13/2024 (audiobook 9/2024)
Wiązałem z tą książką spore nadzieje.
Rozwiewały się one jednak wraz z każdym przebytym rozdziałem.

Losy rycerza-banity Jarosława Burzyńskiego przedstawione są tu bowiem dość chaotycznie. Kompozycja tej powieści jest nieco zachwiana, tak jakby Autor przystępując do pisania pierwszego rozdziału nie miał jeszcze bladego pojęcia, o czym będzie rozdział drugi, i tak dalej.
Zaczyna bowiem Autor z tzw. grubej rury, by potem, lubując się w retrospekcjach i nadużywając zdecydowanie retardacji, dosłownie przez połowę książki wyjaśniać, jak doszło do dramatycznych wydarzeń rozpoczynających powieść.
Następnie porzuca retrospekcje i prowadzi narrację linearną – rzucając swego bohatera w wir przygód.
Przygody te, prawdę mówiąc, też nie “zapierają dechu w piersiach”, odnoszę wrażenie pewnej przypadkowości w ich kreowaniu. Nie dostrzegam w tym jakiegoś przemyślanego planu Autora. Fabuła sprawia wrażenie wymyślanej na bieżąco: ot, piszę do 22.oo, kładę się spać, wstanę rano i dopiero będę się zastanawiał, gdzie skierować wierzchowca Burzyńskiego – do jakiegoś zajazdu, gdzie przydarzy mu się bitka z miejscowymi, czy do zamku, gdzie wpadnie w objęcia jakiejś czarodziejki, czy może dokoptuję go do grupy najemników pacyfikujących jakieś chłopskie rozruchy.

Mam podejrzenie graniczące z pewności, że gdybym miał piętnaście lat – czytałbym tę książkę z płonącymi uszami. Dziś jednak jestem już nieco bardziej wymagającym czytelnikiem i oczekuję solidniejszych opowieści, zwłaszcza w przypadku, kiedy Autor łączy historię z literacką fikcją.

Książka stanowi otwarcie cyklu, liczącego, jak na razie, cztery tomy. Nie wiem, czy sięgnę po kolejne.

Lektor: Paweł Werpachowski

13/2024 (audiobook 9/2024)
Wiązałem z tą książką spore nadzieje.
Rozwiewały się one jednak wraz z każdym przebytym rozdziałem.

Losy rycerza-banity Jarosława Burzyńskiego przedstawione są tu bowiem dość chaotycznie. Kompozycja tej powieści jest nieco zachwiana, tak jakby Autor przystępując do pisania pierwszego rozdziału nie miał jeszcze bladego pojęcia, o czym będzie...

Wspaniała książka, będąca pierwszym tomem cyklu, żałuję że długo czekała na przeczytanie, aż na półkę trafił czwarty, przedostatni tom. Akcja powieści nie pozwala się nudzić, pędzi z akcją na złamanie karku, dając dużo okrucieństwa, a krew leje się obficie, ale rozgrywa się w groźnych czasach.
Przygody młodego szlachcica, na początku XVI wieku, tracącego cały majątek, rodzinę, dzięki knowaniom sąsiada i szlachty, a po zemście, staje się bezdomnym wygnańcem, skazanym na śmierć.
W powieści mamy krwawe wojny z Rusią, okrutnych władców, powstania chłopskie, buntownicze bandy, jest także inkwizycja, oraz pokazany jest żywy i kolorowy obraz fascynującej epoki w dziejach świata.
Przemierzamy z młodym bohaterem, którego cały majątek to koń, miecz i wojenne doświadczenie, przez dzikie Karpaty, tajemniczy Siedmiogród i uczestniczy w wojnach religijnych w Cesarstwie Niemieckim.

Wspaniała książka, będąca pierwszym tomem cyklu, żałuję że długo czekała na przeczytanie, aż na półkę trafił czwarty, przedostatni tom. Akcja powieści nie pozwala się nudzić, pędzi z akcją na złamanie karku, dając dużo okrucieństwa, a krew leje się obficie, ale rozgrywa się w groźnych czasach.
Przygody młodego szlachcica, na początku XVI wieku, tracącego cały majątek,...

