Kupiłam tę książkę na wyprzedaży za złotówkę, bo ciekawa okładka. Nie spodziewałam się, że trafiła się perełka! Wciągająca od pierwszej strony, do samego końca. Nie raz chciałam "oszukać" i przeczytać ostatnią stronę, żeby zobaczyć, jak skończy się historia głównych bohaterów. Czytało się świetnie, naprawdę duże, pozytywne zaskoczenie. :)

Kupiłam tę książkę na wyprzedaży za złotówkę, bo ciekawa okładka. Nie spodziewałam się, że trafiła się perełka! Wciągająca od pierwszej strony, do samego końca. Nie raz chciałam "oszukać" i przeczytać ostatnią stronę, żeby zobaczyć, jak skończy się historia głównych bohaterów. Czytało się świetnie, naprawdę duże, pozytywne zaskoczenie. :)

Ciemność [...] to w gruncie rzeczy stan umysłu. Dla każdego wygląda inaczej. Jest jak zwierciadło, w którym każdy może zobaczyć własny strach".

Dwóch zupełnie różnych chłopaków, którzy się znają, ale nie darzą sympatią. Podczas wycieczki do zabytkowej kopalni, odłączają się od grupy i trafiają do mrocznych podziemi, gdzie... coś się czai. Rozpoczyna się dramatyczna walka o wydostanie się na powierzchnię, a oprócz zagrożeń czekających w zagmatwanym labiryncie korytarzy, każdy z chłopców stacza bitwę z samym sobą...

Intrygująca powieść o poznawaniu siebie, przyjaźni i walce z własnymi demonami.
Od pierwszych stron wsiąkłam w świat wykreowany przez autora i choć uległ on zmianie, a akcja w pewnym momencie zwolniła, to poziom zaciekawienia nie osłabł.
Początkowo poznajemy bohaterów w ich środowisku szkolno-podwórkowym. Bartek (Obły) jest mało popularnym uczniem walczącym z łatką "łamagi", Jarek (Dziara) natomiast ma opinię chuligana przebywającego w "szemranym towarzystwie".
Ten nietypowy, niezbyt lubiący się duet trafia do świata podziemi. Miejsca, gdzie światło nie dociera, zmysł wzroku traci na znaczeniu, wokół coś się czai, zaspokojenie podstawowych potrzeb staje się wyzwaniem, a nadzieja na powrót na powierzchnię słabnie z każdym kolejnym rozczarowaniem.

Spodobał mi się styl autora, jest trochę humorystycznych dialogów, szczególnie przed dramatycznym rozwojem wydarzeń, następnie wkraczamy w bardziej niepokojącą, tajemniczą, mroczną aurę głębin ziemi, którą przełamują od czasu do czasu ironiczne komentarze Dziary.
Był moment znacznego spowolnienia akcji: idą i idą, idą i idą - nosz... dojdą, gdzieś w końcu?
Mimo tej chwili słabości, całościowo powieść bardzo mi się podobała, ma coś w sobie i mogę polecić ją osobie w każdym wieku.

Ciemność [...] to w gruncie rzeczy stan umysłu. Dla każdego wygląda inaczej. Jest jak zwierciadło, w którym każdy może zobaczyć własny strach".

Dwóch zupełnie różnych chłopaków, którzy się znają, ale nie darzą sympatią. Podczas wycieczki do zabytkowej kopalni, odłączają się od grupy i trafiają do mrocznych podziemi, gdzie... coś się czai. Rozpoczyna się dramatyczna walka o...

Mamy dwójkę bohaterów, którzy znają się od dziecka. Jednak ciekawe jest to, że między nimi nie znajdziemy przyjaźni. Dziara i Obły trafiają do jednej klasy - tylko dzięki losowi. Pewnego razu wyruszają na wycieczkę klasową do kopalni, gdzie przypadkowo odłączają się od grupy. Trafiają do tajemniczych podziemi. Nie sądzili, że w takich ciemnościach może coś się czaić. Chłopcy walczą, aby wydostać się na powierzchnię. Jest to dla nich lekcja, a także okazja, aby pokazać im jak trudna jest walka sama z sobą.

