Leśnej polanie, będącej ostoją dla gromady jeży, zagraża stado turni. W takich sytuacjach jeże zazwyczaj opuszczały swój dom, by szukać nowych siedlisk, tym razem jednak sytuacja wydaje się bardziej skomplikowana. Postanowiły, że nie poddadzą się, będą walczyć, stawią czoła przeciwnikowi. Przecież są waleczne, mądre i odważne, potrafią obronić swoich najbliższych.
W czasie, gdy najwyższy organ plemienia jeży - Rada Wielkiego Kamiennego Kręgu - opracowuje plan zapobieżenia napaści, kilka młodych, krnąbrnych jeży, wyrusza potajemnie na poszukiwanie Elory - krainy wiecznej szczęśliwości, o której opowiadają legendy.
Wyprawa okazuje się dla nich wielką próbą wytrwałości, próbą charakterów młodzików i nawiązaniem przyjaźni.
Elora. Wielka wyprawa to tak naprawdę bajka – jej głównymi bohaterami są zwierzęta. Ukazany jest ich świat, wzajemne relacje i układy, sympatie i miłości, obowiązuje u nich hierarchia, starszyzna rządzi gromadą, stado winno się podporządkować panującym obyczajom i ustanowionym zasadom. Nie każdemu się to podoba, “młodzież” jest krnąbrna, “najmądrzejsza”, nie zamierza się podporządkowywać starszym.
Ale tak naprawdę to powieść o nas, o ludziach, wzajemnych relacjach, przyjaźni i miłości. Każdy z nas poszukuje swojej Elory – krainy wiecznej szczęśliwości. Każdy z nas ma inne wyobrażenie tej oazy szczęśliwości. Dla jednych szczęściem jest rodzina i panującą w niej zgoda, zrozumienie i miłość, dla innych posiadanie jak największej ilości dóbr materialnych. Warto postawić sobie w tym momencie pytanie: czy dotarłem do swojej Elory, czyli czy tak naprawdę jestem szczęśliwy? Z pozoru proste pytanie, ale przy głębszej wnikliwości odpowiedź nie jest już tak prosta i oczywista.
“Wygląda na to, że wiesz, co robisz. Świat należy do tych, którzy potrafią widzieć niewidoczne i chodzić po drogach, których inni nie są w stanie zauważyć. Czy nie boisz się tego, co może cię spotkać?”
Książka uzmysławia nam, że warto mieć marzenia, dążyć do szczęścia i zadowolenia. Daje nam przesłanie: nie poddawajcie się, idźcie do przodu z podniesioną głową, na każdego czeka szczęście, trzeba tylko umiejętnie je “schwytać”. Ale jak już odnajdziecie swoją Elorę, nie zapominajcie o innych, pamiętajcie, że macie przyjaciół, oni również chcą się razem z wami cieszyć waszym szczęściem i radością, szanujcie ich, gdyż to jest prawdziwe szczęście.
“Czy myślisz, że Elora może być złudnym szczęściem? - zdziwił się kolczasty. - Chciałem powiedzieć inaczej … - Mateusz usiłował się poprawić. Nieznanym szczęściem. Czy tak lepiej? - Lepiej”.
“ - Mateuszu, odpowiedz natychmiast! Czy Elory naprawdę nie ma. Musisz to wiedzieć!(...) - Nie wiem! - odpowiedział stary jeż gwałtownie. Może jest, a może jej nie ma. Istnieje w sercach wszystkich jeży i to jest najważniejsze!”
Polecam gorąco. Zarówno dla tych, którzy już odnaleźli swoją Elorę, jak i dla tych, którzy jej cały czas poszukują. Bardzo wartościowa lektura, godna uwagi.

Leśnej polanie, będącej ostoją dla gromady jeży, zagraża stado turni. W takich sytuacjach jeże zazwyczaj opuszczały swój dom, by szukać nowych siedlisk, tym razem jednak sytuacja wydaje się bardziej skomplikowana. Postanowiły, że nie poddadzą się, będą walczyć, stawią czoła przeciwnikowi. Przecież są waleczne, mądre i odważne, potrafią obronić swoich najbliższych.
W...