Bardzo ciekawa książka, niby to powieść historyczna,ale to tylko takie miejsca i postacie które mogły się wydarzyć. Przyjemnie napisane, językowo,stylistycznie i z perspektywy kilku osób,choć wiemy kto tu jest głównym bohaterem. Wahałem się z oceną miedzy 7 a 8, ale klimat i opisy świata tak mi pasowały, że ciężko się czepiać. 8 z czystym sumieniem. Bardzo cieszy mnie, że to dopiero pierwszy tom. Dzięki Panie Autorze również za autograf :)
Polecam

Bardzo ciekawa książka, niby to powieść historyczna,ale to tylko takie miejsca i postacie które mogły się wydarzyć. Przyjemnie napisane, językowo,stylistycznie i z perspektywy kilku osób,choć wiemy kto tu jest głównym bohaterem. Wahałem się z oceną miedzy 7 a 8, ale klimat i opisy świata tak mi pasowały, że ciężko się czepiać. 8 z czystym sumieniem. Bardzo cieszy mnie, że...

Początek XVI w. Koniec średniowiecza, nastaje epoka renesansu. Starcie dwóch sposobów myślenia. Przemiany zachodzące w ówczesnej Europie. To wszystko pokazane na przykładzie życia jednego polskiego rycerza wychowanego w duchu rycerskich zasad, a jednak zmierzającego ku nowoczesnym poglądom. Dzielny, rycerski i wykształcony. To człowiek na miarę tych czasów.
Lokalny zatarg z sąsiednią rodziną doprowadza głównego bohatera do tego, że musi opuścić swój kraj. W ten sposób autor pokazuje nam jak wyglądała i jak się zmieniała Europa. To podstawowy walor tej książki.

Początek XVI w. Koniec średniowiecza, nastaje epoka renesansu. Starcie dwóch sposobów myślenia. Przemiany zachodzące w ówczesnej Europie. To wszystko pokazane na przykładzie życia jednego polskiego rycerza wychowanego w duchu rycerskich zasad, a jednak zmierzającego ku nowoczesnym poglądom. Dzielny, rycerski i wykształcony. To człowiek na miarę tych czasów.
Lokalny zatarg z...

Bardzo dobra powieść historyczna osadzona w początkach XVI w. Merytorycznie nie ma się do czego czepić dopóki jesteśmy w granicach Korony Polskiej i Księstwa Litewskiego. Na minus: brak dobrze opisanych scen erotycznych (autor opisuje je jak wzmiankę, a czemu?),wymyślone krainy i miasta (zamiast osadzenie zdarzenia w miejscu historycznym) oraz wtrącenia fantastyczne ("zaczarowana mgła", która wysysa życie z całego regionu mogła by być zamieniona na tajemniczą chorobę, którą ludzie biorą za karę boską).

Bardzo dobra powieść historyczna osadzona w początkach XVI w. Merytorycznie nie ma się do czego czepić dopóki jesteśmy w granicach Korony Polskiej i Księstwa Litewskiego. Na minus: brak dobrze opisanych scen erotycznych (autor opisuje je jak wzmiankę, a czemu?),wymyślone krainy i miasta (zamiast osadzenie zdarzenia w miejscu historycznym) oraz wtrącenia fantastyczne...

Uwielbiam tę książkę. Niemcy,Karpaty. Dużo się biją. Inkwizycja ,to super.

Uwielbiam tę książkę. Niemcy,Karpaty. Dużo się biją. Inkwizycja ,to super.