Pamiętam jak wydawnictwo zapowiedziało książkę i po przeczytaniu opisu nic konkretnego, zachęcającego nie przykuło mojej uwagi. Wręcz (co dziwię się sama) pomyślałam, że jest to pozycja skierowana głównie dla młodszych odbiorców. Chyba się myliłam, ponieważ trafia też do starszych. Coraz bardziej przekonuję się do polskich autorów. Można uznać, że doceniam to co polskie, ale dalej brakuje mi czegoś na naszym podwórku i tym razem tak też było. Zamysł powieści był rewelacyjny. Szerokie pole do popisu, ale niestety się zawiodłam.

Przeczytałam wiele pozytywnych opinii na jej temat, ale mnie niestety nie porwało. Początkowe rozdziały przykuwają uwagę i naradzają nadzieję, że coś będzie z tej historii. Jednak kiedy próbują walczyć o życie w kopalni, historia zwalnia tempa. Bym przyrównała to do "Władcy Pierścieni", a nawet bym powiedziała, że ta książka jest jeszcze wolniejsza. Autor ma dość mocno rozwiniętą wyobraźnię, którą momentami nie potrafi przenieść na kartki książki. Chciałabym szybciej i zaskakującej akcji, a nie ciągnącej się historii, gdzie modliłam się kiedy nadejdzie końcowy element powieści.

Bohaterowie są wykreowani w bardzo ciekawy sposób. Są prawdziwi i nie oderwani od rzeczywistości. Podobało mi się, że mają swoją naturalność i wady! Pod względem psychologicznym to bardzo dobrze jest przedstawione. Jednak jak już wspomniałam mam mieszane uczucia, co do tej książki. Po części się zawiodłam, choć z drugiej strony nie chce być krytyczna do niej, ponieważ nie jest zła. Czytałam o wiele gorsze. Naprawdę jeśli przyspieszyłaby akcja choć w najmniejszym stopniu, to już o kilka poziomów wyżej by trafiła!

Mamy dwójkę bohaterów, którzy znają się od dziecka. Jednak ciekawe jest to, że między nimi nie znajdziemy przyjaźni. Dziara i Obły trafiają do jednej klasy - tylko dzięki losowi. Pewnego razu wyruszają na wycieczkę klasową do kopalni, gdzie przypadkowo odłączają się od grupy. Trafiają do tajemniczych podziemi. Nie sądzili, że w takich ciemnościach może coś się czaić....

To książka po której nie spodziewałam się wiele. Kupiłam ją tylko dlatego, że była tania. Ocena na lubimyczytać niezbyt wysoka, ale za 7 zł można zaryzykować, więc ją wzięłam.

No i mnie zaskoczyła. Początek faktycznie dobry nie jest, bo nudny, ale dalej, kiedy już zaczyna się coś dziać, robi się ciekawie. Przypomina trochę "Tunele". Wciągnęła mnie ta eksploracja podziemi i czytałam z dużą przyjemnością, zastanawiając się co będzie dalej. Na co trafią nasi bohaterowie? Czy w tych nieprzeniknionych ciemnościach naprawdę żyją jakieś rozumne istoty? Czy można im ufać?

Podobały mi się rozmowy między Obłym i Dziarą, i to jak rozwijała się ich relacja. Na początku byli do siebie wręcz wrogo nastawieni, ale sytuacja w jakiej się znaleźli zmusiła ich do współpracy. Dopełniali się. Żaden z nich nie poradziłby sobie bez tego drugiego.

To książka młodzieżowa, ale starszym czytelnikom też się spodoba :)

To książka po której nie spodziewałam się wiele. Kupiłam ją tylko dlatego, że była tania. Ocena na lubimyczytać niezbyt wysoka, ale za 7 zł można zaryzykować, więc ją wzięłam.

