Na pierwszej stronie okładki do lektury/zakupu zachęca zdanie z recenzji Michaela Cunninghama: "Książka aż kipi od życiowej energii". Ja niestety tej kipieli nie dostrzegłem. Książka jest podzielona na trzy niezależne opowieści, które łączy szkocka rodzina MacLeodów. Już od pierwszych stron czułem, że ta historia nie przypadnie mi do gustu i nie pomyliłem się - niestety wyszła z tego nieco nudnawa literatura obyczajowa, choć po cichu do końca liczyłem, że jednak na koniec czymś zaskoczy. Tym bardziej dziwi, że książka odniosła spory sukces w Stanach Zjednoczonych i otrzymała nagrody, a jedynym wytłumaczeniem wydaje mi się amerykańska poprawność polityczna - w książce autorka sporo miejsca poświęca homoseksualistom (stąd pewnie Cunningham na okładce). Na szczęście to jedyna powieść Julii Glass przetłumaczona na język polski.

Na pierwszej stronie okładki do lektury/zakupu zachęca zdanie z recenzji Michaela Cunninghama: "Książka aż kipi od życiowej energii". Ja niestety tej kipieli nie dostrzegłem. Książka jest podzielona na trzy niezależne opowieści, które łączy szkocka rodzina MacLeodów. Już od pierwszych stron czułem, że ta historia nie przypadnie mi do gustu i nie pomyliłem się - niestety...

Do kupienia tej książki (oprócz ceny) skusił mnie napis na przodzie okładki: "Książka aż kipi od życiowej energii". Tu się absolutnie nie zgodzę z tym twierdzeniem. Jak przeczytałam już 1/3 książki to na myśl przyszła mi inna przeczytana prawie identyczna - "Ostatnie Historie" Olgi Tokarczuk. Jedyne co się nie zgadzało to miejsce w którym dzieje się akcja. I pod tym względem "Trzy czerwce" przewyższają książkę Olgi. Szkocja to piękny i ciekawy kraj. Obyczaje tam panujące również.
Książka bardzo ciekawa, jednak opis z tyłu książki ma się troche nijak do samej treści. Więcej tu śmierci i przemyśleń niż samej miłości. Nie mówiąc o ciekawie ujętym temacie jakim jest homoseksualizm. Mi się ogólnie podobała, chociaż szaleństwo to to nie było (może dlatego że jestem w trakcie czytania ostatniej części przygód Tatiany i Aleksandra ;) ).

Do kupienia tej książki (oprócz ceny) skusił mnie napis na przodzie okładki: "Książka aż kipi od życiowej energii". Tu się absolutnie nie zgodzę z tym twierdzeniem. Jak przeczytałam już 1/3 książki to na myśl przyszła mi inna przeczytana prawie identyczna - "Ostatnie Historie" Olgi Tokarczuk. Jedyne co się nie zgadzało to miejsce w którym dzieje się akcja. I pod tym...

książka mi się podobała, choć znajdujące się na okładce porównanie z Jane Austen jest sporo przesadzone. druga część trochę na długo się ciągnęła, miejscami była nudna.

książka mi się podobała, choć znajdujące się na okładce porównanie z Jane Austen jest sporo przesadzone. druga część trochę na długo się ciągnęła, miejscami była nudna.