Przyjemnie się czytało.
Fantasy dla młodszego odbiorcy, którego główną bohaterką jest stworzona przez czarownika hybryda, złożona z ludzkiej dziewczynki, kota, kruka i węża. Kymera żyje w przekonaniu, że została ożywiona, aby pomagać dziewczynkom z pobliskiego miasta, które jest terroryzowane przez złego czarnoksiężnika.

Kymera ma wiele przygód, poznaje smak przyjaźni i miłości, prawdę o sobie i swoim pochodzeniu. Myślę, że to świetna pozycja dla dzieciaków.

Przyjemnie się czytało.
Fantasy dla młodszego odbiorcy, którego główną bohaterką jest stworzona przez czarownika hybryda, złożona z ludzkiej dziewczynki, kota, kruka i węża. Kymera żyje w przekonaniu, że została ożywiona, aby pomagać dziewczynkom z pobliskiego miasta, które jest terroryzowane przez złego czarnoksiężnika.

Kymera ma wiele przygód, poznaje smak przyjaźni i...

Opowieść o dziewczynie, która umarła i stała się hybrydą, potworem, porywaczką, a następnie bohaterką, strażniczką i oddaną przyjaciółką. Kymera nie pamięta wcześniejszego życia, za towarzystwo ma jedynie Ojca, a jej nowe życie ma tylko jeden cel: ratowanie dziewcząt przed czarnoksiężnikiem. Co jednak jeśli wszystko w co wierzy jest kłamstwem, a najbliższa jej osoba jest jej największym wrogiem? Jak taki potwór jak ona może odnaleźć miejsce w normalnym świecie i odkupić swoje winy? Czy uda jej się ocalić ukochane miasto przed niebezpieczeństwem mając po swej stronie smoczego brata? Na te i wiele innych pytań musicie znaleźć odpowiedź sami. Na pewno się nie zawiedziecie. Jest to książka napisana dobrze, ciekawie, na jej kartach znajdziemy mrok , ale też ciepło , miłość i oddanie dla spraw najważniejszych. Polecam czytelnikom w każdym wieku!

Opowieść o dziewczynie, która umarła i stała się hybrydą, potworem, porywaczką, a następnie bohaterką, strażniczką i oddaną przyjaciółką. Kymera nie pamięta wcześniejszego życia, za towarzystwo ma jedynie Ojca, a jej nowe życie ma tylko jeden cel: ratowanie dziewcząt przed czarnoksiężnikiem. Co jednak jeśli wszystko w co wierzy jest kłamstwem, a najbliższa jej osoba jest...

Nie ukrywam, ta powieść ma coś w dobie, ale... Trochę tak, jak wiosenny wietrzyk - już niesie powiew świeżości i nagle zanika.

Nie ukrywam, ta powieść ma coś w dobie, ale... Trochę tak, jak wiosenny wietrzyk - już niesie powiew świeżości i nagle zanika.

Książkę kupiłam dla siostrzenicy (9 lat). Była zachwycona zarówno okładką, jak i samą historią. Nie pozostało mi nic innego jak zakupić jej drugi tom cyklu. Można się domyślić, że "Potworna" została mi użyczona. Jeżeli o mnie chodzi, opowieść bardzo przewidywalna i naiwna. Nie można jej jednak odmówić tego, że bardzo przyjemnie, lekko i szybko się ją czyta. Historii przekazuje uniwersalne wartości. Poza tym uśmiech na twarzy dziecka po lekturze - bezcenny. Moja ocena, jako dorosłego czytelnika, jest niższa niższa, ale gdybym była młodsza, moje zadowolenie byłoby porównywalne do tego okazywanego przez moją siostrzenicę. Dlatego, posiłkując się wrażeniami przedstawicielki grupy docelowej tej lektury wystawiam 8/10. Bardzo fajna pozycja z gatunku literatury dziecięcej.

Książkę kupiłam dla siostrzenicy (9 lat). Była zachwycona zarówno okładką, jak i samą historią. Nie pozostało mi nic innego jak zakupić jej drugi tom cyklu. Można się domyślić, że "Potworna" została mi użyczona. Jeżeli o mnie chodzi, opowieść bardzo przewidywalna i naiwna. Nie można jej jednak odmówić tego, że bardzo przyjemnie, lekko i szybko się ją czyta. Historii...