No i mnie zaskoczyła. Początek faktycznie dobry nie jest, bo nudny, ale dalej, kiedy już zaczyna się coś dziać, robi się ciekawie. Przypomina trochę "Tunele". Wciągnęła mnie ta eksploracja podziemi i...

Nasi bohaterowie - Dziara i Obły - są wprost cudowni, zresztą Skarbnik,Modliszka i Monster również super wykreowani.
Podziemny świat stworzony przez autora po prostu powala.
Z racji, że jest to polska książka byłam dość sceptycznie nastawiona, ale sama oprawa graficzna mocno mnie zachęciła.
W każdym razie jest to wybitna pozycja, jednak nie ma w sobie zbyt wiele z powieści psychologicznej mimo mylącego opisu.
Jednak to wcale nie umniejsza jej świetności.
Niestety nie mogę jej nawet wytknąć jednego minusa!
Podsumowując - mega fajna książka dla młodzieży, moim zdaniem wzór dla polskiej literatury.
Polecam gorąco💓💪

Nasi bohaterowie - Dziara i Obły - są wprost cudowni, zresztą Skarbnik,Modliszka i Monster również super wykreowani.
Podziemny świat stworzony przez autora po prostu powala.
Z racji, że jest to polska książka byłam dość sceptycznie nastawiona, ale sama oprawa graficzna mocno mnie zachęciła.
W każdym razie jest to wybitna pozycja, jednak nie ma w sobie zbyt wiele z powieści...

Do połowy szło mi nawet dobrze, ciekawi bohaterzy i dialogi rodem ze szkolnej ławki. Ale później, Jezu idą i idą jak we władcy pierścienia. I nic się nie dzieje, człowiek czyta i czyta i myśli kurde będzie jakiś zwrot akcji, odrobina nadziei? Ja już myślałam że to nigdy się nie skończy. Przykro mi ale wynudziłam się pod koniec. Zamiast akcja nabierać tempa to zgasła. Koniec nużący i nie zaspakajający ciekawości. Wyobraźnia autora godna podziwu, ale całość nie w moim guście.

Do połowy szło mi nawet dobrze, ciekawi bohaterzy i dialogi rodem ze szkolnej ławki. Ale później, Jezu idą i idą jak we władcy pierścienia. I nic się nie dzieje, człowiek czyta i czyta i myśli kurde będzie jakiś zwrot akcji, odrobina nadziei? Ja już myślałam że to nigdy się nie skończy. Przykro mi ale wynudziłam się pod koniec. Zamiast akcja nabierać tempa to zgasła. Koniec...

Zostałam bardzo pozytywnie zaskoczona tą książką. Świetny rysunek psychologiczny bohaterów: są zróżnicowani charakterologicznie, prawdziwi, wiarygodni. Szczególnie przypadł mi do gustu Dziara ze swoim ironicznym poczuciem humoru. Lekki, naturalny styl, trudno się oderwać. Kawał dobrej literatury po prostu, nie tylko dla młodzieży.

Zostałam bardzo pozytywnie zaskoczona tą książką. Świetny rysunek psychologiczny bohaterów: są zróżnicowani charakterologicznie, prawdziwi, wiarygodni. Szczególnie przypadł mi do gustu Dziara ze swoim ironicznym poczuciem humoru. Lekki, naturalny styl, trudno się oderwać. Kawał dobrej literatury po prostu, nie tylko dla młodzieży.

Dostałam tę książkę jako prezent i po przeczytaniu opisu byłam po prostu zawiedziona. Pomyślałam : Nietrafiony prezent, do tego stary, przewałkowany pomysł z serii "Tunele".
Nic bardziej mylnego! Już po zerknięciu na pierwszą stronę wciągnęłam się tak, że nic mnie nie mogło od niej oderwać.
Polecam serdecznie!