Na okładce tej książki widnieje taka oto informacja - "Historia polskiego rycerza, który uczestniczył w konkwiście Nowego Świata."
To zapowiedź i przedsmak tego, co wydarzy się w późniejszych tomach tego cyklu. Na razie tom go otwierający to dopiero początek opowieści.
Historii podwójnej.
Pierwszą tworzą losy Jarosława Burzyńskiego, poddanego Korony Polskiej, szlacheckiego rodu o niewielkiej ilości posiadanej ziemi, ale za to o wojennej sławie, zdobywającej wprawdzie poparcie wśród wielkich hetmanów, ale i zbierającej kpiny ze strony książąt i biskupów mazowieckich, „że Burzyńscy mają zamek i sławę, ale nie mają bogactwa”. Mieli za to zupełnie coś innego. Coś co na przełomie wieków XV i XVI, a potem w dobie renesansu, nie było wartością powszechną i nadrzędną – honor własny i dobro Polski. Cele osobiste mazowieckiej szlachty oraz rozgrywki polityczne, w których Burzyńscy nie chcieli brać udziału, doprowadziły do rodzinnej tragedii. Jarosław, jako wyjęty spod prawa,chcąc ratować życie, musiał wyruszyć w świat, szukając zatrudnienia jako najemny wojownik. W tej części cyklu krąży po Europie, której dwie mapki autor umieścił dla mojej wygody śledzenia wędrówki głównego bohatera. Jego losy to pasmo niekończących się przygód, niebezpiecznych wydarzeń i zaskakujących zbiegów okoliczności. Niekoniecznie dobrych dla Jarosława, ale bardzo dobrych dla mnie. Koniec jednego zdarzenia był początkiem kolejnego. Między nimi, w chwili oddechu od tempa akcji, Jarosław zamieniał się w uważnego obserwatora ówczesnej Europy, której dzieje i zachodzące zmiany społeczne determinowały jego perypetie, kierunek dalszej wyprawy, a nawet szczęście do uchodzenia z życiem i duszą na ramieniu.
Przez pryzmat jego indywidualnego losu i losów osób wszystkich stanów spotykanych na swojej drodze autor opowiedział drugą historię – opowieść o Europie u schyłku średniowiecza i na początku renesansu.
Całość mocno osadził w realiach historycznych.
Wędrując z Jarosławem mogłam prześledzić zmieniającą się sytuację polityczną i gospodarczą, ich wpływ na wszystkie stany społeczne, trudy przemian rycerstwa w arystokrację i wynikające z tego procesu skutki, zwłaszcza dla chłopstwa, w poszczególnych krajach europejskich. Czasami byłam jednak zaskakiwana elementami fantastycznymi opartymi na wierzeniach, podaniach i legendach, które z faktami historycznymi nie miały nic wspólnego, za to pokazały Europę zabobonną, wierzącą w siły nadprzyrodzone, a przez to bojaźliwą i inkwizycyjną. Autorowi udało się odtworzyć realia tamtych czasów we wszystkich aspektach społecznych. Również militarnych. Dużo w tej opowieści scen walk i bitew, w których mogłam uczyć się rodzajów ówczesnego oręża. Autor ułatwiał mi to poprzez przypisy tłumaczące „tajemnicze” nazwy. Zadbał o każdy szczegół – ubiór postaci, jedzenie, system władzy, zależności społeczne, obyczaje, zwyczaje czy wygląd wnętrz. I najważniejsze – pozostawiał mi przestrzeń, którą mogłam zapełniać obrazami.
Potrafiłam to sobie wyobrazić ze szczegółami.
Nie potrzebowałam dodatkowych wyjaśnień o wyraźnie dydaktycznym charakterze, które tu i ówdzie wtrącał autor. Dla mnie zbędne i zupełnie niepotrzebne. Rozumiałabym ten zabieg, gdyby autor nie umiał słowami oddać swoich zamierzeń. Ale on to wszystko potrafił, więc zdania stawiane niczym kropka nad „i”, irytowały mnie. Nie lubię, kiedy traktuje się mnie, dorosłego czytelnika, jak dziecko. Chyba że autor myślał również o czytelniku młodszym, bo faktycznie powieść ta nie ma ograniczeń wiekowych. Zabrakło mi również skomplikowania akcji, przeplatających się, zapętlających i otwartych wątków, które skutecznie trzymałyby moją uwagę na wodzy tylko po to, by odkryć ich wyjaśnienie chociażby na końcu opowieści. Przygody Jarosława były linearne i same w sobie rozpoczęte oraz zakończone niczym supełki na sznurze. Chociaż początek powieści, z intro wyjętym z przeszłości i prowadzącym do teraźniejszości, by poprowadzić w nieznaną przyszłość, takie zagmatwanie zapowiadało. Być może taki był zamysł autora. Nie komplikować, by lepiej ukazać ówczesną Europę. By pokazać, jak napisał w posłowiu, że „koniec średniowiecza i rozwój renesansu był epoką wielkiego chaosu i kryzysu wartości. Obfitowały w konflikty, wojny domowe i religijne, a degeneracja i tyrania władców sięgała zenitu. Zdrada, ucisk i zbrodnia były ponurą codziennością”.
Ten zamysł w pełni zrealizował.
Na tyle dobrze, że jestem ciekawa dalszych losów i wędrówki Jarosława w drugim tomie, tym razem we Włoszech.
http://naostrzuksiazki.pl/