Chyba każdy z nas w dzieciństwie rysował jeża niosącego zapasy na zimę, jednocześnie zastanawiając się, jak wygląda życie tych niezwykłych stworzeń. Prawdopodobnie właśnie takie rozważania był inspiracją do powstania książki pt. „Elora. Wielka wyprawa”.
Gromada jeży od trzech lat mieszka na polanie, która miała być ich domem już na zawsze. Jednak kiedy w okolicy pojawiają się turnie – śmiertelni wrogowie mieszkańców, wszystko wskazuje na to, że będą musiały poszukać nowego miejsca. Kiedy dorośli zastanawiają się, co powinni w tej sytuacji zrobić, kolczaści – młode jeże – postanawiają odnaleźć Elorę, krainę wiecznej szczęśliwości. Nie wiedzą tylko, że ta wyprawa będzie bardziej niebezpieczna, niż mogły przypuszczać.
Jest to niezwykła, klimatyczna opowieść, w której rozwaga i doświadczenie kontrastuje z młodzieńczą wiarą napędzaną niezachwianym zapałem. Ten wyjątkowy nastrój budowany jest przez takie zabiegi jak wprowadzenie jeżej jednostki miary czy dokładny opis praw panujących w gromadzie.
Niewątpliwie jest to pozycja dla najmłodszych czytelników. W świecie jeży dziecko dowiaduje się, że jedynie czego potrzebuje, żeby zmienić świat w piękną krainę, jest ono samo. Poznaje również wartość dojrzałej przyjaźni. Zdecydowanie idealny pomysł na prezent.

Chyba każdy z nas w dzieciństwie rysował jeża niosącego zapasy na zimę, jednocześnie zastanawiając się, jak wygląda życie tych niezwykłych stworzeń. Prawdopodobnie właśnie takie rozważania był inspiracją do powstania książki pt. „Elora. Wielka wyprawa”.
Gromada jeży od trzech lat mieszka na polanie, która miała być ich domem już na zawsze. Jednak kiedy w okolicy pojawiają...

Wybierając tą pozycję do recenzji nie do końca zdawałam sobie sprawę na co się piszę... Ja, kobieta w wieku już nie nastoletnim, mam czytać i pisać o jeżach! Jak to jednak mówią - "raz się żyje", więc zaczynamy.

"Siła braterstwa, odwaga, marzenia i… troska o bliskich. Leśnej polanie, będącej ostoją dla gromady jeży, zagraża stado turni. W takich sytuacjach jeże zazwyczaj opuszczały swój dom, by szukać nowych siedlisk, tym razem jednak sytuacja wydaje się bardziej skomplikowana. Podczas gdy Rada Wielkiego Kamiennego Kręgu opracowuje plan zapobieżenia napaści, kilka młodych jeży potajemnie wyrusza na poszukiwanie Elory – krainy wiecznej szczęśliwości, o której opowiadają legendy. Przywódca młodzików, żywiołowy, marzycielski urwis Krążek nie spodziewa się nawet, jak wielką próbą charakteru okaże się dla niego ta przygoda… i jak przypieczętuje ich przyjaźń. Dokąd prowadzi tajemnicza mapa z groty? I jaki los ostatecznie spotka gromadę jeży? Przekonajcie się sami."


Jako dziecko bardzo chętnie słuchałam baśni i legend, często wierząc w nie głęboko. Tak samo młode pokolenie jeży uwierzyło w legendę o baśniowej krainie, w której zawsze będą szczęśliwe i nigdy nie będzie im zagrażało żadne niebezpieczeństwo. To właśnie niebezpieczeństwo zagraża w chwili obecnej ich wiosce, dlatego młodzież wykorzystuje to, że starszyzna się naradza i biorą sprawy w swoje ręce. Co to znaczy? Ano to, że jeżyki wyruszają w podróż, pełnej niebezpieczeństw, by odszukać Elorę - krainę z ich jeżowych legend. Nie obędzie się bez chwil grozy i dreszczyku emocji, tym bardziej, że śmiało możemy wczuć się w ich role. Dialogi i opis przygód zwierzaków skonstruowany w taki sposób, że ma się wrażenie, jakby czytało się o ludziach.

Sama akcja jest lekka w czytaniu i przyjemna. Autor świetnie pokazał też uczucia jeżyków, co bardzo ubarwia historię. Styl literacki okazał się bardzo wyważony, czyli są opisy, ale jest ich tyle, żeby nie znudzić czytelnika, oraz są dialogi, które równoważą się z opisami. Wszystko ma zatem ręce i nogi, dlatego też czytając, nie odczuwamy mijającego upływu czasu. Ta historia, o maleńkich, kolczastych zwierzątkach wciąga na maksa. Już dawno tak nie kibicowałam i nie trzymałam kciuków za bohaterów :). Całość ma też przesłanie, a jakie, to już przeczytacie sami.

Podsumowując - powieść ta jest idealna dla nastoletnich czytelników, bo mojej córce bardzo przypadła do gustu, ale i dorosły znajdzie w niej sporo przesłania i refleksji, a to wszystko zawarte w przepięknej okładce.

Wybierając tą pozycję do recenzji nie do końca zdawałam sobie sprawę na co się piszę... Ja, kobieta w wieku już nie nastoletnim, mam czytać i pisać o jeżach! Jak to jednak mówią - "raz się żyje", więc zaczynamy.

"Siła braterstwa, odwaga, marzenia i… troska o bliskich. Leśnej polanie, będącej ostoją dla gromady jeży, zagraża stado turni. W takich sytuacjach jeże zazwyczaj...