Słuchajcie, aż nie jestem w stanie skleić słów, które by wyrażały jak bardzo mnie ta książka zafascynowała! Poznałam w niej przedziwną postać, która została stworzona do życia przez swojego ojca. Jest niesamowita, z wyglądu śliczna istota, jednak pod płaszczem ukrywa ogromne skrzydła, pod paznokciami wielkie pazury, pod spódnicą ogon z trzema końcami wypełnionego jadem i oczami, które zmieniają się na kocie. Ma niesamowity zmysł wzroku, powonienia i słuchu. Jest łagodna, dobra i zagubiona. Całą historię opisuje swoimi słowami, która zdradza nam tyle, co sama wie. Jej powinnością względem ojca jest wykradanie młodych dziewcząt, które są chore. Przynosi je do ojca, on je uzdrawia, a następnie oddaje w ręce przyjacielowi, który zawozi je do cudownego miejsca. Ale czy naprawdę tak jest? Im dalej, tym większe mamy wątpliwości. W głowie naszej bohaterki zaczynają rodzić się pytania. Coraz bardziej nie wie komu może zaufać i dlaczego słowa ojca nie zgadzają się że słowami tajemniczego chłopca? Kto tak naprawdę chce ją oszukać i dlaczego?
Kurcze, jak ja ogromnie wciągnęłam się w tą książkę:-) To niebywałe jakie niesie napięcie, nie potrafiłam jej odłożyć na miejsce. Co z tego, że jej bohaterowie są magiczni, bądź stworzeni, skoro ukazuje prawdziwe problemy ludzkości. Pierwsze zauroczenia, tęsknoty za rodziną, świadomość, że jest się innym, kradzieże dzieci, głosy sumienia, kłamstwa, manipulacje, fałszywy obraz świata... To wszystko sprawia, że książka jest naprawdę wyjątkowa.
Niepojęty był dla mnie styl autorki, który potrafił odtworzyć wspomnienia i dosadnie oddać ich klimatyczność. Moment, kiedy dziewczynę nawiedziła wizja matki, dotyku jedwabiu i spokoju jaki bił z jej rąk bardzo mnie wzruszały. To były takie przebłyski, których nie rozumiała. Następnie wracaliśmy do chwili sprzed wizji i ona powracała stylem pisarskim do wcześniejszego momentu. Tak było za każdym razem. Jakby nagle siedząc przed telewizorem ukazało nam się dziecko, które zmarło i które wiedząc, że jest duchem przytulało nas i zapewniało, że jego miłość do nas nigdy nie wygaśnie. Następnie odpłynęło, a my powróciliśmy do poprzedniej chwili nie wiedząc, czy to była wizja, czy sen. Niesamowita. To książka, którą nigdy się nie zapomni. Idealny prezent pod choinkę nie tylko dla młodzieży, ale i starszych osób, którzy lubią powracać do wspomnień:-)))

Słuchajcie, aż nie jestem w stanie skleić słów, które by wyrażały jak bardzo mnie ta książka zafascynowała! Poznałam w niej przedziwną postać, która została stworzona do życia przez swojego ojca. Jest niesamowita, z wyglądu śliczna istota, jednak pod płaszczem ukrywa ogromne skrzydła, pod paznokciami wielkie pazury, pod spódnicą ogon z trzema końcami wypełnionego jadem i...

Lekka, ciekawa, przyjemna, może nie super ambitna, jednak przyjemnie się czytało

Lekka, ciekawa, przyjemna, może nie super ambitna, jednak przyjemnie się czytało

Przewidywalna.

Przewidywalna.

Na pewno nietypowa historia. Mówią, że przypomina historię Frankensteina, ale nic z tych rzeczy. To odrębna opowieść żyjąca swoim życiem. Czy jest dobra? Każdy niech oceni. Ja przeczytałam, momenty były różne - raz ciekawiła, raz nudziła, trochę przewidywalna, ale jakbym miała polecić to przeczytania to raczej na "tak"

Na pewno nietypowa historia. Mówią, że przypomina historię Frankensteina, ale nic z tych rzeczy. To odrębna opowieść żyjąca swoim życiem. Czy jest dobra? Każdy niech oceni. Ja przeczytałam, momenty były różne - raz ciekawiła, raz nudziła, trochę przewidywalna, ale jakbym miała polecić to przeczytania to raczej na "tak"