Na okładce tej książki widnieje taka oto informacja - "Historia polskiego rycerza, który uczestniczył w konkwiście Nowego Świata."
To zapowiedź i przedsmak tego, co wydarzy się w późniejszych tomach tego cyklu. Na razie tom go otwierający to dopiero początek opowieści.
Historii podwójnej.
Pierwszą tworzą losy Jarosława Burzyńskiego, poddanego Korony Polskiej,...

Fajnie mi się tą książkę czytało i na pewno będę chciał poznać dalsze losy Jarosława....polecam

Fajnie mi się tą książkę czytało i na pewno będę chciał poznać dalsze losy Jarosława....polecam

Witajcie! Mało walentynkowo będzie w dniu dzisiejszym, ale znacie mnie dobrze i wiecie, że z serduszkami mi nie po drodze 😉 Bardzo przepraszam za przerwę, ale choroby i okres poświąteczny za bardzo dał mi w kość i trudno było usiąść do klawiatury. Nic straconego, bowiem przez cały ten czas aktywnie czytałam, poznawałam nowe historie i przepadałam w nich bez pamięci. Czy podobnie stało się w przypadku „Uciekiniera” Łukasza Czeszumskiego? Miłością do literatury i fikcji historycznej zaraził mnie brat [jeśli to czytasz to strzałeczka :)]. Jednym z moich najwcześniejszych wspomnień jest nauka ruchów wojsk w czasie II wojny światowej przy malutkiej tablicy do ścierania. Miałam może cztery lata, za to nauczyciel jedenaście. I tak jakoś zostało, że okresy starożytności, średniowiecza i II wojny światowej zostały w moim sercu. Teraz wszystko jasne, dlaczego jak magnes przyciągnęła mnie pierwsza część „Krwi wojowników”? 😉 Zapraszam na recenzję 🙂

Łukasz Czeszumski – ur. 1980. Podróżował i mieszkał w krajach obu Ameryk i Azji. Organizował wyprawy przygodowe i ekspedycje w Ameryce Południowej (Klub Darien http://www.darien.pl). Pisał reportaże o wojnie z terroryzmem w Afganistanie i walce z narkotykami w Ameryce Południowej. Jego teksty i zdjęcia były publikowane głównie w tygodniku Polityka, Focus i Angora. Obecnie pracuje jako fotograf medyczny.

Początek XVI wieku. Mroczne czasy odchodzącego średniowiecza. Europa szarpana przez wojny religijne, zarazy, okrutnych władców i buntownicze bandy. Młody polski rycerz wpada w konflikt z magnatami. Zostaje skazany na śmierć, lecz tuż przed wykonaniem wyroku ucieka. Staje się bezdomnym wygnańcem. Cały jego majątek to koń, miecz i wojenne doświadczenie. Wędruje od kraju do kraju, nigdzie nie mogąc zagrzać miejsca. Walczy, kocha, zdobywa i traci. Będą go nazywać błędnym rycerzem, kondotierem, a wreszcie konkwistadorem. Straceńcza droga doprowadzi go do Hiszpanii, gdzie będzie odkupywał swe grzechy walką z Maurami, a potem do Nowego Świata. Jego historia to pasmo wielkich przygód, ale przede wszystkim – żywy i kolorowy obraz fascynującej epoki w dziejach świata.

