Wysadzony z siodła

Ciekawy obraz XIX wiecznej Polski. Bez znieczulenia dostajemy zepsuty, kolorowy, ale jednak smutny obrazek.

Ciekawy obraz XIX wiecznej Polski. Bez znieczulenia dostajemy zepsuty, kolorowy, ale jednak smutny obrazek.

Generalnie dość smutna książka, przygnębiający widok tego co działo się z drobną szlachtą około 1890 roku. Ale też można spojrzeć bardziej współcześnie - jako ludzie nie zmieniamy się aż tak bardzo. I teraz znajdą się tacy, którzy wykorzystują naiwność drugich i trudną sytuację. Dobra pozycja, pod warunkiem, że nie jest się akurat w dołku. Wtedy może ten dołek powiększyć.

Generalnie dość smutna książka, przygnębiający widok tego co działo się z drobną szlachtą około 1890 roku. Ale też można spojrzeć bardziej współcześnie - jako ludzie nie zmieniamy się aż tak bardzo. I teraz znajdą się tacy, którzy wykorzystują naiwność drugich i trudną sytuację. Dobra pozycja, pod warunkiem, że nie jest się akurat w dołku. Wtedy może ten dołek powiększyć.

Czytałam coś o powstaniu styczniowym i pojawiło się hasło "wysadzonego z siodła" na określenie szlachcica, który nie poradził sobie po klęsce narodowowyzwoleńczej. Przypomniało mi się, że kiedyś kupiłam książkę o tym samym tytule i chciałam ją bardzo przeczytać, ale nie wyszło. Szybko więc odnalazłam ją na półce i łyknęłam.

Książka opowiada o szlachcicu-ziemianinie, który na jakiś czas zniknął. Autor nie mówi wprost, co się z nim działo, ale można się domyślać, że powodem były postyczniowe represje. Swój majątek ziemski i córkę (matka/żona wkrótce zmarła) oddał pod opiekę pewnemu prawnikowi, który posiadłość zadłużył i sprzedał bodajże szwagrowi, dziewczynę oddał na nauki, gdzie jednak miejsca nie zagrzała i została aktorką operetkową, profesja, co tu dużo mówić, haniebna. W miarę rozwoju akcji obserwujemy staczanie się głównego bohatera i stopniowe popadanie w alkoholizm.

Warto zaznaczyć, że autor wykazał się bardzo dużym talentem obserwatorskim, w sposób ironiczny pokazuje różne środowiska i obśmiewa zachowania. Chociażby dlatego warto było przeczytać.

Czytałam coś o powstaniu styczniowym i pojawiło się hasło "wysadzonego z siodła" na określenie szlachcica, który nie poradził sobie po klęsce narodowowyzwoleńczej. Przypomniało mi się, że kiedyś kupiłam książkę o tym samym tytule i chciałam ją bardzo przeczytać, ale nie wyszło. Szybko więc odnalazłam ją na półce i łyknęłam.

Książka opowiada o szlachcicu-ziemianinie, który...

Ciekawie przedstawiona historia trzech głównych bohaterów. Niestety postaci drugoplanowe nie odgrywają większej roli. Całość czyta się przyjemnie i niesamowicie szybko. Pojawiły się ciekawe opisy: moją uwagę zdobył szczególnie opis gabinetu Cieżyńskiego.
Szkoda,że tak mało osób słyszało o tej książce, gdyż jej treść zdecydowanie jest warta poznania.

Ciekawie przedstawiona historia trzech głównych bohaterów. Niestety postaci drugoplanowe nie odgrywają większej roli. Całość czyta się przyjemnie i niesamowicie szybko. Pojawiły się ciekawe opisy: moją uwagę zdobył szczególnie opis gabinetu Cieżyńskiego.
Szkoda,że tak mało osób słyszało o tej książce, gdyż jej treść zdecydowanie jest warta poznania.

na uwagę zasługują opisy bankietów - jedzą dużo fajnych rzeczy. A tak generalnie no to jest jak jest

na uwagę zasługują opisy bankietów - jedzą dużo fajnych rzeczy. A tak generalnie no to jest jak jest

Lektura, dzięki której można nabawić się depresji. Ciężkie czasy i trudne losy trudnych bohaterów. Świetnie przedstawione relacje między trzema postaciami: Marią, Cieżyńskim i Załogowskim. Postaci drugoplanowe niestety kuleją, nic nie wnoszą. Poza tym na szczęście czytało się szybko i dobrze.

Lektura, dzięki której można nabawić się depresji. Ciężkie czasy i trudne losy trudnych bohaterów. Świetnie przedstawione relacje między trzema postaciami: Marią, Cieżyńskim i Załogowskim. Postaci drugoplanowe niestety kuleją, nic nie wnoszą. Poza tym na szczęście czytało się szybko i dobrze.

Szkoda, że tak mało znana, bo całkiem niezła. Książka o zagubieniu w świecie, z którego było się przez jakiś czas odizolowanym, o upadku człowieka, a w zasadzie o wpadaniu ze skrajności w skrajność - od dumnego szlachcica do pijaka gotowego pozbawić się honoru na rzecz łatwego zarobku. Niesztampowo przedstawiony problem uczuć w relacji ojciec-córka. Dużą zaletą jest brak romantycznego wątku romansowego - pojawiają się jedynie elementy nieodwzajemnionego uczucia mężczyzn do pięknej artystki.

Szkoda, że tak mało znana, bo całkiem niezła. Książka o zagubieniu w świecie, z którego było się przez jakiś czas odizolowanym, o upadku człowieka, a w zasadzie o wpadaniu ze skrajności w skrajność - od dumnego szlachcica do pijaka gotowego pozbawić się honoru na rzecz łatwego zarobku. Niesztampowo przedstawiony problem uczuć w relacji ojciec-córka. Dużą zaletą jest brak...