Zuzanna Wrońska

Dostałam tę książkę jako prezent i po przeczytaniu opisu byłam po prostu zawiedziona. Pomyślałam : Nietrafiony prezent, do tego stary, przewałkowany pomysł z serii "Tunele".
Nic bardziej mylnego! Już po zerknięciu na pierwszą stronę wciągnęłam się tak, że nic mnie nie mogło od niej oderwać.
Polecam serdecznie!

Zuzanna Wrońska

Wertując pierwsze strony, miałam wrażenie, że to jedna z wielu książek dla młodzieży, która tyczy się ich codziennych spraw. Gimnazjalista Bartek jest spokojnym, uczniem, który nie do końca ma ochotę chodzić do jednej klasy ze starszym od siebie kolegą z osiedla. Dziara za dużo o nim wie. Jest dla niego niewygodnym świadkiem wydarzeń, które nie są powodem do chluby. W szkole dochodzi do kradzieży. Z ust Bartka pada oskarżenie skierowane w stronę Jarka (Dziary). Bartek, gdyby wiedział co z tego wyniknie, to nigdy by nie zapędził się w oskarżeniach. Ze szkolnych murów przenosimy się na wycieczkę do Sztolni. Autor bardzo szczegółowo przedstawia czytelnikowi przygnębiające oblicze tego podziemnego świata. Zdarzenie, do jakiego doszło w tym miejscu, zamienia zwykłą wycieczkę w tajemniczą i pełną grozy podróż. Czy będąc na wycieczce w jakiejkolwiek kopalni, mięliście ochotę zajrzeć w ciemność zamkniętych dla zwiedzających korytarzy? Czy lęk, jaki wam towarzyszył idąc ciemnymi, wilgotnym i wąskim korytarzami dał się okiełznać? Czy przerażała was myśl, że może nie być powrotu z tego miejsca? Siedząc wygodnie w fotelu, rysuje się nam w głowie scenariusz, który ma pozytywne zakończenie. Przecież ktoś zauważy nasza nieobecność, ktoś zareaguje, ktoś zacznie szukać. Co przez ten czas będzie się działo z nami? Pomijając wszelkie „przygody”, jest szansa na...poznanie samego siebie i swojej siły. Historie opisywane w książce wymuszają na niepozornym chłopcu ogromną walkę z samym sobą, z kruchością ludzkiego ciała oraz nagłym brakiem jednego ze zmysłów, jakim jest wzrok.


Dla kogo jest ta książka?
Dla młodzieży, również tej dużo starszej. Mój dziesięciolatek jednak się wstrzyma z jej czytaniem. Nie jest to książka do czytania przed snem dla takich dzieciaków. Sama momentami się bałam.
Jedyną nieprawdopodobną rzeczą, jaka mi dorosłej kobiecie, wydaje się przesadzona, to pancerne ciało Bartka. Biorąc pod uwagę opisy sytuacji, nie powinno być zdolne do tak dużych wyzwań, jakie stawia mu autor książki. Biorę jednak poprawkę na to, z tego względu, że jest to książka dla młodzieży i pisana przez mężczyznę, który też pewnie w dzieciństwie chciał być niezniszczalny.

Jak się czyta?
Szybko i z ciekawością. Każda kolejna strona buduje napięcie, które nie pozwala na odłożenie książki, bez wyjaśnienia sytuacji, w jakiej znaleźli się bohaterowie.

Moja ocena: 8/10

Wertując pierwsze strony, miałam wrażenie, że to jedna z wielu książek dla młodzieży, która tyczy się ich codziennych spraw. Gimnazjalista Bartek jest spokojnym, uczniem, który nie do końca ma ochotę chodzić do jednej klasy ze starszym od siebie kolegą z osiedla. Dziara za dużo o nim wie. Jest dla niego niewygodnym świadkiem wydarzeń, które nie są powodem do chluby. W...

Początek nie zapowiadał tak ciekawego końca.

Początek nie zapowiadał tak ciekawego końca.