokół tej postaci i zachęca do dalszego czytania. Jak na Nessera przystało, zaskakuje zakończeniem, ale i pozostawia nas z pytaniami bez odpowiedzi.

To już kolejna książka H. Nessera, po którą sięgnęłam - uwielbiam tego autora i tym razem nie zawiodłam się. Całą historię opowiada kilka osób, dzięki temu wiele sytuacji można "zobaczyć" z różnych perspektyw, ale i poznać myśli i opinie bohaterów. Każdy z nich opisuje tytułowego Eugena Kallmanna, przez co otrzymujemy jego obraz. Nie ma tutaj wszechwiedzącego narratora,...

Uwielbiam Nessera. Cofamy się do lat '90tych. W małym miasteczku na północy Szwecji w tajemniczych okolicznościach umiera nauczyciel. Policja z braku dowodów umarza śledztwo i traktuje tę śmierć jako nieszczęśliwy wypadek. Jednak tworzą się grupki detektywów amatorów zarówno wśród uczniów jak i wśród zacnego grona pedagogicznego. Narracja prowadzona jest z różnych perspektyw, dzięki czemu powoli dowiadujemy się poszczególnych informacji o samym nauczycielu, tytułowym Eugenie Kallmannie, jak i o miasteczku i jego mieszkańcach. Dzięki domorosłym detektywom śledztwo wznowiono ale nie doprowadziło ono do ujęcia sprawcy. Dwadzieścia lat później, w 2015 roku jeden z byłych uczniów wraca do Norrlandii i "zwołuje" zebranie zaangażowanych niegdyś w nieoficjalne śledztwo. Przekazuje im informacje, które rzucają nowe światło na tamte wydarzenia. Niestety, mimo że wprawiają one wszystkich w osłupienie, nie można już z nimi nic zrobić. Większość zainteresowanych nie żyje... Oczywiście polecam

Uwielbiam Nessera. Cofamy się do lat '90tych. W małym miasteczku na północy Szwecji w tajemniczych okolicznościach umiera nauczyciel. Policja z braku dowodów umarza śledztwo i traktuje tę śmierć jako nieszczęśliwy wypadek. Jednak tworzą się grupki detektywów amatorów zarówno wśród uczniów jak i wśród zacnego grona pedagogicznego. Narracja prowadzona jest z różnych...