Lekkie pióro, niebanalna historia, nietuzinkowe postaci, chirurgiczny realizm – przepis na idealną powieść? Też, ale stwierdzenia te świetnie oddają „Uciekiniera”. Autor roztacza przed nami krajobraz średniowiecznej Polski aż po horyzont. Czasami trudno wrócić do naszej rzeczywistości, tak realistycznie zostały oddane detale i fabuła. Nie pamiętam dokładnie, jak wyglądała rzeczywistość w tych czasach według przekazów historycznych, ale jeśli miałabym ją sobie wyobrazić, to byłaby identyczna, jak ta przedstawiona przez Łukasza Czeszumskiego. Nie brakuje tutaj mrocznego i magicznego posmaku, jakim charakteryzował się ten okres, ale wszystko pięknie układa się w ramach rozsądku. Nie brakuje w niej skrajnych emocji, jak chciwość, zdrada, zemsta. Świetnie opisano również wojenne podboje, namiętności i nieodwzajemnioną miłość. Akcja dzieje się na tak wielu płaszczyznach i wspomina o tylu autentycznych wydarzeniach i postaciach, że aż trudno uwierzyć, że to fikcja literacka. Całość nie zanudza przez liczne dygresje i wątki poboczne. Tutaj zatrzyma się nad może mało istotnym, ale interesującym detalem, a przy innej okazji opowie o piątoplanowej nietuzinkowej postaci. Momentami można zgubić wątek, ale dla uważnego czytelnika to niezrównany smaczek. Bohaterzy są szalenie wyraziści i odrębni. Muszę też zwrócić uwagę na świetne wydanie – okładka pierwsza klasa. Autor zapowiedział cykl „Krew wojowników” na pięć tomów. Mogę wam z ręką na sercu obiecać, że jeśli pozostałe części utrzymają poziom „Uciekiniera” to szykuje się nam poważna seria powieści historycznych. Na pewno będę wypatrywała kolejnych opowieści o Jarosławie.

Łukasz Czeszumski to niesamowity gawędziarz. Jeśli jesteś fanem literatury historycznej lub masz ochotę na powieść w tym klimacie – z całego serca polecam.

krainabezsennosci.wordpress.com

Witajcie! Mało walentynkowo będzie w dniu dzisiejszym, ale znacie mnie dobrze i wiecie, że z serduszkami mi nie po drodze 😉 Bardzo przepraszam za przerwę, ale choroby i okres poświąteczny za bardzo dał mi w kość i trudno było usiąść do klawiatury. Nic straconego, bowiem przez cały ten czas aktywnie czytałam, poznawałam nowe historie i przepadałam w nich bez pamięci. Czy...

Łukasz Czeszumski prezentuje swoją książkę jako "historię polskiego rycerza, który uczestniczył w konkwiście Nowego Świata". Od razu zdradzę, że cała saga ma liczyć pięć tomów. Na ich kartach będziemy towarzyszyć naszemu bohaterowi w jego przygodach. Dowiemy się, jakież to koleje losu zaprowadziły rycerza z Mazowsza aż do Nowego Świata, a tłem losów głównego bohatera są wielkie wydarzenia w XVI wiecznej Europie. Jednak tom pierwszy skoncentrowany jest jeszcze na Polsce i krajach sąsiednich...

Pełna recenzja książki na stronie:
http://moznaprzeczytac.pl/krew-wojownikow-tom-i-uciekinier-lukasz-czeszumski/

Łukasz Czeszumski prezentuje swoją książkę jako "historię polskiego rycerza, który uczestniczył w konkwiście Nowego Świata". Od razu zdradzę, że cała saga ma liczyć pięć tomów. Na ich kartach będziemy towarzyszyć naszemu bohaterowi w jego przygodach. Dowiemy się, jakież to koleje losu zaprowadziły rycerza z Mazowsza aż do Nowego Świata, a tłem losów głównego bohatera są...