Ta powieścio-baśń pisana jest w sposób poniekąd magiczny. Rzuca urok na tego, kto ją weźmie do ręki. A dlaczego?
Od samego początku trudno się od niej oderwać. Zastanawia, ciekawi i wydaje się, że będzie to książka obyczajowo młodzieżowa. Choć ze szczyptą zrozumiałą tylko dla dorosłych. Jest dziewczynka, lecz jakby hybryda samej siebie sprzed lat. Mieszka z Ojcem, naukowcem, odkrywcą, samotnikiem. Mają tylko siebie, ale czy faktycznie? Czy ojciec jest ojcem, czy oszustem? Czy dom jest jej domem? Czy dziewczynki wyglądają jak ona? I dlaczego przeszłość powraca do niej w obrazach i kliszach?
Wszystko zastanawia, bo owe dziecko ma co noc zadanie do wykonania - wykraść od złego czarodzieja porwaną wcześniej dziewczynkę. Co noc udaje się do miasta Bryre, mimo zakazu chodzenia po zmroku i skrada się niezauważona... Ale jak to kobieta, ciekawość co do osób czy miejsc robi swoje i ryzykując wszystko zaczyna łamać zasady i zakazy Ojca.
Do tego dochodzi spotkanie ze smokiem. Spotkanie, rozumienie jego mowy i wierna przyjaźń.
Dokąd ta historia zmierza? Po co tyle tajemnic i pytań bez odpowiedzi?
W pewnym punkcie powieści następuje zwrot. Diametralne otworzenie oczu i wyjście z maligny kłamstw. Lecz co się dzieje z książką. Od kluczowego niemalże momentu zaczęła mnie nieco nudzić. Przydługie opisy walki, ucieczki, podejmowanych decyzji zawieszonych w czasie. Wyśmienita lektura do połowy, w drugiej części okazała się nieco nużąca. Szkoda, bo zapowiadało się wielkie tornado literackie. Choć wielu osobom całość będzie smakowała wyśmienicie, mi nieco zbladła.

Ta powieścio-baśń pisana jest w sposób poniekąd magiczny. Rzuca urok na tego, kto ją weźmie do ręki. A dlaczego?
Od samego początku trudno się od niej oderwać. Zastanawia, ciekawi i wydaje się, że będzie to książka obyczajowo młodzieżowa. Choć ze szczyptą zrozumiałą tylko dla dorosłych. Jest dziewczynka, lecz jakby hybryda samej siebie sprzed lat. Mieszka z Ojcem,...

Powieść przyciąga już samą okładką o karbowanej jak łuska fakturze - to delikatne nawiązanie do wyglądu głównej bohaterki. W środku znajdziemy pełne uroku miniaturowe grafiki autorstwa Skottie’ego Younga.
Główną bohaterką książki jest Kymera - Chimera ? To określenie doskonale pasuje do niej. Od innych ludzi odróżniają ją kocie oczy i pazury, krucze skrzydła i zakończony jadowymi kolcami ogon węża. Jej ciało to zlepek paru różnych ciał połączonych ze sobą za pomocą śrubek. Przed laty Kymera była kimś zupełnie zwyczajnym - jasnowłosą dziewczyną. Niestety, spotkał ją los tragiczny, gdyż zły czarnoksiężnik zabił ją i ponownie do życia powołana została przez swego ojca-naukowca. Nadał on córce przerażający wygląd oraz nadludzkie moce, aby mogła w przyszłości rozprawić się z uciskającym pobliskie miasto Bryre czarodziejem. Każdego dnia dziewczynka zakrada się do miasta i z pilnie strzeżonego więzienia przenosi do domu ojca chore dziewczęta. Gdy zdrowieją one, zostają przewiezione do pełne kwiatów i szczęścia krainy. Jedynym człowiekiem, którego Kymera spotyka w mieście, jest jej rówieśnik. Wchodzą ze sobą w bliższą relację, choć dziewczynka wie, że musi przed chłopcem ukrywać swą prawdziwą postać. Podoba jej się zainteresowanie chłopaka, który przynosi jej kwiaty i zdaje się ją lubić. Niestety - gdy Kymera wyjawia mu, kim jest, spotyka się z niechęcią i obrzydzeniem. Jego serce zamyka się na nią, następuje nawet pewnego rodzaju okrutna zdrada. Ogromnie poruszył mnie realizm tych scen w książce, uczucia Kymery są tak dobrze, tak starannie opisane, że doskonale wczuwamy się w emocje młodej dziewczyny.

Powieść przyciąga już samą okładką o karbowanej jak łuska fakturze - to delikatne nawiązanie do wyglądu głównej bohaterki. W środku znajdziemy pełne uroku miniaturowe grafiki autorstwa Skottie’ego Younga.
Główną bohaterką książki jest Kymera - Chimera ? To określenie doskonale pasuje do niej. Od innych ludzi odróżniają ją kocie oczy i pazury, krucze skrzydła i zakończony...