Trzeci bliźniak

Nie wiem, jak to robi, ale Follett swoimi książkami za każdym razem trafia w moje serce - niezależnie od tematyki, jakiej się w nich podejmuje. Mam na swojej półce wszystkie jego książki, część w kilku wydaniach. Może to z sentymentu, bo czytam go od dziecka, a może po prostu dlatego, że jest tak diablo dobrym gawędziarzem i potrafi zarazić czytelnika do miłością do historii.

Nie wiem, jak to robi, ale Follett swoimi książkami za każdym razem trafia w moje serce - niezależnie od tematyki, jakiej się w nich podejmuje. Mam na swojej półce wszystkie jego książki, część w kilku wydaniach. Może to z sentymentu, bo czytam go od dziecka, a może po prostu dlatego, że jest tak diablo dobrym gawędziarzem i potrafi zarazić czytelnika do miłością do historii.

Infantylna.

Infantylna.

Solidna sensacja z wiarygodną fabułą (mam wrażenie, że Follett musi wydawać majątek na solidny research),starannie zaplanowanymi zwrotami akcji i bohaterami z krwi i kości. W chwili powstania pewnie był klasyfikowany przez krytyków jako techno-thriller, tyle tu komputerów i biotechnologii. Teraz opisy rozważań o tym gdzie schować dyskietkę mogą tylko wywoływać uśmiech nostalgii u starszaków.

Mimo wszystko jednak „Trzeciego bliźniaka” trudno uznać za ramotkę. Styk polityki, technologii i eugeniki wydaje się po ponad ćwierćwieczu jeszcze bardziej przerażający niż wówczas. Śmieszy tylko trochę fakt, że wszyscy „źli” w jego powieści to osoby o prawicowych poglądach. Trudno wszak wymagać od zaangażowanego zwolennika Partii Pracy, aby przyznał, że eugenika (szczególnie negatywna) wyrosła jednak, czy w Skandynawii, czy właśnie w USA w środowiskach o lewicowych / liberalnych poglądach.

Solidna sensacja z wiarygodną fabułą (mam wrażenie, że Follett musi wydawać majątek na solidny research),starannie zaplanowanymi zwrotami akcji i bohaterami z krwi i kości. W chwili powstania pewnie był klasyfikowany przez krytyków jako techno-thriller, tyle tu komputerów i biotechnologii. Teraz opisy rozważań o tym gdzie schować dyskietkę mogą tylko wywoływać uśmiech...

Bardzo dobra książka. Świetnie mi się ją czytało.

Bardzo dobra książka. Świetnie mi się ją czytało.

super!

super!

Z początku zapowiadało się bardzo dobrze, książka od razu zachęciła mnie wartką akcją i mocnymi wydarzeniami umieszczonymi już na pierwszych stronach. Nie miałam jeszcze okazji czytać żadnej książki Kena Folletta, więc nie wiedziałam do końca, czego się spodziewać, jednak pierwsze rozdziały bardzo szybko mnie wciągnęły.

Niestety z czasem, w trakcie czytania, entuzjazm opadał. Przy większości książek miałam raczej odwrotny problem; ciężko było mi zacząć i wciągnąć się w powieść, ale jak już mnie porwała to nie mogłam się oderwać. Tutaj wciągnęłam się od razu, ale po około połowie książki miałam trochę dość, a ostatnie rozdziały zupełnie mnie zirytowały.

Z początku dialogi wydawały mi się trochę drętwe i nienaturalne, ale albo szybko się do tego przyzwyczaiłam, albo później ich poziom trochę się poprawił. Główni bohaterowie nie wzbudzili mojej sympatii. O ile Steve jeszcze jakoś uszedł, o tyle Jean sprawiła na mnie wrażenie arogantki, egoistki i zadufanej w sobie pani doktor, która nie cofnie się przed niczym. Jej przyjaciele mieli sporo problemów, z którymi musieli sobie poradzić, ale autor i główna bohaterka potraktowali to zupełnie po macoszemu, bez empatii, skupiając się na zupełnie innych (czasem wręcz absurdalnych) rzeczach. Miałam czasem wrażenie, że książkę napisał erotoman z niespełnionymi fantazjami, tyle tam było różnych nawiązań, które właściwie nic do fabuły nie wnosiły, a wręcz często pozostawiały myśl "jak można w takim momencie myśleć o takich sprawach?".

Niektóre rozwiązania sytuacji naprawdę zakrawały o absurd, wydarzały się ze zbyt dużą łatwością, były wręcz naiwne. Niemniej główny problem poruszony w książce był bardzo ciekawy i wciągający. Szkoda, że autor nie rozwiązał tego w jakiś mniej prosty, oczywisty i banalny sposób.

Patrząc na opinie można stwierdzić, że jest to jedna ze słabszych książek autora. Szkoda, że akurat tak trafiłam, bo nie zachęciła mnie ta powieść do zapoznania się z twórczością pana Folletta.

Z początku zapowiadało się bardzo dobrze, książka od razu zachęciła mnie wartką akcją i mocnymi wydarzeniami umieszczonymi już na pierwszych stronach. Nie miałam jeszcze okazji czytać żadnej książki Kena Folletta, więc nie wiedziałam do końca, czego się spodziewać, jednak pierwsze rozdziały bardzo szybko mnie wciągnęły.

Niestety z czasem, w trakcie czytania, entuzjazm...

Bardzo wciągająca - polecam

Bardzo wciągająca - polecam

Uwielbiam Folleta ale to zdecydowanie jedna ze słabszych pozycji. Dobrze napisana więc fajnie się czyta, ale to taka sensacyjka którą czytasz i zapominasz.

Uwielbiam Folleta ale to zdecydowanie jedna ze słabszych pozycji. Dobrze napisana więc fajnie się czyta, ale to taka sensacyjka którą czytasz i zapominasz.

Zaskakująca fabuła, jak zwykle u autora opisy bardzo działające na wyobraźnię

Zaskakująca fabuła, jak zwykle u autora opisy bardzo działające na wyobraźnię

Książka rewelacyjna! Trzymała w napięciu niemal do ostatniej strony. Bardzo spodobało mi się w niej przede wszystkim rozłożenie wątków i położenie nacisku tak, że nie wiedzieliśmy kto jest kim w pewnym momencie. Powstałby fajny film z tego, tak myślę!

Książka rewelacyjna! Trzymała w napięciu niemal do ostatniej strony. Bardzo spodobało mi się w niej przede wszystkim rozłożenie wątków i położenie nacisku tak, że nie wiedzieliśmy kto jest kim w pewnym momencie. Powstałby fajny film z tego, tak myślę!